Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 18.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 18.)

Ὁκόσα δὲ ἀπὸ διαιτημάτων, τὰ μὲν πολλὰ ἕκαστοσ ὡσ ἂν παρὰ το ἔθοσ διαιτηθῇ, μάλιστα ἐπισημαίνει. Καὶ γὰρ ὁκόσοι ἂν μὴ μεμαθηκότεσ ἀριστῇν, ἀριστήσωσιν, ὄγκοσ πουλὺσ αὐτοῖσι τῆσ γαστρὸσ καὶ νυσταγμὸσ καὶ πληθώρη‧ ἢν δὲ ἐπιδειπνήσωσι, κοιλίη ἐκταράσσεται‧ ξυμφέρει δὲ τουτέοισιν ἐκλουσαμένοισι καθεύδειν‧ κοιμηθέντασ δὲ περιπατῆσαι βραδέωσ συχνὴν περίοδον‧ κἢν μὲν λαπαχθῆ, δειπνῆσαι καὶ πιεῖν οἶνον ἐλάσσονα ἀκρητέστερον‧ ἢν δὲ μὴ λαπαχθῇ, ὑποχρίσασθαι τὸ σῶμα θερμῷ, καὶ ὑδαρέα οἶνον λευκὸν ἢ γλυκὺν, ἢν διψῇ, ἐπιπιόντα ἀναπαύεσθαι‧ ἢν δὲ μὴ ἐγκοιμηθῇ, πλείω ἀναπαύεσθαι‧ τὰ δ’ ἄλλα ὁμοίωσ τοῖσιν ἐκ κραιπάλησ διαιτάσθω. Τὰ δὲ ἀπὸ πομάτων, ὁκόσα μὲν ὑδαρέα, βραδυπορώτερά ἐστι, καὶ ἐγκυκλέεται, καὶ ἐπιπολάζει περὶ ὑποχόνδρια, καὶ ἐσ οὔρησιν οὐ κατατρέχει‧ τοιούτου δὲ πόματοσ πληρωθεὶσ, μηδὲν ἔργον ὀξέωσ διαπρήξῃ, ὁκόσα τῷ σώματι ξυνταθέντι βίῃ ἢ τάχει πονέειν ξυμβαίνει‧ ὡσ μάλιστα δὲ ἡσυχαζέτω, ἑώσ ἂν καταπεφθῇ μετὰ τῶν σιτίων. Ὁκόσα δὲ τῶν πομάτων ἀκρητέστερά ἐστιν ἢ αὐστηρότερα, παλμὸν ἐν τῷ σώματι καὶ σφυγμὸν ἐν τῇ κεφαλῇ ἐμποιέει, τούτοισι καλῶσ ἔχει ἐπικοιμᾶσθαι, καὶ θερμόν τι ἐπιῤῬοφῇν, πρὸσ ὅπερ μάλιστα ἡδίστωσ ἔχουσιν‧ νηστείη δὲ πονηρὸν πρὸσ τὴν κεφαλαλγίην καὶ κραιπάλην. Ὁκόσοι δὲ μονοσιτεῦσι, κενοὶ καὶ ἀδύνατοί εἰσι, καὶ οὐρέουσι θερμὸν, παρὰ τὸ ἔθοσ κενεαγγέοντεσ‧ γίγνεται δὲ καὶ τὸ στόμα ἁλυκὸν καὶ πικρὸν, καὶ τρέμουσιν ἐν παντὶ ἔργῳ, καὶ κροτάφουσ ἐπιξυντείνονται, καὶ τὸ δεῖπνον οὐ δύνανται πέσσειν, ὅκωσ περ ἢν ἠριστηκότεσ ἐώσιν. Τούτουσ δὲ χρὴ δειπνέειν ἔλασσον ἢ μεμαθήκασι, καὶ ὑγροτέρην μᾶζαν ἀντὶ ἄρτου, καὶ λαχάνων λάπαθον, ἢ μαλάχην, ἢ πτισάνην, ἢ σεῦτλα‧ πίνειν δὲ κατὰ τὸ σιτίον οἶνον, ὁκόσον ξύμμετρον, καὶ ὑδαρέστερον, καὶ ἀπὸ δείπνου περιπατῆσαι ὀλίγον, ἑώσ οὖρα καταδράμῃ καὶ οὐρήσῃ‧ χρεέσθω δὲ καὶ ἰχθύσιν ἑφθοῖσιν. Βρώματα δὲ μάλιστα ἐπισημαίνει‧ σκόροδον φῦσαν καὶ θέρμην περὶ τὸν θώρηκα, καὶ κεφαλῆσ βάροσ, καὶ ἄσην, καὶ εἴ τι ἄλλο ἄλγημα εἰή μεμαθηκὸσ πρόσθεν, παροξύνειεν ἄν‧ οὐρητικὸν δὲ, καὶ τοῦτο ἔχει ἀγαθόν‧ ἄριστον δὲ αὐτοῦ φαγέειν μέλλοντι ἐσ πόσιν ἰέναι, ἢ μεθύοντι. Τυρὸσ δὲ φῦσαν καὶ στεγνότητα καὶ σιτίων ἔξαψιν ποιέει, τό τ’ὠμὸν καὶ ἄπεπτον‧ κάκιστον δὲ ἐν ποτῷ φαγέειν πεπληρωμένοισιν. Ὄσπρια δὲ πάντα φυσώδεα, καὶ ὠμὰ, καὶ ἑφθὰ, καὶ πεφρυγμένα‧ ἥκιστα δὲ βεβρεγμένα καὶ χλωρά‧ τουτέοισι δὲ μὴ χρέεσθαι, ἢν μὴ μετὰ σιτίων. Ἔχει δὲ καὶ ἰδίασ μοχθηρίασ ἕκαστον αὐτέων. Ἐρέβινθοσ μὲν φῦσαν, ὠμὸσ καὶ πεφρυγμένοσ, καὶ πόνον ἐμποιέει. Φακὸσ δὲ στύφει, καὶ ἄραδον ἐμποιέει, ἢν μετὰ τοῦ φλοιοῦ ᾖ. Θέρμοσ δὲ ἥκιστα τουτέων κακὰ ἔχει. Σίλφιον δὲ καὶ ὀπὸσ ἔστι μὲν οἷσι μάλιστα, τοῖσι δὲ ἀπείροισιν οὐ διέρχεται τῇ κοιλίῃ, ἀλλὰ καλέεται ξηρὴ χολέρη‧ μάλιστα δὲ γίγνεται, ἢν μετὰ πολλοῦ τυροῦ μιχθῇ ἢ κρεηφαγίησ βοείων κρεῶν. Τὰ μὲν γὰρ μελαγχολικὰ παθήματα καὶ παροξυνθείη ἂν ὑπὸ βοείων κρεῶν‧ ἀνυπέρβλητοσ γὰρ ἡ φύσισ αὐτέων, καὶ οὐ τῆσ τυχούσησ κοιλίησ καταπέψαι‧ βέλτιστα δ’ἂν ἀπαλλάξαιεν, εἰ διέφθοισί τε χρέοιντο καὶ ὡσ παλαιοτάτοισιν. Αἴγεια δὲ κρέα, ὅσα τε βοείοισιν ἔνι κακὰ, πάντα ἔχει, τήν τε ἀπεψίην, καὶ φυσωδέστερα καὶ ἐρευγματώδεα, καὶ χολέρησ γεννητικά‧ ἔστι δὲ τὰ εὐωδέστατα, στερεὰ καὶ ἥδιστα, ταῦτα ἄριστα δίεφθα καὶ ψυχρά‧ τὰ δὲ ἀηδέστατα, δυσώδεα καὶ σκληρὰ, ταῦτα κάκιστα, καὶ τὰ πρόσφατα‧ βέλτιστα δέ ἐστι τῇ θερινῇ, μετοπωρινῇ δὲ κάκιστα. Χοίρου δὲ πονηρὰ, ὁκόταν ᾖ ἐνωμότερα ἢ περικαῆ‧ χολερώδεα δ’ἂν εἰή καὶ ἐκταρακτικά. Υειἅ δὲ βέλτιστα τῶν κρεῶν ἁπάντων‧ κράτιστα δὲ τὰ μήτε ἰσχυρῶσ πίονα, μήτε πάλιν ἰσχυρῶσ λεπτὰ, μήτε ἡλικίην φέροντα παλαιοῦ ἱερείου‧ ἐσθίειν δὲ ἄνευ τῆσ φορίνησ καὶ ὑπόψυχρα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION