Homer, Iliad, Book 7 30:

(호메로스, 일리아스, Book 7 30:)

οἳ δ’ ὅτε δὴ κλισίῃσιν ἐν Ἀτρεί̈δαο γένοντο, τοῖσι δὲ βοῦν ἱέρευσεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων ἄρσενα πενταέτηρον ὑπερμενέϊ Κρονίωνι. τὸν δέρον ἀμφί θ’ ἕπον, καί μιν διέχευαν ἅπαντα, μίστυλλόν τ’ ἄρ’ ἐπισταμένωσ πεῖράν τ’ ὀβελοῖσιν, ὄπτησάν τε περιφραδέωσ, ἐρύσαντό τε πάντα. αὐτὰρ ἐπεὶ παύσαντο πόνου τετύκοντό τε δαῖτα, δαίνυντ’, οὐδέ τι θυμὸσ ἐδεύετο δαιτὸσ ἐί̈σησ· νώτοισιν δ’ Αἰάντα διηνεκέεσσι γέραιρεν ἡρ́ωσ Ἀτρεί̈δησ εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων. αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιοσ καὶ ἐδητύοσ ἐξ ἔρον ἕντο, τοῖσ ὁ γέρων πάμπρωτοσ ὑφαίνειν ἤρχετο μῆτιν Νέστωρ, οὗ καὶ πρόσθεν ἀρίστη φαίνετο βουλή· ὅ σφιν ἐϋφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν· Ἀτρεί̈δη τε καὶ ἄλλοι ἀριστῆεσ Παναχαιῶν, πολλοὶ γὰρ τεθνᾶσι κάρη κομόωντεσ Ἀχαιοί, τῶν νῦν αἷμα κελαινὸν ἐύ̈ρροον ἀμφὶ Σκάμανδρον ἐσκέδασ’ ὀξὺσ Ἄρησ, ψυχαὶ δ’ Αἴ̈δοσ δὲ κατῆλθον· τώ σε χρὴ πόλεμον μὲν ἅμ’ ἠοῖ παῦσαι Ἀχαιῶν, αὐτοὶ δ’ ἀγρόμενοι κυκλήσομεν ἐνθάδε νεκροὺσ βουσὶ καὶ ἡμιόνοισιν· ἀτὰρ κατακήομεν αὐτοὺσ τυτθὸν ἀπὸ πρὸ νεῶν, ὥσ κ’ ὀστέα παισὶν ἕκαστοσ οἴκαδ’ ἄγῃ ὅτ’ ἂν αὖτε νεώμεθα πατρίδα γαῖαν. τύμβον δ’ ἀμφὶ πυρὴν ἕνα χεύομεν ἐξαγαγόντεσ ἄκριτον ἐκ πεδίου· ποτὶ δ’ αὐτὸν δείμομεν ὦκα πύργουσ ὑψηλοὺσ εἶλαρ νηῶν τε καὶ αὐτῶν. ἐν δ’ αὐτοῖσι πύλασ ποιήσομεν εὖ ἀραρυίασ, ὄφρα δι’ αὐτάων ἱππηλασίη ὁδὸσ εἰή· ἔκτοσθεν δὲ βαθεῖαν ὀρύξομεν ἐγγύθι τάφρον, ἥ χ’ ἵππον καὶ λαὸν ἐρυκάκοι ἀμφὶσ ἐοῦσα, μή ποτ’ ἐπιβρίσῃ πόλεμοσ Τρώων ἀγερώχων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION