Homer, Iliad, Book 6 42:

(호메로스, 일리아스, Book 6 42:)

τὴν δ’ αὖτε προσέειπε μέγασ κορυθαίολοσ Ἕκτωρ· ἦ καὶ ἐμοὶ τάδε πάντα μέλει γύναι· ἀλλὰ μάλ’ αἰνῶσ αἰδέομαι Τρῶασ καὶ Τρῳάδασ ἑλκεσιπέπλουσ, αἴ κε κακὸσ ὣσ νόσφιν ἀλυσκάζω πολέμοιο· οὐδέ με θυμὸσ ἄνωγεν, ἐπεὶ μάθον ἔμμεναι ἐσθλὸσ αἰεὶ καὶ πρώτοισι μετὰ Τρώεσσι μάχεσθαι ἀρνύμενοσ πατρόσ τε μέγα κλέοσ ἠδ’ ἐμὸν αὐτοῦ. εὖ γὰρ ἐγὼ τόδε οἶδα κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν· ἔσσεται ἦμαρ ὅτ’ ἄν ποτ’ ὀλώλῃ Ἴλιοσ ἱρὴ καὶ Πρίαμοσ καὶ λαὸσ ἐϋμμελίω Πριάμοιο. ἀλλ’ οὔ μοι Τρώων τόσσον μέλει ἄλγοσ ὀπίσσω, οὔτ’ αὐτῆσ Ἑκάβησ οὔτε Πριάμοιο ἄνακτοσ οὔτε κασιγνήτων, οἵ κεν πολέεσ τε καὶ ἐσθλοὶ ἐν κονίῃσι πέσοιεν ὑπ’ ἀνδράσι δυσμενέεσσιν, ὅσσον σεῦ, ὅτε κέν τισ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων δακρυόεσσαν ἄγηται ἐλεύθερον ἦμαρ ἀπούρασ· καί κεν ἐν Ἄργει ἐοῦσα πρὸσ ἄλλησ ἱστὸν ὑφαίνοισ, καί κεν ὕδωρ φορέοισ Μεσσηί̈δοσ ἢ Ὑπερείησ πόλλ’ ἀεκαζομένη, κρατερὴ δ’ ἐπικείσετ’ ἀνάγκη· καί ποτέ τισ εἴπῃσιν ἰδὼν κατὰ δάκρυ χέουσαν· Ἕκτοροσ ἥδε γυνὴ ὃσ ἀριστεύεσκε μάχεσθαι Τρώων ἱπποδάμων ὅτε Ἴλιον ἀμφεμάχοντο. ὥσ ποτέ τισ ἐρέει· σοὶ δ’ αὖ νέον ἔσσεται ἄλγοσ χήτεϊ τοιοῦδ’ ἀνδρὸσ ἀμύνειν δούλιον ἦμαρ. ἀλλά με τεθνηῶτα χυτὴ κατὰ γαῖα καλύπτοι πρίν γέ τι σῆσ τε βοῆσ σοῦ θ’ ἑλκηθμοῖο πυθέσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION