Homer, Iliad, Book 4 49:

(호메로스, 일리아스, Book 4 49:)

τοῖον ἄρ’ Ἀνθεμίδην Σιμοείσιον ἐξενάριξεν Αἰάσ διογενήσ· τοῦ δ’ Ἄντιφοσ αἰολοθώρηξ Πριαμίδησ καθ’ ὅμιλον ἀκόντισεν ὀξέϊ δουρί. τοῦ μὲν ἅμαρθ’, ὃ δὲ Λεῦκον Ὀδυσσέοσ ἐσθλὸν ἑταῖρον βεβλήκει βουβῶνα, νέκυν ἑτέρωσ’ ἐρύοντα· ἤριπε δ’ ἀμφ’ αὐτῷ, νεκρὸσ δέ οἱ ἔκπεσε χειρόσ. τοῦ δ’ Ὀδυσεὺσ μάλα θυμὸν ἀποκταμένοιο χολώθη, βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένοσ αἴθοπι χαλκῷ, στῆ δὲ μάλ’ ἐγγὺσ ἰὼν καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ ἀμφὶ ἓ παπτήνασ· ὑπὸ δὲ Τρῶεσ κεκάδοντο ἀνδρὸσ ἀκοντίσσαντοσ· ὃ δ’ οὐχ ἅλιον βέλοσ ἧκεν, ἀλλ’ υἱὸν Πριάμοιο νόθον βάλε Δημοκόωντα ὅσ οἱ Ἀβυδόθεν ἦλθε παρ’ ἵππων ὠκειάων. τόν ῥ’ Ὀδυσεὺσ ἑτάροιο χολωσάμενοσ βάλε δουρὶ κόρσην· ἣ δ’ ἑτέροιο διὰ κροτάφοιο πέρησεν αἰχμὴ χαλκείη· τὸν δὲ σκότοσ ὄσσε κάλυψε, δούπησεν δὲ πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχε’ ἐπ’ αὐτῷ. χώρησαν δ’ ὑπό τε πρόμαχοι καὶ φαίδιμοσ Ἕκτωρ· Ἀργεῖοι δὲ μέγα ἰάχον, ἐρύσαντο δὲ νεκρούσ, ἴθυσαν δὲ πολὺ προτέρω· νεμέσησε δ’ Ἀπόλλων Περγάμου ἐκκατιδών, Τρώεσσι δὲ κέκλετ’ ἀύ̈σασ· ὄρνυσθ’ ἱππόδαμοι Τρῶεσ μηδ’ εἴκετε χάρμησ Ἀργείοισ, ἐπεὶ οὔ σφι λίθοσ χρὼσ οὐδὲ σίδηροσ χαλκὸν ἀνασχέσθαι ταμεσίχροα βαλλομένοισιν· οὐ μὰν οὐδ’ Ἀχιλεὺσ Θέτιδοσ πάϊσ ἠϋκόμοιο μάρναται, ἀλλ’ ἐπὶ νηυσὶ χόλον θυμαλγέα πέσσει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION