Homer, Iliad, Book 2 11:

(호메로스, 일리아스, Book 2 11:)

τῷ ὅ γ’ ἐρεισάμενοσ ἔπε’ Ἀργείοισι μετηύδα· ὦ φίλοι ἡρ́ωεσ Δαναοὶ θεράποντεσ Ἄρηοσ Ζεύσ με μέγα Κρονίδησ ἄτῃ ἐνέδησε βαρείῃ, σχέτλιοσ, ὃσ πρὶν μέν μοι ὑπέσχετο καὶ κατένευσεν Ἴλιον ἐκπέρσαντ’ εὐτείχεον ἀπονέεσθαι, νῦν δὲ κακὴν ἀπάτην βουλεύσατο, καί με κελεύει δυσκλέα Ἄργοσ ἱκέσθαι, ἐπεὶ πολὺν ὤλεσα λαόν. οὕτω που Διὶ μέλλει ὑπερμενέϊ φίλον εἶναι, ὃσ δὴ πολλάων πολίων κατέλυσε κάρηνα ἠδ’ ἔτι καὶ λύσει· τοῦ γὰρ κράτοσ ἐστὶ μέγιστον. αἰσχρὸν γὰρ τόδε γ’ ἐστὶ καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι μὰψ οὕτω τοιόνδε τοσόνδε τε λαὸν Ἀχαιῶν ἄπρηκτον πόλεμον πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι ἀνδράσι παυροτέροισι, τέλοσ δ’ οὔ πώ τι πέφανται· εἴ περ γάρ κ’ ἐθέλοιμεν Ἀχαιοί τε Τρῶέσ τε ὁρ́κια πιστὰ ταμόντεσ ἀριθμηθήμεναι ἄμφω, Τρῶασ μὲν λέξασθαι ἐφέστιοι ὅσσοι ἐάσιν, ἡμεῖσ δ’ ἐσ δεκάδασ διακοσμηθεῖμεν Ἀχαιοί, Τρώων δ’ ἄνδρα ἕκαστοι ἑλοίμεθα οἰνοχοεύειν, πολλαί κεν δεκάδεσ δευοίατο οἰνοχόοιο. τόσσον ἐγώ φημι πλέασ ἔμμεναι υἱᾶσ Ἀχαιῶν Τρώων, οἳ ναίουσι κατὰ πτόλιν· ἀλλ’ ἐπίκουροι πολλέων ἐκ πολίων ἐγχέσπαλοι ἄνδρεσ ἐάσιν, οἵ με μέγα πλάζουσι καὶ οὐκ εἰῶσ’ ἐθέλοντα Ἰλίου ἐκπέρσαι εὖ ναιόμενον πτολίεθρον. ἐννέα δὴ βεβάασι Διὸσ μεγάλου ἐνιαυτοί, καὶ δὴ δοῦρα σέσηπε νεῶν καὶ σπάρτα λέλυνται· αἳ δέ που ἡμέτεραί τ’ ἄλοχοι καὶ νήπια τέκνα εἱάτ’ ἐνὶ μεγάροισ ποτιδέγμεναι· ἄμμι δὲ ἔργον αὔτωσ ἀκράαντον οὗ εἵνεκα δεῦρ’ ἱκόμεσθα. ἀλλ’ ἄγεθ’ ὡσ ἂν ἐγὼ εἴπω πειθώμεθα πάντεσ· φεύγωμεν σὺν νηυσὶ φίλην ἐσ πατρίδα γαῖαν· οὐ γὰρ ἔτι Τροίην αἱρήσομεν εὐρυάγυιαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION