헬라어 문장 검색 - Γαλεν́ΟντηεΝά1́14́0́

(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 14)

πάλιν οὖν καὶ ἡμεῖσ ἐφ’ ἑτέραν μεταβῶμεν ἀδολεσχίαν· οὐ γὰρ ἐπιτρέπουσιν οἱ σοφισταὶ τῶν ἀξίων τι ζητημάτων προχειρίζεσθαι καίτοι παμπόλλων ὑπαρχόντων, ἀλλὰ κατατρίβειν ἀναγκάζουσι τὸν χρόνον εἰσ τὴν τῶν σοφισμάτων, ὧν προβάλλουσι, λύσιν. τίσ οὖν ἡ ἀδολεσχία; ἡ ἔνδοξοσ αὕτη καὶ πολυθρύλητοσ λίθοσ ἡ τὸν σίδηρον ἐπισπωμένη. τάχα γὰρ ἂν αὕτη ποτὲ τὴν ψυχὴν αὐτῶν ἐπισπάσαιτο πιστεύειν εἶναί τινασ ἐν ἑκάστῳ τῶν σωμάτων ἑλκτικὰσ τῶν οἰκείων ποιοτήτων δυνάμεισ. Ἐπίκουροσ μὲν οὖν καίτοι παραπλησίοισ Ἀσκληπιάδῃ στοιχείοισ πρὸσ τὴν φυσιολογίαν χρώμενοσ ὅμωσ ὁμολογεῖ, πρὸσ μὲν τῆσ ἡρακλείασ λίθου τὸν σίδηρον ἕλκεσθαι, πρὸσ δὲ τῶν ἠλέκτρων τὰ κυρήβια καὶ πειρᾶταί γε καὶ τὴν αἰτίαν ἀποδιδόναι τοῦ φαινομένου. τὰσ γὰρ ἀπορρεούσασ ἀτόμουσ ἀπὸ τῆσ λίθου ταῖσ ἀπορρεούσαισ ἀπὸ τοῦ σιδήρου τοῖσ σχήμασιν οἰκείασ εἶναί φησιν, ὥστε περιπλέκεσθαι Ῥᾳδίωσ. προσκρουούσασ οὖν αὐτὰσ τοῖσ συγκρίμασιν ἑκατέροισ τῆσ τε λίθου καὶ τοῦ σιδήρου κἄπειτ’ εἰσ τὸ μέσον ἀποπαλλομένασ οὕτωσ ἀλλήλαισ τε περιπλέκεσθαι καὶ συνεπισπᾶσθαι τὸν σίδηρον. τὸ μὲν οὖν τῶν ὑποθέσεων εἰσ τὴν αἰτιολογίαν ἀπίθανον ἄντικρυσ δῆλον, ὅμωσ δ’ οὖν ὁμολογεῖ τὴν ὁλκήν. καὶ οὕτω γε καὶ κατὰ τὰ σώματα τῶν ζῳών φησὶ γίγνεσθαι τάσ τ’ ἀναδόσεισ καὶ τὰσ διακρίσεισ τῶν περιττωμάτων καὶ τὰσ τῶν καθαιρόντων φαρμάκων ἐνεργείασ. Ἀσκληπιάδησ δὴ τό τε τῆσ εἰρημένησ αἰτίασ ἀπίθανον ὑπιδόμενοσ καὶ μηδεμίαν ἄλλην ἐφ’ οἷσ ὑπέθετο στοιχείοισ ἐξευρίσκων πιθανὴν ἐπὶ τὸ μηδ’ ὅλωσ ἕλκεσθαι λέγειν ὑπὸ μηδενὸσ μηδὲν ἀναισχυντήσασ ἐτράπετο, δέον, εἰ μήθ’ οἷσ Ἐπίκουροσ εἶπεν ἠρέσκετο μήτ’ ἄλλα βελτίω λέγειν εἶχεν, ἀποστῆναι τῶν ὑποθέσεων καὶ τήν τε φύσιν εἰπεῖν τεχνικὴν καὶ τὴν οὐσίαν τῶν ὄντων ἑνουμένην τε πρὸσ ἑαυτὴν ἀεὶ καὶ ἀλλοιουμένην ὑπὸ τῶν ἑαυτῆσ μορίων εἰσ ἄλληλα δρώντων τε καὶ πασχόντων. εἰ γὰρ ταῦθ’ ὑπέθετο, χαλεπὸν οὐδὲν ἦν τὴν τεχνικὴν ἐκείνην φύσιν ὁμολογῆσαι δύναμεισ ἔχειν ἐπισπαστικὴν μὲν τῶν οἰκείων, ἀποκριτικὴν δὲ τῶν ἀλλοτρίων. οὐ γὰρ δι’ ἄλλο τί γ’ ἦν αὐτῇ τὸ τεχνικῇ τ’ εἶναι καὶ τοῦ ζῳού διασωστικῇ καὶ τῶν νοσημάτων κριτικῇ παρὰ τὸ προσίεσθαι μὲν καὶ φυλάττειν τὸ οἰκεῖον, ἀποκρίνειν δὲ τὸ ἀλλότριον. ἀλλ’ Ἀσκληπιάδησ κἀνταῦθα τὸ μὲν ἀκόλουθον ταῖσ ἀρχαῖσ αἷσ ὑπέθετο συνεῖδεν, οὐ μὴν τήν γε πρὸσ τὸ φαινόμενον ἐναργῶσ ᾐδέσθη μάχην, ἀλλ’ ὁμόσε χωρεῖ καὶ περὶ τούτου πᾶσιν οὐκ ἰατροῖσ μόνον ἀλλ’ ἤδη καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἀνθρώποισ οὔτε κρίσιν εἶναί τινα λέγων οὔθ’ ἡμέραν κρίσιμον οὔθ’ ὅλωσ οὐδὲν ἐπὶ σωτηρίᾳ τοῦ ζῳού πραγματεύσασθαι τὴν φύσιν. ἀεὶ γὰρ τὸ μὲν ἀκόλουθον φυλάττειν βούλεται, τὸ δ’ ἐναργῶσ φαινόμενον ἀνατρέπειν ἔμπαλιν Ἐπικούρῳ. τιθεὶσ γὰρ ἐκεῖνοσ ἀεὶ τὸ φαινόμενον αἰτίαν αὐτοῦ ψυχρὰν ἀποδίδωσι. τὰ γὰρ ἀποπαλλόμενα σμικρὰ σώματα τῆσ ἡρακλείασ λίθου τοιούτοισ ἑτέροισ περιπλέκεσθαι μορίοισ τοῦ σιδήρου κἄπειτα διὰ τῆσ περιπλοκῆσ ταύτησ μηδαμοῦ φαινομένησ ἐπισπᾶσθαι βαρεῖαν οὕτωσ οὐσίαν οὐκ οἶδ’ ὅπωσ ἄν τισ πεισθείη. καὶ γὰρ εἰ τοῦτο συγχωρήσομεν, τό γε τῷ σιδήρῳ πάλιν ἕτερον προστεθέν τι συνάπτεσθαι τὴν αὐτὴν αἰτίαν οὐκέτι προσίεται. τί γὰρ ἐροῦμεν; ἢ δηλαδὴ τῶν ἀπορρεόντων τῆσ λίθου μορίων ἔνια μὲν προσκρούσαντα τῷ σιδήρῳ πάλιν ἀποπάλλεσθαι καὶ ταῦτα μὲν εἶναι, δι’ ὧν κρεμάννυσθαι συμβαίνει τὸν σίδηρον, τὰ δ’ εἰσ αὐτὸν εἰσδυόμενα διὰ τῶν κενῶν πόρων διεξέρχεσθαι τάχιστα κἄπειτα τῷ παρακειμένῳ σιδήρῳ προσκρούοντα μήτ’ ἐκεῖνον διαδῦναι δύνασθαι, καίτοι τόν γε πρῶτον διαδύντα, παλινδρομοῦντα δ’ αὖθισ ἐπὶ τὸν πρότερον ἑτέρασ αὖθισ ἐργάζεσθαι ταῖσ προτέραισ ὁμοίασ περιπλοκάσ; ἐναργῶσ γὰρ ἐνταῦθα τὸ ληρῶδεσ τῆσ αἰτίασ ἐλέγχεται. γραφεῖα γοῦν οἶδά ποτε σιδηρᾶ πέντε κατὰ τὸ συνεχὲσ ἀλλήλοισ συναφθέντα, τοῦ πρώτου μὲν μόνου τῆσ λίθου ψαύσαντοσ, ἐξ ἐκείνου δ’ εἰσ τἆλλα τῆσ δυνάμεωσ διαδοθείσησ· καὶ οὐκ ἔστιν εἰπεῖν, ὡσ, εἰ μὲν τῷ κάτω τοῦ γραφείου πέρατι προσάγοισ ἕτερον, ἔχεταί τε καὶ συνάπτεται καὶ κρέμαται τὸ προσενεχθέν· εἰ δ’ ἄλλῳ τινὶ μέρει τῶν πλαγίων προσθείησ, οὐ συνάπτεται. πάντη γὰρ ὁμοίωσ ἡ τῆσ λίθου διαδίδοται δύναμισ, εἰ μόνον ἅψαιτο κατά τι τοῦ πρώτου γραφείου. καὶ μέντοι κἀκ τούτου πάλιν εἰσ τὸ δεύτερον ὅλον ἡ δύναμισ ἅμα νοήματι διαρρεῖ κἀξ ἐκείνου πάλιν εἰσ τὸ τρίτον ὅλον. εἰ δὴ νοήσαισ σμικράν τινα λίθον ἡρακλείαν ἐν οἴκῳ τινὶ κρεμαμένην, εἶτ’ ἐν κύκλῳ ψαύοντα πάμπολλα σιδήρια κἀκείνων πάλιν ἕτερα κἀκείνων ἄλλα καὶ τοῦτ’ ἄχρι πλείονοσ, ἅπαντα δήπου πίμπλασθαι δεῖ τὰ σιδήρια τῶν ἀπορρεόντων τῆσ λίθου σωμάτων. καὶ κινδυνεύει διαφορηθῆναι τὸ σμικρὸν ἐκεῖνο λιθίδιον εἰσ τὰσ ἀπορροὰσ διαλυθέν. καίτοι, κἂν εἰ μηδὲν παρακέοιτ’ αὐτῷ σιδήριον, εἰσ τὸν ἀέρα σκεδάννυται, μάλιστ’ εἰ καὶ θερμὸσ ὑπάρχοι. ναί, φησί, σμικρὰ γὰρ αὐτὰ χρὴ πάνυ νοεῖν, ὥστε τῶν ἐμφερομένων τῷ ἀέρι ψηγμάτων τούτων δὴ τῶν σμικροτάτων ἐκείνων ἔνια μυριοστὸν εἶναι μέροσ. εἶτ’ ἐξ οὕτω σμικρῶν τολμᾶτε λέγειν κρεμάννυσθαι βάρη τηλικαῦτα σιδήρου; εἰ γὰρ ἕκαστον αὐτῶν μυριοστόν ἐστι μέροσ τῶν ἐν τῷ ἀέρι φερομένων ψηγμάτων, πηλίκον χρὴ νοῆσαι τὸ πέρασ αὐτῶν τὸ ἀγκιστροειδέσ, ᾧ περιπλέκεται πρὸσ ἄλληλα; πάντωσ γὰρ δήπου τοῦτο σμικρότατόν ἐστιν ὅλου τοῦ ψήγματοσ. εἶτα μικρὸν μικρῷ, κινούμενον κινουμένῳ περιπλακὲν οὐκ εὐθὺσ ἀποπάλλεται. καὶ γὰρ δὴ καὶ ἄλλ’ ἄττα πάντωσ αὐτοῖσ, τὰ μὲν ἄνωθεν, τὰ δὲ κάτωθεν, καὶ τὰ μὲν ἔμπροσθεν, τὰ δ’ ὄπισθεν, τὰ δ’ ἐκ τῶν δεξιῶν, τὰ δ’ ἐκ τῶν ἀριστερῶν ἐκρηγνύμενα σείει τε καὶ βράττει καὶ μένειν οὐκ ἐᾷ. καὶ μέντοι καὶ πολλὰ χρὴ νοεῖν ἐξ ἀνάγκησ ἕκαστον ἐκείνων τῶν σμικρῶν σωμάτων ἔχειν ἀγκιστρώδη πέρατα. δι’ ἑνὸσ μὲν γὰρ ἀλλήλοισ συνάπτεται, δι’ ἑτέρου δ’ ἑνὸσ τοῦ μὲν ὑπερκειμένου τῇ λίθῳ, τοῦ δ’ ὑποκειμένου τῷ σιδήρῳ. εἰ γὰρ ἄνω μὲν ἐξαφθείη τῆσ λίθου, κάτω δὲ τῷ σιδήρῳ μὴ συμπλακείη, πλέον οὐδέν. ὥστε τοῦ μὲν ὑπερκειμένου τὸ ἄνω μέροσ ἐκκρέμασθαι χρὴ τῆσ λίθου, τοῦ δ’ ὑποκειμένου τῷ κάτω πέρατι συνῆφθαι τὸν σίδηρον. ἐπεὶ δὲ κἀκ τῶν πλαγίων ἀλλήλοισ περιπλέκεται, πάντωσ που κἀνταῦθα ἔχει τὰ ἄγκιστρα. καὶ μέμνησό μοι πρὸ πάντων, ὅπωσ ὄντα σμικρὰ τὰσ τοιαύτασ καὶ τοσαύτασ ἀποφύσεισ ἔχει. καὶ τούτου μᾶλλον ἔτι, πῶσ, ἵνα τὸ δεύτερον σιδήριον συναφθῇ τῷ πρώτῳ καὶ τῷ δευτέρῳ τὸ τρίτον κἀκείνῳ τὸ τέταρτον, ἅμα μὲν διεξέρχεσθαι χρὴ τοὺσ πόρουσ ταυτὶ τὰ σμικρὰ καὶ ληρώδη ψήγματα, ἅμα δ’ ἀποπάλλεσθαι τοῦ μετ’ αὐτὸ τεταγμένου, καίτοι κατὰ πᾶν ὁμοίου τὴν φύσιν ὑπάρχοντοσ. οὐδὲ γὰρ ἡ τοιαύτη πάλιν ὑπόθεσισ ἄτολμοσ, ἀλλ’, εἰ χρὴ τἀληθὲσ εἰπεῖν, μακρῷ τῶν ἔμπροσθεν ἀναισχυντοτέρα, πέντε σιδηρίων ὁμοίων ἀλλήλοισ ἐφεξῆσ τεταγμένων διὰ τοῦ πρώτου διαδυόμενα Ῥᾳδίωσ τῆσ λίθου τὰ μόρια κατὰ τὸ δὲύτερον ἀποπάλλεσθαι καὶ μὴ διὰ τούτου κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον ἑτοίμωσ διεξέρχεσθαι. καὶ μὴν ἑκατέρωσ ἄτοπον. εἰ μὲν γὰρ ἀποπάλλεται, πῶσ εἰσ τὸ τρίτον ὠκέωσ διεξέρχεται; εἰ δ’ οὐκ ἀποπάλλεται, πῶσ κρεμάννυται τὸ δεύτερον ἐκ τοῦ πρώτου; τὴν γὰρ ἀπόπαλσιν αὐτὸσ ὑπέθετο δημιουργὸν τῆσ ὁλκῆσ. ἀλλ’, ὅπερ ἔφην, εἰσ ἀδολεσχίαν ἀναγκαῖον ἐμπίπτειν, ἐπειδάν τισ τοιούτοισ ἀνδράσι διαλέγηται. σύντομον οὖν τινα καὶ κεφαλαιώδη λόγον εἰπὼν ἀπαλλάττεσθαι βούλομαι. τοῖσ Ἀσκληπιάδου γράμμασιν εἴ τισ ἐπιμελῶσ ὁμιλήσειε, τήν τε πρὸσ τὰσ ἀρχὰσ ἀκολουθίαν τῶν τοιούτων δογμάτων ἀκριβῶσ ἂν ἐκμάθοι καὶ τὴν πρὸσ τὰ φαινόμενα μάχην. ὁ μὲν οὖν Ἐπίκουροσ τὰ φαινόμενα φυλάττειν βουλόμενοσ ἀσχημονεῖ φιλοτιμούμενοσ ἐπιδεικνύειν αὐτὰ ταῖσ ἀρχαῖσ ὁμολογοῦντα· ὁ δ’ Ἀσκληπιάδησ τὸ μὲν ἀκόλουθον ταῖσ ἀρχαῖσ φυλάττει, τοῦ φαινομένου δ’ οὐδὲν αὐτῷ μέλει. ὅστισ οὖν βούλεται τὴν ἀτοπίαν ἐξελέγχειν τῶν ὑποθέσεων, εἰ μὲν πρὸσ Ἀσκληπιάδην ὁ λόγοσ αὐτῷ γίγνοιτο, τῆσ πρὸσ τὸ φαινόμενον ὑπομιμνησκέτω μάχησ· εἰ δὲ πρὸσ Ἐπίκουρον, τῆσ πρὸσ τὰσ ἀρχὰσ διαφωνίασ. αἱ δ’ ἄλλαι σχεδὸν αἱρέσεισ αἱ τῶν ὁμοίων ἀρχῶν ἐχόμεναι τελέωσ ἀπέσβησαν, αὗται δ’ ἔτι μόναι διαρκοῦσιν οὐκ ἀγεννῶσ. καίτοι τὰ μὲν Ἀσκληπιάδου Μηόδοτοσ ὁ ἐμπειρικὸσ ἀφύκτωσ ἐξελέγχει, τήν τε πρὸσ τὰ φαινόμενα μάχην ὑπομιμνήσκων αὐτὸν καὶ τὴν πρὸσ ἄλληλα· τὰ δ’ Ἐπικούρου πάλιν ὁ Ἀσκληπιάδησ ἐχόμενοσ ἀεὶ τῆσ ἀκολουθίασ, ἧσ ἐκεῖνοσ οὐ πάνυ τι φαίνεται φροντίζων. ἀλλ’ οἱ νῦν ἄνθρωποι, πρὶν καὶ ταύτασ ἐκμαθεῖν τὰσ αἱρέσεισ καὶ τὰσ ἄλλασ τὰσ βελτίουσ κἄπειτα χρόνῳ πολλῷ κρῖναί τε καὶ βασανίσαι τὸ καθ’ ἑκάστην αὐτῶν ἀληθέσ τε καὶ ψεῦδοσ, οἱ μὲν ἰατροὺσ ἑαυτούσ, οἱ δὲ φιλοσόφουσ ὀνομάζουσι μηδὲν εἰδότεσ. οὐδὲν οὖν θαυμαστὸν ἐπίσησ τοῖσ ἀληθέσι τὰ ψευδῆ τετιμῆσθαι. ὅτῳ γὰρ ἂν ἕκαστοσ πρώτῳ περιτύχῃ διδασκάλῳ, τοιοῦτοσ ἐγένετο, μὴ περιμείνασ μηδὲν ἔτι παρ’ ἄλλου μαθεῖν. ἔνιοι δ’ αὐτῶν, εἰ καὶ πλείοσιν ἐντύχοιεν, ἀλλ’ οὕτω γ’ εἰσὶν ἀσύνετοί τε καὶ βραδεῖσ τὴν διάνοιαν, ὥστε καὶ γεγηρακότεσ οὔπω συνιᾶσιν ἀκολουθίαν λόγου. πάλαι δὲ τοὺσ τοιούτουσ ἐπὶ τὰσ βαναύσουσ ἀπέλυον τέχνασ. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἐσ ὅ τι τελευτήσει θεὸσ οἶδεν. ἡμεῖσ δ’ ἐπειδή, καίτοι φεύγοντεσ ἀντιλέγειν τοῖσ ἐν αὐταῖσ ταῖσ ἀρχαῖσ εὐθὺσ ἐσφαλμένοισ, ὅμωσ ἠναγκάσθημεν ὑπ’ αὐτῆσ τῶν πραγμάτων τῆσ ἀκολουθίασ εἰπεῖν τινα καὶ διαλεχθῆναι πρὸσ αὐτούσ, ἔτι καὶ τοῦτο προσθήσομεν τοῖσ εἰρημένοισ, ὡσ οὐ μόνον τὰ καθαίροντα φάρμακα πέφυκεν ἐπισπᾶσθαι τὰσ οἰκείασ ποιότητασ ἀλλὰ καὶ τὰ τοὺσ σκόλοπασ ἀνάγοντα καὶ τὰσ τῶν βελῶν ἀκίδασ εἰσ πολὺ βάθοσ σαρκὸσ ἐμπεπαρμένασ ἐνίοτε. καὶ μέντοι καὶ ὅσα τοὺσ ἰοὺσ τῶν θηρίων ἢ τοὺσ ἐμπεφαρμαγμένουσ τοῖσ βέλεσιν ἀνέλκει, καὶ ταῦτα τὴν αὐτὴν ταῖσ ἡρακλείαισ λίθοισ ἐπιδείκνυται δύναμιν. ἔγωγ’ οὖν οἶδά ποτε καταπεπαρμένον ἐν ποδὶ νεανίσκου σκόλοπα τοῖσ μὲν δακτύλοισ ἕλκουσιν ἡμῖν βιαίωσ οὐκ ἀκολουθήσαντα, φαρμάκου δ’ ἐπιτεθέντοσ ἀλύπωσ τε καὶ διὰ ταχέων ἀνελθόντα. καίτοι καὶ πρὸσ τοῦτό τινεσ ἀντιλέγουσι φάσκοντεσ, ὅταν ἡ φλεγμονὴ λυθῇ τοῦ μέρουσ, αὐτόματον ἐξιέναι τὸν σκόλοπα πρὸσ οὐδενὸσ ἀνελκόμενον. ἀλλ’ οὗτοί γε πρῶτον μὲν ἀγνοεῖν ἐοίκασιν, ὡσ ἄλλα μέν ἐστι φλεγμονῆσ, ἄλλα δὲ τῶν οὕτω καταπεπαρμένων ἑλκτικὰ φάρμακα· καίτοι γ’ εἴπερ ἀφλεγμάντων γενομένων ἐξεκρίνετο τὰ παρὰ φύσιν, ὅσα φλεγμονῆσ ἐστι λυτικά, ταῦτ’ εὐθὺσ ἂν ἦν κἀκείνων ἑλκτικά. δεύτερον δ’, ὃ καὶ μᾶλλον ἄν τισ θαυμάσειεν, ὡσ οὐ μόνον ἄλλα μὲν τοὺσ σκόλοπασ, ἄλλα δὲ τοὺσ ἰοὺσ ἐξάγει φάρμακα, ἀλλὰ καὶ αὐτῶν τῶν τοὺσ ἰοὺσ ἑλκόντων τὰ μὲν τὸν τῆσ ἐχίδνησ, τὰ δὲ τὸν τῆσ τρυγόνοσ, τὰ δ’ ἄλλου τινὸσ ἐπισπᾶται καὶ σαφῶσ ἔστιν ἰδεῖν τοῖσ φαρμάκοισ ἐπικειμένουσ αὐτούσ. ἐνταῦθ’ οὖν Ἐπίκουρον μὲν ἐπαινεῖν χρὴ τῆσ πρὸσ τὸ φαινόμενον αἰδοῦσ, μέμφεσθαι δὲ τὸν λόγον τῆσ αἰτίασ. ὃν γὰρ ἡμεῖσ ἕλκοντεσ τοῖσ δακτύλοισ οὐκ ἀνηγάγομεν σκόλοπα, τοῦτον ὑπὸ τῶν σμικρῶν ἐκείνων ἀνέλκεσθαι ψηγμάτων, πῶσ οὐ παντάπασιν ἄτοπον εἶναι χρὴ νομίζειν; ἆρ’ οὖν ἤδη πεπείσμεθα τῶν ὄντων ἑκάστῳ δύναμίν τιν’ ὑπάρχειν, ᾗ τὴν οἰκείαν ἕλκει ποιότητα, τὸ μὲν μᾶλλον, τὸ δ’ ἧττον; ἢ καὶ τὸ τῶν πυρῶν ἔτι παράδειγμα προχειρισόμεθα τῷ λόγῳ; φανήσονται γὰρ οἶμαι καὶ τῶν γεωργῶν αὐτῶν ἀμαθέστεροι περὶ τὴν φύσιν οἱ μηδὲν ὅλωσ ὑπὸ μηδενὸσ ἕλκεσθαι συγχωροῦντεσ· ὡσ ἔγωγε πρῶτον, μὲν ἀκούσασ τὸ γιγνόμενον ἐθαύμασα καὶ αὐτὸσ ἠβουλήθην αὐτόπτησ αὐτοῦ καταστῆναι. μετὰ ταῦτα δέ, ὡσ καὶ τὰ τῆσ πείρασ ὡμολόγει, τὴν αἰτίαν σκοπούμενοσ ἐν παμπόλλῳ χρόνῳ κατὰ πάσασ τὰσ αἱρέσεισ οὐδεμίαν ἄλλην εὑρεῖν οἱο͂́σ τ’ ἦν οὐδ’ ἄχρι τοῦ πιθανοῦ προϊοῦσαν ἀλλὰ καταγελάστουσ τε καὶ σαφῶσ ἐξελεγχομένασ τὰσ ἄλλασ ἁπάσασ πλὴν τῆσ τὴν ὁλκὴν πρεσβευούσησ. ἔστι δὲ τὸ γιγνόμενον τοιόνδε. κατακομίζοντεσ οἱ παρ’ ἡμῖν γεωργοὶ τοὺσ ἐκ τῶν ἀγρῶν πυροὺσ εἰσ τὴν πόλιν ἐν ἁμάξαισ τισίν, ὅταν ὑφελέσθαι βουληθῶσιν, ὥστε μὴ φωραθῆναι, κεράμι’ ἄττα πληρώσαντεσ ὕδατοσ μέσοισ αὐτοῖσ ἐνιστᾶσιν. ἕλκοντεσ οὖν ἐκεῖνοι διὰ τοῦ κεραμίου τὸ ὑγρὸν εἰσ αὑτοὺσ ὄγκον μὲν καὶ βάροσ προσκτῶνται, κατάδηλοι δ’ οὐ πάνυ γίγνονται τοῖσ ὁρῶσιν, εἰ μή τισ προπεπυσμένοσ ἤδη περιεργότερον ἐπισκοποῖτο. καίτοι γ’ εἰ βουληθείησ ἐν ἡλίῳ καταθεῖναι πάνυ θερμῷ ταὐτὸν ἀγγεῖον, ἐλάχιστον παντελῶσ εὑρήσεισ τὸ δαπανώμενον ἐφ’ ἑκάστησ ἡμέρασ. οὕτωσ ἄρα καὶ τῆσ ἡλιακῆσ θερμασίασ τῆσ σφοδρᾶσ ἰσχυροτέραν οἱ πυροὶ δύναμιν ἔχουσιν ἕλκειν εἰσ ἑαυτοὺσ τὴν πλησιάζουσαν ὑγρότητα. λῆροσ οὖν ἐνταῦθα μακρὸσ ἡ πρὸσ τὸ λεπτομερὲσ φορὰ τοῦ περιέχοντοσ ἡμᾶσ ἀέροσ καὶ μάλισθ’ ὅταν ἱκανῶσ ᾖ θερμόσ, πολὺ μὲν ὑπάρχοντοσ ἢ κατὰ τοὺσ πυροὺσ λεπτομερεστέρου, δεχομένου δ’ οὐδὲ τὸ δέκατον μέροσ τῆσ εἰσ ἐκείνουσ μεταλαμβανομένησ ὑγρότητοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Galen, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 14

(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 14)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION