Homer, Iliad, Book 2 26:

(호메로스, 일리아스, Book 2 26:)

ὣσ φάσαν ἣ πληθύσ· ἀνὰ δ’ ὃ πτολίπορθοσ Ὀδυσσεὺσ ἔστη σκῆπτρον ἔχων· παρὰ δὲ γλαυκῶπισ Ἀθήνη εἰδομένη κήρυκι σιωπᾶν λαὸν ἀνώγει, ὡσ ἅμα θ’ οἳ πρῶτοί τε καὶ ὕστατοι υἱε͂σ Ἀχαιῶν μῦθον ἀκούσειαν καὶ ἐπιφρασσαίατο βουλήν· ὅ σφιν ἐὺ φρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν· Ἀτρεί̈δη νῦν δή σε ἄναξ ἐθέλουσιν Ἀχαιοὶ πᾶσιν ἐλέγχιστον θέμεναι μερόπεσσι βροτοῖσιν, οὐδέ τοι ἐκτελέουσιν ὑπόσχεσιν ἥν περ ὑπέσταν ἐνθάδ’ ἔτι στείχοντεσ ἀπ’ Ἄργεοσ ἱπποβότοιο Ἴλιον ἐκπέρσαντ’ εὐτείχεον ἀπονέεσθαι. ὥσ τε γὰρ ἢ παῖδεσ νεαροὶ χῆραί τε γυναῖκεσ ἀλλήλοισιν ὀδύρονται οἶκον δὲ νέεσθαι. ἦ μὴν καὶ πόνοσ ἐστὶν ἀνιηθέντα νέεσθαι· καὶ γάρ τίσ θ’ ἕνα μῆνα μένων ἀπὸ ἧσ ἀλόχοιο ἀσχαλάᾳ σὺν νηὶ̈ πολυζύγῳ, ὅν περ ἀέλλαι χειμέριαι εἰλέωσιν ὀρινομένη τε θάλασσα· ἡμῖν δ’ εἴνατόσ ἐστι περιτροπέων ἐνιαυτὸσ ἐνθάδε μιμνόντεσσι· τὼ οὐ νεμεσίζομ’ Ἀχαιοὺσ ἀσχαλάαν παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν· ἀλλὰ καὶ ἔμπησ αἰσχρόν τοι δηρόν τε μένειν κενεόν τε νέεσθαι. τλῆτε φίλοι, καὶ μείνατ’ ἐπὶ χρόνον ὄφρα δαῶμεν ἢ ἐτεὸν Κάλχασ μαντεύεται ἠε͂ καὶ οὐκί.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION