Hesiod, Theogony, Book Th. 64:

Δαιμόνι’, οὐκ ἀδάητα πιφαύσκεαι· ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ἴδμεν, ὅ τοι περὶ μὲν πραπίδεσ, περὶ δ’ ἐστὶ νόημα, ἀλκτὴρ δ’ ἀθανάτοισιν ἀρῆσ γένεο κρυεροῖο. σῇσι δ’ ἐπιφροσύνῃσιν ὑπὸ ζόφου ἠερόεντοσ ἄψορρον δ’ ἐξαῦτισ ἀμειλίκτων ὑπὸ δεσμῶν ἠλύθομεν, Κρόνου υἱὲ ἄναξ, ἀνάελπτα παθόντεσ. τῷ καὶ νῦν ἀτενεῖ τε νόῳ καὶ ἐπίφρονι βουλῇ ῥυσόμεθα κράτοσ ὑμὸν ἐν αἰνῇ δηϊοτῆτι μαρνάμενοι Τιτῆσιν ἀνὰ κρατερὰσ ὑσμίνασ.