Hesiod, Theogony, Book Th. 5:

ὣσ ἔφασαν κοῦραι μεγάλου Διὸσ ἀρτιέπειαι· καί μοι σκῆπτρον ἔδον δάφνησ ἐριθηλέοσ ὄζον δρέψασαι, θηητόν· ἐνέπνευσαν δέ μοι αὐδὴν θέσπιν, ἵνα κλείοιμι τά τ’ ἐσσόμενα πρό τ’ ἐόντα. καί μ’ ἐκέλονθ’ ὑμνεῖν μακάρων γένοσ αἰὲν ἐόντων, σφᾶσ δ’ αὐτὰσ πρῶτόν τε καὶ ὕστατον αἰὲν ἀείδειν. ἀλλὰ τί ἦ μοι ταῦτα περὶ δρῦν ἢ περὶ πέτρην;