헬라어 문장 검색 - Ηιπποξ́Οευϝρεσ́02́09́0́

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 10.)

Ἢν δὲ ἐν πυρετῷ χειμερινῷ ἡ γλῶσσα τρηχείη γένηται καὶ ἀψυχίαι ἐνέωσι, φιλέει τῷ τοιῷδε καὶ ἐπάνεσισ εἶναι τοῦ πυρετοῦ‧ ἀλλ’ ὅμωσ τὸν τοιόνδε παραφυλάσσειν τῇ λιμοκτονίῃ καὶ ὑδατοποσίῃ καὶ μελικρήτου πόσει‧ καὶ χυλοῖσι παραφύλασσε, μηδὲν πιστεύων τῇ ἀνέσει τῶν πυρετῶν, ὡσ οἱ τοιάδε ἔχοντεσ σημεῖα, ἐπικίνδυνοί εἰσι θνήσκειν‧ ὁκόταν δὲ ταῦτα συνειδῇσ, οὕτω προλέγειν, ἤν σοι ἀρέσκῃ, θεωρήσασ εὖ μάλα. Ὁκόταν δὲ πυρετοῖσι φοβερόν τι γένηται πεμπταίοισιν ἐοῦσιν, ἡ κοιλίη ἐξαίφνησ ὑγρὰ διαχωρήσῃ, καὶ ἀψυχίη γένηται, ἢ ἀφωνίη ἐπιλάβῃ, ἢ σπασμώδησ γένηται ἢ λυγμώδησ, ἐπὶ τούτοισιν ἀσώδεα φιλέει γίγνεσθαι, καὶ περὶ ὑποῤῬίνιον καὶ μέτωπον ἱδρῶτεσ καὶ αὐχένα ὄπισθεν τῆσ κεφαλῆσ‧ οἱ δὲ ταῦτα πάσχοντεσ θνήσκουσιν οὐκ ἐσ μακρὸν πνευματωθέντεσ. Ὁκόσοισι δὲ ἐν πυρετοῖσι τὰ σκέλεα γίγνεται φυματώδεα, καὶ ἐγχρονιζόμενα μὴ ἐκπεπαίνεται ἔτι ἐόντων ἐν πυρετοῖσιν, ἢν καὶ προσπέσῃ πνιγμὸσ ἐν φάρυγγι, ἰσχνων ἐόντων τῶν περὶ φάρυγγα, καὶ μὴ πεπαίνηται, ἀλλὰ σβεσθῇ, φιλέει τῷ τοιῷδε αἷμα ἐκ τῶν Ῥινῶν Ῥέειν‧ κἢν μὲν πουλὺ Ῥυῇ, λύσιν σημαίνει τῆσ νούσου‧ ἢν δὲ μὴ, μακρήν‧ ὁκόσῳ δ’ ἂν ἔλασσον Ῥυῇ, τοσῷδε χεῖρον καὶ ἐπίμηκεσ‧ ἢν δὲ τἄλλα Ῥήϊστα γένηται, προσδέχεσθαι τῷ τοιῷδε ἐσ πόδασ ἀλγήματα‧ ἢν δὲ ἅψηται τοῦ ποδὸσ, καὶ ἐπώδυνοσ γενόμενοσ παραμένῃ πυριφλεγὴσ γενόμενοσ, καὶ μὴ λυθῇ, κατὰ σμικρὸν ἥξει καὶ ἐσ αὐχένα ἀλγήματα καὶ ἐσ κληῗδα καὶ ἐσ ὦμον καὶ ἐσ στῆθοσ καὶ ἐσ ἄρθρον, καὶ τοῦτο δεήσει φυματῶδεσ γενέσθαι‧ σβεννυμένων δὲ τουτέων, ἢν αἱ χεῖρεσ ἐφέλκωνται ἢ τρομεραὶ γένωνται, σπασμὸσ τὸν τοιόνδε ἐπιλαμβάνει καὶ παραφροσύνη‧ ἀτὰρ καὶ φλυζάκια ἐπὶ τὴν ὀφρὺν, καὶ ἐρυθήματα ἴσχει, καὶ τὸ βλέφαρον τὸ ἕτερον παρὰ τὸ ἕτερον παραβλαστάνει, καὶ σκληρὴ φλεγμονὴ κατέχει, καὶ οἰδέει ἰσχυρῶσ ὁ ὀφθαλμὸσ, καὶ ἡ παραφροσύνη μέγα ἐπιδιδοῖ‧ αἱ δὲ νύκτεσ μᾶλλον σημαίνουσιν ἢ αἱ ἡμέραι τὰ περὶ τὴν παραφροσύνην. Τὰ δὲ σημεῖα μάλιστα γίγνεται πολλὰἐπὶ τὸν περισσὸν ἀριθμὸν ἢ ἐπὶ τὸν ἄρτιον‧ ὁκοτέρῳ δ’ ἂν τούτων τῶν ἀριθμῶν γίγνηται, ὄλεθροι ἐπιγίγνονται. Τοὺσ τοιούτουσ δὲ ἢν μὲν ἐξ ἀρχῆσ φαρμακεύειν προαιρῇ, πρὸ τῆσ πέμπτησ, ἢν βορβορύζῃ ἡ κοιλίη‧ εἰ δὲ μὴ, ἐᾷν ἀφαρμακεύτουσ εἶναι‧ ἢν δὲ διαβορβορύζῃ, καὶ τὰ ὑποχωρήματα χολώδεα ᾖ, σκαμμωνίῳ ὑποκάθαιρε μετρίωσ‧ τῇ δὲ ἄλλῃ θεραπείῃ, ὡσ ἐλάχιστα προσφέρειν πόματα καὶ Ῥοφήματα, ἵνα βελτιόνωσ ἔχῃ, ἢν μὴ ὑπερβῶσι τὴν τεσσαρεσκαιδεκάτην ἐπανέντεσ. Ὁκόταν πυρέσσοντι τεσσαρεσκαιδεκαταίῳ ἐόντι ἀφωνίη προσγένηται, οὐ φιλέει ἥκειν λύσισ ταχείη, οὐδ’ ἀπαλλαγὴ τοῦ νουσήματοσ γίγνεσθαι, ἀλλὰ χρόνον τῷ τοιῷδε σημαίνει ὁκόταν δὲ φανῇ ἐπὶ τῇ ἡμέρῃ ταύτῃ, μακρότερον ξυμπίπτει. Ὁκόταν δὲ πυρέσσοντι τεταρταίῳ ἡ γλῶσσα ἐκτεταραγμένα διαλέγηται, καὶ ἡ κοιλίη χολώδεα ὑποχωρέῃ ὑγρὰ, φιλέει παραληρέειν ὁ τοιόσδε‧ ἀλλὰ χρὴ παραφυλάσσειν παρεπόμενον τοῖσιν ἀποβαίνουσιν. Θερινῆσ καὶ μετοπωρινῆσ ὡρ́ησ ἐπὶ τῶν ὀξέων αἵματοσ ἀπόσταξισ ἐξαπίνησ ξυντονίην καὶ πολλὴν θεραπείην κατὰ τὰσ φλέβασ δηλοῖ, καὶ ἐσ τὴν ὑστεραίην λεπτῶν οὔρων ἐπιφάσιασ‧ καὶ ἢν ἀκμάζῃ τῇ ἡλικίῃ καὶ τὸ σῶμα ἐκ γυμνασίων ἢ εὐσαρκώσιοσ ἔχῃ, ἢ μελαγχολικὸσ ᾖ, ἢ ἐκ πόσιοσ χεῖρεσ τρομεραὶ, καλῶσ ἔχει παραφροσύνην προειπεῖν ἢ σπασμόν‧ κἢν μὲν ἐν ἀρτίῃσιν ἐπιγένηται, βέλτιον, ἐν κρισίμῃσι δὲ ὀλέθριον‧ ἢν μὲν πουλὺ ἀλὲσ ἀποσυθὲν αἷμα ἐξόδουσ ποιήσηται, τῆσ πλεονεξίησ κατὰ Ῥῖνασ, ἢ κατὰ ἕδρην ἐμπλησθείσησ, ἀπόστασιν, ἢ πόνουσ ἐν ὑποχονδρίῳ, ἢ ἐσ ὄρχιασ, ἢ ἐσ σκέλεα‧ λυθέντων δὲ τουτέων, ἔξοδοι γίγνονται πτυσμῶν παχέων, οὔρων λείων, λευκῶν. Πυρετῷ λυγγώδει, ὀπὸν σιλφίου, ὀξύμελι, δαῦκον τρίψασ, πιεῖν δίδου, καὶ χαλβάνην ἐν μέλιτι, καὶ κύμινον ἐκλεικτικὸν, καὶ χυλὸν πτισάνησ ἐπὶ τουτέοισι Ῥοφέειν‧ ἄφυκτοσ δὲ ὁ τοιοῦτοσ, ἢν μὴ ἱδρῶτεσ κριτικοὶ καὶ ὕπνοι ὁμαλοὶ ἐπιγένωνται, καὶ οὖρα παχέα καὶ δριμέα καταδράμῃ, ἢ ἐσ ἀπόστασιν στηρίζῃ‧ κόκκαλοσ καὶ σμύρνα ἐκλεικτόν‧ πίνειν δὲ τούτοισι διδόναι ὀξύμελι ὡσ ἐλάχιστον‧ ἢν δὲ διψώδεεσ ἐώσι σφόδρα, τοῦ κριθίνου ὕδατοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 10.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 10.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION