헬라어 문장 검색 - Ηομερ́ΙλιαδΓρ́09́0́022́

(호메로스, 일리아스, Book 9 22:)

δώδεκα δὴ σὺν νηυσὶ πόλεισ ἀλάπαξ’ ἀνθρώπων, πεζὸσ δ’ ἕνδεκά φημι κατὰ Τροίην ἐρίβωλον· τάων ἐκ πασέων κειμήλια πολλὰ καὶ ἐσθλὰ ἐξελόμην, καὶ πάντα φέρων Ἀγαμέμνονι δόσκον Ἀτρεί̈δῃ· ὃ δ’ ὄπισθε μένων παρὰ νηυσὶ θοῇσι δεξάμενοσ διὰ παῦρα δασάσκετο, πολλὰ δ’ ἔχεσκεν. ἄλλα δ’ ἀριστήεσσι δίδου γέρα καὶ βασιλεῦσι· τοῖσι μὲν ἔμπεδα κεῖται, ἐμεῦ δ’ ἀπὸ μούνου Ἀχαιῶν εἵλετ’, ἔχει δ’ ἄλοχον θυμαρέα· τῇ παριαύων τερπέσθω. τί δὲ δεῖ πολεμιζέμεναι Τρώεσσιν Ἀργείουσ; τί δὲ λαὸν ἀνήγαγεν ἐνθάδ’ ἀγείρασ Ἀτρεί̈δησ; ἦ οὐχ Ἑλένησ ἕνεκ’ ἠϋκόμοιο; ἦ μοῦνοι φιλέουσ’ ἀλόχουσ μερόπων ἀνθρώπων Ἀτρεί̈δαι; ἐπεὶ ὅσ τισ ἀνὴρ ἀγαθὸσ καὶ ἐχέφρων τὴν αὐτοῦ φιλέει καὶ κήδεται, ὡσ καὶ ἐγὼ τὴν ἐκ θυμοῦ φίλεον δουρικτητήν περ ἐοῦσαν. νῦν δ’ ἐπεὶ ἐκ χειρῶν γέρασ εἵλετο καί μ’ ἀπάτησε μή μευ πειράτω εὖ εἰδότοσ· οὐδέ με πείσει. ἀλλ’ Ὀδυσεῦ σὺν σοί τε καὶ ἄλλοισιν βασιλεῦσι φραζέσθω νήεσσιν ἀλεξέμεναι δήϊον πῦρ. ἦ μὲν δὴ μάλα πολλὰ πονήσατο νόσφιν ἐμεῖο, καὶ δὴ τεῖχοσ ἔδειμε, καὶ ἤλασε τάφρον ἐπ’ αὐτῷ εὐρεῖαν μεγάλην, ἐν δὲ σκόλοπασ κατέπηξεν· ἀλλ’ οὐδ’ ὧσ δύναται σθένοσ Ἕκτοροσ ἀνδροφόνοιο ἴσχειν· ὄφρα δ’ ἐγὼ μετ’ Ἀχαιοῖσιν πολέμιζον οὐκ ἐθέλεσκε μάχην ἀπὸ τείχεοσ ὀρνύμεν Ἕκτωρ, ἀλλ’ ὅσον ἐσ Σκαιάσ τε πύλασ καὶ φηγὸν ἵκανεν· ἔνθά ποτ’ οἰο͂ν ἔμιμνε, μόγισ δέ μευ ἔκφυγεν ὁρμήν. νῦν δ’ ἐπεὶ οὐκ ἐθέλω πολεμιζέμεν Ἕκτορι δίῳ αὔριον ἱρὰ Διὶ ῥέξασ καὶ πᾶσι θεοῖσι νηήσασ εὖ νῆασ, ἐπὴν ἅλα δὲ προερύσσω, ὄψεαι, αἴ κ’ ἐθέλῃσθα καὶ αἴ κέν τοι τὰ μεμήλῃ, ἦρι μάλ’ Ἑλλήσποντον ἐπ’ ἰχθυόεντα πλεούσασ νῆασ ἐμάσ, ἐν δ’ ἄνδρασ ἐρεσσέμεναι μεμαῶτασ· εἰ δέ κεν εὐπλοίην δώῃ κλυτὸσ ἐννοσίγαιοσ ἤματί κε τριτάτῳ Φθίην ἐρίβωλον ἱκοίμην. ἔστι δέ μοι μάλα πολλά, τὰ κάλλιπον ἐνθάδε ἔρρων· ἄλλον δ’ ἐνθένδε χρυσὸν καὶ χαλκὸν ἐρυθρὸν ἠδὲ γυναῖκασ ἐϋζώνουσ πολιόν τε σίδηρον ἄξομαι, ἅσσ’ ἔλαχόν γε· γέρασ δέ μοι, ὅσ περ ἔδωκεν, αὖτισ ἐφυβρίζων ἕλετο κρείων Ἀγαμέμνων Ἀτρεί̈δησ· τῷ πάντ’ ἀγορευέμεν ὡσ ἐπιτέλλω ἀμφαδόν, ὄφρα καὶ ἄλλοι ἐπισκύζωνται Ἀχαιοὶ εἴ τινά που Δαναῶν ἔτι ἔλπεται ἐξαπατήσειν αἰὲν ἀναιδείην ἐπιειμένοσ· οὐδ’ ἂν ἔμοιγε τετλαίη κύνεόσ περ ἐὼν εἰσ ὦπα ἰδέσθαι·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Homer, Iliad, Book 9 22:

(호메로스, 일리아스, Book 9 22:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION