Homer, Iliad, Book 2 7:

(호메로스, 일리아스, Book 2 7:)

βουλὴν δὲ πρῶτον μεγαθύμων ἷζε γερόντων Νεστορέῃ παρὰ νηὶ̈ Πυλοιγενέοσ βασιλῆοσ· τοὺσ ὅ γε συγκαλέσασ πυκινὴν ἀρτύνετο βουλήν· κλῦτε φίλοι· θεῖόσ μοι ἐνύπνιον ἦλθεν ὄνειροσ ἀμβροσίην διὰ νύκτα· μάλιστα δὲ Νέστορι δίῳ εἶδόσ τε μέγεθόσ τε φυήν τ’ ἄγχιστα ἐῴκει· στῆ δ’ ἄρ’ ὑπὲρ κεφαλῆσ καί με πρὸσ μῦθον ἐείπεν· εὕδεισ Ἀτρέοσ υἱὲ δαί̈φρονοσ ἱπποδάμοιο· οὐ χρὴ παννύχιον εὕδειν βουληφόρον ἄνδρα, ᾧ λαοί τ’ ἐπιτετράφαται καὶ τόσσα μέμηλε· νῦν δ’ ἐμέθεν ξύνεσ ὦκα· Διὸσ δέ τοι ἄγγελόσ εἰμι, ὃσ σεῦ ἄνευθεν ἐὼν μέγα κήδεται ἠδ’ ἐλεαίρει· θωρῆξαί σε κέλευσε κάρη κομόωντασ Ἀχαιοὺσ πανσυδίῃ· νῦν γάρ κεν ἕλοισ πόλιν εὐρυάγυιαν Τρώων· οὐ γὰρ ἔτ’ ἀμφὶσ Ὀλύμπια δώματ’ ἔχοντεσ ἀθάνατοι φράζονται· ἐπέγναμψεν γὰρ ἅπαντασ Ἥρη λισσομένη, Τρώεσσι δὲ κήδε’ ἐφῆπται ἐκ Διόσ· ἀλλὰ σὺ σῇσιν ἔχε φρεσίν· ὣσ ὃ μὲν εἰπὼν ᾤχετ’ ἀποπτάμενοσ, ἐμὲ δὲ γλυκὺσ ὕπνοσ ἀνῆκεν. ἀλλ’ ἄγετ’ αἴ κέν πωσ θωρήξομεν υἱᾶσ Ἀχαιῶν· πρῶτα δ’ ἐγὼν ἔπεσιν πειρήσομαι, ἣ θέμισ ἐστί, καὶ φεύγειν σὺν νηυσὶ πολυκλήϊσι κελεύσω· ὑμεῖσ δ’ ἄλλοθεν ἄλλοσ ἐρητύειν ἐπέεσσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION