Homer, Iliad, Book 2 2:

(호메로스, 일리아스, Book 2 2:)

ἄλλοι μέν ῥα θεοί τε καὶ ἀνέρεσ ἱπποκορυσταὶ εὗδον παννύχιοι, Δία δ’ οὐκ ἔχε νήδυμοσ ὕπνοσ, ἀλλ’ ὅ γε μερμήριζε κατὰ φρένα ὡσ Ἀχιλῆα τιμήσῃ, ὀλέσῃ δὲ πολέασ ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιῶν. ἥδε δέ οἱ κατὰ θυμὸν ἀρίστη φαίνετο βουλή, πέμψαι ἐπ’ Ἀτρεί̈δῃ Ἀγαμέμνονι οὖλον ὄνειρον· καί μιν φωνήσασ ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· βάσκ’ ἴθι οὖλε ὄνειρε θοὰσ ἐπὶ νῆασ Ἀχαιῶν· ἐλθὼν ἐσ κλισίην Ἀγαμέμνονοσ Ἀτρεί̈δαο πάντα μάλ’ ἀτρεκέωσ ἀγορευέμεν ὡσ ἐπιτέλλω· θωρῆξαί ἑ κέλευε κάρη κομόωντασ Ἀχαιοὺσ πανσυδίῃ· νῦν γάρ κεν ἕλοι πόλιν εὐρυάγυιαν Τρώων· οὐ γὰρ ἔτ’ ἀμφὶσ Ὀλύμπια δώματ’ ἔχοντεσ ἀθάνατοι φράζονται· ἐπέγναμψεν γὰρ ἅπαντασ Ἥρη λισσομένη, Τρώεσσι δὲ κήδε’ ἐφῆπται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION