Homer, Iliad, Book 3 26:

(호메로스, 일리아스, Book 3 26:)

τὴν δ’ αὖτ’ Ἀντήνωρ πεπνυμένοσ ἀντίον ηὔδα· ὦ γύναι ἦ μάλα τοῦτο ἔποσ νημερτὲσ ἐείπεσ· ἤδη γὰρ καὶ δεῦρό ποτ’ ἤλυθε δῖοσ Ὀδυσσεὺσ σεῦ ἕνεκ’ ἀγγελίησ σὺν ἀρηϊφίλῳ Μενελάῳ· τοὺσ δ’ ἐγὼ ἐξείνισσα καὶ ἐν μεγάροισι φίλησα, ἀμφοτέρων δὲ φυὴν ἐδάην καὶ μήδεα πυκνά. ἀλλ’ ὅτε δὴ Τρώεσσιν ἐν ἀγρομένοισιν ἔμιχθεν στάντων μὲν Μενέλαοσ ὑπείρεχεν εὐρέασ ὤμουσ, ἄμφω δ’ ἑζομένω γεραρώτεροσ ἠε͂ν Ὀδυσσεύσ· ἀλλ’ ὅτε δὴ μύθουσ καὶ μήδεα πᾶσιν ὕφαινον ἤτοι μὲν Μενέλαοσ ἐπιτροχάδην ἀγόρευε, παῦρα μὲν ἀλλὰ μάλα λιγέωσ, ἐπεὶ οὐ πολύμυθοσ οὐδ’ ἀφαμαρτοεπήσ· ἦ καὶ γένει ὕστεροσ ἠε͂ν. ἀλλ’ ὅτε δὴ πολύμητισ ἀναί̈ξειεν Ὀδυσσεὺσ στάσκεν, ὑπαὶ δὲ ἴδεσκε κατὰ χθονὸσ ὄμματα πήξασ, σκῆπτρον δ’ οὔτ’ ὀπίσω οὔτε προπρηνὲσ ἐνώμα, ἀλλ’ ἀστεμφὲσ ἔχεσκεν ἀί̈δρεϊ φωτὶ ἐοικώσ· φαίησ κε ζάκοτόν τέ τιν’ ἔμμεναι ἄφρονά τ’ αὔτωσ. ἀλλ’ ὅτε δὴ ὄπα τε μεγάλην ἐκ στήθεοσ εἱή καὶ ἔπεα νιφάδεσσιν ἐοικότα χειμερίῃσιν, οὐκ ἂν ἔπειτ’ Ὀδυσῆί̈ γ’ ἐρίσσειε βροτὸσ ἄλλοσ· οὐ τότε γ’ ὧδ’ Ὀδυσῆοσ ἀγασσάμεθ’ εἶδοσ ἰδόντεσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION