Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 38.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 38.)

Νόμα ἐμβολῆσ καὶ διορθώσιοσ, ὄνοσ, μοχλὸσ, σφηνίσκοσ, ἴπο ὄνοσ μὲν ἀπάγειν, μοχλὸσ δὲ παράγειν. Τὰ δὲ ἐμβλητέα ἢ δυρθωτέα διαναγκάσαι δεῖ ἐκτείνοντα, ἐν ᾧ ἂν ἕκαστα σχήματι μέλῃ ὑπεραιωρηθήσεσθαι‧ τὸ δ’ ἐκβὰν, ὑπὲρ τούτου ὅθεν ἐξέβη‧ τοῦτι δὲ, ἢ χερσὶν, ἢ κρεμασμῷ, ἢ ὄνοισιν, ἢ περί τι. Χερσὶ μὲν ον ὀρθῶσ κατὰ μέρεα‧ καρπὸν δὲ καὶ ἀγκῶνα ἀπόχρη διαναγκάζε, καρπὸν μὲν ἐσ ἰθὺ ἀγκῶνοσ, ἀγκῶνα δὲ ἐγγώνιον πρὸσ βροχίονα ἔχοντα, οἱο͂ν παρὰ τῷ βραχίονι τὸ ὑπὸ τὴν χεῖρα ὑποτεινόμεον. Ἐν οἷσι δὲ δακτύλου ποδὸσ, χειρὸσ, καρποῦ, ὑβώματοσ τὸ ἴξω διαναγκάσαι δεῖ καὶ καταναγκάσαι, τὰ μὲν ἄλλα ὑπὸ χειῶν αἱ διαναγκάσεισ ἱκαναὶ, καταναγκάσαι δὲ τὰ ὑπερέχοντα ἕδρην πτέρνῃ ἢ θέναρι ἐπί τινοσ‧ ὥστε κατὰ μὲν τὸ ἐξέχον ὑπκέεσθαι ὄγκον σύμμετρον μαλθακόν‧ κατὰ δὲ τὸ ἕτερον μὴ στοσαντα χρὴ ὠθέειν ὀπίσω καὶ κάτω, ἤν τε ἔσω, ἤν τε ἔξω ἐκπεπώκῃ‧ τὰ δ’ ἐκ πλαγίων, τὰ μὲν ἀπωθέειν, τὰ δὲ ἀντωθέειν ὀπίσο ἀμφότερα κατὰ τὸ ἕτερον. Τὰ δὲ ὑβώματα, τὰ μὲν ἔσω οὔτε πταρμῷ, οὔτε βηχὶ, οὔτε φύσησ ἐνέσει, οὔτε σικύῃ‧ εἰ δέ τι, ἡ κατάτασισ. Ἡ δὲ ἀπάτη, ὅτι οἰόνταί ποτε καταγέντων σπονδύλων, καὶ τὰ λορδώματα διὰ τὴν ὀδύνην δοκέει ἔσω ὠλισθηκέναι‧ ταῦτα δὲ ταχύφυα καὶ Ῥᾴδια. Τὰ δὲ ἔξω, κατάσεισισ, τὰ μὲν ἄνω ἐπὶ πόδασ, τὰ δὲ κάτω τἀναντία‧ κατανάγκασισ δὲ σὺν κατατάσει, ἢ ἕδρῃ, ἢ ποδὶ, ἢ σανίδι. Τὰ δ’ ἔνθα ἢ ἔνθα, εἴ τι, ἡ κατάτασισ, καὶ ἔτι τὰ σχήματα ἐν τῇ διαίτῃ. Τὰ ἄρμενα πάντα εἶναι πλατέα, προσηνέα, ἰσχυρά‧ εἰ δὲ μὴ, δεῖ Ῥάκεσι προκατειλίχθαι‧ ἐσκευάσθαι πρὶν ἢ ἐν τῇσιν ἀνάγκῃσι, πάντα συμμεμετρημένωσ τὰ μήκεα, καὶ ὕψεα, καὶ εὔρεα. Διάτασισ οἱο͂ν μηροῦ, τὸ παρὰ σφυρὸν δεδέσθαι, καὶ ἄνω τοῦ γούνατοσ, ταῦτα μὲν ἐσ τὸ αὐτὸ τείνοντα‧ παρὰ δ’ ἰξύϊ, καὶ περὶ μασχάλασ, καὶ κατὰ περίνεον, καὶ μηρὸν, τὰ μεταξὺ, τῆσ ἀρχῆσ τὸ μὲν ἐπὶ τὸ στῆθοσ, τὸ δ’ ἐπὶ νῶτον τείνοντα, ταῦτα δ’ ἐσ τὸ αὐτὸ ἅπαντα τείνοντα, προσδεθέντα ἢ πρὸσ ὑπεροειδέα, ἢ πρὸσ ὄνον. Ἐπὶ μὲν οὖν κλίνησ ποιέοντι, τοῦτο μὲν τῶν ποδῶν πρὸσ οὐδὸν χρὴ ἐρεῖσαι, πρὸσ δὲ τὸ ἕτερον, ξύλον ἰσχυρὸν πλάγιον παραβεβλῆσθαι, τὰ δὲ ὕπερθεν ὑπεροειδέα πρὸσ ταῦτα ἀντιστηρίζοντα διατείνειν, ἢ πλήμνασ κατορύξαντα, ἢ κλίμακα διαθέντα, ἀμφωτέρωθεν ὠθέειν. Τὸ δὲ κοινὸν, σανὶσ ἑξάπηχυσ, εὖροσ δίπηχυσ, πάχοσ σπιθαμῆσ, ἔχουσα ὄνουσ δύο ταπεινοὺσ ἔνθεν καὶ ἔνθεν, ἔχουσα δὲ καὶ κατὰ μέσον στυλίσκουσ ξυμμέτρουσ, ἐξ ὧν ὡσ κλιμακτὴρ ἡρ́μοσται ἐσ τὴν ὑπόστασιν τῷ ξύλῳ, ὥσπερ τῷ κατ’ ὦμον‧ καταγλύφουσ δὲ, ὥσπερ ληνοὺσ, λείασ ἔχειν, τετραδακτύλουσ εὖροσ καὶ βάθοσ, καὶ διαλιπεῖν τοσοῦτον, ὅσον αὐτῇ τῇ μοχλεύσει ἐσ διόρθωσιν‧ ἐν μέσῳ δὲ τετράγωνον καταγλυφὴν, ὥστε στυλίσκον ἐνεῖναι, ὃσ παρὰ περίνεον ἐὼν περιῤῬέπειν τε κωλύσει, ἐών τε ὑποχάλαροσ ὑπομοχλεύσει. Χρὴ δὲ, τῆσ σανίδοσ [ἢ] ἐν τῷ τοίχῳ [τὸ ἄκρον] καταγεγλυμμένον τι ἐχούσησ, τοῦ ξύλου ὦσαι τὸ ἄκρον, ἐπὶ δὲ θάτερα καταναγκάζειν, ὑποτιθέντα μαλθακά τινα σύμμετρα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION