Homer, Iliad, Book 6 25:

(호메로스, 일리아스, Book 6 25:)

ἀλλ’ ὅτε δὴ Πριάμοιο δόμον περικαλλέ’ ἵκανε ξεστῇσ αἰθούσῃσι τετυγμένον· αὐτὰρ ἐν αὐτῷ πεντήκοντ’ ἔνεσαν θάλαμοι ξεστοῖο λίθοιο πλησίον ἀλλήλων δεδμημένοι, ἔνθα δὲ παῖδεσ κοιμῶντο Πριάμοιο παρὰ μνηστῇσ ἀλόχοισι, κουράων δ’ ἑτέρωθεν ἐναντίοι ἔνδοθεν αὐλῆσ δώδεκ’ ἔσαν τέγεοι θάλαμοι ξεστοῖο λίθοιο πλησίον ἀλλήλων δεδμημένοι, ἔνθα δὲ γαμβροὶ κοιμῶντο Πριάμοιο παρ’ αἰδοίῃσ ἀλόχοισιν· ἔνθά οἱ ἠπιόδωροσ ἐναντίη ἤλυθε μήτηρ Λαοδίκην ἐσάγουσα θυγατρῶν εἶδοσ ἀρίστην· ἔν τ’ ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔποσ τ’ ἔφατ’ ἔκ τ’ ὀνόμαζε· τέκνον τίπτε λιπὼν πόλεμον θρασὺν εἰλήλουθασ; ἦ μάλα δὴ τείρουσι δυσώνυμοι υἱε͂σ Ἀχαιῶν μαρνάμενοι περὶ ἄστυ· σὲ δ’ ἐνθάδε θυμὸσ ἀνῆκεν ἐλθόντ’ ἐξ ἄκρησ πόλιοσ Διὶ χεῖρασ ἀνασχεῖν. ἀλλὰ μέν’ ὄφρά κέ τοι μελιηδέα οἶνον ἐνείκω, ὡσ σπείσῃσ Διὶ πατρὶ καὶ ἄλλοισ ἀθανάτοισι πρῶτον, ἔπειτα δὲ καὐτὸσ ὀνήσεαι αἴ κε πίῃσθα. ἀνδρὶ δὲ κεκμηῶτι μένοσ μέγα οἶνοσ ἀέξει, ὡσ τύνη κέκμηκασ ἀμύνων σοῖσιν ἔτῃσι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION