Homer, Iliad, Book 4 39:

(호메로스, 일리아스, Book 4 39:)

ὣσ εἰπὼν τοὺσ μὲν λίπεν αὐτοῦ, βῆ δὲ μετ’ ἄλλουσ. εὑρ͂ε δὲ Τυδέοσ υἱὸν ὑπέρθυμον Διομήδεα ἑσταότ’ ἔν θ’ ἵπποισι καὶ ἁρ́μασι κολλητοῖσι· πὰρ δέ οἱ ἑστήκει Σθένελοσ Καπανήϊοσ υἱόσ. καὶ τὸν μὲν νείκεσσεν ἰδὼν κρείων Ἀγαμέμνων, καί μιν φωνήσασ ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· ὤ μοι Τυδέοσ υἱὲ δαί̈φρονοσ ἱπποδάμοιο τί πτώσσεισ, τί δ’ ὀπιπεύεισ πολέμοιο γεφύρασ; οὐ μὲν Τυδέϊ γ’ ὧδε φίλον πτωσκαζέμεν ἠε͂ν, ἀλλὰ πολὺ πρὸ φίλων ἑτάρων δηί̈οισι μάχεσθαι, ὡσ φάσαν οἵ μιν ἴδοντο πονεύμενον· οὐ γὰρ ἔγωγε ἤντησ’ οὐδὲ ἴδον· περὶ δ’ ἄλλων φασὶ γενέσθαι. ἤτοι μὲν γὰρ ἄτερ πολέμου εἰσῆλθε Μυκήνασ ξεῖνοσ ἅμ’ ἀντιθέῳ Πολυνείκεϊ λαὸν ἀγείρων· οἳ δὲ τότ’ ἐστρατόωνθ’ ἱερὰ πρὸσ τείχεα Θήβησ, καί ῥα μάλα λίσσοντο δόμεν κλειτοὺσ ἐπικούρουσ· οἳ δ’ ἔθελον δόμεναι καὶ ἐπῄνεον ὡσ ἐκέλευον· ἀλλὰ Ζεὺσ ἔτρεψε παραίσια σήματα φαίνων. οἳ δ’ ἐπεὶ οὖν ᾤχοντο ἰδὲ πρὸ ὁδοῦ ἐγένοντο, Ἀσωπὸν δ’ ἵκοντο βαθύσχοινον λεχεποίην, ἔνθ’ αὖτ’ ἀγγελίην ἐπὶ Τυδῆ στεῖλαν Ἀχαιοί. αὐτὰρ ὃ βῆ, πολέασ δὲ κιχήσατο Καδμεί̈ωνασ δαινυμένουσ κατὰ δῶμα βίησ Ἐτεοκληείησ. ἔνθ’ οὐδὲ ξεῖνόσ περ ἐὼν ἱππηλάτα Τυδεὺσ τάρβει, μοῦνοσ ἐὼν πολέσιν μετὰ Καδμείοισιν, ἀλλ’ ὅ γ’ ἀεθλεύειν προκαλίζετο, πάντα δ’ ἐνίκα ῥηϊδίωσ· τοίη οἱ ἐπίρροθοσ ἠε͂ν Ἀθήνη. οἳ δὲ χολωσάμενοι Καδμεῖοι κέντορεσ ἵππων ἂψ ἄρ’ ἀνερχομένῳ πυκινὸν λόχον εἷσαν ἄγοντεσ κούρουσ πεντήκοντα· δύω δ’ ἡγήτορεσ ἦσαν, Μαίων Αἱμονίδησ ἐπιείκελοσ ἀθανάτοισιν, υἱόσ τ’ Αὐτοφόνοιο μενεπτόλεμοσ Πολυφόντησ. Τυδεὺσ μὲν καὶ τοῖσιν ἀεικέα πότμον ἐφῆκε· πάντασ ἔπεφν’, ἕνα δ’ οἰο͂ν ἱεί οἶκον δὲ νέεσθαι· Μαίον’ ἄρα προέηκε θεῶν τεράεσσι πιθήσασ. τοῖοσ ἐήν Τυδεὺσ Αἰτώλιοσ· ἀλλὰ τὸν υἱὸν γείνατο εἱο͂ χέρεια μάχῃ, ἀγορῇ δέ τ’ ἀμείνω.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION