Homer, Iliad, Book 2 27:

(호메로스, 일리아스, Book 2 27:)

εὖ γὰρ δὴ τόδε ἴδμεν ἐνὶ φρεσίν, ἐστὲ δὲ πάντεσ μάρτυροι, οὓσ μὴ κῆρεσ ἔβαν θανάτοιο φέρουσαι· χθιζά τε καὶ πρωί̈ζ’ ὅτ’ ἐσ Αὐλίδα νῆεσ Ἀχαιῶν ἠγερέθοντο κακὰ Πριάμῳ καὶ Τρωσὶ φέρουσαι, ἡμεῖσ δ’ ἀμφὶ περὶ κρήνην ἱεροὺσ κατὰ βωμοὺσ ἑρ́δομεν ἀθανάτοισι τεληέσσασ ἑκατόμβασ καλῇ ὑπὸ πλατανίστῳ ὅθεν ῥέεν ἀγλαὸν ὕδωρ· ἔνθ’ ἐφάνη μέγα σῆμα· δράκων ἐπὶ νῶτα δαφοινὸσ σμερδαλέοσ, τόν ῥ’ αὐτὸσ Ὀλύμπιοσ ἧκε φόωσ δέ, βωμοῦ ὑπαί̈ξασ πρόσ ῥα πλατάνιστον ὄρουσεν. ἔνθα δ’ ἔσαν στρουθοῖο νεοσσοί, νήπια τέκνα, ὄζῳ ἐπ’ ἀκροτάτῳ πετάλοισ ὑποπεπτηῶτεσ ὀκτώ, ἀτὰρ μήτηρ ἐνάτη ἦν ἣ τέκε τέκνα· ἔνθ’ ὅ γε τοὺσ ἐλεεινὰ κατήσθιε τετριγῶτασ· μήτηρ δ’ ἀμφεποτᾶτο ὀδυρομένη φίλα τέκνα· τὴν δ’ ἐλελιξάμενοσ πτέρυγοσ λάβεν ἀμφιαχυῖαν. αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ τέκνα φάγε στρουθοῖο καὶ αὐτήν, τὸν μὲν ἀρίζηλον θῆκεν θεὸσ ὅσ περ ἔφηνε· λᾶαν γάρ μιν ἔθηκε Κρόνου πάϊσ ἀγκυλομήτεω· ἡμεῖσ δ’ ἑσταότεσ θαυμάζομεν οἱο͂ν ἐτύχθη. ὡσ οὖν δεινὰ πέλωρα θεῶν εἰσῆλθ’ ἑκατόμβασ, Κάλχασ δ’ αὐτίκ’ ἔπειτα θεοπροπέων ἀγόρευε· τίπτ’ ἄνεῳ ἐγένεσθε κάρη κομόωντεσ Ἀχαιοί; ἡμῖν μὲν τόδ’ ἔφηνε τέρασ μέγα μητίετα Ζεὺσ ὄψιμον ὀψιτέλεστον, ὁού κλέοσ οὔ ποτ’ ὀλεῖται. ὡσ οὗτοσ κατὰ τέκνα φάγε στρουθοῖο καὶ αὐτὴν ὀκτώ, ἀτὰρ μήτηρ ἐνάτη ἦν ἣ τέκε τέκνα, ὣσ ἡμεῖσ τοσσαῦτ’ ἔτεα πτολεμίξομεν αὖθι, τῷ δεκάτῳ δὲ πόλιν αἱρήσομεν εὐρυάγυιαν. κεῖνοσ τὼσ ἀγόρευε· τὰ δὴ νῦν πάντα τελεῖται. ἀλλ’ ἄγε μίμνετε πάντεσ ἐϋκνήμιδεσ Ἀχαιοὶ αὐτοῦ εἰσ ὅ κεν ἄστυ μέγα Πριάμοιο ἕλωμεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION