Homer, Iliad, Book 5 22:

(호메로스, 일리아스, Book 5 22:)

τὸν δ’ ἴδεν Αἰνείασ ἀλαπάζοντα στίχασ ἀνδρῶν, βῆ δ’ ἴμεν ἄν τε μάχην καὶ ἀνὰ κλόνον ἐγχειάων Πάνδαρον ἀντίθεον διζήμενοσ εἴ που ἐφεύροι· εὑρ͂ε Λυκάονοσ υἱὸν ἀμύμονά τε κρατερόν τε, στῆ δὲ πρόσθ’ αὐτοῖο ἔποσ τέ μιν ἀντίον ηὔδα· Πάνδαρε ποῦ τοι τόξον ἰδὲ πτερόεντεσ ὀϊστοὶ καὶ κλέοσ; ᾧ οὔ τίσ τοι ἐρίζεται ἐνθάδε γ’ ἀνήρ, οὐδέ τισ ἐν Λυκίῃ σέο γ’ εὔχεται εἶναι ἀμείνων. ἀλλ’ ἄγε τῷδ’ ἔφεσ ἀνδρὶ βέλοσ Διὶ χεῖρασ ἀνασχὼν ὅσ τισ ὅδε κρατέει καὶ δὴ κακὰ πολλὰ ἐόργε Τρῶασ, ἐπεὶ πολλῶν τε καὶ ἐσθλῶν γούνατ’ ἔλυσεν· εἰ μή τισ θεόσ ἐστι κοτεσσάμενοσ Τρώεσσιν ἱρῶν μηνίσασ· χαλεπὴ δὲ θεοῦ ἔπι μῆνισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION