Homer, Iliad, Book 6 44:

ὣς εἰπὼν οὗ παιδὸς ὀρέξατο φαίδιμος Ἕκτωρ:? ἂψ δ ὃ πάϊς πρὸς κόλπον ἐϋζώνοιο τιθήνης ἐκλίνθη ἰάχων πατρὸς φίλου ὄψιν ἀτυχθεὶς ταρβήσας χαλκόν τε ἰδὲ λόφον ἱππιοχαίτην, δεινὸν ἀπ ἀκροτάτης κόρυθος νεύοντα νοήσας. ἐκ δ ἐγέλασσε πατήρ τε φίλος καὶ πότνια μήτηρ: αὐτίκ ἀπὸ κρατὸς κόρυθ εἵλετο φαίδιμος Ἕκτωρ, καὶ τὴν μὲν κατέθηκεν ἐπὶ χθονὶ παμφανόωσαν: αὐτὰρ ὅ γ ὃν φίλον υἱὸν ἐπεὶ κύσε πῆλέ τε χερσὶν εἶπε δ ἐπευξάμενος Διί τ ἄλλοισίν τε θεοῖσι: Ζεῦ ἄλλοι τε θεοὶ δότε δὴ καὶ τόνδε γενέσθαι παῖδ ἐμὸν ὡς καὶ ἐγώ περ ἀριπρεπέα Τρώεσσιν, ὧδε βίην τ ἀγαθόν, καὶ Ἰλίου ἶφι ἀνάσσειν: καί ποτέ τις εἴποι πατρός γ ὅδε πολλὸν ἀμείνων ἐκ πολέμου ἀνιόντα: φέροι δ ἔναρα βροτόεντα κτείνας δήϊον ἄνδρα, χαρείη δὲ φρένα μήτηρ.?