헬라어 문장 검색 - ΦλαϝιύJοσεπηί

(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος)

Ἐμοὶ δὲ γένοσ ἐστὶν οὐκ ἄσημον, ἀλλ’ ἐξ ἱερέων ἄνωθεν καταβεβηκόσ. ὥσπερ δ’ ἡ παρ’ ἑκάστοισ ἄλλη τίσ ἐστιν εὐγενείασ ὑπόθεσισ, οὕτωσ παρ’ ἡμῖν ἡ τῆσ ἱερωσύνησ μετουσία τεκμήριόν ἐστιν γένουσ λαμπρότητοσ. ἐμοὶ δ’ οὐ μόνον ἐξ ἱερέων ἐστὶν τὸ γένοσ, ἀλλὰ καὶ ἐκ τῆσ πρώτησ ἐφημερίδοσ τῶν εἰκοσιτεσσάρων, πολλὴ δὲ κἀν τούτῳ διαφορά, καὶ τῶν ἐν ταύτῃ δὲ φυλῶν ἐκ τῆσ ἀρίστησ.

ὑπάρχω δὲ καὶ τοῦ βασιλικοῦ γένουσ ἀπὸ τῆσ μητρόσ· οἱ γὰρ Ἀσαμωναίου παῖδεσ, ὧν ἔγγονοσ ἐκείνη, τοῦ ἔθνουσ ἡμῶν ἐπὶ μήκιστον χρόνον ἠρχιεράτευσαν καὶ ἐβασίλευσαν. ἐρῶ δὲ τὴν διαδοχήν·

ὁ πρόπαπποσ ἡμῶν Σίμων ὁ Ψελλὸσ ἐπικαλούμενοσ. οὗτοσ ἐγένετο καθ’ ὃν καιρὸν ἠρχιεράτευσεν Σίμωνοσ ἀρχιερέωσ ὁ παῖσ, ὃσ πρῶτοσ ἀρχιερέων Ὑρκανὸσ ὠνομάσθη. γίνονται δὲ τῷ Ψελλῷ Σίμωνι παῖδεσ ἐννέα·

τούτων ἐστὶν Ματθίασ ὁ Ἠφαίου λεγόμενοσ· οὗτοσ ἠγάγετο πρὸσ γάμον θυγατέρα Ιὠνάθου ἀρχιερέωσ τοῦ πρώτου ἐκ τῶν Ἀσαμωναίου παίδων γένουσ ἀρχιερατεύσαντοσ τοῦ ἀδελφοῦ Σίμωνοσ τἀρχιερέωσ, καὶ γίνεται παῖσ αὐτῷ Ματθίασ ὁ Κυρτὸσ ἐπικληθεὶσ ἄρχοντοσ Ὑρκανοῦ τὸν πρῶτον ἐνιαυτόν. τούτου γίνεται Ιὤσηποσ ἐνάτῳ ἔτει τῆσ Ἀλεξάνδρασ ἀρχῆσ, καὶ Ιὠσήπου Ματθίασ βασιλεύοντοσ Ἀρχελάου τὸ δέκατον, Ματθία δὲ ἐγὼ τῷ πρώτῳ τῆσ Γαί̈ου Καίσαροσ ἡγεμονίασ.

ἐμοὶ δὲ παῖδέσ εἰσιν τρεῖσ, Ὑρκανὸσ μὲν ὁ πρεσβύτατοσ ἔτει τετάρτῳ τῆσ Οὐεσπασιανοῦ Καίσαροσ ἡγεμονίασ, ἑβδόμῳ δὲ Ιοὖστοσ, ἐνάτῳ δὲ Ἀγρίππασ. τὴν μὲν τοῦ γένουσ ἡμῶν διαδοχήν, ὡσ ἐν ταῖσ δημοσίαισ δέλτοισ ἀναγεγραμμένην εὑρ͂ον, οὕτωσ παρατίθεμαι τοῖσ διαβάλλειν ἡμᾶσ πειρωμένοισ χαίρειν φράσασ.

Ὁ πατὴρ δέ μου Ματθίασ οὐ διὰ μόνην τὴν εὐγένειαν ἐπίσημοσ ἦν, ἀλλὰ πλέον διὰ τὴν δικαιοσύνην ἐπῃνεῖτο, γνωριμώτατοσ ὢν ἐν τῇ μεγίστῃ πόλει τῶν παρ’ ἡμῖν τοῖσ Ιἑροσολυμίταισ.

ἔτι δ’ ἀντίπαισ ὢν περὶ τεσσαρεσκαιδέκατον ἔτοσ διὰ τὸ φιλογράμματον ὑπὸ πάντων ἐπῃνούμην συνιόντων ἀεὶ τῶν ἀρχιερέων καὶ τῶν τῆσ πόλεωσ πρώτων ὑπὲρ τοῦ παρ’ ἐμοῦ περὶ τῶν νομίμων ἀκριβέστερόν τι γνῶναι.

περὶ δὲ ἑκκαίδεκα ἔτη γενόμενοσ ἐβουλήθην τῶν παρ’ ἡμῖν αἱρέσεων ἐμπειρίαν λαβεῖν·

τρεῖσ δ’ εἰσὶν αὗται, Φαρισαίων μὲν ἡ πρώτη, καὶ Σαδδουκαίων ἡ δευτέρα, τρίτη δ’ Ἐσσηνῶν, καθὼσ πολλάκισ εἴπομεν· οὕτωσ γὰρ ᾤμην αἱρήσεσθαι τὴν ἀρίστην, εἰ πάσασ καταμάθοιμι. σκληραγωγήσασ οὖν ἐμαυτὸν καὶ πολλὰ πονηθεὶσ τὰσ τρεῖσ διῆλθον, καὶ μηδὲ τὴν ἐντεῦθεν ἐμπειρίαν ἱκανὴν ἐμαυτῷ νομίσασ εἶναι πυθόμενόσ τινα Βάννουν ὄνομα κατὰ τὴν ἐρημίαν διατρίβειν, ἐσθῆτι μὲν ἀπὸ δένδρων χρώμενον, τροφὴν δὲ τὴν αὐτομάτωσ φυομένην προσφερόμενον, ψυχρῷ δὲ ὕδατι τὴν ἡμέραν καὶ τὴν νύκτα πολλάκισ λουόμενον πρὸσ ἁγνείαν, ζηλωτὴσ ἐγενόμην αὐτοῦ.

καὶ διατρίψασ παρ’ αὐτῷ ἐνιαυτοὺσ τρεῖσ καὶ τὴν ἐπιθυμίαν τελειώσασ εἰσ τὴν πόλιν ὑπέστρεφον.

ἐννεακαιδέκατον δ’ ἔτοσ ἔχων ἠρξάμην τε πολιτεύεσθαι τῇ Φαρισαίων αἱρέσει κατακολουθῶν, ἣ παραπλήσιόσ ἐστι τῇ παρ’ Ἕλλησιν Στωϊκῇ λεγομένῃ. Μετ’ εἰκοστὸν δὲ καὶ ἕκτον ἐνιαυτὸν εἰσ Ῥώμην μοι συνέπεσεν ἀναβῆναι διὰ τὴν λεχθησομένην αἰτίαν·

καθ’ ὃν χρόνον Φῆλιξ τῆσ Ιοὐδαίασ ἐπετρόπευεν ἱερεῖσ τινασ συνήθεισ ἐμοὶ καλοὺσ κἀγαθοὺσ διὰ μικρὰν καὶ τὴν τυχοῦσαν αἰτίαν δήσασ εἰσ τὴν Ῥώμην ἔπεμψε λόγον ὑφέξοντασ τῷ Καίσαρι. οἷσ ἐγὼ πόρον εὑρέσθαι βουλόμενοσ σωτηρίασ, μάλιστα δὲ πυθόμενοσ ὅτι καίπερ ἐν κακοῖσ ὄντεσ οὐκ ἐπελάθοντο τῆσ εἰσ τὸ θεῖον εὐσεβείασ, διατρέφοιντο δὲ σύκοισ καὶ καρύοισ, ἀφικόμην εἰσ τὴν Ῥώμην πολλὰ κινδυνεύσασ κατὰ θάλασσαν.

βαπτισθέντοσ γὰρ ἡμῶν τοῦ πλοίου κατὰ μέσον τὸν Ἀδρίαν περὶ ἑξακοσίουσ τὸν ἀριθμὸν ὄντεσ δι’ ὅλησ τῆσ νυκτὸσ ἐνηξάμεθα, καὶ περὶ ἀρχομένην ἡμέραν ἐπιφανέντοσ ἡμῖν κατὰ θεοῦ πρόνοιαν Κυρηναϊκοῦ πλοίου φθάσαντεσ τοὺσ ἄλλουσ ἐγώ τε καί τινεσ ἕτεροι περὶ ὀγδοήκοντα σύμπαντεσ ἀνελήφθημεν εἰσ τὸ πλοῖον.

διασωθεὶσ δ’ εἰσ τὴν Δικαιάρχειαν, ἣν Ποτιόλουσ Ἰταλοὶ καλοῦσιν, διὰ φιλίασ ἀφικόμην Ἁλιτύρῳ, μιμολόγοσ δ’ ἦν οὗτοσ μάλιστα τῷ Νέρωνι καταθύμιοσ Ιοὐδαῖοσ τὸ γένοσ, καὶ δι’ αὐτοῦ Ποππαίᾳ τῇ τοῦ Καίσαροσ γυναικὶ γνωσθεὶσ προνοῶ ὡσ τάχιστα παρακαλέσασ αὐτὴν τοὺσ ἱερεῖσ λυθῆναι.

μεγάλων δὲ δωρεῶν πρὸσ τῇ εὐεργεσίᾳ ταύτῃ τυχὼν παρὰ τῆσ Ποππαίασ ὑπέστρεφον ἐπὶ τὴν οἰκείαν. Καταλαμβάνω δ’ ἤδη νεωτερισμῶν ἀρχὰσ καὶ πολλοὺσ ἐπὶ τῇ Ῥωμαίων ἀποστάσει μέγα φρονοῦντασ.

καταστέλλειν οὖν ἐπειρώμην τοὺσ στασιώδεισ καὶ μετανοεῖν ἔπειθον ποιησαμένουσ πρὸ ὀφθαλμῶν πρὸσ οὓσ πολεμήσουσιν, ὅτι Ῥωμαίων οὐ κατ’ ἐμπειρίαν μόνον πολεμικήν, ἀλλὰ καὶ κατ’ εὐτυχίαν ἐλαττοῦνται· καὶ μὴ προπετῶσ καὶ παντάπασιν ἀνοήτωσ πατρίσι καὶ γενεαῖσ καὶ σφίσιν αὐτοῖσ τὸν περὶ τῶν ἐσχάτων κακῶν κίνδυνον ἐπάγειν.

ταῦτα δ’ ἔλεγον καὶ λιπαρῶσ ἐνεκείμην ἀποτρέπων, δυστυχέστατον ἡμῖν τοῦ πολέμου τὸ τέλοσ γενήσεσθαι προορώμενοσ.

οὐ μὴν ἔπεισα· πολὺ γὰρ ἡ τῶν ἀπονοηθέντων ἐπεκράτησεν μανία. Δείσασ οὖν, μὴ ταῦτα συνεχῶσ λέγων διὰ μίσουσ ἀφικοίμην καὶ ὑποψίασ ὡσ τὰ τῶν πολεμίων φρονῶν καὶ κινδυνεύσω ληφθεὶσ ὑπ’ αὐτῶν ἀναιρεθῆναι, ἐχομένησ ἤδη τῆσ Ἀντωνίασ, ὅπερ ἦν φρούριον, εἰσ τὸ ἐνδοτέρω ἱερὸν ὑπεχώρησα.

μετὰ δὲ τὴν ἀναίρεσιν Μαναήμου καὶ τῶν πρώτων τοῦ λῃστρικοῦ στίφουσ ὑπεξελθὼν τοῦ ἱεροῦ πάλιν τοῖσ ἀρχιερεῦσιν καὶ τοῖσ πρώτοισ τῶν Φαρισαίων συνδιέτριβον.

φόβοσ δ’ οὔτι μέτριοσ εἶχεν ἡμᾶσ ὁρῶντασ τὸν μὲν δῆμον ἐν τοῖσ ὅπλοισ, αὐτοὶ δ’ ὄντεσ ἐν ἀπόρῳ, τί ποιήσομεν, καὶ τοὺσ νεωτεριστὰσ παύειν οὐ δυνάμενοι, προδήλου δ’ ἡμῖν τοῦ κινδύνου παρεστῶτοσ, συγκατανεύειν μὲν αὐτῶν ταῖσ γνώμαισ ἐλέγομεν, συνεβουλεύομεν δὲ μένειν ἐφ’ αὑτῶν, καὶ τοὺσ πολεμίουσ ἐπελθόντασ ἐᾶν, ἵνα τοῦ δικαίωσ ἀνταίρειν ὅπλα πίστιν εὑρ́ωνται.

ταῦτα δ’ ἐπράττομεν ἐλπίζοντεσ οὐκ εἰσ μακρὰν Κέστιον μετὰ μεγάλησ δυνάμεωσ ἀναβάντα παύσειν τὸν νεωτερισμόν.

Ὁ δ’ ἐπελθὼν καὶ συμβαλὼν μάχῃ ἐνικήθη πολλῶν τῶν μετ’ αὐτοῦ πεσόντων.

καὶ γίνεται τὸ Κεστίου πταῖσμα συμφορὰ τοῦ σύμπαντοσ ἡμῶν ἔθνουσ· ἐπήρθησαν γὰρ ἐπὶ τούτῳ μᾶλλον οἱ τὸν πόλεμον ἀγαπήσαντεσ καὶ νικήσαντεσ τοὺσ Ῥωμαίουσ εἰσ τέλοσ ἤλπισαν προσγενομένησ καὶ ἑτέρασ τινὸσ τοιαύτησ αἰτίασ· οἱ τὰσ πέριξ τῆσ Συρίασ πόλεισ κατοικοῦντεσ τοὺσ παρ’ ἑαυτοῖσ Ιοὐδαίουσ συλλαμβάνοντεσ σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοισ ἀνῄρουν οὐδεμίαν αὐτοῖσ αἰτίαν ἐπικαλεῖν ἔχοντεσ·

οὔτε γὰρ ἐπὶ Ῥωμαίων ἀποστάσει νεώτερόν τι πεφρονήκεσαν οὔτε πρὸσ αὐτοὺσ ἐκείνουσ ἐχθρὸν ἢ ἐπίβουλον. Σκυθοπολῖται δὲ πάντων ἀσεβέστατα καὶ παρανομώτατα διεπράξαντο·

ἐπελθόντων γὰρ αὐτοῖσ Ιοὐδαίων ἔξωθεν πολεμίων τοὺσ παρ’ αὐτοῖσ Ιοὐδαίουσ ἐβιάσαντο κατὰ τῶν ὁμοφύλων ὅπλα λαβεῖν, ὅπερ ἐστὶν ἡμῖν ἀθέμιτον, καὶ μετ’ ἐκείνων συμβαλόντεσ ἐκράτησαν τῶν ἐπελθόντων· ἐπειδὴ δ’ ἐνίκησαν, ἐκλαθόμενοι τῆσ πρὸσ τοὺσ ἐνοίκουσ καὶ συμμάχουσ πίστεωσ πάντασ αὐτοὺσ διεχρήσαντο πολλὰσ μυριάδασ ὄντασ. ὅμοια δ’ ἔπαθον καὶ οἱ Δαμασκὸν Ιοὐδαῖοι κατοικοῦντεσ.

ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἀκριβέστερον ἐν ταῖσ περὶ τοῦ Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου βίβλοισ δεδηλώκαμεν· νῦν δ’ αὐτῶν ἐπεμνήσθην βουλόμενοσ παραστῆσαι τοῖσ ἀναγινώσκουσιν, ὅτι οὐ προαίρεσισ ἐγένετο τοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ Ιοὐδαίοισ, ἀλλὰ τὸ πλέον ἀνάγκη. Νικηθέντοσ οὖν, ὡσ ἔφαμεν, τοῦ Κεστίου, τῶν Ιἑροσολυμιτῶν οἱ πρῶτοι θεασάμενοι τοὺσ μὲν λῃστὰσ ἅμα τοῖσ νεωτερισταῖσ εὐπορουμένουσ ὅπλων, δείσαντεσ δ’ αὐτοὶ μὴ ἄνοπλοι καθεστηκότεσ ὑποχείριοι γένωνται τοῖσ ἐχθροῖσ, ὃ καὶ μετὰ ταῦτα συνέβη, καὶ πυθόμενοι τὴν Γαλιλαίαν οὔπω πᾶσαν Ῥωμαίων ἀφεστάναι, μέροσ δ’ αὐτῆσ ἠρεμεῖν ἔτι, πέμπουσιν ἐμὲ καὶ δύο ἄλλουσ τῶν ἱερέων καλοὺσ κἀγαθοὺσ ἄνδρασ, Ιὤζαρον καὶ Ιοὔδαν, πείσοντασ τοὺσ πονηροὺσ καταθέσθαι τὰ ὅπλα καὶ διδάξοντασ, ὡσ ἔστιν ἄμεινον τοῖσ κρατίστοισ τοῦ ἔθνουσ αὐτὰ τηρεῖσθαι.

ἔγνωστο δὲ τούτοισ ἀεὶ μὲν ἔχειν τὰ ὅπλα πρὸσ τὸ μέλλον ἕτοιμα, περιμένειν δέ, τί πράξουσιν Ῥωμαῖοι, μαθεῖν.

Λαβὼν οὖν ἐγὼ τὰσ ὑποθήκασ ταύτασ ἀφικόμην εἰσ τὴν Γαλιλαίαν.

καὶ Σεπφωρίτασ μὲν οὐκ ἐν ὀλίγῳ περὶ τῆσ πατρίδοσ ἀγῶνι καθεστῶτασ εὑρ͂ον, διαρπάσαι κεκρικότων αὐτὴν τῶν Γαλιλαίων διὰ τὴν πρὸσ Ῥωμαίουσ ἐκείνων φιλίαν καὶ ὅτι Κεστίῳ Γάλλῳ τῷ τῆσ Συρίασ ἡγεμονεύοντι δεξιάν τε καὶ πίστιν προτείνειαν. ἀλλὰ τούτουσ μὲν ἐγὼ πάντασ ἀπήλλαξα τοῦ φόβου πείσασ ὑπὲρ αὐτῶν τὰ πλήθη καὶ ἐπιτρέψασ ὅσα καὶ θέλουσι διαπέμπεσθαι διὰ τοὺσ ἐν Δώροισ οἰκείουσ ὁμηρεύοντασ Κεστίῳ.

τὰ δὲ Δῶρα πόλισ ἐστὶν τῆσ Φοινίκησ. τοὺσ ἐν Τιβεριάδι δὲ κατοικοῦντασ εὑρ͂ον ἐφ’ ὅπλα κεχωρηκότασ ἤδη δι’ αἰτίαν τοιαύτην· Στάσεισ τρεῖσ ἦσαν κατὰ τὴν πόλιν, μία μὲν ἀνδρῶν εὐσχημόνων, ἦρχε δ’ αὐτῆσ Ιοὔλιοσ Κάπελλοσ.

οὗτοσ δὴ καὶ οἱ σὺν αὐτῷ πάντεσ, Ἡρώδησ ὁ Μιαροῦ καὶ Ἡρώδησ ὁ τοῦ Γαμάλου καὶ Κομψὸσ ὁ τοῦ Κομψοῦ·

Κρίσποσ γὰρ ἀδελφὸσ αὐτοῦ τοῦ μεγάλου βασιλέωσ γενόμενόσ ποτε ἔπαρχοσ ἐν ταῖσ ἰδίαισ κτήσεσιν ἐτύγχανεν πέραν τοῦ Ιὀρδάνου· πάντεσ οὖν οἱ προειρημένοι κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἐμμένειν συνεβούλευον τῇ πρὸσ τοὺσ Ῥωμαίουσ καὶ τὸν βασιλέα πίστει.

τῇ γνώμῃ δ’ οὐ συνηρέσκετο Πιστὸσ παραγόμενοσ ὑπὸ Ιοὔστου τοῦ παιδόσ· καὶ γὰρ ἦν φύσει πωσ ἐπιμανήσ. ἡ δευτέρα δὲ στάσισ ἐξ ἀσημοτάτων συνεστηκυῖα πολεμεῖν ἔκρινεν.

Ιοὖστοσ δ’ ὁ Πιστοῦ παῖσ ὁ τῆσ τρίτησ μερίδοσ πρῶτοσ ὑπεκρίνετο μὲν ἐνδοιάζειν πρὸσ τὸν πόλεμον, νεωτέρων δ’ ἐπεθύμει πραγμάτων ἐκ τῆσ μεταβολῆσ οἰόμενοσ δύναμιν ἑαυτῷ περιποιήσειν.

παρελθὼν οὖν εἰσ μέσουσ διδάσκειν ἐπειρᾶτο τὸ πλῆθοσ, ὡσ ἡ πόλισ ἀεὶ τῆσ Γαλιλαίασ ἄρξειεν ἐπί γε τῶν Ἡρώδου χρόνων τοῦ τετράρχου καὶ κτίστου γενομένου, βουληθέντοσ αὐτοῦ τὴν Σεπφωριτῶν πόλιν τῇ Τιβεριέων ὑπακούειν, ἀποβαλεῖν δὲ τὸ πρωτεῖον αὐτοὺσ μηδὲ ἐπὶ τοῦ βασιλέωσ Ἀγρίππα τοῦ πατρὸσ, διαμεῖναι δὲ καὶ μέχρι Φήλικοσ προεσταμένου τῆσ Ιοὐδαίασ.

νῦν δὲ ἔλεγεν αὐτοὺσ ἠτυχηκέναι τῷ νεωτέρῳ δωρεὰν Ἀγρίππᾳ δοθέντασ ὑπὸ Νέρωνοσ·

ἄρξαι γὰρ εὐθὺσ τὴν μὲν Σέπφωριν, ἐπειδὴ Ῥωμαίοισ ὑπήκουσεν, τῆσ Γαλιλαίασ, καταλυθῆναι δὲ παρ’ αὐτοῖσ τήν τε βασιλικὴν τράπεζαν καὶ τὰ ἀρχεῖα. ταῦτα καὶ πρὸσ τούτοισ ἕτερα πολλὰ κατὰ βασιλέωσ Ἀγρίππα λέγων ὑπὲρ τοῦ τὸν δῆμον εἰσ τὴν ἀπόστασιν ἐρεθίσαι, προσετίθει νῦν εἶναι καιρὸν ἀραμένουσ ὅπλα καὶ Γαλιλαίουσ συμμάχουσ προσλαβόντασ, ἄρξειν γὰρ αὐτῶν ἑκόντων διὰ τὸ πρὸσ τοὺσ Σεπφωρίτασ μῖσοσ ὑπάρχειν αὐτοῖσ, ὅτι τὴν πρὸσ Ῥωμαίουσ πίστιν διαφυλάσσουσιν, μεγάλῃ χειρὶ πρὸσ τὴν ὑπὲρ αὐτῶν τιμωρίαν τραπέσθαι.

ταῦτα λέγων προετρέψατο τὸ πλῆθοσ·

ἦν γὰρ ἱκανὸσ δημαγωγεῖν καὶ τῶν ἀντιλεγόντων τὰ βελτίω περιεῖναι γοητείᾳ καὶ ἀπάτῃ τῇ διὰ λόγων· καὶ γὰρ οὐδ’ ἄπειροσ ἦν παιδείασ τῆσ παρ’ Ἕλλησιν, ᾗ θαρρῶν ἐπεχείρησεν καὶ τὴν ἱστορίαν τῶν πραγμάτων τούτων ἀναγράφειν, ὡσ τῷ λόγῳ τούτῳ περιεσόμενοσ τῆσ ἀληθείασ. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτου τοῦ ἀνδρόσ, ὡσ φαῦλοσ τὸν βίον ἐγένετο καὶ ὡσ σὺν τῷ ἀδελφῷ μικροῦ δεῖν καταστροφῆσ αἴτιοσ ὑπῆρξεν, προϊόντοσ τοῦ λόγου δηλώσομεν.

τότε δὲ πείσασ ὁ Ιοὖστοσ τοὺσ πολίτασ ἀναλαβεῖν τὰ ὅπλα πολλοὺσ δὲ καὶ μὴ θελήσαντασ ἀναγκάσασ, ἐξελθὼν σὺν πᾶσιν τούτοισ ἐμπίπρησιν τάσ τε Γαδαρηνῶν καὶ Ἱππηνῶν κώμασ, αἳ δὴ μεθόριοι τῆσ Τιβεριάδοσ καὶ τῆσ τῶν Σκυθοπολιτῶν γῆσ ἐτύγχανον κείμεναι.

Καὶ Τιβεριὰσ μὲν ἐν τοιούτοισ ἦν.

τὰ περὶ Γίσχαλα δὲ εἶχε τὸν τρόπον τοῦτον· Ιωἄννησ ὁ τοῦ Ληουεῖ τῶν πολιτῶν τινασ ὁρῶν διὰ τὴν ἀποστασίαν τὴν ἀπὸ Ῥωμαίων μέγα φρονοῦντασ κατέχειν αὐτοὺσ ἐπειρᾶτο καὶ τὴν πίστιν ἠξίου διαφυλάττειν. οὐ μὴν ἠδυνήθη καίτοι πάνυ προθυμούμενοσ·

τὰ γὰρ πέριξ ἔθνη, Γαδαρηνοὶ καὶ βαραγαναῖοι καὶ Τύριοι, πολλὴν ἀθροίσαντεσ δύναμιν καὶ τοῖσ Γισχάλοισ ἐπιπεσόντεσ λαμβάνουσι τὰ Γίσχαλα κατὰ κράτοσ, καὶ πυρπολήσαντεσ εἶτα δὲ προσκατασκάψαντεσ εἰσ τὴν οἰκείαν ἀνέζευξαν. Ιωἄννησ δὲ ἐπὶ τούτῳ παροξυνθεὶσ ὁπλίζει πάντασ τοὺσ μετ’ αὐτοῦ καὶ συμβαλὼν τοῖσ προειρημένοισ ἔθνεσιν τά τε Γίσχαλα κρείττονα πάλιν ἀνακτίσασ τείχεσιν ὑπὲρ ἀσφαλείασ τῆσ εἰσ ὕστερον ὠχύρωσεν.

Γάμαλα δὲ πίστει τῇ πρὸσ Ῥωμαίουσ ἐνέμεινε δι’ αἰτίαν τοιαύτην·

Φίλιπποσ ὁ Ιἀκείμου παῖσ ἔπαρχοσ δὲ τοῦ βασιλέωσ Ἀγρίππα, σωθεὶσ παρὰ δόξαν ἐκ τῆσ ἐν Ιἑροσολύμοισ βασιλικῆσ αὐλῆσ πολιορκουμένησ καὶ διαφυγών, εἰσ ἕτερον ἐνέπεσε κίνδυνον, ὥστε ὑπὸ Μαναήμου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ λῃστῶν ἀναιρεθῆναι. διεκώλυσαν δὲ Βαβυλώνιοί τινεσ συγγενεῖσ αὐτοῦ ἐν Ιἑροσολύμοισ ὄντεσ πρᾶξαι τοὺσ λῃστὰσ τὸ ἔργον.

ἐπιμείνασ οὖν ἡμέρασ τέσσαρασ ὁ Φίλιπποσ ἐκεῖ τῇ πέμπτῃ φεύγει περιθετῇ χρησάμενοσ κόμῃ τοῦ μὴ κατάδηλοσ γενέσθαι, καὶ παραγενόμενοσ εἴσ τινα τῶν ἑαυτοῦ κωμῶν κατὰ τοὺσ ὁρ́ουσ Γάμαλα τοῦ φρουρίου κειμένην πέμπει πρόσ τινασ τῶν ὑπ’ αὐτὸν προστάσσων ὡσ αὐτὸν ἀφικέσθαι τὴν Φιλίππου. ταῦτα δ’ αὐτὸν ἐννοούμενον ἐμποδίζει τὸ θεῖον ἐπὶ συμφέροντι·

μὴ γὰρ τούτου γενομένου πάντωσ ἂν ἀπωλώλει· πυρετοῦ δὴ κατασχόντοσ αὐτὸν ἐξαίφνησ γράψασ ἐπιστολὰσ τοῖσ παισὶν Ἀγρίππᾳ καὶ Βερενίκῃ δίδωσιν τῶν ἐξελευθέρων τινὶ κομίζειν πρὸσ Οὐάρον. ἦν δ’ οὗτοσ κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ὁ τὴν βασιλείαν διοικῶν καταστησάντων αὐτὸν τῶν βασιλέων·

αὐτοὶ γὰρ εἰσ Βηρυτὸν ἀφικνοῦντο ὑπαντῆσαι βουλόμενοι Κεστίῳ. λαβὼν οὖν Οὐάροσ τὰ παρὰ Φιλίππου γράμματα καὶ πυθόμενοσ αὐτὸν διασεσῶσθαι βαρέωσ ἤνεγκεν, ἀχρεῖοσ τὸ λοιπὸν αὐτὸσ νομίζων φανεῖσθαι τοῖσ βασιλεῦσιν ἀφικομένου τοῦ Φιλίππου.

προαγαγὼν οὖν εἰσ τὸ πλῆθοσ τὸν τὰσ ἐπιστολὰσ κομίζοντα καὶ πλαστογραφίαν ἐπικαλέσασ ψεύδεσθαί τε φήσασ αὐτὸν ἀπαγγείλαντα Φίλιππον ἐν τοῖσ Ιἑροσολύμοισ μετὰ τῶν Ιοὐδαίων Ῥωμαίοισ πολεμεῖν ἀπέκτεινεν. μὴ ὑποστρέψαντοσ δὴ τοῦ ἐξελευθέρου Φίλιπποσ ἀπορῶν τὴν αἰτίαν δεύτερον ἐκπέμπει μετ’ ἐπιστολῶν πάλιν τὸν ἀπαγγελοῦντα πρὸσ αὐτόν, τί τὸ συμβεβηκὸσ εἰή τῷ ἀποσταλέντι, δι’ ὃ βραδύνειεν.

καὶ τοῦτον δὲ παραγενόμενον ὁ Οὐάροσ συκοφαντήσασ ἀνεῖλεν·

καὶ γὰρ ὑπὸ τῶν ἐν Καισαρείᾳ Σύρων ἐπῆρτο μέγα φρονεῖν, ἀναιρεθήσεσθαι μὲν λεγόντων ὑπὸ Ῥωμαίων τὸν Ἀγρίππαν διὰ τὰσ ὑπὸ Ιοὐδαίων ἁμαρτίασ, λήψεσθαι δ’ αὐτὸν τὴν ἀρχὴν ἐκ βασιλέων ὄντα· καὶ γὰρ ἦν ὁμολογουμένωσ ὁ Οὐάροσ βασιλικοῦ γένουσ ἔγγονοσ Σοέμου τοῦ περὶ τὸν Λίβανον τετραρχοῦντοσ. διὰ τοῦτ’ οὖν ὁ Οὐάροσ τυφούμενοσ τὰσ μὲν ἐπιστολὰσ παρ’ ἑαυτῷ κατέσχεν μηχανώμενοσ μὴ ἐντυχεῖν τοῖσ γράμμασι τὸν βασιλέα, τὰσ ἐξόδουσ δὲ πάσασ ἐφρούρει, μὴ διαδράσ τισ ἀπαγγείλειε τῷ βασιλεῖ τὰ πραττόμενα.

καὶ δὴ χαριζόμενοσ τοῖσ κατὰ τὴν Καισάρειαν Σύροισ πολλοὺσ τῶν Ιοὐδαίων ἀπέκτεινεν. ἐβουλήθη δὲ καὶ μετὰ τῶν ἐν Βατανέᾳ Τραχωνιτῶν ἀναλαβὼν τὰ ὅπλα ἐπὶ τοὺσ ἐν Ἐκβατάνοισ Βαβυλωνίουσ Ιοὐδαίουσ, ταύτην γὰρ τὴν προσηγορίαν ἔχουσιν, ὁρμῆσαι.

καλέσασ οὖν τῶν κατὰ τὴν Καισάρειαν Ιοὐδαίων δώδεκα τοὺσ δοκιμωτάτουσ προσέτασσεν αὐτοῖσ ἀφικομένοισ εἰσ Ἐκβάτανα πρὸσ τοὺσ ἐκεῖ κατοικοῦντασ αὐτῶν ὁμοφύλουσ εἰπεῖν, ὅτι Οὐάροσ ἀκούσασ ὑμᾶσ ἐπὶ βασιλέα μέλλειν ὁρμᾶν καὶ μὴ πιστεύσασ πέπομφεν ἡμᾶσ πείσοντασ ὑμᾶσ τὰ ὅπλα καταθέσθαι·

τοῦτο γὰρ αὐτῷ τεκμήριον ἔσεσθαι καὶ τοῦ καλῶσ μὴ πιστεῦσαι τοῖσ περὶ ὑμῶν λέγουσιν. ἐκέλευε δὲ καὶ τοὺσ πρώτουσ αὐτῶν ἄνδρασ ἑβδομήκοντα πέμπειν ἀπολογησομένουσ περὶ τῆσ ἐπενηνεγμένησ αἰτίασ.

ἐλθόντεσ οὖν οἱ δώδεκα πρὸσ τοὺσ ἐν Ἐκβατάνοισ ὁμοφύλουσ καὶ καταλαβόντεσ αὐτοὺσ μηδὲν ἐπὶ νεωτερισμῷ φρονοῦντασ ἔπεισαν καὶ τοὺσ ἑβδομήκοντα πέμπειν. οἱ δὲ μηδὲν ὑποπτεύσαντεσ τοιοῦτον οἱο͂ν ἔμελλεν ἀποβήσεσθαι ἐξαπέστειλαν.

καταβαίνουσιν δ’ οὗτοι μετὰ τῶν δώδεκα πρέσβεων εἰσ τὴν Καισάρειαν. ὑπαντήσασ οὖν ὁ Οὐάροσ μετὰ τῆσ βασιλικῆσ δυνάμεωσ σὺν τοῖσ πρέσβεσιν πάντασ ἀπέκτεινεν καὶ τὴν πορείαν ἐπὶ τοὺσ ἐν Ἐκβατάνοισ Ιοὐδαίουσ ἐποιεῖτο. φθάσασ δέ τισ ἐκ τῶν ἑβδομήκοντα σωθεὶσ ἀπήγγειλεν αὐτοῖσ, κἀκεῖνοι τὰ ὅπλα λαβόντεσ σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοισ εἰσ Γάμαλα τὸ φρούριον ὑπεχώρησαν, καταλιπόντεσ τὰσ κώμασ πολλῶν ἀγαθῶν πλήρεισ καὶ βοσκημάτων πολλὰσ μυριάδασ ἐχούσασ.

Φίλιπποσ δὲ πυθόμενοσ ταῦτα καὶ αὐτὸσ εἰσ Γάμαλα τὸ φρούριον ἧκεν.

παραγενομένου δὲ κατεβόα τὸ πλῆθοσ, ἄρχειν αὐτὸν παρακαλοῦντεσ καὶ πολεμεῖν πρὸσ Οὐάρον καὶ τοὺσ ἐν τῇ Καισαρείᾳ Σύρουσ. διαδέδοκτο γὰρ ὑπὸ τούτων τὸν βασιλέα τεθνάναι. Φίλιπποσ δ’ αὐτῶν κατεῖχε τὰσ ὁρμὰσ ὑπομιμνήσκων τῶν τε τοῦ βασιλέωσ εἰσ αὐτοὺσ εὐεργεσιῶν, καὶ τὴν Ῥωμαίων διηγούμενοσ ὅση τίσ ἐστι δύναμισ συμφέρειν οὐκ ἔλεγεν ἄρασθαι πρὸσ τούτουσ πόλεμον, καὶ τέλοσ ἔπεισεν.

ὁ δὲ βασιλεὺσ πυθόμενοσ, ὅτι Οὐάροσ μέλλει τοὺσ ἐπὶ τῆσ Καισαρείασ Ιοὐδαίουσ σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοισ πολλὰσ ὄντασ μυριάδασ ἀναιρεῖν ἡμέρᾳ μιᾷ, μεταπέμπεται πρὸσ αὐτὸν Αἴκουον Μονόδιον πέμψασ αὐτῷ διάδοχον, ὡσ ἐν ἄλλοισ ἐδηλώσαμεν.

ὁ δὲ Φίλιπποσ Γάμαλα τὸ φρούριον κατέσχεν καὶ τὴν πέριξ χώραν πίστει τῇ πρὸσ Ῥωμαίουσ ἐμμένουσαν. Ἐπεὶ δ’ εἰσ τὴν Γαλιλαίαν ἀφικόμην ἐγὼ καὶ ταῦτα παρὰ τῶν ἀπαγγειλάντων ἔμαθον, γράφω τῷ συνεδρίῳ τῶν Ιἑροσολυμιτῶν περὶ τούτων καὶ τί με πράττειν κελεύουσιν ἐρωτῶ.

οἱ δὲ προσμεῖναι παρεκάλεσαν καὶ τοὺσ συμπρέσβεισ. εἰ θέλοιεν, κατασχόντα πρόνοιαν ποιήσασθαι τῆσ Γαλιλαίασ. οἱ δὲ συμπρέσβεισ εὐπορήσαντεσ πολλῶν χρημάτων ἐκ τῶν διδομένων αὐτοῖσ δεκατῶν, ἃσ ὄντεσ ἱερεῖσ ὀφειλομένασ ἀπελάμβανον, εἰσ τὴν οἰκείαν ὑποστρέφειν ἔκριναν.

ἐμοῦ δ’ αὐτοὺσ προσμεῖναι παρακαλέσαντοσ ἑώσ οὗ τὰ πράγματα καταστήσωμεν, πείθονται. ἄρασ οὖν μετ’ αὐτῶν ἀπὸ τῆσ Σεπφωριτῶν πόλεωσ εἰσ κώμην τινὰ Βηθμαοῦσ λεγομένην ἀπέχουσαν Τιβεριάδοσ στάδια τέσσαρα παραγίνομαι, καὶ πέμψασ ἐντεῦθεν πρὸσ τὴν Τιβεριέων βουλὴν καὶ τοὺσ πρώτουσ τοῦ δήμου παρεκάλουν ἀφικέσθαι πρόσ με.

καὶ παραγενομένων, ἐληλύθει δὲ σὺν αὐτοῖσ καὶ Ιοῦστοσ, ἔλεγον ὑπὸ τοῦ κοινοῦ τῶν Ιἑροσολυμιτῶν πρεσβεύσων μετὰ τούτων πεπόμφθαι πρὸσ αὐτούσ, πείσων καθαιρεθῆναι τὸν οἶκον τὸν ὑπὸ Ἡρώδου τοῦ τετράρχου κατασκευασθέντα ζῴων μορφὰσ ἔχοντα τῶν νόμων οὕτωσ τι κατασκευάζειν ἀπαγορευόντων, καὶ παρεκάλουν αὐτοὺσ ἐᾶν ἡμᾶσ ᾗ τάχοσ τοῦτο πράττειν.

ἐπὶ πολὺ μὲν οὖν οἱ περὶ τὸν Καπέλλαν καὶ τοὺσ πρώτουσ αὐτῶν ἐπιτρέπειν οὐκ ἤθελον, βιαζόμενοι δ’ ὑφ’ ἡμῶν συγκατατίθενται.

φθάνει δ’ Ιἠσοῦσ ὁ τοῦ Σαπφία παῖσ, ὃν τῆσ τῶν ναυτῶν καὶ τῶν ἀπόρων στάσεωσ πρῶτον ἔφαμεν ἄρξαι, παραλαβών τινασ Γαλιλαίουσ καὶ τὴν πᾶσαν αὐλὴν ἐμπρήσασ, πολλῶν οἰόμενοσ εὐπορήσειν ἐξ αὐτῆσ χρημάτων, ἐπειδή τινασ οἴκων ὀροφὰσ κεχρυσωμένασ εἶδεν. καὶ διήρπασαν πολλὰ παρὰ γνώμην τὴν ἡμετέραν πράξαντεσ·

ἡμεῖσ γὰρ μετὰ τὴν πρὸσ Καπέλλαν καὶ τοὺσ πρώτουσ Τιβεριέων ὁμιλίαν εἰσ τὴν ἄνω Γαλιλαίαν ἀπὸ Βηθμαῶν ἀνεχωρήσαμεν. ἀναιροῦσιν δ’ οἱ περὶ τὸν Ιἠσοῦν πάντασ τοὺσ ἐνοικοῦντασ Ἕλληνασ ὅσοι τε πρὸ τοῦ πολέμου γεγόνεισαν αὐτῶν ἐχθροί. Πυθόμενοσ δ’ ἐγὼ ταῦτα παρωξύνθην σφόδρα, καὶ καταβὰσ εἰσ Τιβεριάδα πρόνοιαν εἰσηνεγκάμην τῶν βασιλικῶν σκευῶν ὅσα δυνατὸν ἦν τοὺσ ἁρπάσαντασ ἀφελέσθαι·

λυχνίαι δ’ ἦσαν Κορίνθιαι ταῦτα καὶ τράπεζαι τῶν βασιλικῶν καὶ ἀσήμου ἀργυρίου σταθμὸσ ἱκανόσ· πάντα δ’, ὅσα παρέλαβον, φυλάσσειν ἔκρινα τῷ βασιλεῖ. μεταπεμψάμενοσ οὖν τοὺσ τῆσ βουλῆσ πρώτουσ δέκα καὶ Καπέλλαν τὸν Ἀντύλλου τὰ σκεύη παρέδωκα, μηδενὶ παραγγείλασ ἑτέρῳ πλὴν ἐμοῦ δοῦναι.

κἀκεῖθεν εἰσ τὰ Γίσχαλα πρὸσ τὸν Ιωἄννην μετὰ τῶν συμπρέσβεων ἀφικόμην βουλόμενοσ γνῶναι, τί ποτε φρονεῖ.

κατεῖδον δ’ αὐτὸν ταχέωσ νεωτέρων ὀρεγόμενον πραγμάτων καὶ τῆσ ἀρχῆσ ἐπιθυμίαν ἔχοντα· παρεκάλει γάρ με τὸν Καίσαροσ σῖτον κείμενον ἐν ταῖσ τῆσ ἄνωθεν Γαλιλαίασ κώμαισ ἐξουσίαν αὐτῷ δοῦναι ἐκφορῆσαι·

θέλειν γὰρ ἔφασκεν εἰσ ἐπισκευὴν τῶν τῆσ πατρίδοσ τειχῶν αὐτὸν ἀναλῶσαι. κατανοήσασ δὲ ἐγὼ τὴν ἐπιχείρησιν αὐτοῦ καὶ τί διανοοῖτο πράσσειν, οὐκ ἔφην αὐτῷ συγχωρεῖν·

ἢ γὰρ Ῥωμαίοισ αὐτὸν ἐνενοούμην φυλάττειν ἢ ’μαυτῷ διὰ τὸ καὶ τὴν ἐξουσίαν τῶν ἐκεῖ πραγμάτων αὐτὸσ παρὰ τοῦ κοινοῦ τῶν Ιἑροσολυμιτῶν πεπιστεῦσθαι. μὴ πείθων δὲ περὶ τούτων ἐπὶ τοὺσ συμπρέσβεισ ἐτράπετο·

καὶ γὰρ ἦσαν ἀπρονόητοι τῶν ἐσομένων καὶ λαβεῖν ἑτοιμότατοι· φθείρει δὲ χρήμασιν αὐτοὺσ ψηφίσασθαι πάντα τὸν σῖτον αὐτῷ παραδοθῆναι τὸν ἐν τῇ αὐτοῦ ἐπαρχίᾳ κείμενον. κἀγὼ μόνοσ ἡττώμενοσ ὑποδὺσ τὴν ἡσυχίαν ἤγαγον.

καὶ δευτέραν Ιωἄννησ ἐπεισέφερεν πανουργίαν· ἔφη γὰρ Ιοὐδαίουσ τοὺσ τὴν Φιλίππου Καισάρειαν κατοικοῦντασ συγκεκλεισμένουσ κατὰ προσταγὴν τοῦ βασιλέωσ ὑποδίκου τοῦ τὴν δυναστείαν διοικοῦντοσ πεπομφέναι πρὸσ αὐτὸν παρακαλοῦντασ, ἐπειδὴ οὐκ ἔχουσιν ἔλαιον ᾧ χρήσονται καθαρόν, ποιησάμενον πρόνοιαν εὐπορίαν αὐτοῖσ τούτου παρασχεῖν, μὴ δι’ ἀνάγκην Ἑλληνικῷ χρώμενοι τὰ νόμιμα παραβαίνωσιν. ταῦτα δ’ οὐχ ὑπ’ εὐσεβείασ ἔλεγεν Ιωἄννησ, δι’ αἰσχροκέρδειαν δὲ φανερωτάτην·

γινώσκων γὰρ παρὰ μὲν ἐκείνοισ κατὰ τὴν Καισάρειαν τοὺσ δύο ξέστασ δραχμῆσ μιᾶσ πωλουμένουσ, ἐν δὲ τοῖσ Γισχάλοισ τοὺσ ὀγδοήκοντα ξέστασ δραχμῶν τεσσάρων, πᾶν τὸ ἔλαιον ὅσον ἦν ἐκεῖ διεπέμψατο λαβὼν ἐξουσίαν καὶ παρ’ ἐμοῦ τὸ δοκεῖν· οὐ γὰρ ἑκὼν ἐπέτρεπον, ἀλλὰ διὰ φόβον τὸν ἀπὸ τοῦ πλήθουσ, μὴ κωλύων καταλευσθείην ὑπ’ αὐτῶν.

συγχωρήσαντοσ οὖν μου πλείστων χρημάτων ὁ Ιωἄννησ ἐκ τῆσ κακουργίασ ταύτησ εὐπόρησε. Τοὺσ δὲ συμπρέσβεισ ἀπὸ τῶν Γισχάλων ἀπολύσασ εἰσ τὰ Ιἑροσόλυμα πρόνοιαν ἐποιούμην ὅπλων τε κατασκευῆσ καὶ πόλεων ἐχυρότητοσ.

μεταπεμψάμενοσ δὲ τῶν λῃστῶν τοὺσ ἀνδρειοτάτουσ ἀφελέσθαι μὲν αὐτῶν τὰ ὅπλα οὐχ οἱο͂́ν τε ὂν ἑώρων, ἔπεισα δὲ τὸ πλῆθοσ μισθοφορὰν αὐτοῖσ παρέχειν, ἄμεινον εἶναι λέγων ἑκόντασ ὀλίγα διδόναι μᾶλλον ἢ τὰσ κτήσεισ διαρπαζομένασ ὑπ’ αὐτῶν περιορᾶν. καὶ λαβὼν παρ’ αὐτῶν ὁρ́κουσ μὴ ἀφίξεσθαι πρότερον εἰσ τὴν χώραν, ἐὰν μὴ μετακληθῶσιν ἢ ὅταν τὸν μισθὸν μὴ λάβωσιν, ἀπέλυσα παραγγείλασ μήτε Ῥωμαίοισ πολεμεῖν μήτε τοῖσ περιοίκοισ·

εἰρηνεύεσθαι γὰρ πρὸ πάντων τὴν Γαλιλαίαν ἐφρόντιζον. τοὺσ δ’ ἐν τέλει τῶν Γαλιλαίων ὅσον ἑβδομήκοντα πάντασ βουλόμενοσ ἐν προφάσει φιλίασ καθάπερ ὅμηρα τῆσ πίστεωσ ἔχειν φίλουσ τε καὶ συνεκδήμουσ ἐποιησάμην ἐπί τε κρίσεισ παρελάμβανον καὶ μετὰ γνώμησ τῆσ ἐκείνων τὰσ ἀποφάσεισ ἐποιούμην, μήτε προπετείᾳ πειρώμενοσ τοῦ δικαίου διαμαρτάνειν καθαρεύειν τε παντὸσ ἐπ’ αὐταῖσ λήμματοσ.

Περὶ τριακοστὸν γοῦν ἔτοσ ὑπάρχων, ἐν ᾧ χρόνῳ, κἂν ἀπέχηταί τισ τῶν παρανόμων ἐπιθυμιῶν, δύσκολον τὰσ ἐκ τοῦ φθόνου διαβολὰσ φεύγειν ἄλλωσ τε καὶ ἐξουσίασ ὄντα μεγάλησ, γυναῖκα μὲν πᾶσαν ἀνύβριστον ἐφύλαξα, πάντων δὲ τῶν διδομένων ὡσ μὴ χρῄζων κατεφρόνησα, ἀλλ’ οὐδὲ τὰσ ὀφειλομένασ μοι ὡσ ἱερεῖ δεκάτασ ἀπελάμβανον παρὰ τῶν κομιζόντων·

ἐκ μέντοι τῶν λαφύρων μέροσ τοὺσ Σύρουσ τοὺσ τὰσ πέριξ πόλεισ κατοικοῦντασ νικήσασ ἔλαβον, ἃ καὶ εἰσ Ιἑροσόλυμα τοῖσ συγγενέσιν ὁμολογῶ πεπομφέναι.

καὶ δὶσ μὲν κατὰ κράτοσ ἑλὼν Σεπφωρίτασ, Τιβεριεῖσ τετράκισ, Γαδαρεῖσ δ’ ἅπαξ, καὶ τὸν Ιωἄννην πολλάκισ ἐπιβουλεύσαντά μοι λαβὼν ὑποχείριον οὔτ’ αὐτὸν οὔτε τινὰσ τῶν προειρημένων ἐθνῶν ἐτιμωρησάμην, ὡσ προϊὼν ὁ λόγοσ παραστήσει.

διὰ τοῦτ’ οἶμαι καὶ τὸν θεόν, οὐ γὰρ λελήθασιν αὐτὸν οἱ τὰ δέοντα πράττοντεσ, καὶ ἐκ τῆσ ἐκείνων ῥύσασθαί με χειρὸσ καὶ μετὰ ταῦτα πολλοῖσ περιπεσόντα κινδύνοισ διαφυλάξαι, περὶ ὧν ὕστερον ἀπαγγελοῦμεν.

Τοσαύτη δ’ ἦν ἡ πρόσ με τοῦ πλήθουσ τῶν Γαλιλαίων εὔνοια καὶ πίστισ, ὥστε ληφθεισῶν αὐτῶν κατὰ κράτοσ τῶν πόλεων, γυναικῶν δὲ καὶ τέκνων ἀνδραποδισθέντων, οὐχ οὕτωσ ταῖσ ἑαυτῶν ἐπεστέναξαν συμφοραῖσ, ὥσπερ τῆσ ἐμῆσ ἐφρόντισαν σωτηρίασ.

ταῦτα δ’ ὁρῶν Ιωἄννησ ἐφθόνησε, καὶ γράφει πρόσ με παρακαλῶν ἐπιτρέψαι καταβάντι χρήσασθαι τοῖσ ἐν Τιβεριάδι θερμοῖσ ὕδασι τῆσ τοῦ σώματοσ ἕνεκα θεραπείασ.

κἀγὼ μηδὲν ὑποπτεύσασ πράξειν αὐτὸν πονηρὸν οὐκ ἐκώλυσα·

πρὸσ δὲ καὶ τοῖσ τῆσ Τιβεριάδοσ τὴν διοίκησιν ὑπ’ ἐμοῦ πεπιστευμένοισ κατ’ ὄνομα γράφω κατάλυσιν ἑτοιμάσαι τῷ Ιωἄννῃ καὶ τοῖσ ἀφιξομένοισ σὺν αὐτῷ πάντων τε [τῶν ἐπιτηδείων] ἀφθονίαν παρασχεῖν. διέτριβον δὲ κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἐν κώμῃ τῆσ Γαλιλαίασ, ἣ προσαγορεύεται Κανά. Ὁ δ’ Ιωἄννησ ἀφικόμενοσ εἰσ τὴν Τιβεριέων πόλιν ἔπειθε τοὺσ ἀνθρώπουσ ἀποστάντασ τῆσ πρόσ με πίστεωσ προστίθεσθαι αὐτῷ.

καὶ πολλοὶ τὴν παράκλησιν ἡδέωσ ἐδέξαντο νεωτέρων ἐπιθυμοῦντεσ αἰεὶ πραγμάτων καὶ φύσει πρὸσ μεταβολὰσ ἐπιτηδείωσ ἔχοντεσ καὶ στάσεσι χαίροντεσ. μάλιστα δὲ Ιοὖστοσ καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ Πιστὸσ ὡρμήκεσαν ἀποστάντεσ ἐμοῦ προσθέσθαι τῷ Ιωἄννῃ.

διεκώλυσα δ’ αὐτοὺσ φθάσασ·

ἧκεν γὰρ ἄγγελόσ μοι παρὰ Σίλα, ὃν ἐγὼ καθεστάκειν τῆσ Τιβεριάδοσ στρατηγόν, ὡσ προεῖπον, τὴν τῶν Τιβεριέων γνώμην ἀπαγγέλλων κἀμὲ σπεύδειν παρακαλῶν· βραδύναντοσ γὰρ ὑπὸ τὴν ἑτέρων ἐξουσίαν γενέσθαι τὴν πόλιν. ἐντυχὼν οὖν τοῖσ γράμμασι τοῦ Σίλα καὶ διακοσίουσ ἀναλαβὼν ἄνδρασ δι’ ὅλησ τῆσ νυκτὸσ τὴν πορείαν ἐποιούμην, προπέμψασ ἄγγελον τὸν τὴν ἐμὴν παρουσίαν τοῖσ ἐν τῇ Τιβεριάδι σημανοῦντα.

πρωὶ̈ δὲ πλησιάζοντοσ ἐμοῦ τῇ πόλει τὸ πλῆθοσ ὑπηντίαζεν καὶ Ιωἄννησ σὺν αὐτοῖσ, καὶ πάνυ με τεταραγμένωσ ἀσπασάμενοσ, δείσασ μὴ εἰσ ἔλεγχον αὐτοῦ τῆσ πράξεωσ ἀφικομένησ ἀπολέσθαι κινδυνεύσῃ, ὑπεχώρησε μετὰ σπουδῆσ εἰσ τὴν ἑαυτοῦ κατάλυσιν.

κἀγὼ δὲ γενόμενοσ κατὰ τὸ στάδιον τοὺσ περὶ ἐμὲ σωματοφύλακασ ἀπολύσασ πλὴν ἑνὸσ καὶ μετὰ τούτου κατασχὼν δέκα τῶν ὁπλιτῶν δημηγορεῖν ἐπειρώμην τῷ πλήθει τῶν Τιβεριέων στὰσ ἐπὶ τριγχοῦ τινοσ ὑψηλοῦ, παρεκάλουν τε μὴ οὕτωσ αὐτοὺσ ταχέωσ ἀφίστασθαι·

κατάγνωσιν γὰρ αὐτοῖσ οἴσειν τὴν μεταβολήν, καὶ τῷ μετὰ ταῦτα προϊσταμένῳ δι’ ὑποψίασ γενήσεσθαι δικαίασ, ὡσ μηδὲ τὴν πρὸσ ἐκεῖνον πίστιν φυλαξόντων.

Οὔπω δέ μοι πάντα λελάλητο, καί τινοσ ἐξήκουσα τῶν οἰκείων καταβαίνειν κελεύοντοσ·

οὐ γάρ μοι καιρὸν εἶναι φροντίζειν τῆσ παρὰ Τιβεριέων εὐνοίασ, ἀλλὰ περὶ τῆσ ἰδίασ σωτηρίασ καὶ πῶσ τοὺσ ἐχθροὺσ φύγω. πεπόμφει δ’ ὁ Ιωἄννησ τῶν περὶ αὐτὸν ὁπλιτῶν ἐπιλέξασ τοὺσ πιστοτάτουσ ἐκ τῶν χιλίων, οἵπερ ἦσαν αὐτῷ, καὶ προσέταξεν τοῖσ πεμφθεῖσιν ἀνελεῖν με πεπυσμένοσ ὡσ εἰήν μετὰ τῶν οἰκείων μεμονωμένοσ.

ἧκον δ’ οἱ πεμφθέντεσ, κἂν ἐπεπράχεισαν, εἰ μὴ τοῦ τριγχοῦ θᾶττον ἀφαλόμενοσ ἐγὼ μετὰ τοῦ σωματοφύλακοσ Ιἀκώβου καὶ ὑπό τινοσ Τιβεριέωσ Ἡρώδου προσανακουφισθείσ, ὁδηγηθεὶσ ὑπὸ τούτου ἐπὶ τὴν λίμνην καὶ πλοίου λαβόμενοσ καὶ ἐπιβὰσ παρὰ δόξαν τοὺσ ἐχθροὺσ διαφυγὼν εἰσ Ταριχέασ ἀφικόμην.

Οἱ δὲ τὴν πόλιν ταύτην κατοικοῦντεσ ὡσ ἐπύθοντο τὴν τῶν Τιβεριέων ἀπιστίαν, σφόδρα παρωξύνθησαν.

ἁρπάσαντεσ οὖν τὰ ὅπλα παρεκάλουν σφᾶσ ἄγειν ἐπ’ αὐτούσ· θέλειν γὰρ ἔφασκον ὑπὲρ τοῦ στρατηγοῦ δίκασ λαβεῖν παρ’ αὐτῶν. διήγγελλον δὲ τὰ γεγονότα καὶ τοῖσ κατὰ τὴν Γαλιλαίαν πᾶσαν ἐρεθίσαι καὶ τούτουσ κατὰ τῶν Τιβεριέων διὰ σπουδῆσ ἔχοντεσ, παρεκάλουν τε πλείστουσ συναχθέντασ ἀφικέσθαι πρὸσ αὐτούσ, ἵνα μετὰ γνώμησ τοῦ στρατηγοῦ πράττωσιν τὸ δόξαν.

ἧκον οὖν οἱ Γαλιλαῖοι πολλοὶ πανταχόθεν μεθ’ ὅπλων καὶ παρεκελεύοντό μοι προσβαλεῖν τῇ Τιβεριάδι καὶ κατὰ κράτοσ αὐτὴν ἐξελεῖν καὶ πᾶσαν ἔδαφοσ ποιήσαντα τοὺσ ἐνοίκουσ σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοισ ἀνδραποδίσασθαι.

συνεβούλευον δὲ ταῦτα καὶ τῶν φίλων οἱ ἐκ τῆσ Τιβεριάδοσ διασωθέντεσ. ἐγὼ δὲ οὐ συνεπένευον δεινὸν ἡγούμενοσ ἐμφυλίου πολέμου κατάρχειν·

μέχρι λόγων γὰρ ᾤμην εἶναι δεῖν τὴν φιλονεικίαν. καὶ μὴν οὐδ’ αὐτοῖσ ἔφασκον συμφέρειν τοῦτο πρᾶξαι Ῥωμαίων ταῖσ πρὸσ ἀλλήλουσ στάσεσιν αὐτοὺσ ἀπολέσθαι προσδοκώντων. ταῦτα δὲ λέγων ἔπαυσα τῆσ ὀργῆσ τοὺσ Γαλιλαίουσ. Ὁ δὲ Ιωἄννησ ἀπράκτου τῆσ ἐπιβουλῆσ αὐτῷ γενομένησ ἔδεισε περὶ ἑαυτοῦ, καὶ τοὺσ περὶ αὐτὸν ὁπλίτασ ἀναλαβὼν ἀπῆρεν ἐκ τῆσ Τιβεριάδοσ εἰσ τὰ Γίσχαλα, καὶ γράφει πρόσ με περὶ τῶν πεπραγμένων ἀπολογούμενοσ ὡσ μὴ κατὰ γνώμην τὴν αὐτοῦ γενομένων, παρακαλεῖ τε μηδὲν ὑπονοεῖν κατ’ αὐτοῦ προστιθεὶσ ὁρ́κουσ καὶ δεινάσ τινασ ἀράσ, δι’ ὧν ᾤετο πιστευθήσεσθαι περὶ ὧν ἐπέστειλεν.

Οἱ δὲ Γαλιλαῖοι, πολλοὶ γὰρ ἕτεροι πάλιν ἐκ τῆσ χώρασ πάσησ ἀνήχθησαν μεθ’ ὅπλων, εἰδότεσ τὸν ἄνθρωπον ὡσ πονηρόσ ἐστιν καὶ ἐπίορκοσ, παρεκάλουν ἀγαγεῖν σφᾶσ ἐπ’ αὐτόν, ἄρδην ἀφανίσειν ἐπαγγελλόμενοι σὺν αὐτῷ καὶ τὰ Γίσχαλα.

χάριν μὲν οὖν ἔχειν αὐτῶν ταῖσ προθυμίαισ ὡμολόγουν ἐγὼ καὶ νικήσειν αὐτῶν τὴν εὔνοιαν ἐπηγγελλόμην, παρεκάλουν δ’ ὅμωσ ἐπισχεῖν αὐτοὺσ ἀξιῶν καὶ συγγινώσκειν μοι δεόμενοσ προῃρημένῳ τὰσ ταραχὰσ χωρὶσ φόνων καταστέλλειν.

καὶ πείσασ τὸ πλῆθοσ τῶν Γαλιλαίων εἰσ τὴν Σέπφωριν ἀφικνούμην. Οἱ δὲ τὴν πόλιν ταύτην κατοικοῦντεσ ἄνδρεσ κεκρικότεσ τῇ πρὸσ Ῥωμαίουσ ἐμμεῖναι πίστει, δεδιότεσ δὲ τὴν ἐμὴν ἄφιξιν, ἐπειράθησαν ἑτέρᾳ με πράξει περισπάσαντεσ ἀδεεῖσ εἶναι περὶ ἑαυτῶν.

καὶ δὴ πέμψαντεσ πρὸσ Ιἠσοῦν τὸν ἀρχιλῃστὴν εἰσ τὴν Πτολεμαί̈δοσ μεθορίαν ὑπέσχοντο δώσειν πολλὰ χρήματα θελήσαντι μετὰ τῆσ σὺν αὐτῷ δυνάμεωσ, ἦσαν δ’ ὀκτακόσιοι τὸν ἀριθμόν, πόλεμον ἐξάψαι πρὸσ ἡμᾶσ.

ὁ δ’ ὑπακούσασ αὐτῶν ταῖσ ὑποσχέσεσιν ἠθέλησεν ἐπιπεσεῖν ἡμῖν ἀνετοίμοισ καὶ μηδὲν προγινώσκουσιν.

πέμψασ γοῦν πρόσ με παρεκάλει λαβεῖν ἐξουσίαν ἀσπασόμενον ἀφικέσθαι. συγχωρήσαντοσ δέ μου, τῆσ γὰρ ἐπιβουλῆσ οὐδὲν προηπιστάμην, ἀναλαβὼν τὸ σύνταγμα τῶν λῃστῶν ἔσπευδεν ἐπ’ ἐμέ. οὐ μὴν ἔφθασεν αὐτοῦ τέλοσ λαβεῖν ἡ κακουργία·

πλησιάζοντοσ γὰρ ἤδη τῶν σὺν αὐτῷ τισ αὐτομολήσασ ἧκεν πρόσ με τὴν ἐπιχείρησιν αὐτοῦ φράζων, κἀγὼ πυθόμενοσ ταῦτα προῆλθον εἰσ τὴν ἀγορὰν σκηψάμενοσ ἀγνοεῖν τὴν ἐπιβουλήν· ἐπηγόμην δὲ πολλοὺσ ὁπλίτασ Γαλιλαίουσ, τινὰσ δὲ καὶ Τιβεριέων. εἶτα προστάξασ τὰσ ὁδοὺσ πάσασ ἀσφαλέστατα φρουρεῖσθαι παρήγγειλα τοῖσ ἐπὶ τῶν πυλῶν μόνον Ιἠσοῦν, ἐπειδὰν παραγένηται, μετὰ τῶν πρώτων εἰσελθεῖν ἐᾶσαι, ἀποκλεῖσαι δὲ τοὺσ ἄλλουσ, βιαζομένουσ δὲ τύπτειν.

τῶν δὲ τὸ προσταχθὲν ποιησάντων εἰσῆλθεν ὁ Ιἠσοῦσ μετ’ ὀλίγων.

καὶ κελεύσαντοσ ἐμοῦ ῥῖψαι τὰ ὅπλα θᾶττον, εἰ γὰρ ἀπειθοίη τεθνήξεσθαι, περιεστῶτασ ἰδὼν πανταχόθεν αὐτῷ τοὺσ ὁπλίτασ φοβηθεὶσ ὑπήκουσεν· οἱ δ’ ἀποκλεισθέντεσ τῶν ἐπακολουθούντων αὐτῷ πυθόμενοι τὴν σύλληψιν ἔφυγον. κἀγὼ τὸν Ιἠσοῦν προσκαλεσάμενοσ κατ’ ἰδίαν οὐκ ἀγνοεῖν ἔφην τὴν ἐπ’ ἐμὲ συσκευασθεῖσαν ἐπιβουλὴν οὐδ’ ὑπὸ τίνων πεμφθείη, συγγνώσεσθαι δ’ ὅμωσ αὐτῷ τῶν πεπραγμένων, εἰ μέλλοι μετανοήσειν καὶ πιστὸσ ἐμοὶ γενήσεσθαι.

ὑπισχνουμένου δὲ πάντα ποιήσειν ἐκείνου ἀπέλυσα συγχωρήσασ αὐτῷ συναγαγεῖν πάλιν οὓσ πρότερον εἶχεν.

Σεπφωρίταισ δ’ ἠπείλησα, εἰ μὴ παύσαιντο τῆσ ἀγνωμοσύνησ, λήψεσθαι παρ’ αὐτῶν δίκασ. Κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν ἀφικνοῦνται πρόσ με δύο μεγιστᾶνεσ τῶν ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν τοῦ βασιλέωσ ἐκ τῆσ τῶν Τραχωνιτῶν χώρασ ἐπαγόμενοι τοὺσ ἑαυτῶν ἵππουσ καὶ ὅπλα, χρήματα δ’ ὑποκομίζοντεσ.

τούτουσ περιτέμνεσθαι τῶν Ιοὐδαίων ἀναγκαζόντων, εἰ θέλουσιν εἶναι παρ’ αὐτοῖσ, οὐκ εἰάσα βιασθῆναι, φάσκων δεῖν ἕκαστον κατὰ τὴν ἑαυτοῦ προαίρεσιν τὸν θεὸν εὐσεβεῖν, ἀλλὰ μὴ μετὰ βίασ, χρῆναι δὲ τούτουσ δι’ ἀσφάλειαν πρὸσ ἡμᾶσ καταφυγόντασ μὴ μετανοεῖν.

πεισθέντοσ δὲ τοῦ πλήθουσ τοῖσ ἥκουσιν ἀνδράσιν τὰ πρὸσ τὴν συνήθη δίαιταν ἅπαντα παρεῖχον δαψιλῶσ. Πέμπει δ’ ὁ βασιλεὺσ Ἀγρίππασ δύναμιν καὶ στρατηγὸν ἐπ’ αὐτῆσ Αἴκουον Μόδιον Γάμαλα τὸ φρούριον ἐξαιρήσοντασ.

οἱ δὲ πεμφθέντεσ κυκλώσασθαι μὲν τὸ φρούριον οὐκ ἤρκεσαν, ἐν δὲ τοῖσ φανεροῖσ τῶν τόπων ἐφεδρεύοντεσ ἐπολιόρκουν τὰ Γάμαλα. Αἰβούτιοσ δὲ ὁ δεκάδαρχοσ, ὁ τοῦ μεγάλου πεδίου τὴν προστασίαν πεπιστευμένοσ, ἀκούσασ ὅτι παρείην εἰσ Σιμωνιάδα κώμην ἐν μεθορίοισ κειμένην τῆσ Γαλιλαίασ, αὐτοῦ δ’ ἀπέχουσαν ἑξήκοντα σταδίουσ, νυκτὸσ ἀναλαβὼν τοὺσ ἑκατὸν ἱππεῖσ, οὓσ εἶχεν σὺν αὐτῷ, καί τινασ πεζοὺσ περὶ διακοσίουσ, καὶ τοὺσ ἐν Γάβα πόλει κατοικοῦντασ ἐπαγόμενοσ συμμάχουσ, νυκτὸσ ὁδεύσασ ἧκεν εἰσ τὴν κώμην, ἐν ᾗ διέτριβον.

ἀντιπαραταξαμένου δὲ κἀμοῦ μετὰ δυνάμεωσ πολλῆσ ὁ μὲν Αἰβούτιοσ εἰσ τὸ πεδίον ὑπάγειν ἡμᾶσ ἐπειρᾶτο·

σφόδρα γὰρ τοῖσ ἱππεῦσιν ἐπεποίθει. οὐ μὴν ὑπηκούσαμεν· ἐγὼ γὰρ τὸ πλεονέκτημα συνιδὼν τὸ γενησόμενον τοῖσ ἱππεῦσιν, εἰ καταβαίημεν εἰσ τὸ πεδίον, πεζοὶ γὰρ ἡμεῖσ σύμπαντεσ ἦμεν, ἔγνων αὐτοῦ τοῖσ πολεμίοισ συνάπτειν. καὶ μέχρι μέν τινοσ γενναίωσ ἀντέσχεν σὺν τοῖσ περὶ αὐτὸν ὁ Αἰβούτιοσ, ἀχρεῖον δ’ ὁρῶν κατὰ τὸν τόπον τοῦτον οὖσαι αὐτῷ τὴν ἱππικὴν δύναμιν ἀναζεύγνυσιν ἄπρακτοσ εἰσ Γάβαν πόλιν, τρεῖσ ἄνδρασ ἀποβαλὼν κατὰ τὴν μάχην.

πολὺσ γὰρ ἀπέκειτο Βερενίκησ τῆσ βασιλίδοσ ἐκ τῶν πέριξ κωμῶν εἰσ τὴν Βήσαραν συλλεγόμενοσ, πληρώσασ τὰσ καμήλουσ καὶ τοὺσ ὄνουσ, πολλοὺσ ἐπηγόμην, διέπεμψα τὸν σῖτον εἰσ τὴν Γαλιλαίαν.

τοῦτο δὲ πράξασ προεκαλούμην εἰσ μάχην τὸν Αἰβούτιον, οὐχ ὑπακούσαντοσ δ’ ἐκείνου, κατεπέπληκτο γὰρ τὴν [ἡμετέραν] ἑτοιμότητα καὶ τὸ θράσοσ, ἐπὶ Νεοπολιτανὸν ἐτραπόμην τὴν Τιβεριέων χώραν ἀκούσασ ὑπ’ αὐτοῦ λεηλατεῖσθαι.

ἦν δὲ Νεοπολιτανὸσ ἴλησ μὲν ἔπαρχοσ, παρειλήφει δὲ τὴν Σκυθόπολιν εἰσ φυλακὴν τὴν ἀπὸ τῶν πολεμίων.

τοῦτον οὖν κωλύσασ ἐπὶ πλέον τὴν Τιβεριέων κακοῦν περὶ τὴν τῆσ Γαλιλαίασ πρόνοιαν ἐγινόμην. Ὁ δὲ τοῦ Λευεῖ παῖσ Ιωἄννησ, ὃν ἔφαμεν ἐν τοῖσ Γισχάλοισ διατρίβειν, πυθόμενοσ πάντα κατὰ νοῦν μοι προχωρεῖν, καὶ δι’ εὐνοίασ μὲν εἶναί με τοῖσ ὑπηκόοισ, τοῖσ πολεμίοισ δὲ δι’ ἐκπλήξεωσ, οὐκ εὖ τὴν γνώμην ἐτέθη, κατάλυσιν δ’ αὐτῷ τὴν ἐμὴν εὐπραγίαν φέρειν νομίζων εἰσ φθόνον ἐξώκειλεν οὔτι μέτριον.

καὶ παύσειν με τῆσ εὐτυχίασ ἐλπίσασ, εἰ παρὰ τῶν ὑπηκόων μῖσοσ ἐξάψειεν, ἔπειθεν τοὺσ τὴν Τιβεριάδα κατοικοῦντασ καὶ τοὺσ τὴν Σέπφωριν [νομίζων] πρὸσ τούτοισ δὲ καὶ τοὺσ Γάβαρα, πόλεισ δ’ εἰσὶν αὗται τῶν κατὰ τὴν Γαλιλαίαν αἱ μέγισται, τῆσ πρόσ με πίστεωσ ἀποστάντασ αὐτῷ προστίθεσθαι·

κρεῖττον γὰρ ἐμοῦ στρατηγήσειν αὐτῶν ἔφασκεν. καὶ Σεπφωρεῖσ μέν, οὐδετέρῳ γὰρ ἡμῶν προσεῖχον διὰ τὸ Ῥωμαίουσ ᾑρῆσθαι δεσπότασ, οὐκ ἐπένευον αὐτῷ, Τιβεριεῖσ δὲ τὴν μὲν ἀπόστασιν οὐκ ἐδέχοντο, αὐτοῦ δὲ συγκατένευον γενέσθαι φίλοι, οἱ δὲ Γάβαρα κατοικοῦντεσ προστίθενται τῷ Ιωἄννῃ·

Σίμων δ’ ἦν ὁ παρακαλῶν αὐτούσ, πρωτεύων μὲν τῆσ πόλεωσ, ὡσ φίλῳ δὲ καὶ ἑταίρῳ τῷ Ιωἄννῃ χρώμενοσ. ἐκ μὲν οὖν τοῦ φανεροῦ τὴν ἀπόστασιν οὐχ ὡμολόγουν·

σφόδρα γὰρ ἐδεδοίκεσαν τοὺσ Γαλιλαίουσ ἅτε δὴ πεῖραν αὐτῶν τῆσ πρὸσ ἡμᾶσ πολλάκισ εὐνοίασ λαβόντεσ· ἐκ τοῦ λεληθότοσ δὲ καιρὸν παραφυλάσσοντεσ ἐπιτήδειον ἐπεβούλευον, καὶ δὴ ἀφικόμην εἰσ κίνδυνον τὸν μέγιστον διὰ τοιαύτην αἰτίαν. Νεανίσκοι τινὲσ θρασεῖσ Δαβαριττηνοὶ γένοσ ἐπιτηρήσαντεσ τὴν Πτολεμαίου γυναῖκα τοῦ βασιλέωσ ἐπιτρόπου μετὰ πολλῆσ παρασκευῆσ καί τινων ἱππέων ἀσφαλείασ χάριν ἑπομένων διὰ τοῦ μεγάλου πεδίου τὴν πορείαν ποιουμένην ἐκ τῆσ τοῖσ βασιλεῦσιν ὑποτελοῦσ χώρασ εἰσ τὴν Ῥωμαίων ἐπικράτειαν, ἐπιπίπτουσιν αὐτοῖσ ἄφνω.

καὶ τὴν μὲν γυναῖκα φυγεῖν ἠνάγκασαν, ὅσα δ’ ἐπεφέρετο πάντα διήρπασαν, καὶ ἧκον εἰσ Ταριχέασ πρόσ με τέσσαρασ ἡμιόνουσ καταφόρτουσ ἄγοντεσ ἐσθῆτοσ καὶ σκευῶν·

ἦν δὲ καὶ ἀργυρίου σταθμὸσ οὐκ ὀλίγοσ καὶ χρυσοῖ πεντακόσιοι. οἱ δὲ νεανίαι χαλεπῶσ ἔσχον οὐ λαβόντεσ μοῖραν ἐκ τῶν λαφύρων, καθάπερ προσεδόκησαν, καὶ πορευθέντεσ εἰσ τὰσ πέριξ τῆσ Τιβεριάδοσ κώμασ προδιδόναι μέλλειν με Ῥωμαίοισ τὴν χώραν αὐτῶν ἔλεγον·

κεχρῆσθαι γὰρ σοφίσματι πρὸσ αὐτοὺσ λέγοντα τὰ ἐκ τῆσ ἁρπαγῆσ κομισθέντα φυλάττειν εἰσ τὴν ἐπισκευὴν τῶν τειχῶν τῆσ Ιἑροσολυμιτῶν πόλεωσ, ἐγνωκέναι δὲ πάλιν τῷ δεσπότῃ ἀποδοῦναι [τὰ ἡρπασμένα].

καὶ κατὰ τοῦτό γε τῆσ ἐμῆσ γνώμησ οὐ διήμαρτον·

ἀπαλλαγέντων γὰρ αὐτῶν μεταπεμψάμενοσ δύο τοὺσ πρώτουσ Δασσίωνα καὶ Ιἀνναῖον τὸν τοῦ Ληουῖ, φίλουσ ἐν τοῖσ μάλιστα τοῦ βασιλέωσ καθεστῶτασ, τὰ ἐκ τῆσ ἁρπαγῆσ σκεύη λαβόντασ διαπέμψασθαι πρὸσ ἐκεῖνον ἐκέλευον, θάνατον ἀπειλήσασ αὐτοῖσ τὴν ζημίαν, εἰ πρὸσ ἕτερον ταῦτα ἀπαγγελοῦσιν. Ἐπισχούσησ δὲ φήμησ τὴν Γαλιλαίαν ἅπασαν, ὡσ τῆσ χώρασ αὐτῶν μελλούσησ ὑπ’ ἐμοῦ τοῖσ Ῥωμαίοισ προδίδοσθαι καὶ πάντων παροξυνθέντων ἐπὶ τὴν ἐμὴν τιμωρίαν, οἱ τὰσ Ταριχέασ κατοικοῦντεσ καὶ αὐτοὶ τοὺσ νεανίσκουσ ἀληθεύειν ὑπολαβόντεσ πείθουσι τοὺσ σωματοφύλακασ καὶ τοὺσ ὁπλίτασ κοιμώμενόν με καταλιπόντασ παραγενέσθαι θᾶττον εἰσ ἱππόδρομον, ὡσ ἐκεῖ βουλευσομένουσ μετὰ πάντων περὶ τοῦ στρατηγοῦ.

πειθομένων δὲ τούτων καὶ συνελθόντων πολὺσ ὄχλοσ ἤδη προσυνήθροιστο, μίαν τε πάντεσ ἐποιοῦντο φωνήν, κολάζειν τὸν προδότην πονηρὸν περὶ αὐτοὺσ γεγενημένον.

"εἰ μὴ καὶ ὑπὲρ αὑτῶν, ἔφη, πολῖται, μισεῖν δύνασθε Ιὤσηπον, εἰσ τοὺσ πατρίουσ ἀποβλέψαντεσ νόμουσ, ὧν ὁ πρῶτοσ ὑμῶν στρατηγὸσ προδότησ ἔμελλε γίνεσθαι, καὶ μισοπονηρήσαντεσ ὑπὲρ τούτων τιμωρήσασθε τὸν τοιαῦτα τολμήσαντα.

Ταῦτ’ εἰπὼν καὶ τοῦ πλήθουσ ἐπιβοήσαντοσ ἀναλαβών τινασ ὁπλίτασ ἐπὶ τὴν οἰκίαν, ἐν ᾗ κατηγόμην, ἔσπευδεν ὡσ ἀναιρήσων.

ἐγὼ δ’ οὐδὲν προαισθόμενοσ διὰ κόπον πρὸ τῆσ ταραχῆσ κατεσχήμην. Σίμων δ’ ὁ τοῦ σώματόσ μου τὴν φυλακὴν πεπιστευμένοσ, ὁ καὶ μόνοσ παραμείνασ, ἰδὼν τὴν ἐπιδρομὴν τῶν πολιτῶν διήγειρέ με καὶ τὸν ἐφεστῶτά μοι κίνδυνον ἐξήγγειλεν, ἠξίου τε γενναίωσ θνήσκειν ὡσ στρατηγὸν ὑπ’ αὐτοῦ πρὶν δὴ ἐλθεῖν τοὺσ ἐχθροὺσ ἀναγκάσοντασ ἢ κτενοῦντασ.

ὁ μὲν ταῦτα ἔλεγεν, ἐγὼ δὲ τῷ θεῷ τὰ κατ’ ἐμαυτὸν ἐπιτρέψασ εἰσ τὸ πλῆθοσ ὡρμήθην προελθεῖν.

μετενδὺσ οὖν μέλαιναν ἐσθῆτα καὶ τὸ ξίφοσ ἀπαρτησάμενοσ ἐκ τοῦ αὐχένοσ καθ’ ὁδὸν ἑτέραν, ᾗ μηδένα μοι τῶν πολεμίων ὑπαντιάσειν ᾤμην, ᾔειν εἰσ τὸν ἱππόδρομον, ἄφνω τε φανεὶσ καὶ πρηνὴσ πεσὼν καὶ τὴν γῆν δάκρυσιν φύρων ἐλεεινὸσ ἔδοξα πᾶσιν. συνεὶσ δὲ τοῦ πλήθουσ τὴν μεταβολὴν διιστάναι τὰσ γνώμασ αὐτῶν ἐπειρώμην πρὸ τοῦ τοὺσ ὁπλίτασ ἀπὸ τῆσ οἰκίασ ὑποστρέψαι.

καὶ συνεχώρουν μὲν ἀδικεῖν, ὡσ αὐτοὶ νομίζουσιν, ἐδεόμην δὲ διδάξαι πρότερον, εἰσ τίνα χρείαν ἐφύλαττον τὰ ἐκ τῆσ ἁρπαγῆσ κομισθέντα χρήματα καὶ τότε θνήσκειν, εἰ κελεύοιεν. τοῦ δὲ πλήθουσ λέγειν κελεύοντοσ ἐπῆλθον οἱ ὁπλῖται καὶ θεασάμενοί με προσέτρεχον ὡσ κτενοῦντεσ.

ἐπισχεῖν δὲ τοῦ πλήθουσ κελεύοντοσ ἐπείσθησαν προσδοκῶντεσ, ἐπειδὰν ὁμολογήσω πρὸσ αὐτοὺσ τὰ χρήματα τῷ βασιλεῖ τετηρηκέναι, ὡσ ὡμολογηκότα τὴν προδοσίαν ἀναιρήσειν. Σιγῆσ οὖν παρὰ πάντων γενομένησ, "ἄνδρεσ, εἶπον, ὁμόφυλοι, θανεῖν μέν, εἰ δίκαιόν ἐστιν, οὐ παραιτοῦμαι.

βούλομαι δ’ ὅμωσ πρὸ τοῦ τελευτῆσαι τὴν ἀλήθειαν φράσαι πρὸσ ὑμᾶσ· δαπανωμένων εἰσ τὴν οἰκοδομίαν αὐτῶν.

" πρὸσ ταῦτα παρὰ μὲν τῶν Ταριχεωτῶν καὶ ξένων ἐγείρεται φωνὴ χάριν ἔχειν ὁμολογούντων καὶ θαρρεῖν προτρεπομένων, Γαλιλαῖοι δὲ καὶ Τιβεριεῖσ τοῖσ θυμοῖσ ἐπέμενον, καὶ γίνεται στάσισ πρὸσ ἀλλήλουσ τῶν μὲν κολάσειν ἀπειλούντων με τῶν δὲ καταφρονεῖν. ἐπεὶ δ’ ἐπηγγειλάμην καὶ Τιβεριάδι κατασκευάσειν τείχη καὶ ταῖσ ἄλλαισ πόλεσιν αὐτῶν ταῖσ ἀναγκαίαισ, πιστεύσαντεσ ὑπεχώρουν ἕκαστοσ εἰσ τὴν ἑαυτοῦ.

κἀγὼ παρὰ πᾶσαν ἐλπίδα διαφυγὼν τὸν προειρημένον κίνδυνον μετὰ τῶν φίλων καὶ ὁπλιτῶν εἴκοσιν εἰσ τὴν οἰκίαν ὑπέστρεψα. Πάλιν δ’ οἱ λῃσταὶ καὶ τῆσ στάσεωσ αἴτιοι δείσαντεσ περὶ ἑαυτῶν, μὴ δίκασ εἰσπραχθῶσιν ὑπ’ ἐμοῦ τῶν πεπραγμένων, ἀναλαβόντεσ ἑξακοσίουσ ὁπλίτασ ἧκον ἐπὶ τὴν οἰκίαν ἔνθα διέτριβον ἐμπρήσοντεσ αὐτήν.

ἀπαγγελθείσησ δέ μοι τῆσ ἐφόδου φεύγειν μὲν ἀπρεπὲσ ἡγησάμην, ἔκρινα δὲ παραβαλόμενοσ χρήσασθαί τι καὶ τόλμῃ.

προστάξασ οὖν ἀποκλεῖσαι τῆσ οἰκίασ τὰσ θύρασ αὐτὸσ ἐπὶ τὸ ὑπερῷον ἀναβὰσ παρεκάλουν εἰσπέμψαι τινὰσ ληψομένουσ τὰ χρήματα· παύσεσθαι γὰρ οὕτωσ τῆσ ὀργῆσ αὐτοὺσ ἔφην. εἰσπεμψάντων δὲ τὸν θρασύτατον αὐτῶν μάστιξιν αἰκισάμενοσ τὴν ἑτέραν τε τῶν χειρῶν ἀποκόψαι κελεύσασ καὶ κρεμάσαι ἐκ τοῦ τραχήλου τοιοῦτον ἐξέβαλον πρὸσ τοὺσ ἐξαποστείλαντασ.

τοὺσ δ’ ἔλαβεν ἔκπληξισ καὶ φόβοσ οὔτι μέτριοσ.

δείσαντεσ οὖν καὶ αὐτοὶ ταὐτὰ πείσεσθαι, εἰ μένοιεν, εἴκαζον γὰρ ἔνδον ἔχειν με πλείουσ αὐτῶν, εἰσ φυγὴν ὡρ́μησαν. κἀγὼ τοιούτῳ στρατηγήματι χρησάμενοσ τὴν δευτέραν ἐπιβουλὴν διέφυγον. Πάλιν δὲ τὸν ὄχλον τινὲσ ἠρέθιζον τοὺσ ἀφικομένουσ πρόσ με βασιλικοὺσ μεγιστᾶνασ οὐκ ὀφείλειν ζῆν λέγοντεσ μὴ μεταβῆναι θέλοντασ εἰσ τὰ παρ’ αὐτοῖσ ἔθη, πρὸσ οὓσ σωθησόμενοι πάρεισι·

διέβαλλόν τε φαρμακέασ εἶναι λέγοντεσ τοὺσ Ῥωμαίουσ παραγενέσθαι. ταχὺ δὲ τὸ πλῆθοσ ἐπείθετο ταῖσ τῶν λεγομένων πρὸσ χάριν αὐτοῖσ πιθανότησιν ἀπατώμενοι. πυθόμενοσ δὲ περὶ τούτων ἐγὼ πάλιν τὸν δῆμον ἀνεδίδασκον μὴ δεῖν διώκεσθαι τοὺσ καταφυγόντασ πρὸσ αὐτούσ·

τὸν δὲ φλύαρον τῆσ περὶ τῶν φαρμάκων αἰτίασ διέσυρον, οὐκ ἂν τοσαύτασ μυριάδασ στρατιωτῶν Ῥωμαίουσ λέγων τρέφειν, εἰ διὰ φαρμάκων ἦν νικᾶν τοὺσ πολεμίουσ. ταῦτα λέγοντοσ ἐμοῦ πρὸσ ὀλίγον μὲν ἐπείθοντο, πάλιν δ’ ἀναχωρήσαντεσ ὑπὸ τῶν πονηρῶν ἐξηρεθίζοντο κατὰ τῶν μεγιστάνων, καί ποτε μεθ’ ὅπλων ἐπὶ τὴν οἰκίαν αὐτῶν τὴν ἐν Ταριχέᾳ ἀπῆλθον ὡσ ἀναιρήσοντεσ.

ἔδεισα δ’ ἐγὼ πυθόμενοσ, μὴ τοῦ μύσουσ τέλοσ λαβόντοσ ἀνεπίβατοσ γένηται τοῖσ καταφυγεῖν εἰσ αὐτὴν θέλουσιν.

παρεγενόμην οὖν εἰσ τὴν τῶν μεγιστάνων οἰκίαν μετά τινων ἑτέρων, καὶ κλείσασ διώρυγά τε ποιήσασ ἀπ’ αὐτῆσ ἐπὶ τὴν λίμνην ἄγουσαν μεταπεμψάμενόσ τε πλοῖον καὶ σὺν αὐτοῖσ ἐμβὰσ ἐπὶ τὴν μεθόριον τῶν Ἱππηνῶν διεπέρασα, καὶ δοὺσ αὐτοῖσ τὴν τιμὴν τῶν ἵππων, οὐ γὰρ ἠδυνήθην αὐτοὺσ ἐπαγαγέσθαι τοιαύτησ γενομένησ τῆσ ἀποδράσεωσ, ἀπέλυσα πολλὰ παρακαλέσασ τὴν προσπεσοῦσαν ἀνάγκην γενναίωσ ἐνεγκεῖν.

αὐτόσ τε μεγάλωσ ἠχθόμην βιασθεὶσ τοὺσ προσφυγόντασ ἐκθεῖναι πάλιν εἰσ τὴν πολεμίαν, ἄμεινον δὲ νομίσασ παρὰ Ῥωμαίοισ ἀποθανεῖν αὐτούσ, εἰ συμπέσοι, μᾶλλον ἢ κατὰ τὴν ἐμὴν χώραν.

οἱ δ’ ἄρα διεσώθησαν· συνεχώρησεν γὰρ αὐτοῖσ βασιλεὺσ Ἀγρίππασ τὰ ἡμαρτημένα. καὶ τὰ μὲν περὶ ἐκείνουσ τοῦτ’ ἔσχε τὸ τέλοσ. Οἱ δὲ τὴν τῶν Τιβεριέων πόλιν κατοικοῦντεσ γράφουσιν πρὸσ τὸν βασιλέα παρακαλοῦντεσ πέμψαι δύναμιν τὴν φυλάξουσαν αὐτῶν τὴν χώραν·

θέλειν γὰρ αὐτῷ προστίθεσθαι. κἀκείνῳ μὲν ταῦτ’ ἔγραφον. ἀφικόμενον δέ με πρὸσ αὐτοὺσ παρεκάλουν τὰ τείχη κατασκευάζειν αὐτοῖσ, ὡσ ὑπεσχήμην·

ἠκηκόεισαν δὲ τὰσ Ταριχέασ ἤδη τετειχίσθαι. κατανεύσασ οὖν ἐγὼ καὶ πάντα τὰ πρὸσ τὴν οἰκοδομίαν παρασκευασάμενοσ τοὺσ ἀρχιτέκτονασ ἐκέλευον ἐνεργεῖν. μετὰ δὲ τρίτην ἡμέραν εἰσ Ταριχέασ ἀπερχομένου μου τῆσ Τιβεριάδοσ ἀπεχούσασ στάδια τριάκοντα, συνέβη τινὰσ Ῥωμαίων ἱππεῖσ οὐ πόρρωθεν τῆσ πόλεωσ ὁδοιποροῦντασ ὀφθῆναι, οἳ δόξαν παρέσχον τὴν παρὰ τοῦ βασιλέωσ δύναμιν ἥκειν.

εὐθέωσ γοῦν εἰσ μὲν τὸν βασιλέα μετὰ πολλῶν ἐπαίνων ἠφίεσαν φωνάσ, κατ’ ἐμοῦ δὲ βλασφήμουσ.

καὶ ἐπιδραμών τισ ἀπήγγειλέν μοι τὴν διάνοιαν αὐτῶν, ὡσ ἀφίστασθαί μου διεγνώκασιν. ἐγὼ δ’ ἀκούσασ ἐταράχθην μὲν σφόδρα·

τοὺσ γὰρ ὁπλίτασ ἔτυχον ἐκ τῶν Ταριχεῶν ἐπὶ τὰσ αὐτῶν οἰκήσεισ ἀφεικὼσ διὰ τὸ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν σάββατον ὑπάρχειν· οὐ γὰρ ἐβουλόμην ὑπὸ τοῦ στρατιωτικοῦ πλήθουσ ἐνοχλεῖσθαι τοὺσ ἐν ταῖσ Ταριχέαισ. ὁσάκισ γοῦν ἐν αὐταῖσ διέτριβον οὐδὲ τῆσ περὶ τὸ σῶμα φυλακῆσ ἐποιούμην πρόνοιαν, πεῖραν παρὰ τῶν ἐνοικούντων τῆσ πρόσ με πίστεωσ λαβὼν πολλάκισ.

μόνουσ δ’ ἔχων περὶ ἐμαυτὸν ἑπτὰ τῶν ὁπλιτῶν καὶ τοὺσ φίλουσ ἠπόρουν, ὃ πράξω·

μεταπέμψασθαι γὰρ τὴν ἐμὴν δύναμιν διὰ τὸ λήγειν ἤδη τὴν ἐνεστῶσαν ἡμέραν οὐκ ἐδοκίμαζον· οὐδὲ γὰρ ἀφικομένησ αὐτῆσ εἰσ τὴν ἐπιοῦσαν ὅπλα λαβεῖν κωλυόντων ἡμᾶσ τῶν νόμων, κἂν μεγάλη τισ ἐπείγειν ἀνάγκη δοκῇ. εἰ δὲ τοῖσ Ταριχεώταισ καὶ τοῖσ παρ’ αὐτοῖσ ξένοισ ἐπιτρέψαιμι τὴν πόλιν διαρπάζειν, ἑώρων οὐχ ἱκανοὺσ ἐσομένουσ, τὴν ἐμὴν ὑπέρθεσιν ἑώρων μακροτάτην·

φθήσεσθαι γὰρ καὶ τὴν παρὰ βασιλέωσ δύναμιν ἀφικομένην, καὶ ἐκπεσεῖσθαι τῆσ πόλεωσ ᾠόμην. ἐβουλευόμην οὖν στρατηγήματι χρῆσθαί τινι κατ’ αὐτῶν.

παραχρῆμα δὴ τοὺσ πιστοτάτουσ τῶν φίλων ταῖσ πύλαισ τῶν Ταριχεῶν ἐπιστήσασ φυλάξοντασ μετ’ ἀσφαλείασ τοὺσ ἐξιέναι θέλοντασ καὶ τοὺσ πρώτουσ τῶν οἴκων προσκαλεσάμενοσ, αὐτῶν ἕκαστον ἐκέλευσα καθελκύσαντα πλοῖον ἐμβάντα συνεπαγόμενον τὸν κυβερνήτην ἕπεσθαί μοι πρὸσ τὴν Τιβεριέων πόλιν. καὶ αὐτὸσ δὲ μετὰ τῶν φίλων καὶ τῶν ὁπλιτῶν, οὓσ ἔφην ἑπτὰ τὸν ἀριθμὸν εἶναι, ἐμβὰσ ἔπλεον ἐπὶ τὴν Τιβεριάδα.

Τιβεριεῖσ δὲ τὴν παρὰ τοῦ βασιλέωσ δύναμιν ὡσ ἔγνωσαν οὐχ ἥκουσαν αὐτοῖσ, πλοίων δὲ τὴν λίμνην πᾶσαν ἐθεάσαντο πλήρη, δείσαντεσ περὶ τῇ πόλει καὶ καταπλαγέντεσ ὡσ ἐπιβατῶν πλήρεισ εἶναι νέασ, μετατίθενται τὰσ γνώμασ.

ῥίψαντεσ οὖν τὰ ὅπλα μετὰ γυναικῶν καὶ παίδων ὑπηντίαζον πολλὰσ μετ’ ἐπαίνων εἰσ ἐμὲ φωνὰσ ἀφιέντεσ, εἴκαζον γὰρ οὐ προπεπύσθαι με τὴν διάνοιαν αὐτῶν, καὶ παρεκάλουν φείσασθαι τῆσ πόλεωσ.

ἐγὼ δὲ πλησίον γενόμενοσ ἀγκύρασ μὲν ἔτι πόρρω τῆσ γῆσ ἐκέλευον βαλέσθαι τοὺσ κυβερνήτασ ὑπὲρ τοῦ μὴ κατάδηλα τοῖσ Τιβεριεῦσιν εἶναι τὰ πλοῖα κενὰ τῶν ἐπιβατῶν ὄντα, πλησιάσασ δ’ αὐτὸσ ἔν τινι πλοίῳ κατεμεμφόμην αὐτῶν τὴν ἄγνοιαν, καὶ ὅτι δὴ οὕτωσ εὐχερεῖσ εἰε͂ν πάσησ δικαίασ ἄνευ προφάσεωσ ἐξίστασθαι τῆσ πρόσ με πίστεωσ.

ὡμολόγουν δ’ εἴσ τε τὸ λοιπὸν αὐτοῖσ συγγνώσεσθαι βεβαίωσ, εἰ πέμψειαν δέκα τοῦ πλήθουσ προεστῶτασ.

ὑπακουσάντων δ’ ἑτοίμωσ καὶ πεμψάντων ἄνδρασ οὓσ προεῖπον, ἐμβιβάσασ ἀπέλυον εἰσ Ταριχέασ φυλαχθησομένουσ. Τῷ στρατηγήματι δὲ τούτῳ τὴν βουλὴν πᾶσαν κατ’ ὀλίγουσ λαβὼν εἰσ τὴν προειρημένην πόλιν καὶ μετ’ αὐτῶν τοὺσ πολλοὺσ τοῦ δήμου πρώτουσ ἄνδρασ οὐκ ἐλάττουσ ἐκείνων ὄντασ διεπεμψάμην.

τὸ δὲ πλῆθοσ, ὡσ εἶδον εἰσ οἱο͂ν κακῶν ἥκουσι μέγεθοσ, παρεκάλουν με τὸν αἴτιον τῆσ στάσεωσ τιμωρήσασθαι.

Κλεῖτοσ δ’ ἦν ὄνομα τούτῳ, θρασύσ τε καὶ προπετὴσ νεανίασ. ἐγὼ δ’ ἀποκτεῖναι μὲν οὐχ ὅσιον ἡγούμενοσ ὁμόφυλον ἄνδρα, κολάσαι δ’ ἀνάγκην ἔχων, τῶν περὶ ἐμέ τινι σωματοφυλάκων Ληουεῖ προσέταξα προελθόντι κόψαι τοῦ Κλείτου τὴν ἑτέραν τῶν χειρῶν.

δείσαντοσ δὲ τοῦ κελευσθέντοσ εἰσ τοσοῦτο πλῆθοσ προελθεῖν μόνου, τὴν δειλίαν τοῦ στρατιώτου μὴ βουληθεὶσ κατάδηλον γενέσθαι τοῖσ Τιβεριεῦσιν, αὐτὸν Κλεῖτον φωνήσασ "ἐπειδὴ καὶ ἄξιοσ, εἶπον, ὑπάρχεισ ἀμφοτέρασ τὰσ χεῖρασ ἀποβαλεῖν οὕτωσ ἀχάριστοσ εἰσ ἐμὲ γενόμενοσ, γενοῦ σαυτοῦ δημόσιοσ, μὴ καὶ ἀπειθήσασ χείρονα τιμωρίαν ὑπόσχῃσ.

τοῦ δὲ τὴν ἑτέραν αὐτῷ συγχωρῆσαι πολλὰ δεομένου μόλισ κατένευσα.

κἀκεῖνοσ ἄσμενοσ ὑπὲρ τοῦ μὴ τὰσ δύο χεῖρασ ἀποβαλεῖν λαβὼν μάχαιραν κόπτει τὴν ἀριστερὰν ἑαυτοῦ. καὶ τοῦτο τὴν στάσιν ἔπαυσεν. Τιβεριεῖσ δέ, ὡσ εἰσ τὰσ Ταριχέασ ἀφικόμην γνόντεσ τὴν στρατηγίαν, ᾗ κατ’ αὐτῶν ἐχρησάμην, ἀπεθαύμαζον ὅτι χωρὶσ φόνων ἔπαυσα τὴν ἀγνωμοσύνην αὐτῶν.

ἐγὼ δὲ τοὺσ ἐκ τῆσ εἱρκτῆσ μεταπεμψάμενοσ τοῦ πλήθουσ τῶν Τιβεριέων, ἦν δὲ σὺν αὐτοῖσ Ιοὖστοσ καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ Πιστόσ, συνδείπνουσ ἐποιησάμην, καὶ παρὰ τὴν ἑστίασιν ἔλεγον, ὅτι τὴν Ῥωμαίων δύναμιν οὐδ’ αὐτὸσ ἀγνοῶ πασῶν διαφέρουσαν, σιγῴην μέντοι περὶ αὐτῆσ διὰ τοὺσ λῃστάσ.

καὶ αὐτοῖσ δὲ ταῦτα συνεβούλευον ποιεῖν τὸν ἐπιτήδειον περιμένουσι καιρὸν καὶ μὴ δυσανασχετεῖν ἐμοὶ στρατηγῷ·

μηδενὸσ γὰρ αὐτοὺσ ἑτέρου δυνήσεσθαι ῥᾳδίωσ ἐπιεικοῦσ ὁμοίωσ τυχεῖν. τὸν Ιοὖστον δὲ καὶ ὑπεμίμνησκον, ὅτι πρόσθεν ἤ με παραγενέσθαι ἐκ τῶν Ιἑροσολύμων οἱ Γαλιλαῖοι τἀδελφοῦ τὰσ χεῖρασ ἀποκόψειαν αὐτοῦ πρὸ τοῦ πολέμου πλαστῶν αὐτῷ γραμμάτων κακουργίαν ἐπικαλέσαντεσ, καὶ ὅτι μετὰ τὴν ἀναχώρησιν τὴν Φιλίππου Γαμαλῖται πρὸσ Βαβυλωνίουσ στασιάζοντεσ ἀνέλοιεν Χάρητα, συγγενὴσ δ’ ἦν οὗτοσ τοῦ Φιλίππου, καὶ ὡσ Ιἠσοῦν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἄνδρα τῆσ ἀδελφῆσ Ιοὔστου σωφρόνωσ κολάσειαν.

ταῦτα παρὰ τὴν ἑστίασιν διαλεχθεὶσ τοῖσ περὶ τὸν Ιοὖστον ἑώθεν ἐκέλευσα πάντασ τῆσ φυλακῆσ ἀπολυθῆναι.

Πρὸ δὲ τούτων συνέβη τὸν Ιἀκίμου Φίλιππον ἀπελθεῖν ἐκ Γάμαλα τοῦ φρουρίου τοιαύτησ αἰτίασ γενομένησ·

Φίλιπποσ πυθόμενοσ μεθεστάναι μὲν Οὐάρον ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ Ἀγρίππα, διάδοχον δὲ ἀφῖχθαι Μόδιον Αἴκουον ἄνδρα φίλον αὐτῷ καὶ συνήθη πάλαι, γράφει πρὸσ τοῦτον τὰσ καθ’ ἑαυτὸν τύχασ ἀπαγγέλλων καὶ παρακαλῶν τὰ παρ’ αὐτοῦ πεμφθέντα γράμματα πρὸσ τοὺσ βασιλέασ ἀποστεῖλαι.

καὶ Μόδιοσ δεξάμενοσ τὰσ ἐπιστολὰσ ἐχάρη σφόδρα σώζεσθαι τὸν Φίλιππον ἐξ αὐτῶν ἐπιγνούσ, καὶ πρὸσ τοὺσ βασιλέασ ἔπεμψε τὰ γράμματα περὶ Βηρυτὸν ὄντασ.

ὁ δὲ βασιλεὺσ Ἀγρίππασ ὡσ ἔγνω ψευδῆ τὴν περὶ Φιλίππου φήμην γενομένην, λόγοσ γὰρ διῆλθεν, ὡσ στρατηγοίη τῶν Ιοὐδαίων ἐπὶ τὸν πρὸσ Ῥωμαίουσ πόλεμον, ἔπεμψεν ἱππεῖσ τοὺσ παραπέμψοντασ τὸν Φίλιππον.

καὶ παραγενόμενον ἀσπάζεταί τε φιλοφρόνωσ τοῖσ τε Ῥωμαίων ἡγεμόσιν ἐπεδείκνυεν, ὅτι δὴ Φίλιπποσ οὗτόσ ἐστιν, περὶ οὗ διεξῄει λόγοσ ὡσ Ῥωμαίων ἀποστάντοσ.

κελεύει δ’ αὐτὸν ἱππεῖσ τινασ ἀναλαβόντα θᾶττον εἰσ Γάμαλα τὸ φρούριον πορευθῆναι τοὺσ οἰκείουσ αὐτῷ πάντασ ἐκεῖθεν ἐξάξοντα καὶ τοὺσ Βαβυλωνίουσ εἰσ τὴν Βατανέαν πάλιν ἀποκαταστήσοντα. παρήγγειλε δὲ καὶ πᾶσαν ποιήσασθαι πρόνοιαν ὑπὲρ τοῦ μὴ γενέσθαι τινὰ νεωτερισμὸν παρὰ τῶν ὑπηκόων.

Φίλιπποσ μὲν οὖν ταῦτα τοῦ βασιλέωσ ἐπιστείλαντοσ ἔσπευδε ποιήσων ἃ προσέταξεν. Ιὤσηποσ δὲ τῆσ ἰατρίνησ πολλοὺσ νεανίσκουσ θρασεῖσ προτρεψάμενοσ αὐτῷ συνάρασθαι καὶ ἐπαναστὰσ τοῖσ ἐν Γάμαλα πρώτοισ ἔπειθεν αὐτοὺσ ἀφίστασθαι τοῦ βασιλέωσ καὶ ἀναλαβεῖν τὰ ὅπλα ὡσ διὰ τούτων τὴν ἐλευθερίαν ἀποληψομένουσ.

καὶ τινὰσ μὲν ἐβιάσαντο, τοὺσ δὲ μὴ συναρεσκομένουσ αὐτῶν ταῖσ γνώμαισ ἀνῄρουν. κτείνουσι δὲ καὶ Χάρητα, καὶ μετ’ αὐτοῦ τινα τῶν συγγενῶν Ιἠσοῦν καὶ Ιοὔστου δὲ τοῦ Τιβεριέωσ ἀδελφὴν ἀνεῖλον, καθὼσ ἤδη προείπομεν, γράφουσι δὲ καὶ πρόσ με παρακαλοῦντεσ πέμψαι καὶ δύναμιν αὐτοῖσ ὁπλιτῶν καὶ τοὺσ ἀναστήσοντασ αὐτῶν τῇ πόλει τείχη.

κἀγὼ πρὸσ οὐδέτερον ἀντεῖπον ὧν ἠξίωσαν.

ἀφίσταται δὲ τοῦ βασιλέωσ καὶ ἡ Γαυλανῖτισ χώρα μέχρι κώμησ Σολύμησ. Σελευκείᾳ δὲ καὶ Σωγάνῃ φύσει κώμαισ ὀχυρωτάταισ ᾠκοδόμησα τείχη, τάσ τε κατὰ τὴν ἄνω Γαλιλαίαν κώμασ καὶ πάνυ πετρώδεισ οὔσασ ἐτείχισα παραπλησίωσ. ὀνόματα δ’ αὐταῖσ Ιἄμνια Ἀμηρὼθ Ἀχαράβη.

ὠχύρωσα δὲ καὶ τὰσ ἐν τῇ κάτω Γαλιλαίᾳ πόλεισ μὲν Ταριχέασ Τιβεριάδα Σέπφωριν, κώμασ δὲ Ἀρβήλων σπήλαιον, Βηρσουβαί, Σελαμήν, Ιὠτάπατα, Καφαραθ’ κωμοσ1 σωγαναι παφα καὶ τὸ Ἰταβύριον ὄροσ. εἰσ ταύτασ καὶ σῖτον ἀπεθέμην πολὺν καὶ ὅπλα πρὸσ ἀσφάλειαν τὴν μετὰ ταῦτα. Ιωἄννῃ δὲ τῷ τοῦ Ληουεῖ τὸ κατ’ ἐμοῦ μῖσοσ προσηύξετο βαρέωσ φέροντι τὴν ἐμὴν εὐπραγίαν.

τὸν ἀδελφὸν δὲ Σίμωνα καὶ τὸν τοῦ Σισέννα Ιὠνάθην ὁπλιτῶν περὶ ἑκατὸν εἰσ Ιἑροσόλυμα πέμπει πρὸσ τὸν τοῦ Γαμαλιήλου Σίμωνα παρακαλέσοντασ αὐτὸν πεῖσαι τὸ κοινὸν τῶν Ιἑροσολυμιτῶν τὴν ἀρχὴν ἀφελομένουσ ἐμὲ τῶν Γαλιλαίων αὐτῷ ψηφίσασθαι τὴν ἐξουσίαν τούτων.

ὁ δὲ Σίμων οὗτοσ ἦν πόλεωσ μὲν Ιἑροσολύμων, γένουσ δὲ σφόδρα λαμπροῦ, τῆσ δὲ Φαρισαίων αἱρέσεωσ, οἳ περὶ τὰ πάτρια νόμιμα δοκοῦσιν τῶν ἄλλων ἀκριβείᾳ διαφέρειν.

ἦν δ’ οὗτοσ ἀνὴρ πλήρησ συνέσεωσ καὶ λογισμοῦ δυνάμενόσ τε πράγματα κακῶσ κείμενα φρονήσει τῇ ἑαυτοῦ διορθώσασθαι, φίλοσ τε παλαιὸσ τῷ Ιωἄννῃ καὶ συνήθησ, πρὸσ ἐμὲ δὲ τότε διαφόρωσ εἶχεν.

δεξάμενοσ οὖν τὴν παράκλησιν ἔπειθεν τοὺσ ἀρχιερεῖσ Ἄνανον καὶ Ιἠσοῦν τὸν τοῦ Γαμαλᾶ τινάσ τε τῶν τῆσ αὐτῶν στάσεωσ ἐκείνουσ ἐκκόπτειν με φυόμενον καὶ μὴ περιιδεῖν ἐπὶ μήκιστον αὐξηθέντα δόξησ, συνοίσειν αὐτοῖσ λέγων, εἰ τῆσ Γαλιλαίασ ἀφαιρεθείην·

μὴ μέλλειν δὲ παρεκάλει τοὺσ περὶ τὸν Ἄνανον, μὴ καὶ φθάσασ γνῶναι μετὰ πολλῆσ ἐπέλθω τῇ πόλει δυνάμεωσ. ὁ μὲν Σίμων ταῦτα συνεβούλευεν·

ὁ δὲ ἀρχιερεὺσ Ἄνανοσ οὐ ῥᾴδιον εἶναι τὸ ἔργον ἀπέφαινεν· πολλοὺσ γὰρ τῶν ἀρχιερέων καὶ τοῦ πλήθουσ προεστῶτασ μαρτυρεῖν, ὅτι καλῶσ ἐγὼ στρατηγῶ· ποιεῖσθαι δὲ κατηγορίαν ἀνδρόσ, καθ’ οὗ μηδὲν λέγειν δύνανται δίκαιον, φαύλων ἔργον εἶναι. Σίμων δ’ ὡσ ἤκουσεν ταῦτα παρὰ τοῦ Ἀνάνου, σιωπᾶν μὲν ἐκείνουσ ἠξίωσεν μηδ’ εἰσ πολλοὺσ ἐκφέρειν τοὺσ λόγουσ αὐτῶν·

προνοήσεσθαι γὰρ αὐτὸσ ἔφασκεν, ἵνα θᾶττον μετασταθείην ἐκ τῆσ Γαλιλαίασ· προσκαλεσάμενοσ δὲ τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ιωἄννου προσέταξεν πέμπειν δωρεὰσ τοῖσ περὶ τὸν Ἄνανον· τάχα γὰρ οὕτωσ ἔφη πείσειν αὐτοὺσ μεταθέσθαι τὰσ γνώμασ. καὶ τέλοσ ἔπραξεν ὁ Σίμων ὃ προύθετο·

ὁ γὰρ Ἄνανοσ καὶ οἱ σὺν αὐτῷ τοῖσ χρήμασιν διαφθαρέντεσ συντίθενται τῆσ Γαλιλαίασ ἐκβαλεῖν με μηδενὸσ ἄλλου τῶν κατὰ τὴν πόλιν τοῦτο γινώσκοντοσ. καὶ δὴ ἔδοξεν αὐτοῖσ πέμπειν ἄνδρασ κατὰ γένοσ μὲν διαφέροντασ, τῇ παιδείᾳ δ’ ὁμοίουσ. ἦσαν δ’ αὐτῶν οἱ μὲν δύο δημοτικοί, Ιὠνάθησ καὶ Ἀνανίασ Φαρισαῖοι τὴν αἱρ́εσιν, ὁ δὲ τρίτοσ Γόζοροσ ἱερατικοῦ γένουσ, Φαρισαῖοσ καὶ αὐτόσ·

Σίμων δ’ ἐξ ἀρχιερέων νεώτατοσ ἐκείνων. τούτουσ ἐκέλευον ἀφικομένουσ εἰσ τὸ πλῆθοσ τῶν Γαλιλαίων πυθέσθαι παρ’ αὐτῶν τὴν αἰτίαν, δι’ ἣν ἐμὲ φιλοῦσιν·

εἰ δὲ φαῖεν, ὅτι πόλεωσ εἰήν τῆσ Ιἑροσολύμων, καὶ αὐτοὺσ ἐξ ἐκείνων λέγειν ὑπάρχειν τοὺσ τέσσαρασ, εἰ δὲ διὰ τὴν ἐμπειρίαν τῶν νόμων, μηδ’ αὐτοὺσ ἀγνοεῖν ἔθη τὰ πάτρια φάσκειν, εἰ δ’ αὖ διὰ τὴν ἱερωσύνην λέγοιεν ἀγαπᾶν με, καὶ αὐτῶν ἀποκρίνεσθαι δύο ἱερεῖσ ὑπάρχειν. Ταῦθ’ ὑποθέμενοι τοῖσ περὶ τὸν Ιὠνάθην τέσσαρασ μυριάδασ ἀργυρίου διδόασιν αὐτοῖσ ἐκ τῶν δημοσίων χρημάτων.

ἐπεὶ δέ τινα Γαλιλαῖον ἤκουσαν Ιἠσοῦν ὄνομα περὶ αὐτὸν τάξιν ἑξακοσίων ὁπλιτῶν ἔχειν ἐπιδημοῦντα τοῖσ Ιἑροσολύμοισ, τότε μεταπεμψάμενοι τοῦτον καὶ τριῶν μηνῶν μισθὸν δόντεσ ἐκέλευον ἕπεσθαι τοῖσ περὶ τὸν Ιὠνάθην πειθαρχοῦντα αὐτοῖσ, καὶ τῶν πολιτῶν δὲ τριακοσίοισ ἀνδράσιν δόντεσ ἀργύριον εἰσ τροφὴν τῶν ὅλων προσέταξαν ἀκολουθεῖν τοῖσ πρέσβεσιν.

πεισθέντων οὖν αὐτῶν καὶ πρὸσ τὴν ἔξοδον εὐτρεπισθέντων ἐξῄεσαν οἱ περὶ τὸν Ιὠνάθην σὺν τούτοισ ἐπαγόμενοι καὶ τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ιωἄννου καὶ ὁπλίτασ ἑκατόν, λαβόντεσ ἐντολὰσ παρὰ τῶν πεμψάντων, εἰ μὲν ἑκὼν καταθείμην τὰ ὅπλα, ζῶντα πέμπειν εἰσ τὴν Ιἑροσολυμιτῶν πόλιν, εἰ δ’ ἀντιτασσοίμην, ἀποκτεῖναι μηδὲν δεδιότασ·

αὐτῶν γὰρ εἶναι τὸ πρόσταγμα.

ἐγεγράφεισαν δὲ καὶ τῷ Ιωἄννῃ πρὸσ τὸν κατ’ ἐμοῦ πόλεμον ἑτοιμάζεσθαι, τοῖσ τε Σέπφωριν καὶ Γάβαρα κατοικοῦσιν καὶ Τιβεριεῦσιν προσέταττον συμμαχίαν τῷ Ιωἄννῃ πέμπειν.

Ταῦτά μοι τοῦ πατρὸσ γράψαντοσ, ἐξεῖπε δὲ πρὸσ αὐτὸν Ιἠσοῦσ ὁ τοῦ Γαμαλᾶ τῶν ἐν αὐτῇ τῇ βουλῇ γενομένων εἷσ, φίλοσ ὢν καὶ συνήθησ ἐμοί, σφόδρα περιήλγησα τούσ τε πολίτασ οὕτωσ περὶ ἐμὲ γενομένουσ ἀχαρίστουσ ἐπιγνοὺσ διὰ φθόνον ἀναιρεθῆναί με προστάξαι, καὶ τῷ τὸν πατέρα διὰ τῶν γραμμάτων πολλά με παρακαλεῖν ἀφικέσθαι πρὸσ αὐτόν·

ποθεῖν γὰρ ἔφη θεάσασθαι τὸν υἱὸν πρὸ τοῦ τελευτῆσαι. ταῦτα δὴ πρὸσ τοὺσ φίλουσ εἶπον καὶ ὅτι μετὰ τρίτην ἡμέραν καταλιπὼν τὴν χώραν αὐτῶν εἰσ τὴν πατρίδα πορευσοίμην.

λύπη δ’ ἅπαντασ τοὺσ κἀκούσαντασ κατέσχε παρεκάλουν τε κλαίοντεσ μὴ ἐγκαταλιπεῖν αὐτοὺσ ἀπολουμένουσ, εἰ τῆσ ἐμῆσ στρατηγίασ ἀποστερηθεῖεν. οὐ κατανεύοντοσ δέ μου ταῖσ ἱκετείαισ αὐτῶν, ἀλλὰ περὶ τῆσ ἐμαυτοῦ φροντίζοντοσ σωτηρίασ, δείσαντεσ οἱ Γαλιλαῖοι, μὴ ἀπελθόντοσ εὐκαταφρόνητοι τοῖσ λῃσταῖσ γένοιντο, πέμπουσιν εἰσ τὴν Γαλιλαίαν ἅπασαν τοὺσ σημανοῦντασ τὴν ἐμὴν γνώμην περὶ τῆσ ἀπαλλαγῆσ.

πολλοὶ δὲ καὶ πανταχόθεν συνήχθησαν, ὡσ ἤκουσαν, μετὰ γυναικῶν καὶ τέκνων, οὐ πόθῳ, δοκῶ μοι, τῷ πρὸσ ἐμὲ μᾶλλον ἢ τῷ περὶ αὐτῶν δέει τοῦτο πράττοντεσ·

ἐμοῦ γὰρ παραμένοντοσ πείσεσθαι κακὸν οὐδὲν ὑπελάμβανον. ἧκον οὖν πάντεσ εἰσ τὸ μέγα πεδίον, ἐν ᾧ διέτριβον· Ἀσωχίσ ἐστιν ὄνομα αὐτῷ. Διὰ δὲ τῆσ νυκτὸσ ἐκείνησ θαυμάσιον οἱο͂ν ὄνειρον ἐθεασάμην·

ἐπεὶ γὰρ εἰσ κοίτην ἐτραπόμην διὰ τὰ γραφέντα λυπούμενοσ καὶ τεταραγμένοσ, ἔδοξά τινα λέγειν ἐπιστάντα μοι, "παῦσαι τὴν ψυχήν, ὦ οὗτοσ, ἀλγῶν, παντὸσ δ’ ἀπαλλάσσου φόβου· τὰ γὰρ λυποῦντά σε μέγιστον ποιήσει καὶ ἐν πᾶσιν εὐτυχέστατον, κατορθώσεισ δ’ οὐ μόνον ταῦτα, ἀλλὰ καὶ πολλὰ ἕτερα.

μὴ κάμνε δή, μέμνησο δ’ ὅτι καὶ Ῥωμαίοισ δεῖ σε πολεμῆσαι. " τοῦτον δὲ τὸν ὄνειρον θεασάμενοσ διανίσταμαι καταβῆναι προθυμούμενοσ εἰσ τὸ πεδίον.

πρὸσ δὲ τὴν ἐμὴν ὄψιν πᾶν τὸ πλῆθοσ τῶν Γαλιλαίων, ἦσαν δ’ ἐν αὐτοῖσ γυναῖκέσ τε καὶ παῖδεσ, ἐπὶ στόμα ῥίψαντεσ ἑαυτοὺσ καὶ δακρύοντεσ ἱκέτευον μὴ σφᾶσ ἐγκαταλιπεῖν τοῖσ πολεμίοισ, μηδ’ ἀπελθεῖν ἐάσαντα τὴν χώραν αὐτῶν ἐνύβρισμα τοῖσ ἐχθροῖσ ἐσομένην. ὡσ δὲ ταῖσ δεήσεσιν οὐκ ἔπειθον, κατηνάγκαζον ὁρ́κοισ μένειν παρ’ ἑαυτοῖσ ἐλοιδοροῦντό τε τῷ δήμῳ πολλὰ τῶν Ιἑροσολυμιτῶν ὡσ εἰρηνεύεσθαι τὴν χώραν αὐτῶν οὐκ ἐῶντι.

Ταῦτα δὴ καὶ ἐπακούων αὐτῶν καὶ βλέπων τοῦ πλήθουσ τὴν κατήφειαν ἐκλάσθην πρὸσ ἔλεον, ἄξιον εἶναι νομίζων ὑπὲρ τοσούτου πλήθουσ καὶ προδήλουσ κινδύνουσ ὑπομένειν.

κατανεύω δὴ μένειν, καὶ πεντακισχιλίουσ ἐξ αὐτῶν ὁπλίτασ ἥκειν κελεύσασ ἔχοντασ ἑαυτοῖσ τροφὰσ ἐπὶ τὰσ οἰκήσεισ διαφῆκα τοὺσ ἄλλουσ. ἐπεὶ δὲ οἱ πεντακισχίλιοι παρεγένοντο, τούτουσ ἀναλαβὼν καὶ τρισχιλίουσ τοὺσ σὺν ἐμαυτῷ στρατιώτασ, ἱππεῖσ δ’ ὀγδοήκοντα, τὴν πορείαν εἰσ Χαβωλὼ κώμην Πτολεμαί̈δοσ μεθόριον οὖσαν ἐποιησάμην, κἀκεῖ τὰσ δυνάμεισ συνεῖχον ἑτοιμάζεσθαι σκηπτόμενοσ ἐπὶ τὸν πρὸσ Πλάκιδον πόλεμον.

ἀφίκετο δ’ οὗτοσ μετὰ δύο σπειρῶν πεζοῦ στρατεύματοσ καὶ ἱππέων ἴλησ μιᾶσ ὑπὸ Κεστίου Γάλλου πεμφθείσ, ἵν’ ἐμπρήσῃ τὰσ κώμασ τῶν Γαλιλαίων, αἳ πλησίον ἦσαν Πτολεμαί̈δοσ.

βαλλομένου δ’ ἐκείνου χάρακα πρὸ τῆσ Πτολεμαέων πόλεωσ τίθεμαι κἀγὼ στρατόπεδον τῆσ κώμησ ὅσον ἑξήκοντα σταδίουσ ἀποσχών. πολλάκισ μὲν οὖν τὰσ δυνάμεισ προηγάγομεν ὡσ εἰσ μάχην, πλέον δ’ οὐδὲν ἀκροβολισμῶν ἐπράξαμεν·

ὁ γὰρ Πλάκιδοσ ὅσῳπερ ἐγίνωσκεν σπεύδοντά με πρὸσ μάχην αὐτὸσ καταπληττόμενοσ ὑπεστέλλετο· τῆσ μέντοι Πτολεμαί̈δοσ οὐκ ἐχωρίζετο. Κατὰ τοῦτον δὲ τὸν καιρὸν ἀφικόμενοσ Ιὠνάθησ μετὰ τῶν συμπρέσβεων, ὧν ἔφαμεν ἐκ τῶν Ιἑροσολύμων ὑπὸ τῶν περὶ Σίμωνα καὶ Ἄνανον τὸν ἀρχιερέα πεπέμφθαι, λαβεῖν δι’ ἐνέδρασ ἐπεβούλευεν·

φανερῶσ γὰρ ἐπιχειρεῖν οὐκ ἐτόλμα. γράφει δὲ πρόσ με τοιαύτην ἐπιστολήν·

"Ιὠνάθησ καὶ οἱ σὺν αὐτῷ πεμφθέντεσ ὑπὸ τῶν Ιἑροσολυμιτῶν Ιὠσήπῳ χαίρειν. ἡμεῖσ ὑπὸ τῶν ἐν Ιἑροσολύμοισ πρώτων ἀκουσάντων τὸν ἀπὸ Γισχάλων Ιωἄννην ἐπιβεβουλευκέναι σοι πολλάκισ ἐπέμφθημεν ἐπιπλήξοντεσ αὐτῷ καὶ παραινέσοντεσ εἰσ τὸ λοιπὸν ὑπακούειν σοι. βουλεύσασθαι δὲ σὺν σοὶ θέλοντεσ περὶ τῶν κοινῇ πρακτέων παρακαλοῦμεν ἥκειν θᾶττον πρὸσ ἡμᾶσ μὴ μετὰ πολλῶν·

οὐδὲ γὰρ ἡ κώμη δύναιτ’ ἂν στρατιωτῶν πλῆθοσ ἐπιδέξασθαι. ταῦτα δ’ ἔγραφον προσδοκῶντεσ δυοῖν θάτερον, ἢ ὅτι χωρὶσ ὅπλων ἀφικόμενον πρὸσ αὐτοὺσ ἕξουσιν ὑποχείριον, ἢ πολλοὺσ ἐπαγόμενον κρινοῦσι πολέμιον.

ἧκεν δέ μοι τὴν ἐπιστολὴν ἱππεὺσ κομίζων θρασὺσ ἄλλωσ νεανίασ τῶν παρὰ βασιλεῖ ποτε στρατευσαμένων.

ἦν δ’ ὡρ́α νυκτὸσ ἤδη δευτέρα, καθ’ ἣν ἐτύγχανον μετὰ τῶν φίλων καὶ τῶν τῆσ Γαλιλαίασ πρώτων ἑστιώμενοσ. οὗτοσ δὴ προσαγγείλαντοσ οἰκέτου μοι ἥκειν τινὰ ἱππέα Ιοὐδαῖον, εἰσκληθεὶσ ἐμοῦ κελεύσαντοσ ἠσπάσατο μὲν οὐδ’ ὅλωσ, τὴν δὲ ἐπιστολὴν προτείνασ, "ταύτην, εἶπεν, οἱ ἐξ Ιἑροσολύμων ἥκοντεσ πεπόμφασί σοι.

γράφε δὴ τάχιστα καὶ σύ· καὶ γὰρ ἐπείγομαι πρὸσ αὐτοὺσ ὑποστρέφειν. " οἱ μὲν οὖν κατακείμενοι τὴν τοῦ στρατιώτου τόλμαν ἐθαύμασαν, ἐγὼ δὲ καθέζεσθαι παρεκάλουν καὶ συνδειπνεῖν ἡμῖν.

ἀρνησαμένου δὲ τὴν μὲν ἐπιστολὴν μετὰ χεῖρασ εἶχον ὡσ ἐδεξάμην, πρὸσ δὲ τοὺσ φίλουσ περὶ πραγμάτων ἑτέρων τὴν ὁμιλίαν ἐποιούμην. μετ’ οὐ πολλὴν δ’ ὡρ́αν ἐξαναστὰσ καὶ τοὺσ μὲν ἄλλουσ ἀπολύσασ ἐπὶ κοίτην, τέσσαρασ δέ μοι μόνον τῶν ἀναγκαίων φίλων προσμεῖναι κελεύσασ καὶ τῷ παιδὶ προστάξασ οἶνον ἑτοιμάσαι, τὴν ἐπιστολὴν ἀναπτύξασ μηδενὸσ ἐμβλέποντοσ κἀξ αὐτῆσ ταχὺ συνεὶσ τὴν τῶν γεγραμμένων ἐπίνοιαν, πάλιν αὐτὴν ἐσημηνάμην.

καὶ ὡσ μὴ προανεγνωκώσ, ἀλλὰ μετὰ χεῖρασ αὐτὴν ἔχων, προσέταξα τῷ στρατιώτῃ δραχμὰσ εἴκοσι ἐφόδιον δοθῆναι.

τοῦ δὲ λαβόντοσ καὶ χάριν ἔχειν φήσαντοσ συνεὶσ τὴν αἰσχροκέρδειαν αὐτοῦ καὶ ὡσ ταύτῃ μάλιστά ἐστιν ἁλώσιμοσ, "ἀλλ’ εἰ συμπιεῖν ἡμῖν, ἔφην, θελήσειασ, λήψει κατὰ κύαθον δραχμὴν μίαν. καὶ πολὺν τὸν οἶνον προσφερόμενοσ ὑπὲρ τοῦ πλέον λαβεῖν τὸ ἀργύριον καὶ μεθυσθεὶσ οὐκέτι τὰ ἀπόρρητα στέγειν ἐδύνατο, ἀλλ’ ἔφραζεν οὐκ ἐρωτώμενοσ τήν τε συνεσκευασμένην ἐπιβουλὴν καὶ ὡσ κατεψηφισμένοσ εἰήν θάνατον παρ’ αὐτοῖσ.

ταῦτ’ ἀκούσασ ἀντιγράφω τὸν τρόπον τοῦτον·

"Ιὤσηποσ Ιὠνάθῃ καὶ τοῖσ σὺν αὐτῷ χαίρειν. ἐρρωμένουσ ὑμᾶσ εἰσ τὴν Γαλιλαίαν ἥκειν πυθόμενοσ ἥδομαι, μάλιστα δ’ ὅτι δυνήσομαι παραδοὺσ ὑμῖν τὴν τῶν ἐνθάδε πραγμάτων ἐπιμέλειαν εἰσ τὴν πατρίδα πορευθῆναι· τοῦτο γὰρ καὶ πάλαι ποιεῖν ἤθελον. ἔδει μὲν οὖν μὴ μόνον εἰσ Ξαλὼθ παραγενέσθαι με πρὸσ ὑμᾶσ, ἀλλὰ πόρρω καὶ μηδὲ κελευσάντων, συγγνώμησ δὲ τυχεῖν ἀξιῶ μὴ δυνάμενοσ τοῦτο ποιῆσαι παραφυλάσσων ἐν Χαβωλὼ Πλάκιδον εἰσ τὴν Γαλιλαίαν ἀναβῆναι δι’ ἐννοίασ ἔχοντα.

ἥκετε οὖν ὑμεῖσ πρόσ με τὴν ἐπιστολὴν ἀναγνόντεσ. ἔρρωσθε. Ταῦτα γράψασ δοὺσ τῷ στρατιώτῃ φέρειν συνεξέπεμψα τριάκοντα τῶν Γαλιλαίων δοκιμωτάτουσ, ὑποθέμενοσ αὐτοῖσ ἀσπάσασθαι μὲν ἐκείνουσ, ἕτερον δὲ μηδὲν λέγειν.

ἔταξα δὲ καθ’ ἕκαστον αὐτῶν πιστῶν ὁπλιτῶν ἕνα παραφυλάξοντα, μή τισ τοῖσ πεμφθεῖσιν ὑπ’ ἐμοῦ πρὸσ τοὺσ περὶ τὸν Ιὠνάθην ὁμιλία γένηται. καὶ οἱ μὲν ἐπορεύθησαν.

οἱ δὲ περὶ τὸν Ιὠνάθην τῆσ πρώτησ πείρασ ἁμαρτόντεσ ἑτέραν ἐπιστολήν μοι τοιαύτην ἔπεμψαν· "Ιὠνάθησ καὶ οἱ σὺν αὐτῷ Ιὠσήπῳ χαίρειν. παραγγέλλομέν σοι χωρὶσ ὁπλιτῶν εἰσ τρίτην παραγενέσθαι πρὸσ ἡμᾶσ εἰσ Γαβαρὼθ κώμην, ἵνα διακούσωμεν τῶν πρὸσ Ιωἄννην ἐγκλημάτων σοι γεγονότων. οὓσ πεπόμφειν, ἀφίκοντο εἰσ Ιἀφὰν κώμην μεγίστην οὖσαν τῶν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ, τείχεσιν ὀχυρωτάτην καὶ πολλῶν οἰκητόρων μεστήν.

ὑπηντίαζεν δὲ τὸ πλῆθοσ αὐτοὺσ μετὰ γυναικῶν καὶ τέκνων καὶ κατεβόων κελεύοντεσ ἀπιέναι καὶ μὴ φθονεῖν αὐτοῖσ ἀγαθοῦ τοῦ στρατηγοῦ. παρηρεθίζοντο δὲ ταῖσ φωναῖσ οἱ περὶ τὸν Ιὠνάθην, καὶ φανεροῦν μὲν τὴν ὀργὴν οὐκ ἐτόλμων, οὐκ ἀξιώσαντεσ δ’ αὐτοὺσ ἀποκρίσεωσ εἰσ τὰσ ἄλλασ κώμασ ἐπορεύοντο.

ὅμοιαι δ’ ὑπήντων αὐτοῖσ παρὰ πάντων αἱ καταβοήσεισ μεταπείσειν αὐτοὺσ βοώντων οὐδένα περὶ τοῦ μὴ στρατηγὸν ἔχειν Ιὤσηπον. ἄπρακτοι δὲ παρὰ τούτων ἀπελθόντεσ οἱ περὶ τὸν Ιὠνάθην εἰσ Σέπφωριν μεγίστην τῶν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ πόλιν ἀφικνοῦνται.

οἱ δ’ ἐντεῦθεν ἄνθρωποι πρὸσ Ῥωμαίουσ ταῖσ γνώμαισ ἀποβλέποντεσ, ἐκείνοισ μὲν ὑπήντων, ἐμὲ δὲ οὔτε ἐπῄνουν οὔτ’ ἐβλασφήμουν. παρὰ δὲ Σεπφωριτῶν εἰσ Ἀσωχὶν καταβάντεσ οἱ ἐντεῦθεν παραπλησίωσ τοῖσ Ιἀφηνοῖσ κατεβόων αὐτῶν.

οἱ δὲ τὴν ὀργὴν οὐκέτι κατασχόντεσ κελεύουσιν τοῖσ μετ’ αὐτῶν ὁπλίταισ τύπτειν ξύλοισ τοὺσ καταβοῶντασ. κατὰ Γάβαρα δὲ γενομένουσ ὑπαντιάζει μετὰ τρισχιλίων ὁπλιτῶν ὁ Ιωἄννησ. ἐγὼ δ’ ἐκ τῆσ ἐπιστολῆσ ἤδη συνεικώσ, ὅτι διεγνώκασι πρόσ με πολεμεῖν, ἀναστὰσ ἀπὸ Χαβώλων μετὰ τρισχιλίων ὁπλιτῶν, καταλιπὼν ἐν τῷ στρατοπέδῳ τὸν πιστότατον τῶν φίλων εἰσ Ιὠτάπατα παρεγενόμην πλησίον αὐτῶν εἶναι βουλόμενοσ ὅσον ἀπὸ τεσσαράκοντα σταδίων, καὶ γράφω πρὸσ αὐτοὺσ τάδε·

"εἰ πάντωσ με πρὸσ ὑμᾶσ ἐλθεῖν βούλεσθε, διακόσιαι καὶ τέσσαρεσ κατὰ τὴν Γαλιλαίαν εἰσὶν πόλεισ καὶ κῶμαι.

τούτων εἰσ ἣν θελήσετε παραγενήσομαι χωρὶσ Γαβάρων καὶ Γισχάλων· ἡ μὲν γὰρ πατρίσ ἐστιν Ιωἄννου, ἡ δὲ σύμμαχοσ αὐτῷ καὶ φίλη. Ταῦτα τὰ γράμματα λαβόντεσ οἱ περὶ τὸν Ιὠνάθην οὐκέτι μὲν ἀντιγράφουσιν·

συνέδριον δὲ τῶν φίλων καθίσαντεσ καὶ τὸν Ιωἄννην παραλαβόντεσ ἐβουλεύοντο, τίνα τρόπον ἐπιχειρήσωσί μοι. καὶ Ιωἄννῃ μὲν ἐδόκει γράφειν πρὸσ πάσασ τὰσ ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ πόλεισ καὶ κώμασ, εἶναι γὰρ ἐν ἑκάστῃ πάντωσ ἕνα γοῦν καὶ δεύτερον διάφορον ἐμοί, καὶ καλεῖν τούτουσ ὡσ ἐπὶ πολέμιον ἐκελεύετο πέμπειν τὸ δόγμα τοῦτο καὶ εἰσ τὴν Ιἑροσολυμιτῶν πόλιν, ἵνα κἀκεῖνοι γνόντεσ ὑπὸ τῶν Γαλιλαίων κεκρίσθαι με πολέμιον καὶ αὐτοὶ ψηφίσωνται·

γενομένου γὰρ τούτου καὶ τοὺσ εὔνωσ ἔχοντάσ μοι Γαλιλαίουσ ἐγκαταλείψειν ἔφη φοβηθέντασ. ταῦτα συμβουλεύσαντοσ Ιωἄννου σφόδρα καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἤρεσεν τὰ λεχθέντα.

περὶ δ’ ὡρ́αν τῆσ νυκτὸσ τρίτην εἰσ γνῶσιν ἧκέ μοι ταῦτα, Σακχαίου τῶν σὺν αὐτοῖσ τινοσ αὐτομολήσαντοσ πρόσ με καὶ τὴν ἐπιχείρησιν αὐτῶν ἀπαγγείλαντοσ·

οὐκέτι δὴ δεῖν ὑπερτίθεσθαι τὸν καιρόν. ἄξιον δὲ κρίνασ Ιἄκωβον ὁπλίτην τῶν περὶ ἐμὲ πιστὸν κελεύω διακοσίουσ ὁπλίτασ λαβόντα φρουρεῖν τὰσ ἀπὸ Γαβάρων εἰσ τὴν Γαλιλαίαν ἐξόδουσ, καὶ τοὺσ παριόντασ συλλαμβάνοντα πρὸσ ἐμὲ πέμπειν, μάλιστα δὲ τοὺσ μετὰ γραμμάτων ἁλισκομένουσ·

Ιἐρεμίαν δὲ καὶ αὐτὸν ἐκ τῶν φίλων μου μεθ’ ἑξακοσίων ὁπλιτῶν εἰσ τὴν μεθόριον τῆσ Γαλιλαίασ ἔπεμψα τὰσ ἀπὸ ταύτησ εἰσ τὴν Ιἑροσολυμιτῶν πόλιν ὁδοὺσ παραφυλάξοντα, πρόσταγμα δοὺσ κἀκείνῳ τοὺσ μετ’ ἐπιστολῶν ὁδεύοντασ συλλαμβάνειν καὶ τοὺσ μὲν ἄνδρασ ἐν δεσμοῖσ ἐπὶ τόπου φυλάττειν, τὰ δὲ γράμματα πρὸσ ἐμὲ διαπέμπειν.

Ταῦτα τοῖσ πεμπομένοισ ἐντειλάμενοσ Γαλιλαίοισ διήγγειλα κελεύων εἰσ τὴν ἐπιοῦσαν ἀναλαβόντασ τὰ ὅπλα καὶ τριῶν ἡμερῶν τροφὴν εἰσ Γαβαρὼθ κώμην παραγενέσθαι πρόσ με.

τῶν δὲ περὶ ἐμὲ ὁπλιτῶν μοίρασ τέτταρασ νείμασ τοὺσ πιστοτάτουσ αὐτῶν περὶ τὴν τοῦ σώματοσ φυλακὴν ἔταξα, ταξιάρχουσ αὐτοῖσ ἐπιστήσασ καὶ φροντίζειν κελεύσασ ὑπὲρ τοῦ μηδένα στρατιώτην ἄγνωστον αὐτοῖσ συναναμίγνυσθαι. τῇ δ’ ἐπιούσῃ περὶ πέμπτην ὡρ́αν ἐν Γαβαρὼθ γενόμενοσ εὑρίσκω πᾶν τὸ πεδίον τὸ πρὸ τῆσ κώμησ ὁπλιτῶν πλῆρεσ τῶν ἐκ τῆσ Γαλιλαίασ ἐπὶ τὴν συμμαχίαν παρόντων, ὡσ αὐτοῖσ παρηγγέλκειν·

πολὺσ δὲ καὶ ἄλλοσ ἐκ τῶν κωμῶν ὄχλοσ συνέτρεχεν. ἐπεὶ δὲ καταστὰσ εἰσ αὐτοὺσ λέγειν ἠρξάμην, ἐβόων ἅπαντεσ εὐεργέτην καὶ σωτῆρα τῆσ χώρασ αὐτῶν καλοῦντεσ.

κἀγὼ χάριν αὐτοῖσ ἔχειν ὁμολογήσασ συνεβούλευον πρὸσ μηδένα μήτε πολεμεῖν μήτε ἁρπαγῇ μολύνειν τὰσ χεῖρασ, ἀλλὰ σκηνοῦν κατὰ τὸ πεδίον ἀρκουμένουσ τοῖσ ἑαυτῶν ἐφοδίοισ· θέλειν γὰρ ἔφασκον τὰσ ταραχὰσ χωρὶσ φόνων καταστεῖλαι. συνέβη δ’ αὐθημερὸν εἰσ τὰσ ὑπ’ ἐμοῦ κατασταθείσασ τῶν ὁδῶν φυλακὰσ τοὺσ παρὰ τοῦ Ιὠνάθου πεμφθέντασ μετὰ τῶν ἐπιστολῶν ἐμπεσεῖν.

καὶ οἱ μὲν ἄνδρεσ ἐφυλάχθησαν ἐπὶ τῶν τόπων, ὡσ παρήγγειλα, τοῖσ δὲ γράμμασιν ἐντυχὼν πλήρεσι βλασφημιῶν καὶ ψευσμάτων, οὐδενὶ ταῦτα φράσασ ὁρμᾶν ἐπ’ αὐτοὺσ διενοούμην. Ἀκούσαντεσ δὲ οἱ περὶ τὸν Ιὠνάθην περὶ τῆσ ἐμῆσ ἀφίξεωσ τοὺσ ἰδίουσ πάντασ ἀναλαβόντεσ καὶ τὸν Ιωἄννην ὑπεχώρησαν εἰσ τὴν Ιἠσοῦ οἰκίαν·

βᾶρισ δ’ ἦν αὕτη μεγάλη καὶ οὐδὲν ἀκροπόλεωσ ἀποδέουσα. κρύψαντεσ οὖν λόχον ὁπλιτῶν ἐν αὐτῇ καὶ τὰσ ἄλλασ ἀποκλείσαντεσ θύρασ, μίαν δὲ ἀνοίξαντεσ, προσεδόκων ἥκειν ἐκ τῆσ ὁδοῦ με πρὸσ αὐτοὺσ ἀσπασόμενον. καὶ δὴ διδόασιν ἐντολὰσ τοῖσ ὁπλίταισ, ἐπειδὰν παραγένωμαι, μόνον εἰσελθεῖν ἐᾶσαι τοὺσ ἄλλουσ ἀπείρξαντασ·

οὕτωσ γὰρ ᾤοντό με γενήσεσθαι ῥᾳδίωσ αὐτοῖσ ὑποχείριον. ἐψεύσθησαν δὲ τῆσ ἐλπίδοσ·

ἐγὼ γὰρ τὴν ἐπιβουλὴν προαισθόμενοσ, ὡσ ἐκ τῆσ ὁδοῦ παρεγενόμην καταλύσασ ἄντικρυσ αὐτῶν καθεύδειν ἐσκηπτόμην. καὶ οἱ περὶ τὸν Ιὠνάθην ὑπολαμβάνοντεσ ὄντωσ ἀναπαύεσθαί με καθυπνωμένον ὡρ́μησαν καταβάντεσ εἰσ τὸ πλῆθοσ μεταπείθειν αὐτοὺσ ὡσ ἐμοῦ κακῶσ στρατηγοῦντοσ.

τἀναντία δὲ αὐτοῖσ συνέπεσεν·

ὀφθέντων γὰρ εὐθὺσ ἐγένετο βοὴ παρὰ τῶν Γαλιλαίων πρὸσ ἐμὲ τὸν στρατηγὸν εὐνοίασ ἀξία, κατάμεμψίν τε ἐποιοῦντο τῶν περὶ τὸν Ιὠνάθην, ὅτι πάρεισιν οὐδὲν μὲν αὐτοὶ κακὸν προπεπονθότεσ, ἀνατρέψοντεσ δὲ τὰ ἐκείνων πράγματα, καὶ παρεκελεύοντο ἀπιέναι· μὴ γὰρ ἄν ποτε μεταπεισθῆναι προστάτην ἕτερον ἀντ’ ἐμοῦ λαβεῖν. τούτων ἀπαγγελθέντων μοι προελθεῖν εἰσ μέσουσ οὐκ ὤκνησα.

κατέβαινον οὖν εὐθέωσ, αὐτὸσ τί λέγουσιν οἱ περὶ τὸν Ιὠνάθην ἀκουσόμενοσ. προελθόντοσ δέ μου κρότοσ παρὰ παντὸσ τοῦ πλήθουσ εὐθὺσ ἦν καὶ μετ’ εὐφημιῶν ἐπιβοήσεισ χάριν ἔχειν ὁμολογούντων τῇ ’μῇ στρατηγίᾳ. Ταῦτα δ’ οἱ περὶ τὸν Ιὠνάθην ἀκούοντεσ ἐφοβήθησαν, μὴ καὶ κινδυνεύσωσιν ἀποθανεῖν ἐπ’ αὐτοὺσ ὁρμησάντων τῶν Γαλιλαίων κατὰ τὴν πρὸσ ἐμὲ χάριν·

δρασμὸν οὖν ἐπενόουν. μὴ δυνηθέντεσ δὲ ἀπελθεῖν, προσμεῖναι γὰρ αὐτοὺσ ἠξίωσα, κατηφεῖσ ἐστησάμενοι τῷ λόγῳ. ὃν τρόπον γράψειαν ὑπὸ τοῦ κοινοῦ τῶν Ιἑροσολυμιτῶν πεπέμφθαι διαλύσοντέσ μου τὰσ πρὸσ τὸν Ιωἄννην φιλονεικίασ, ὡσ παρακαλέσειάν τέ με πρὸσ αὐτοὺσ ἀφικέσθαι.

καὶ ταῦτα διεξιὼν τὴν ἐπιστολὴν εἰσ μέσουσ προύτεινον, ἵνα μηδὲν ἀρνήσασθαι δυνηθῶσιν ἐλεγχόντων αὐτοὺσ τῶν γραμμάτων.

"καὶ μήν, ἔφην, Ιὠνάθη ὑμεῖσ τε οἱ συμπρέσβεισ, εἰ πρὸσ Ιωἄννην κρινόμενοσ ὑπὲρ τοῦ παραστῆσαι τὸν ἐμαυτοῦ βίον δύο τινὰσ ἢ τρεῖσ μάρτυρασ καλοὺσ κἀγαθοὺσ ἤγαγον, δῆλον ὡσ ἀνάγκην ἂν εἴχετε προεξετάσαντεσ καὶ τοὺσ τούτων βίουσ ἀπαλλάξαι με τῶν ἐγκλημάτων.

ἵν’ οὖν γνῶτε καλῶσ πεπρᾶχθαί μοι τὰ κατὰ τὴν Γαλιλαίαν, τρεῖσ μὲν μάρτυρασ ὀλίγουσ εἶναι νομίζω τῷ καλῶσ βεβιωκότι, τούτουσ δὲ πάντασ ὑμῖν δίδωμι.

παρὰ τούτων οὖν πύθεσθε, τίνα τρόπον ἐβίωσα, εἰ μετὰ πάσησ σεμνότητοσ καὶ πάσησ ἀρετῆσ ἐνθάδε πεπολίτευμαι.

καὶ δὴ ὁρκίζω ὑμᾶσ, ὦ Γαλιλαῖοι, μηδὲν ἐπικρύψασθαι τῆσ ἀληθείασ, λέγειν δ’ ἐπὶ τούτων ὡσ δικαστῶν, εἴ τι μὴ καλῶσ πέπρακται. Ταῦτ’ ἔτι λέγοντοσ κοιναὶ παρὰ πάντων ἐγένοντο φωναὶ καλούντων εὐεργέτην με καὶ σωτῆρα, καὶ περὶ μὲν τῶν πεπραγμένων ἐμαρτύρουν, περὶ δὲ τῶν πραχθησομένων παρεκάλουν, πάντεσ δ’ ὤμνυον ἀνυβρίστουσ μὲν ἔχειν τὰσ γυναῖκασ, λελυπῆσθαι δὲ μηδέποτε μηδὲν ὑπ’ ἐμοῦ.

μετὰ τοῦτο δύο τῶν ἐπιστολῶν, ἃσ οἱ κατασταθέντεσ ὑπ’ ἐμοῦ φρουροὶ πεμφθείσασ ὑπὸ τῶν περὶ τὸν Ιὠνάθην ἑλόντεσ ἀπεστάλκεισαν πρὸσ ἐμέ, παρανεγίνωσκον τοῖσ Γαλιλαίοισ πολλῶν βλασφημιῶν πλήρεισ καὶ καταψευδομένασ, ὅτι τυραννίδι μᾶλλον ἢ στρατηγίᾳ χρῶμαι κατ’ αὐτῶν.

ἕτερά τε πολλὰ πρὸσ τούτοισ ἐνεγέγραπτο μηδὲν παραλιπόντων ἀναισχύντου ψευδολογίασ.

ἔφην δ’ ἐγὼ πρὸσ τὸ πλῆθοσ τὰ γράμματα λαβεῖν δόντων ἑκουσίωσ τῶν κομιζόντων· οὐ γὰρ ἐβουλόμην αὐτοὺσ τὰ περὶ τὰσ φρουρὰσ τοὺσ ἐναντίουσ εἰδέναι, μὴ δείσαντεσ τοῦ γράφειν ἀποστῶσιν. Ταῦτ’ ἀκοῦσαν τὸ πλῆθοσ σφόδρα παροξυνθὲν ἐπὶ τὸν Ιὠνάθην ὡρ́μα καὶ τοὺσ σὺν αὐτῷ συμπαρόντασ ὡσ διαφθεροῦντεσ·

κἂν ἐπεπράχεισαν τὸ ἔργον, εἰ μὴ τοὺσ μὲν Γαλιλαίουσ ἔπαυσα τῆσ ὀργῆσ, τοῖσ περὶ τὸν Ιὠνάθην δ’ ἔφην συγγινώσκειν τῶν ἤδη πεπραγμένων, εἰ μέλλοιεν μετανοήσειν καὶ πορευθέντεσ εἰσ τὴν πατρίδα λέγοιεν τοῖσ πέμψασι τἀληθῆ περὶ τῶν ἐμοὶ πεπολιτευμένων. ταῦτ’ εἰπὼν ἀπέλυον αὐτοὺσ καίτοι γιγνώσκων, ὅτι μηδὲν ὧν ὑπέσχοντο ποιήσουσιν.

τὸ πλῆθοσ δ’ εἰσ ὀργὴν ἐξεκαίετο κατ’ αὐτῶν κἀμὲ παρεκάλουν ἐπιτρέπειν αὐτοῖσ τιμωρήσασθαι τοὺσ τοιαῦτα τολμήσαντασ. παντοῖοσ μὲν [οὖν] ἐγινόμην πείθων αὐτοὺσ φείσασθαι τῶν ἀνδρῶν·

πᾶσαν γὰρ ᾔδειν στάσιν ὄλεθρον οὖσαν τοῦ κοινῇ συμφέροντοσ· τὸ δὲ πλῆθοσ ἔσχεν τὴν κατ’ αὐτῶν ὀργὴν ἀμετάβλητον, καὶ πάντεσ ὡρ́μησαν ἐπὶ τὴν οἰκίαν, ἐν ᾗ κατήγοντο οἱ περὶ τὸν Ιὠνάθην. ἐγὼ δὲ συνορῶν τὴν ὁρμὴν οὖσαν αὐτῶν ἀνεπίσχετον ἀναπηδήσασ ἐφ’ ἵππον ἐκέλευσα τοῖσ πλήθεσιν πρὸσ Σωγάνην κώμην ἕπεσθαι Γαβάρων ἀπέχουσαν εἴκοσι στάδια.

καὶ τοιούτῳ στρατηγήματι χρησάμενοσ παρέσχον ἐμαυτῷ τὸ μὴ δοκεῖν ἐμφυλίου πολέμου κατάρχειν. Ἐπεὶ δὲ περὶ τὰσ Σωγανέασ ἐγενόμην, ἐπιστήσασ τὸ πλῆθοσ καὶ παραινέσει χρησάμενοσ περὶ τοῦ μὴ πρὸσ τὰσ ὀργὰσ καὶ ταῦτ’ ἐπ’ ἀνηκέστοισ τιμωρίαισ ὀξέωσ φέρεσθαι, κελεύω τοὺσ καθ’ ἡλικίαν ἤδη προβεβηκότασ καὶ πρώτουσ παρ’ αὐτοῖσ ἑκατὸν ἄνδρασ ὡσ πορευσομένουσ εἰσ τὴν Ιἑροσολυμιτῶν πόλιν εὐτρεπίζεσθαι, μέμψιν ποιησομένουσ ἐπὶ τοῦ δήμου τῶν τὴν χώραν διαστασιαζόντων.

"καὶ ἐὰν ἐπικλασθῶσιν, ἔφην, πρὸσ τοὺσ λόγουσ ὑμῶν, παρακαλέσατε τὸ κοινὸν γράψαι πρὸσ ἐμὲ μένειν κελεύοντασ ἐπὶ τῆσ Γαλιλαίασ, τοὺσ δὲ περὶ τὸν Ιὠνάθην ἀναχωρεῖν ἐκεῖθεν.

" ταύτασ αὐτοῖσ τὰσ ὑποθήκασ δοὺσ ἐναρμοσαμένων τε ταχέωσ ἐκείνων ἡμέρᾳ τρίτῃ μετὰ τὴν ἐκκλησίαν τὴν ἀποστολὴν ἐποιησάμην, συμπέμψασ ὁπλίτασ πεντακοσίουσ.

ἔγραψα δὲ καὶ τοῖσ ἐν Σαμαρείᾳ φίλοισ προνοήσασθαι τοῦ ἀσφαλῆ γενέσθαι τὴν πορείαν αὐτοῖσ·

ἤδη γὰρ ὑπὸ Ῥωμαίοισ ἦν ἡ Σαμάρεια καὶ πάντωσ ἔδει τοὺσ ταχὺ βουλομένουσ ἀπελθεῖν δι’ ἐκείνησ πορεύεσθαι· τρισὶν [γὰρ] ἡμέραισ ἀπὸ Γαλιλαίασ ἔνεστιν οὕτωσ εἰσ Ιἑροσόλυμα καταλῦσαι. συμπαρέπεμψα δὲ τοὺσ πρέσβεισ κἀγὼ μέχρι τῶν τῆσ Γαλιλαίασ ὁρ́ων φύλακασ ἐπιστήσασ ταῖσ ὁδοῖσ ὑπὲρ τοῦ μὴ ῥᾳδίωσ τινὰ μαθεῖν ἀπαλλαττομένουσ.

καὶ ταῦτα πράξασ ἐν Ιἄφοισ τὴν διατριβὴν ἐποιούμην. Οἱ δὲ περὶ τὸν Ιὠνάθην διαμαρτόντεσ τῆσ κατ’ ἐμοῦ πράξεωσ Ιωἄννην ἀπέλυσαν εἰσ τὰ Γίσχαλα, αὐτοὶ δ’ εἰσ τὴν Τιβεριέων πόλιν πεπόρευντο λήψεσθαι προσδοκῶντεσ αὐτὴν ὑποχείριον, ἐπειδὴ καὶ Ιἠσοῦσ κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον ἐγεγράφει πρὸσ αὐτοὺσ πείσειν ἐπαγγελλόμενοσ τὸ πλῆθοσ ἐλθόντασ ὑποδέχεσθαι καὶ αὐτοῖσ ἑλέσθαι προστεθῆναι.

ἐκεῖνοι μὲν οὖν ἐπὶ τοιαύταισ ἐλπίσιν ἀπῆλθον, ἀπαγγέλλει δέ μοι ταῦτα Σίλασ διὰ γραμμάτων, ὃν ἔφην τῆσ Τιβεριάδοσ ἐπιμελητὴν καταλελοιπέναι, καὶ σπεύδειν ἠξίου.

κἀγὼ ταχέωσ ὑπακούσασ αὐτῷ καὶ παραγενόμενοσ εἰσ κίνδυνον ἀπωλείασ κατέστην ἐξ αἰτίασ τοιαύτησ. οἱ περὶ τὸν Ιὠνάθην γενόμενοι παρὰ τοῖσ Τιβεριεῦσιν καὶ πολλοὺσ πείσαντεσ ἀποστῆναί μου διαφόρουσ ὄντασ, ὡσ ἤκουσαν τὴν ἐμὴν παρουσίαν, δείσαντεσ περὶ ἑαυτῶν ἧκον πρὸσ ἐμέ, καὶ ἀσπασάμενοι μακαρίζειν ἔλεγον οὕτωσ περὶ τὴν Γαλιλαίαν ἀναστραφέντα, συνήδεσθαί τε διὰ τιμῆσ ἀγομένῳ·

κόσμον γὰρ ἑαυτῶν εἶναι τὴν ἐμὴν δόξαν ἔφασαν, ὡσ ἂν διδασκάλων τέ μου γενομένων καὶ πολιτῶν ὄντων, δικαιοτέραν τε τῆσ Ιωἄννου τὴν ἐμὴν πρὸσ αὐτοὺσ φιλίαν ὑπάρχειν ἔλεγον, καὶ σπεύδειν μὲν εἰσ τὴν οἰκείαν ἀπελθεῖν, περιμένειν δ’ ἑώσ ὑποχείριον τὸν Ιωἄννην ἐμοὶ ποιήσωσιν.

καὶ ταῦτα λέγοντεσ ἐπώμοσαν τοὺσ φρικωδεστάτουσ ὁρ́κουσ παρ’ ἡμῖν, δι’ οὓσ ἀπιστεῖν οὐ θεμιτὸν ἡγούμην.

καὶ δὴ παρακαλοῦσίν με τὴν κατάλυσιν ἀλλαχοῦ ποιήσασθαι διὰ τὸ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν εἶναι σάββατον· ὀχλεῖσθαι δὲ μὴ δεῖν ὑπ’ αὐτῶν τὴν πόλιν τῶν Τιβεριέων ἔφασκον. Κἀγὼ μηδὲν ὑπονοήσασ ἐσ τὰσ Ταριχέασ ἀπῆλθον καταλιπὼν ὅμωσ ἐν τῇ πόλει τοὺσ πολυπραγμονήσοντασ, τί περὶ ἡμῶν λέγοιτο.

διὰ πάσησ δὲ τῆσ ὁδοῦ τῆσ ἀπὸ Ταριχεῶν εἰσ Τιβεριάδα φερούσησ ἐπέστησα πολλούσ, ἵνα μοι δι’ ἀλλήλων σημαίνωσιν ἅπερ ἂν παρὰ τῶν ἐν τῇ πόλει καταλειφθέντων πύθωνται. κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν οὖν ἡμέραν συνάγονται πάντεσ εἰσ τὴν προσευχὴν μέγιστον οἴκημα καὶ πολὺν ὄχλον ἐπιδέξασθαι δυνάμενον.

εἰσελθὼν δὲ ὁ Ιὠνάθησ φανερῶσ μὲν περὶ τῆσ ἀποστάσεωσ οὐκ ἐτόλμα λέγειν, ἔφη δὲ στρατηγοῦ κρείττονοσ χρείαν τὴν πόλιν αὐτῶν ἔχειν. Ιἠσοῦσ δ’ ὁ ἄρχων οὐδὲν ὑποστειλάμενοσ ἀναφανδὸν εἶπεν·

"ἄμεινόν ἐστιν, ὦ πολῖται, τέσσαρσιν ἡμᾶσ ἀνδράσιν ὑπακούειν ἢ ἑνί, καὶ κατὰ γένοσ λαμπροῖσ καὶ κατὰ σύνεσιν οὐκ ἀδόξοισ. " ὑπεδείκνυε δὲ τοὺσ περὶ Ιὠνάθην. ταῦτ’ εἰπόντα τὸν Ιἠσοῦν ἐπῄνει παρελθὼν Ιοὖστοσ καί τινασ ἐκ τοῦ δήμου συνέπειθεν.

οὐκ ἠρέσκετο δὲ τοῖσ λεχθεῖσιν τὸ πλῆθοσ καὶ πάντωσ ἂν εἰσ στάσιν ἐχώρησαν, εἰ μὴ τὴν σύνοδον διέλυσεν ἐπελθοῦσα ἕκτη ὡρ́α, καθ’ ἣν τοῖσ σάββασιν ἀριστοποιεῖσθαι νόμιμόν ἐστιν ἡμῖν, καὶ οἱ περὶ τὸν Ιὠνάθην εἰσ τὴν ἐπιοῦσαν ὑπερθέμενοι τὴν βουλὴν ἀπῄεσαν ἄπρακτοι. εὐθὺσ δέ μοι τούτων ἀπαγγελθέντων πρωὶ̈ διέγνων εἰσ τὴν Τιβεριέων πόλιν ἀφικέσθαι, καὶ τῇ ἐπιούσῃ περὶ τὴν ὡρ́αν ἧκον ἀπὸ τῶν Ταριχεῶν, καταλαμβάνω δὲ συναγόμενον ἤδη τὸ πλῆθοσ εἰσ τὴν προσευχήν·

ἐφ’ ὅ τι δ’ ἦν αὐτοῖσ ἡ σύνοδοσ οὐκ ἐγίνωσκον οἱ συλλεγόμενοι. οἱ δὲ περὶ τὸν Ιὠνάθην ἀπροσδοκήτωσ θεασάμενοί με παρόντα διεταράχθησαν.

εἶτ’ ἐπινοοῦσιν διαδοῦναι λόγον, ὅτι Ῥωμαίων ἱππεῖσ ἐν τῇ μεθορίῳ πόρρω τριάκοντα σταδίων ἀπὸ τῆσ πόλεωσ κατὰ τόπον λεγόμενον Ὁμόνοιαν εἰσὶν ἑωραμένοι. καὶ προσαγγελθέντων τούτων ἐξ ὑποβολῆσ παρεκάλουν οἱ περὶ τὸν Ιὠνάθην μὴ περιιδεῖν ὑπὸ τῶν πολεμίων λεηλατουμένην αὐτῶν τὴν γῆν.

ταῦτα δ’ ἔλεγον δι’ ἐννοίασ ἔχοντεσ ἐμὲ προφάσει τῆσ κατεπειγούσησ βοηθείασ μεταστήσαντεσ αὐτοὶ τὴν πόλιν ἐχθράν μοι κατασκευάσαι. Ἐγὼ δὲ καίπερ εἰδὼσ αὐτῶν τὸ ἐνθύμημα ὅμωσ ὑπήκουσα, μὴ δόξαν παράσχω τοῖσ Τιβεριεῦσιν οὐ προνοούμενοσ αὐτῶν τῆσ ἀσφαλείασ.

ὑποστρέφω συντόνωσ ὁδεύσασ, καὶ καταλαμβάνω τήν τε βουλὴν πᾶσαν συνεληλυθυῖαν καὶ τὸν δημοτικὸν ὄχλον ποιουμένουσ τε πολλὴν κατηγορίαν μου τοὺσ περὶ τὸν Ιὠνάθην, ὡσ τοῦ μὲν τὸν πόλεμον ἐπελαφρύνειν αὐτοῖσ ἀμελοῦντοσ, ἐν τρυφαῖσ δὲ διάγοντοσ.

ταῦτα δὲ λέγοντεσ προύφερον ἐπιστολὰσ τέσσαρασ ὡσ ἀπὸ τῶν ἐν τῇ μεθορίᾳ τῆσ Γαλιλαίασ γεγραμμένασ πρὸσ αὐτοὺσ ἐπὶ βοήθειαν ἥκειν παρακαλούντων, Ῥωμαίων γὰρ δύναμιν μέλλειν ἱππέων τε καὶ πεζῶν εἰσ τρίτην ἡμέραν τὴν χώραν αὐτῶν λεηλατεῖν, ἐπισπεύδειν τε καὶ μὴ περιοφθῆναι δεομένων.

ταῦτ’ ἀκούσαντεσ οἱ Τιβεριεῖσ λέγειν ἀληθῆ δόξαντεσ αὐτοὺσ καταβοήσεισ ἐποιοῦντο, μὴ καθέζεσθαί με δεῖν λέγοντεσ, ἀλλ’ ἀπελθεῖν ἐπικουρήσοντα τοῖσ ὁμοεθνέσιν αὐτῶν.

πρὸσ ταῦτ’ ἐγώ, συνῆκα γὰρ τὴν ἐπίνοιαν τῶν περὶ τὸν Ιὠνάθην, ὑπακούσεσθαι μὲν ἔφην ἑτοίμωσ καὶ χωρὶσ ἀναβολῆσ ὁρμήσειν πρὸσ τὸν πόλεμον ἐπηγγειλάμην, συνεβούλευον δ’ ὅμωσ, ἐπεὶ τὰ γράμματα κατὰ τέσσαρασ τόπουσ Ῥωμαίουσ σημαίνει προσβαλεῖν, εἰσ πέντε μοίρασ διελόντασ τὴν δύναμιν ἑκάστῃ τούτων ἐπιστῆσαι τοὺσ περὶ τὸν Ιὠνάθην καὶ τοὺσ ἑταίρουσ αὐτοῦ·

πρέπειν γὰρ ἀνδράσιν ἀγαθοῖσ μὴ μόνον συμβουλεύειν, ἀλλὰ χρείασ ἐπειγούσησ ἡγουμένουσ βοηθεῖν·

ἐγὼ γὰρ πλὴν μιᾶσ μοίρασ οὐκ ἔφην ἀφηγεῖσθαι δυνατὸσ εἶναι. σφόδρα τῷ πλήθει συνήρεσεν ἡ ’μὴ συμβουλία·

κἀκείνουσ οὖν ἠνάγκαζον ἐπὶ τὸν πόλεμον ἐξιέναι. τοῖσ δ’ οὔτι μετρίωσ συνεχύθησαν αἱ γνῶμαι μὴ κατεργασαμένοισ ἃ διενοήθησαν ἐμοῦ τοῖσ ἐπιχειρήμασιν αὐτῶν ἀντιστρατηγήσαντοσ. Εἷσ δέ τισ ἐξ αὐτῶν Ἀνανίασ τοὔνομα, πονηρὸσ ἀνὴρ καὶ κακοῦργοσ, εἰσηγεῖτο τοῖσ πλήθεσι πανδημεὶ νηστείαν εἰσ τὴν ἐπιοῦσαν τῷ θεῷ προθέσθαι καὶ κατὰ τὴν αὐτὴν ὡρ́αν ἐκέλευεν εἰσ τὸν αὐτὸν τόπον ἀνόπλουσ παρεῖναι τῷ θεῷ φανερὸν ποιήσοντασ, ὅτι μὴ τῆσ παρ’ ἐκείνου τυγχάνοντεσ βοηθείασ πᾶν ὅπλον ἄχρηστον εἶναι νομίζουσιν.

ταῦτα δ’ ἔλεγεν οὐ δι’ εὐσέβειαν, ἀλλ’ ὑπὲρ τοῦ λαβεῖν ἄνοπλόν με καὶ τοὺσ ἐμούσ.

κἀγὼ δι’ ἀνάγκην ὑπήκουον, μὴ δόξω καταφρονεῖν τῆσ περὶ τὴν εὐσέβειαν ὑποθήκησ. ὡσ οὖν ἀνεχωρήσαμεν ἐπὶ τὰ ἑαυτῶν, οἱ μὲν περὶ τὸν Ιὠνάθην γράφουσι τῷ Ιωἄννῃ πρὸσ αὐτοὺσ ἑώθεν ἀφικέσθαι κελεύοντεσ μεθ’ ὅσων ἂν στρατιωτῶν δυνηθῇ·

λήψεσθαι γὰρ εὖ ἐμὲ ὑποχείριον καὶ ποιήσειν ὅπερ ἔχει δι’ εὐχῆσ. δεξάμενοσ δὲ τὴν ἐπιστολὴν ἐκεῖνοσ ὑπακούειν ἔμελλεν. ἐγὼ δὲ τῆσ ἐπιούσησ ἡμέρασ δύο τῶν περὶ ἐμὲ σωματοφυλάκων τοὺσ κατ’ ἀνδρείαν δοκιμωτάτουσ καὶ κατὰ πίστιν βεβαίουσ κελεύω ξιφίδια κρύψαντασ ὑπὸ τὰσ ἐσθῆτασ ἐμοὶ συμπροελθεῖν, ἵν’ εἰ γένοιτο παρὰ τῶν ἐχθρῶν ἐπίθεσισ ἀμυνώμεθα.

θώρακα δ’ ἔλαβον αὐτὸσ καὶ μάχαιραν ὑπεζωσάμην ὡσ οἱο͂́ν τ’ ἦν ἀφανέστατα καὶ ἦλθον εἰσ τὴν προσευχήν. Τοὺσ μὲν οὖν σὺν ἐμοὶ πάντασ ἐκκλεῖσαι προσέταξεν Ιἠσοῦσ ὁ ἄρχων, αὐτὸσ γὰρ ταῖσ θύραισ ἐφειστήκει, μόνον δ’ ἐμὲ μετὰ τῶν φίλων εἰσελθεῖν εἰάσεν.

ἤδη δ’ ἡμῶν τὰ νόμιμα ποιούντων καὶ πρὸσ εὐχὰσ τραπομένων ἀναστὰσ Ιἠσοῦσ περὶ τῶν ληφθέντων ἐκ τοῦ ἐμπρησμοῦ τῆσ βασιλικῆσ αὐλῆσ σκευῶν τοῦ ἀσήμου ἀργυρίου ἐπυνθάνετό μου, παρὰ τίνι τυγχάνει κείμενα.

ταῦτα δ’ ἔλεγεν διατρίβειν τὸν χρόνον βουλόμενοσ, ἑώσ ἂν ὁ Ιωἄννησ παραγένηται. κἀγὼ πάντα Καπέλλαν ἔχειν εἶπον καὶ τοὺσ δέκα πρώτουσ Τιβεριέων·

"ἀνάκριναι δ’ αὐτόσ, ἔφην, οὐ ψεύδομαι" . τῶν δὲ παρ’ ἑαυτοῖσ εἶναι λεγόντων "οἱ δ’ εἴκοσιν, εἶπεν, χρυσοῖ, οὓσ ἔλαβεσ πωλήσασ τινὰ σταθμὸν ἀσήμου, τί γεγόνασιν; καὶ τούτουσ ἔφην δεδωκέναι πρέσβεσιν αὐτῶν ἐφόδιον πεμφθεῖσιν εἰσ Ιἑροσόλυμα.

πρὸσ ταῦτα οἱ μὲν περὶ τὸν Ιὠνάθην οὐ καλῶσ ἔφασαν πεποιηκέναι με δόντα τοῖσ πρέσβεσιν τὸν μισθὸν ἐκ τοῦ κοινοῦ. παροξυνθέντοσ δὲ τοῦ πλήθουσ ἐπὶ τούτοισ, ἐνόησαν γὰρ τῶν ἀνθρώπων τὴν πονηρίαν, συνεὶσ ἐγὼ στάσιν μέλλουσαν ἐξάπτεσθαι καὶ προσεξερεθίσαι μᾶλλον βουλόμενοσ τὸν δῆμον ἐπὶ τοὺσ ἀνθρώπουσ, "ἀλλ’ εἴ γε μὴ ὀρθῶσ, εἶπον, ἔπραξα δοὺσ τὸν μισθὸν ἐκ τοῦ κοινοῦ τοῖσ πρέσβεσιν ὑμῶν, παύεσθε χαλεπαίνοντεσ·

ἐγὼ γὰρ τοὺσ εἴκοσι χρυσοῦσ αὐτὸσ ἀποτίσω. Ταῦτ’ εἰπόντοσ, οἱ μὲν περὶ τὸν Ιὠνάθην ἡσύχασαν, ὁ δὲ δῆμοσ ἔτι μᾶλλον κατ’ αὐτῶν παρωξύνθη φανερὰν ἐπιδεικνυμένων τὴν ἄδικον πρὸσ ἐμὲ δυσμένειαν.

συνιδὼν δὲ τὴν μεταβολὴν αὐτῶν Ιἠσοῦσ τὸν μὲν δῆμον ἐκέλευεν ἀναχωρεῖν, προσμεῖναι δὲ τὴν βουλὴν ἠξίωσεν·

οὐ γὰρ δύνασθαι θορυβουμένουσ περὶ πραγμάτων τοιούτων τὴν ἐξέτασιν ποιεῖσθαι. τοῦ δὲ δήμου βοῶντοσ μὴ καταλείψειν παρ’ αὐτοῖσ ἐμὲ μόνον, ἧκέν τισ ἀγγέλλων κρύφα τοῖσ περὶ τὸν Ιἠσοῦν Ιωἄννην μετὰ τῶν ὁπλιτῶν πλησιάζειν.

καὶ οἱ περὶ τὸν Ιὠνάθην οὐκέτι κατασχόντεσ αὑτούσ, τάχα καὶ τοῦ θεοῦ προνοοῦντοσ τῆσ ἐμῆσ σωτηρίασ, μὴ γὰρ ἂν γενομένου τούτου πάντωσ ὑπὸ τοῦ Ιωἄννου διεφθάρην, "παύσασθε, ἔφη, ὦ Τιβεριεῖσ, τὴν ζήτησιν εἴκοσι χρυσῶν ἕνεκεν· διὰ τούτουσ μὲν γὰρ οὐκ ἄξιόσ ἐστιν Ιὤσηποσ ἀποθανεῖν, ὅτι δὲ τυραννεῖν ἐπεθύμησεν καὶ τὰ τῶν Γαλιλαίων πλήθη λόγοισ ἀπατήσασ τὴν ἀρχὴν αὑτῷ κατεκτήσατο.

" ταῦτα λέγοντοσ εὐθύσ μοι τὰσ χεῖρασ ἐπέβαλον ἀναιρεῖν τ’ ἐπειρῶντο. ὡσ δ’ εἶδον οἱ σὺν ἐμοὶ τὸ γιγνόμενον, σπασάμενοι τὰσ μαχαίρασ καὶ παίειν ἀπειλήσαντεσ, εἰ βιάζοιντο, τοῦ τε δήμου λίθουσ ἀραμένου καὶ βάλλειν ἐπὶ τὸν Ιὠνάθην ὁρμήσαντοσ ἐξαρπάζουσί με τῆσ τῶν πολεμίων βίασ.

Ἐπεὶ δὲ προελθὼν ὀλίγον ὑπαντιάζειν ἔμελλον τῷ Ιωἄννῃ προσιόντι μετὰ τῶν ὁπλιτῶν, δείσασ ἐκεῖνον μὲν ἐξέκλινα, διὰ στενωποῦ δέ τινοσ ἐπὶ τὴν λίμνην σωθεὶσ καὶ πλοίου λαβόμενοσ, ἐμβὰσ εἰσ τὰσ Ταριχέασ διεπεραιώθην ἀπροσδοκήτωσ τὸν κίνδυνον διαφυγών.

μεταπέμπομαί τ’ εὐθὺσ τοὺσ πρωτεύοντασ τῶν Γαλιλαίων καὶ φράζω τὸν τρόπον, ᾧ παρασπονδηθεὶσ ὑπὸ τῶν περὶ τὸν Ιὠνάθην καὶ τοὺσ Τιβεριεῖσ παρ’ ὀλίγον παρ’ αὐτῶν διαφθαρείην.

ὀργισθὲν δ’ ἐπὶ τούτοισ τῶν Γαλιλαίων τὸ πλῆθοσ παρεκελεύετό μοι μηκέτι μέλλειν τὸν πρὸσ αὐτοὺσ πόλεμον ἐκφέρειν, ἀλλ’ ἐπιτρέπειν αὐτοῖσ ἐλθοῦσιν ἐπὶ τὸν Ιωἄννην ἄρδην αὐτὸν ἀφανίσαι καὶ τοὺσ περὶ τὸν Ιὠνάθην.

ἐπεῖχον δ’ ὅμωσ αὐτοὺσ ἐγὼ καίπερ οὕτωσ ὀργιζομένουσ, περιμένειν αὐτοὺσ κελεύων ἑώσ μάθωμεν, τί οἱ πεμφθέντεσ ὑπ’ αὐτῶν εἰσ τὴν Ιἑροσολυμιτῶν πόλιν ἀπαγγελοῦσιν·

μετὰ τῆσ ἐκείνων γὰρ γνώμησ τὰ δοκοῦντα πράξειν αὐτοὺσ ἔφην. καὶ ταῦτ’ εἰπὼν ἔπεισα.

τότε δὴ καὶ Ιωἄννησ οὐ λαβούσησ αὐτοῦ τέλοσ τῆσ ἐνέδρασ ἀνεζεύγνυεν εἰσ τὰ Γίσχαλα. Μετ’ οὐ πολλὰσ δ’ ἡμέρασ ἀφικνοῦνται πάλιν οὓσ ἐπέμψαμεν καὶ ἀπήγγελλον σφόδρα τὸν δῆμον ἐπὶ τοὺσ περὶ τὸν Ἄνανον καὶ τὸν Σίμωνα τὸν τοῦ Γαμαλιήλου παρωξύνθαι, ὅτι χωρὶσ γνώμησ τοῦ κοινοῦ πέμψαντεσ εἰσ τὴν Γαλιλαίαν ἐκπεσεῖν με ταύτησ παρεσκεύασαν.

ἔφασαν δ’ οἱ πρέσβεισ, ὅτι καὶ τὰσ οἰκίασ αὐτῶν ὁ δῆμοσ ὡρ́μησεν ἐμπιπράναι.

ἔφερον δὲ καὶ γράμματα, δι’ ὧν οἱ τῶν Ιἑροσολυμιτῶν πρῶτοι πολλὰ τοῦ δήμου δεηθέντοσ αὐτῶν ἐμοὶ μὲν τὴν τῆσ Γαλιλαίασ ἀρχὴν ἐβεβαίουν, τοῖσ περὶ τὸν Ιὠνάθην δὲ προσέτασσον εἰσ τὴν οἰκείαν ὑποστρέφειν θᾶσσον. καὶ ὡσ κυρώσειαν ἐμοὶ τῆσ χώρασ αὐτῶν τὴν προστασίαν, τά τε πρὸσ τοὺσ περὶ τὸν Ιὠνάθην γεγραμμένα περὶ ἀπαλλαγῆσ, πρὸσ οὓσ δὴ καὶ τὴν ἐπιστολὴν εὐθέωσ διεπεμψάμην πολυπραγμονῆσαι τὸν κομίσαντα κελεύσασ, τί ποιεῖν μέλλουσιν.

Δεξάμενοι δ’ ἐκεῖνοι τὴν ἐπιστολὴν καὶ ταραχθέντεσ οὐχὶ μετρίωσ μεταπέμπονται τὸν Ιωἄννην καὶ τοὺσ ἐκ τῆσ βουλῆσ τῶν Τιβεριέων τούσ τε πρωτεύοντασ Γαβάρων, βουλήν τε προτιθέασιν σκοπεῖσθαι κελεύοντεσ, τί πρακτέον ἐστὶν αὐτοῖσ.

Τιβεριεῦσι μὲν οὖν ἀντέχεσθαι μᾶλλον ἐδόκει τῶν πραγμάτων·

οὐ δεῖν γὰρ ἔφασαν ἐγκαταλιπέσθαι τὴν πόλιν αὐτῶν ἅπαξ ἐκείνοισ προστεθειμένην, ἄλλωσ τε μηδ’ ἐμοῦ μέλλοντοσ αὐτῶν ἀφέξεσθαι· τοῦτο γὰρ ὡσ ἠπειληκότοσ ἐμοῦ κατεψεύδοντο. ὁ δ’ Ιωἄννησ οὐ μόνον τούτοισ συνηρέσκετο, καὶ πορευθῆναι δὲ συνεβούλευεν αὐτῶν τοὺσ δύο κατηγορήσοντάσ μου πρὸσ τὸ πλῆθοσ, ὅτι μὴ καλῶσ τὰ κατὰ τὴν Γαλιλαίαν διοικῶ, καὶ πείσειν ῥᾳδίωσ αὐτοὺσ ἔφη διά τε τὸ ἀξίωμα καὶ παντὸσ πλήθουσ εὐτρέπτωσ ἔχοντοσ.

δόξαντοσ οὖν τοῦ Ιωἄννου κρατίστην εἰσενηνοχέναι γνώμην, ἔδοξε δύο μὲν ἀπιέναι πρὸσ τοὺσ Ιἑροσολυμίτασ, Ιὠνάθην καὶ Ἀνανίαν, τοὺσ ἑτέρουσ δὲ δύο μένοντασ ἐν τῇ Τιβεριάδι καταλιπεῖν.

συνεπηγάγοντο δὲ φυλακῆσ ἕνεκα τῆσ ἑαυτῶν ὁπλίτασ ἑκατόν. Τιβεριεῖσ δὲ τὰ μὲν τείχη προυνόησαν ἀσφαλισθῆναι, τοὺσ ἐνοίκουσ δὲ κελεύουσιν ἀναλαβεῖν τὰ ὅπλα, καὶ παρὰ Ιωἄννου δὲ μετεπέμψαντο στρατιώτασ οὐκ ὀλίγουσ συμμαχήσοντασ, εἰ δεήσειεν, αὐτοῖσ τὰ πρὸσ ἐμέ.

ἦν δὲ ὁ Ιωἄννησ ἐν Γισχάλοισ.

οἱ τοίνυν περὶ τὸν Ιὠνάθην ἀναζεύξαντεσ ἀπὸ τῆσ Τιβεριάδοσ, ὡσ ἧκον εἰσ Δαβάριττα κώμην ἐν ταῖσ ἐσχατιαῖσ τῆσ Γαλιλαίασ κειμένην ἐν τῷ μεγάλῳ πεδίῳ, περὶ μέσην νύκτα τοῖσ ἐμοῖσ φύλαξιν ἐμπίπτουσιν, οἳ καὶ κελεύσαντεσ αὐτοὺσ τὰ ὅπλα καταθέσθαι ἐφύλασσον ἐν δεσμοῖσ ἐπὶ τόπου καθὼσ αὐτοῖσ ἐντετάλμην. γράφει δὲ πρὸσ ἐμὲ ταῦτα δηλῶν Λευίσ, ᾧ τὴν φυλακὴν πεπιστεύκειν.

παραλιπὼν οὖν ἡμέρασ δύο καὶ μηδὲν ἐγνωκέναι προσποιησάμενοσ, πέμψασ πρὸσ τοὺσ Τιβεριεῖσ συνεβούλευον αὐτοῖσ τὰ ὅπλα καταθεμένοισ ἀπολύειν τοὺσ ἀνθρώπουσ εἰσ τὴν ἑαυτῶν. οἱ δέ, δόξαν γὰρ εἶχον περὶ τὸν Ιὠνάθην εἰσ τὰ Ιἑροσόλυμα ἤδη διαπεπορεῦσθαι, βλασφήμουσ ἐποιήσαντο τὰσ ἀποκρίσεισ·

μὴ καταπλαγεὶσ δ’ ἐγὼ καταστρατηγεῖν αὐτοὺσ ἐπενόουν. πρὸσ μὲν οὖν τοὺσ πολίτασ ἐξάπτειν πόλεμον οὐκ ἐνόμιζον εὐσεβὲσ εἶναι, βουλόμενοσ δ’ αὐτοὺσ ἀποσπάσαι τῶν Τιβεριέων, μυρίουσ ὁπλίτασ τοὺσ ἀρίστουσ ἐπιλέξασ εἰσ τρεῖσ μοίρασ διεῖλον, καὶ τούτουσ μὲν ἀφανῶσ ἐν δώμαισ προσέταξα λοχῶντασ περιμένειν, χιλίουσ δ’ εἰσ ἑτέραν κώμην ὀρεινὴν μὲν ὁμοίωσ, ἀπέχουσαν δὲ τῆσ Τιβεριάδοσ τέσσαρασ σταδίουσ, εἰσήγαγον κελεύσασ ἐκείνουσ ἐπειδὰν λάβωσιν σημεῖον εὐθὺσ καταβαίνειν·

αὐτὸσ δὲ τῆσ κώμησ προελθὼν ἐν προύπτῳ καθεζόμην.

οἱ δὲ Τιβεριεῖσ ὁρῶντεσ ἐξέτρεχον συνεχῶσ καὶ πολλὰ κατεκερτόμουν·

τοσαύτη γοῦν ἀφροσύνη κατέσχεν αὐτούσ, ὥστε ποιήσαντεσ εὐτρεπῆ κλίνην προύθεσαν καὶ περὶ αὐτὴν ἱστάμενοι ὠδύροντό με μετὰ παιδιᾶσ καὶ γέλωτοσ. διετιθέμην δ’ ἐγὼ τὴν ψυχὴν ἡδέωσ τὴν ἄνοιαν αὐτῶν ἐπιβλέπων. Βουλόμενοσ δὲ δι’ ἐνέδρασ λαβεῖν τὸν Σίμωνα καὶ σὺν αὐτῷ Ιὤζαρον, πέμψασ πρὸσ αὐτοὺσ παρεκάλουν ὀλίγον τῆσ πόλεωσ πόρρω μετὰ φίλων πολλῶν τῶν παραφυλαξόντων αὐτοὺσ ἐλθεῖν·

βούλεσθαι γὰρ ἔφην καταβὰσ σπείσασθαι πρὸσ αὐτοὺσ καὶ διανείμασθαι τὴν προστασίαν τῆσ Γαλιλαίασ. Σίμων μὲν οὖν διὰ νεότητα καὶ πρὸσ ἐλπίδα κέρδουσ ἀπατηθεὶσ οὐκ ὤκνησεν ἐλθεῖν, ὁ δ’ Ιὤζαροσ ἐνέδραν ὑποπτεύσασ ἔμεινεν.

ἀναβάντα δὴ τὸν Σίμωνα μετὰ φίλων τῶν παραφυλασσόντων αὐτὸν ὑπαντιάσασ ἠσπαζόμην τε φιλοφρόνωσ καὶ χάριν ἔχειν ὡμολόγουν ἀναβάντι. μετ’ οὐ πολὺ δὲ συμπεριπατῶν ὡσ κατὰ μόνασ τι βουλόμενοσ εἰπεῖν, ἐπεὶ πορρωτέρω τῶν φίλων ἀπήγαγον, μέσον ἀράμενοσ ἀγαγεῖν εἰσ τὴν κώμην τοῖσ μετ’ ἐμοῦ φίλοισ ἔδωκα, τοὺσ ὁπλίτασ δὲ καταβῆναι κελεύσασ προσέβαλλον μετ’ αὐτῶν τῇ Τιβεριάδι.

μάχησ δὲ γενομένησ ἀμφοτέρωθεν καρτερᾶσ καὶ ὅσον οὔπω τῶν Τιβεριέων νικώντων, πεφεύγεισαν γὰρ οἱ παρ’ ἡμῶν ὁπλῖται, τὸ γινόμενον ἰδὼν καὶ τοὺσ μετ’ ἐμαυτοῦ παρακαλέσασ νικῶντασ ἤδη τοὺσ Τιβεριεῖσ εἰσ τὴν πόλιν συνεδίωξα.

ἑτέραν δὲ δύναμιν εἰσπέμψασ διὰ τῆσ λίμνησ προσέταξα τὴν πρώτην λαβοῦσιν οἰκίαν ἐμπρῆσαι. τούτου γενομένου νομίσαντεσ οἱ Τιβεριεῖσ εἰλῆφθαι κατὰ κράτοσ αὐτῶν τὴν πόλιν, ὑπὸ φόβου ῥίπτουσιν τὰ ὅπλα, μετὰ γυναικῶν δὲ καὶ τέκνων ἱκέτευον φείσασθαι τῆσ πόλεωσ αὐτῶν.

ἐγὼ δὲ πρὸσ τὰσ δεήσεισ ἐπικλασθεὶσ τοὺσ μὲν στρατιώτασ τῆσ ὁρμῆσ ἐπέσχον, αὐτὸσ δέ, καὶ γὰρ ἑσπέρα κατέλαβεν, μετὰ τῶν ὁπλιτῶν ἀπὸ τῆσ πολιορκίασ ὑποστρέψασ περὶ τὴν τοῦ σώματοσ θεραπείαν ἐγινόμην.

καλέσασ δὲ ἐπὶ τὴν ἑστίασιν τὸν Σίμωνα παρεμυθούμην περὶ τῶν γεγονότων ὑπισχνούμην τε δοὺσ ἐφόδια αὐτῷ καὶ τοῖσ σὺν αὐτῷ παραπέμψειν εἰσ Ιἑροσόλυμα μετὰ πάσησ ἀσφαλείασ.

Κατὰ δὲ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν μυρίουσ ἐπαγόμενοσ ὁπλίτασ ἧκον εἰσ τὴν Τιβεριάδα, καὶ μεταπεμψάμενοσ εἰσ τὸ στάδιον τοὺσ πρώτουσ αὐτῶν τοῦ πλήθουσ ἐκέλευσα φράζειν, οἵτινεσ εἰε͂ν αἴτιοι τῆσ ἀποστάσεωσ.

ἐνδειξαμένων δὲ τοὺσ ἄνδρασ ἐκείνουσ μὲν δεδεμένουσ εἰσ τὴν Ιὠταπάτην πόλιν ἐξέπεμψα, τοὺσ δὲ περὶ τὸν Ιὠνάθην καὶ Ἀνανίαν λύσασ τῶν δεσμῶν καὶ δοὺσ ἐφόδια μετὰ Σίμωνοσ καὶ Ιὠζάρου καὶ ὁπλιτῶν πεντακοσίων, οἳ παραφυλάξουσιν αὐτούσ, ἐξέπεμψα εἰσ τὰ Ιἑροσόλυμα.

Τιβεριεῖσ δὲ πάλιν προσελθόντεσ συγγινώσκειν αὐτοῖσ παρεκάλουν περὶ τῶν πεπραγμένων, ἐπανορθώσεσθαι τὰσ ἁμαρτίασ τῇ μετὰ ταῦτα πρὸσ ἐμὲ πίστει λέγοντεσ, τὰ δ’ ἐκ τῆσ διαρπαγῆσ περισσεύσαντα σῶσαί με τοῖσ ἀπολέσασιν ἐδέοντο.

κἀγὼ τοῖσ ἔχουσιν προσέταττον εἰσ μέσον πάντα φέρειν, ἀπειθούντων δὲ μέχρι πολλοῦ, θεασάμενόσ τινα τῶν περὶ ἐμὲ στρατιωτῶν λαμπροτέραν τοῦ συνήθουσ περικείμενον στολὴν ἐπυθόμην, πόθεν ἔχοι.

εἰπόντοσ δὲ ἐκ τῆσ κατὰ πόλιν ἁρπαγῆσ, ἐκεῖνον μὲν πληγαῖσ ἐκόλασα, τοῖσ δὲ ἄλλοισ ἅπασιν ἠπείλησα μείζω τιμωρίαν ἐπιθήσειν μὴ κομίσασιν εἰσ τοὐμφανὲσ ὅσα ἡρπάκεισαν.

πολλῶν δὲ συνενεχθέντων ἑκάστῳ τῶν Τιβεριέων τὸ ἐπιγνωσθὲν ἀπέδωκα. Γεγονὼσ δ’ ἐνταῦθα τῆσ διηγήσεωσ βούλομαι πρὸσ Ιοὖστον καὶ αὐτὸν τὴν περὶ τούτων πραγματείαν γεγραφότα πρόσ τε τοὺσ ἄλλουσ τοὺσ ἱστορίαν μὲν γράφειν ὑπισχνουμένουσ, περὶ δὲ τὴν ἀλήθειαν ὀλιγώρουσ καὶ δι’ ἔχθραν ἢ χάριν τὸ ψεῦδοσ οὐκ ἐντρεπομένουσ, [μικρὰ διελθεῖν].

πράττουσι μὲν γὰρ ὅμοιόν τι τοῖσ περὶ συμβολαίων πλαστὰ γράμματα συντεθεικόσι, τῷ δὲ μηδεμίαν ὁμοίωσ τιμωρίαν ἐκείνοισ δεδιέναι καταφρονοῦσι τῆσ ἀληθείασ.

Ιοὖστοσ γοῦν συγγράφειν τὰσ περὶ τούτων ἐπιχειρήσασ πράξεισ τὸν πόλεμον, ὑπὲρ τοῦ δοκεῖν φιλόπονοσ εἶναι ἐμοῦ μὲν κατέψευσται, ἠλήθευσε δὲ οὐδὲ περὶ τῆσ πατρίδοσ.

ὅθεν ἀπολογήσασθαι γὰρ νῦν ἀνάγκην ἔχω καταψευδομαρτυρούμενοσ, ἐρῶ τὰ μέχρι νῦν σεσιωπημένα. καὶ μὴ θαυμάσῃ τισ, ὅτι μὴ πάλαι περὶ τούτων ἐδήλωσα·

τῷ γὰρ ἱστορίαν ἀναγράφοντι τὸ μὲν ἀληθεύειν ἀναγκαῖον, ἔξεστιν δ’ ὅμωσ μὴ πικρῶσ τὰσ τινῶν πονηρίασ ἐλέγχειν, οὐ διὰ τὴν πρὸσ ἐκείνουσ χάριν, ἀλλὰ διὰ τὴν αὐτοῦ μετριότητα. πῶσ οὖν, ἵνα φῶ πρὸσ αὐτὸν ὡσ παρόντα, Ιοὖστε δεινότατε συγγραφέων, τοῦτο γὰρ αὐχεῖσ περὶ σεαυτοῦ, αἴτιοι γεγόναμεν ἐγώ τε καὶ Γαλιλαῖοι τῇ πατρίδι σου τῆσ πρὸσ Ῥωμαίουσ καὶ πρὸσ τὸν βασιλέα στάσεωσ;

πρότερον γὰρ ἢ ἐμὲ τῆσ Γαλιλαίασ στρατηγὸν ὑπὸ τοῦ κοινοῦ τῶν Ιἑροσολυμιτῶν χειροτονηθῆναι σὺ καὶ πάντεσ Τιβεριεῖσ οὐ μόνον ἀνειλήφατε τὰ ὅπλα, ἀλλὰ καὶ τὰσ ἐν τῇ Συρίᾳ δέκα πόλεισ ἐπολεμεῖτε·

σὺ γοῦν τὰσ κώμασ αὐτῶν ἐνέπρησασ καὶ ὁ σὸσ οἰκέτησ ἐπὶ τῆσ παρατάξεωσ ἐκείνησ ἔπεσεν. ταῦτα δὲ οὐκ ἐγὼ λέγω μόνοσ, ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖσ Οὐεσπασιανοῦ τοῦ αὐτοκράτοροσ ὑπομνήμασιν οὕτωσ γέγραπται, καὶ τίνα τρόπον ἐν Πτολεμαί̈δι Οὐεσπασιανοῦ κατεβόησαν οἱ τῶν δέκα πόλεων ἔνοικοι τιμωρίαν ὑποσχεῖν σε τὸν αἴτιον ἀξιοῦντεσ.

καὶ δεδώκεισ ἂν δίκην Οὐεσπασιανοῦ κελεύσαντοσ, εἰ μὴ βασιλεὺσ Ἀγρίππασ λαβὼν ἐξουσίαν ἀποκτεῖναί σε, πολλὰ τῆσ ἀδελφῆσ Βερενίκησ δεηθείσησ οὐκ ἀνελὼν δεδεμένον ἐπὶ πολὺν χρόνον ἐφύλαξεν.

καὶ αἱ μετὰ ταῦτα δὲ πολιτεῖαί σου σαφῶσ ἐμφανίζουσιν τόν τε βίον τὸν ἄλλον καὶ ὅτι σὺ τὴν πατρίδα Ῥωμαίων ἀπέστησασ, ὧν τὰ τεκμήρια κἀγὼ δηλώσω μετ’ ὀλίγον.

βούλομαι δ’ εἰπεῖν καὶ πρὸσ τοὺσ ἄλλουσ Τιβεριεῖσ ὀλίγα διὰ σὲ καὶ παραστῆσαι τοῖσ ἐντυγχάνειν μέλλουσιν ταῖσ ἱστορίαισ, ὅτι μήτε φιλορώμαιοι μήτε φιλοβασιλεῖσ γεγόνατε·

τῶν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ πόλεων αἱ μέγισται Σέπφωρισ καὶ Τιβεριὰσ ἡ σὴ πατρίσ, ὦ Ιοὖστε.

ἀλλὰ Σέπφωρισ μὲν ἐν τῷ μεσαιτάτῳ τῆσ Γαλιλαίασ κειμένη καὶ περὶ αὐτὴν κώμασ ἔχουσα πολλὰσ καί τι καὶ θρασύνεσθαι δυναμένη πρὸσ Ῥωμαίουσ εἴπερ ἠθέλησεν εὐχερῶσ, διεγνωκυῖα τῇ πρὸσ τοὺσ δεσπότασ ἐμμένειν πίστει κἀμὲ τῆσ πόλεωσ αὐτῶν ἐξέκλεισε καὶ στρατεύσασθαί τινα τῶν πολιτῶν Ιοὐδαίοισ ἐκώλυσεν. ὅπωσ δὲ καὶ τὰ πρὸσ ἡμᾶσ ἀσφαλεῖσ εἰε͂ν, ἠπάτησάν με τείχεσιν αὐτῶν τὴν πόλιν ὀχυρῶσαι προτρέψαντεσ, καὶ παρὰ Κεστίου Γάλλου τοῦ τῶν ἐν τῇ Συρίᾳ Ῥωμαϊκῶν ταγμάτων ἡγεμονεύοντοσ φρουρὰν ἑκόντεσ ἐδέξαντο, καταφρονήσαντεσ ἐμοῦ τότε μέγα δυναμένου καὶ πᾶσιν δι’ ἐκπλήξεωσ ὄντοσ.

πολιορκουμένησ τε τῆσ μεγίστησ ἡμῶν πόλεωσ Ιἑροσολύμων καὶ τοῦ κοινοῦ πάντων ἱεροῦ κινδυνεύοντοσ ἐν τῇ τῶν πολεμίων ἐξουσίᾳ γενέσθαι συμμαχίαν οὐκ ἔπεμψαν μὴ βουλόμενοι δοκεῖν κατὰ Ῥωμαίων ὅπλα λαβεῖν.

ἡ δὲ σὴ πατρίσ, ὦ Ιοὖστε, κειμένη ἐν τῇ Γεννησαρίδι λίμνῃ καὶ ἀπέχουσα Ἵππου μὲν στάδια τριάκοντα, Γαδάρων δὲ ἑξήκοντα, Σκυθοπόλεωσ δὲ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν τῆσ ὑπηκόου βασιλεῖ, μηδεμιᾶσ δὲ πόλεωσ Ιοὐδαίων παρακειμένησ, εἰ ἤθελεν τὴν πρὸσ Ῥωμαίουσ πίστιν φυλάττειν, ῥᾳδίωσ ἐδύνατο.

καὶ γὰρ πολὺσ ἦτε δῆμοσ καὶ ὅπλων εὐπορεῖτε.

ἀλλ’, ὡσ σὺ φῄσ, αἴτιοσ ὑμῖν ἐγὼ τότε. μετὰ ταῦτα δὲ τίσ, ὦ Ιοὖστε; πρὸ γὰρ τῆσ Ιἑροσολύμων πολιορκίασ οἶδασ ὑπὸ Ῥωμαίοισ ἐμὲ γενόμενον, καὶ Ιὠτάπατα κατὰ κράτοσ ληφθέντα φρούριά τε πολλά, πολύν τε Γαλιλαίων ὄχλον κατὰ τὴν μάχην πεσόντα. τότ’ οὖν ἐχρῆν ὑμᾶσ παντὸσ ἀπηλλαγμένουσ τοῦ δι’ ἐμὲ φόβου ῥῖψαί τε τὰ ὅπλα καὶ παραστῆσαι τῷ βασιλεῖ καὶ Ῥωμαίοισ, ὅτι δὴ οὐχ ἑκόντεσ, ἀλλ’ ἀναγκασθέντεσ ἐπὶ τὸν πρὸσ αὐτοὺσ ὡρμήσατε πόλεμον.

ὑμεῖσ δὲ καὶ περιεμείνατε Οὐεσπασιανόν, ἑώσ αὐτὸσ ἀφικόμενοσ μετὰ πάσησ τῆσ δυνάμεωσ προσέλθοι τοῖσ τείχεσιν, καὶ τότε διὰ φόβον τὰ ὅπλα κατέθεσθε·

καὶ πάντωσ ἂν ὑμῶν ἡ πόλισ ἥλω κατὰ κράτοσ, εἰ μὴ τῷ βασιλεῖ δεομένῳ καὶ τὴν ἄνοιαν ὑμῶν παραιτουμένῳ συνεχώρησεν Οὐεσπασιανόσ. οὐκ ἐγὼ τοίνυν αἴτιοσ, ἀλλ’ ὑμεῖσ οἱ πολεμικὰ φρονήσαντεσ. ἢ οὐ μέμνησθε, ὅτι τοσαυτάκισ ὑμῶν ἐγκρατὴσ γενόμενοσ οὐδένα διέφθειρα, στασιάζοντεσ δ’ ὑμεῖσ πρὸσ ἀλλήλουσ, οὐ διὰ τὴν πρὸσ Ῥωμαίουσ καὶ τὸν βασιλέα εὔνοιαν, διὰ δὲ τὴν ὑμετέραν αὐτῶν πονηρίαν ἑκατὸν ὀγδοηκονταπέντε τῶν πολιτῶν ἀπεκτείνατε, κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἐμοῦ πολιορκουμένου ἐν Ιὠταπάτοισ ὑπὸ Ῥωμαίων.

τί δ’ οὐχὶ καὶ κατὰ τὴν τῶν Ιἑροσολύμων πολιορκίαν δισχίλιοι Τιβεριέων ἐξητάσθησαν, οἱ μὲν πεπτωκότεσ, οἱ δὲ ληφθέντεσ αἰχμάλωτοι;

ἀλλὰ σὺ πολέμιοσ οὐ γεγονέναι φήσεισ, ὅτι πρὸσ βασιλέα τότ’ ἔφυγεσ. καὶ τοῦτο δὲ διὰ τὸν ἐξ ἐμοῦ φόβον φημί σε πεποιηκέναι. κἀγὼ μὲν πονηρόσ, ὡσ λέγεισ, ὁ δὲ βασιλεὺσ Ἀγρίππασ, ὁ τὴν ψυχήν σοι συγχωρήσασ ὑπὸ Οὐεσπασιανοῦ θανεῖν κατακριθέντι, ὁ τοσούτοισ δωρησάμενοσ χρήμασιν, τίνοσ ἕνεκεν ὕστερον δὶσ μὲν ἔδησε, τοσαυτάκισ δὲ φυγεῖν τὴν πατρίδα προσέταξεν, καὶ ἀποθανεῖν δὲ κελεύσασ ἅπαξ τῇ ἀδελφῇ Βερενίκῃ πολλὰ δεηθείσῃ τὴν σὴν σωτηρίαν ἐχαρίσατο;

καὶ μετὰ τοσαῦτα δέ σου κακουργήματα τάξιν ἐπιστολῶν σοι πιστεύσασ, ὡσ καὶ ταύταισ εὑρ͂ε ῥᾳδιουργόν, ἀπήλασε τῆσ ὄψεωσ.

ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐλέγχειν ἐπ’ ἀκριβὲσ ἐῶ. θαυμάζειν δ’ ἔπεισί μοι τὴν σὴν ἀναίδειαν, ὅτι τολμᾷσ λέγειν ἁπάντων τῶν τὴν πραγματείαν ταύτην γεγραφότων αὐτὸσ ἄμεινον ἐξηγγελκέναι, μήτε τὰ πραχθέντα κατὰ τὴν Γαλιλαίαν ἐπιστάμενοσ, ἦσ γὰρ ἐν Βηρυτῷ τότε παρὰ βασιλεῖ, μηθ’ ὅσα ἔπαθον Ῥωμαῖοι ἐπὶ τῆσ Ιὠταπάτων πολιορκίασ ἢ ἔδρασαν ἡμᾶσ παρακολουθήσασ, μήθ’ ὅσα κατ’ ἐμαυτὸν ἔπραξα πολιορκούμενοσ δυνηθεὶσ πυθέσθαι·

πάντεσ γὰρ οἱ ἀπαγγείλαντεσ ἂν διεφθάρησαν ἐπὶ τῆσ παρατάξεωσ ἐκείνησ. ἀλλ’ ἴσωσ τὰ κατὰ τὴν Ιἑροσόλυμα πραχθέντα μετὰ ἀκριβείασ φήσεισ συγγεγραφέναι.

καὶ πῶσ οἱο͂́ν τε; οὔτε γὰρ τῷ πολέμῳ παρέτυχεσ οὔτε τὰ Καίσαροσ ἀνέγνωσ ὑπομνήματα. μέγιστον δὲ τεκμήριον· τοῖσ γὰρ Καίσαροσ ὑπομνήμασιν ἐναντίαν πεποίησαι τὴν γραφήν. εἰ δὲ θαρρεῖσ ἄμεινον ἁπάντων συγγεγραφέναι, διὰ τί ζώντων Οὐεσπασιανοῦ καὶ Τίτου τῶν αὐτοκρατόρων τῶν τὸν πόλεμον κατεργασαμένων καὶ βασιλέωσ Ἀγρίππα περιόντοσ ἔτι καὶ τῶν ἐκ γένουσ αὐτοῦ πάντων, ἀνδρῶν τῆσ Ἑλληνικῆσ παιδείασ ἐπὶ πλεῖστον ἡκόντων, τὴν ἱστορίαν οὐκ ἔφερεσ εἰσ μέσον;

πρὸ γὰρ εἴκοσι ἐτῶν εἶχεσ γεγραμμένην καὶ παρ’ εἰδότων ἔμελλεσ τῆσ ἀκριβείασ τὴν μαρτυρίαν ἀποφέρεσθαι·

νῦν δ’, ὅτ’ ἐκεῖνοι μὲν οὐκέτ’ εἰσὶν μεθ’ ἡμῶν, ἐλεγχθῆναι δ’ οὐ νομίζεισ, τεθάρρηκασ. οὐ μὴν ἐγώ σοι τὸν αὐτὸν τρόπον περὶ τῆσ ἐμαυτοῦ γραφῆσ ἔδεισα, ἀλλ’ αὐτοῖσ ἐπέδωκα τοῖσ αὐτοκράτορσι τὰ βιβλία μόνον οὐ τῶν ἔργων ἔτι βλεπομένων·

συνῄδειν γὰρ ἐμαυτῷ τετηρηκότι τὴν τῆσ ἀληθείασ παράδοσιν, ἐφ’ ᾗ μαρτυρίασ τεύξεσθαι προσδοκήσασ οὐ διήμαρτον. καὶ ἄλλοισ δὲ πολλοῖσ εὐθὺσ ἐπέδωκα τὴν ἱστορίαν, ὧν ἔνιοι καὶ παρατετεύχεισαν τῷ πολέμῳ, καθάπερ βασιλεὺσ Ἀγρίππασ καί τινεσ αὐτοῦ τῶν συγγενῶν.

ὁ δὲ βασιλεὺσ Ἀγρίππασ ἑξηκονταδύο γέγραφεν ἐπιστολὰσ τῇ τῆσ ἀληθείασ παραδόσει μαρτυρῶν.

ὧν δὴ καὶ δύο ὑπέταξα καὶ βουληθέντι σοι τὰ γεγραμμένα γνῶναι πάρεστιν ἐξ αὐτῶν· "βασιλεὺσ Ἀγρίππασ Ιὠσήπῳ τῷ φιλτάτῳ χαίρειν.

ἥδιστα διῆλθον τὴν βύβλον, καί μοι πολὺ ἐπιμελέστερον ἔδοξασ τῶν ταῦτα συγγραψάντων ἠκριβωκέναι. πέμπε δέ μοι καὶ τὰσ λοιπάσ.

ἔρρωσο. βασιλεὺσ Ἀγρίππασ Ιὠσήπῳ τῷ φιλτάτῳ χαίρειν. ἐξ ὧν ἔγραψασ οὐδεμιᾶσ ἐοίκασ χρῄζειν διδασκαλίασ ὑπὲρ τοῦ μαθεῖν ἡμᾶσ ὅλουσ ἀρχῆθεν. ὅταν μέντοι συντύχῃσ μοι, καὶ αὐτόσ σε πολλὰ κατηχήσω τῶν ἀγνοουμένων. ἐμοὶ δὲ ἀπαρτισθείσησ τῆσ ἱστορίασ ἀληθείᾳ οὐ κολακεύων, οὐδὲ γὰρ ἐπέβαλλεν αὐτῷ, οὐδὲ εἰρωνευόμενοσ, ὡσ σὺ φήσεισ, πόρρω γὰρ ἦν ἐκεῖνοσ τοιαύτησ κακοηθείασ, ἀλλὰ τὴν ἀλήθειαν ἐμαρτύρει, καθάπερ πάντεσ οἱ ταῖσ ἱστορίαισ ἐντυγχάνοντεσ.

ἀλλὰ τὰ μὲν πρὸσ Ιοὖστον ἀναγκαίαν λαβόντα τὴν παρέκβασιν μέχρι τούτων ἡμῖν λελέχθω. Διοικήσασ δ’ ἐγὼ τὰ κατὰ τὴν Τιβεριάδα καὶ καθίσασ τῶν φίλων συνέδριον ἐβουλευόμην περὶ τῶν πρὸσ Ιωἄννην πραχθησομένων.

ἐδόκει μὲν οὖν πᾶσι τοῖσ Γαλιλαίοισ ὁπλίσαντα πάντασ ἀπελθεῖν ἐπὶ τὸν Ιωἄννην καὶ λαβεῖν παρ’ αὐτοῦ δίκασ ὡσ πάσησ τῆσ στάσεωσ αἰτίου γεγονότοσ. οὐκ ἠρεσκόμην δ’ ἐγὼ ταῖσ γνώμαισ αὐτῶν προαίρεσιν ἔχων τὰσ ταραχὰσ χωρὶσ φόνου καταστέλλειν.

ὅθεν δὴ παρῄνεσα πᾶσαν εἰσενέγκασθαι πρόνοιαν ὑπὲρ τοῦ γνῶναι τὰ ὀνόματα τῶν ὑπὸ τὸν Ιωἄννην ὄντων. ποιησάντων δ’ ἐκείνων γνοὺσ ἐγὼ τοὺσ ἀνθρώπουσ οἵτινεσ ἦσαν ἐξέθηκα πρόγραμμα, διὰ τούτου πίστιν καὶ δεξιὰν προτείνων τοῖσ μετὰ Ιωἄννου θελήσασιν λαβεῖν μετάνοιαν, καὶ ἡμερῶν εἴκοσι χρόνον προέτεινα τοῖσ βουλεύσασθαι θέλουσιν περὶ τῶν ἑαυτοῖσ συμφερόντων.

ἠπείλουν δέ, εἰ μὴ ῥίψουσιν τὰ ὅπλα, καταπρήσειν αὐτῶν τὰσ οἰκήσεισ καὶ δημοσιώσειν τὰσ οὐσίασ. ταῦτα δὲ ἀκούσαντεσ οἱ ἄνθρωποι καὶ ταραχθέντεσ οὔ τι μετρίωσ καταλείπουσιν μὲν τὸν Ιωἄννην, τὰ δ’ ὅπλα ῥίψαντεσ ἧκον πρόσ με τετρακισχίλιοι τὸν ἀριθμὸν ὄντεσ.

μόνοι δὲ τῷ Ιωἄννῃ παρέμειναν οἱ πολῖται καὶ ξένοι τινὲσ ἐκ τῆσ Τυρίων μητροπόλεωσ ὡσ χίλιοι καὶ πεντακόσιοι.

Ιωἄννησ μὲν οὖν οὕτω καταστρατηγηθεὶσ ὑπ’ ἐμοῦ τὸ λοιπὸν ἐν τῇ πατρίδι περίφοβοσ ἔμεινεν. Κατὰ τοῦτον δὲ τὸν καιρὸν Σεπφωρῖται θαρρήσαντεσ ἀναλαμβάνουσιν ὅπλα πεποιθότεσ τῇ τε τῶν τειχῶν ὀχυρότητι καὶ τῷ πρὸσ ἑτέροισ ὄντα με ὁρᾶν.

πέμπουσι δὴ πρὸσ Κέστιον Γάλλον, Συρίασ δ’ ἦν οὗτοσ ἡγεμών, παρακαλοῦντεσ ἢ αὐτὸν ἥκειν θᾶττον παραληψόμενον αὐτῶν τὴν πόλιν ἢ πέμψαι τοὺσ φρουρήσοντασ. ὁ δὲ Γάλλοσ ἐλεύσεσθαι μὲν ὑπέσχετο, πότε δὲ οὐ διεσάφησεν.

κἀγὼ ταῦτα πυθόμενοσ, ἀναλαβὼν τοὺσ σὺν ἐμοὶ στρατιώτασ καὶ ὁρμήσασ ἐπὶ τοὺσ Σεπφωρίτασ εἷλον αὐτῶν κατὰ κράτοσ τὴν πόλιν. λαβόμενοι δ’ ἀφορμῆσ οἱ Γαλιλαῖοι καὶ παρεῖναι τοῦ μίσουσ τὸν καιρὸν οὐ βουληθέντεσ, εἶχον γὰρ ἀπεχθῶσ καὶ πρὸσ ταύτην τὴν πόλιν, ὡρ́μησαν ὡσ ἄρδην ἀφανίσοντεσ πάντασ σὺν τοῖσ ἐποίκοισ.

εἰσδραμόντεσ οὖν ἐνεπίμπρασαν αὐτῶν τὰσ οἰκίασ ἐρήμουσ καταλαμβάνοντεσ·

οἱ γὰρ ἄνθρωποι δείσαντεσ εἰσ τὴν ἀκρόπολιν συνέφυγον· διήρπαζον δὲ πάντα καὶ τρόπον οὐδένα πορθήσεωσ κατὰ τῶν ὁμοφύλων παρελίμπανον. ταῦτ’ ἐγὼ θεασάμενοσ σφόδρα διετέθην ἀνιαρῶσ καὶ παύεσθαι προσέταττον αὐτοῖσ, ὑπομιμνήσκων ὅτι τοιαῦτα δρᾶν ὁμοφύλουσ οὐκ ἔστιν ὅσιον.

ἐπεὶ δ’ οὔτε παρακαλοῦντοσ οὔτε προστάσσοντοσ ἤκουον, ἐνίκα δὲ τὸ μῖσοσ τὰσ παραινέσεισ, τοὺσ πιστοτάτουσ τῶν περὶ ἐμὲ φίλων ἐκέλευσα διαδοῦναι λόγουσ, ὡσ Ῥωμαίων μετὰ μεγάλησ δυνάμεωσ κατὰ τὸ ἕτερον μέροσ τῆσ πόλεωσ εἰσβεβληκότων.

ταῦτα δ’ ἐποίουν ὑπὲρ τοῦ τῆσ φήμησ ἐμπεσούσησ ἐπισχεῖν μὲν τῶν Γαλιλαίων τὰσ ὁρμάσ, διασῶσαι δὲ τὴν τῶν Σεπφωριτῶν πόλιν.

καὶ τέλοσ προυχώρησε τὸ στρατήγημα· τῆσ γὰρ ἀγγελίασ ἀκούσαντεσ ἐφοβήθησαν ὑπὲρ αὑτῶν·

καὶ καταλιπόντεσ τὰσ ἁρπαγὰσ ἔφευγον, μάλιστα δ’, ἐπεὶ κἀμὲ τὸν στρατηγὸν ἑώρων ταῦτα ποιοῦντα· πρὸσ γὰρ τὸ πιστὸν τῆσ φήμησ ἐσκηπτόμην ὁμοίωσ αὐτοῖσ διατεθεῖσθαι. Σεπφωρῖται δὲ παρ’ ἐλπίδα τὴν ἑαυτῶν ὑπὸ τοῦ ἐμοῦ σοφίσματοσ ἐσώθησαν. Καὶ Τιβεριὰσ δὲ παρ’ ὀλίγον ἀνηρπάσθη ὑπὸ Γαλιλαίων τοιαύτησ αἰτίασ ὑποπεσούσησ·

τῶν ἐκ τῆσ βουλῆσ οἱ πρῶτοι γράφουσι πρὸσ τὸν βασιλέα παρακαλοῦντεσ ἀφικέσθαι πρὸσ αὐτοὺσ παραληψόμενον τὴν πόλιν. ὑπέσχετο δ’ ὁ βασιλεὺσ ἔρχεσθαι, καὶ τὰσ ἐπιστολὰσ ἀντιγράφει καὶ τῶν περὶ τὸν κοιτῶνα τινί, Κρίσπῳ μὲν τοὔνομα, τὸ δὲ γένοσ Ιοὐδαίῳ, δίδωσι πρὸσ τοὺσ Τιβεριεῖσ φέρειν.

τοῦτον κομίσαντα τὰ γράμματα γνωρίσαντεσ οἱ Γαλιλαῖοι καὶ συλλαβόντεσ ἄγουσιν ἐπ’ ἐμέ.

τὸ δὲ πᾶν πλῆθοσ, ὡσ ἤκουσεν, παροξυνθὲν ἐφ’ ὅπλα τρέπεται. συναχθέντεσ δὲ πολλοὶ πολλαχόθεν κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν ἧκον εἰσ Ἄσωχιν πόλιν, ἔνθα δὴ τὴν κατάλυσιν ἐποιούμην, καταβοήσεισ τε σφόδρα ἐποιοῦντο, προδότιν ἀποκαλοῦντεσ τὴν Τιβεριάδα καὶ βασιλέωσ φίλην, ἐπιτρέπειν τε ἠξίουν αὐτοῖσ καταβᾶσιν ἄρδην ἀφανίσαι·

καὶ γὰρ πρὸσ τοὺσ Τιβεριεῖσ εἶχον ἀπεχθῶσ, ὡσ πρὸσ τοὺσ Σεπφωρίτασ. Ἐγὼ δ’ ἀκούσασ ἠπόρουν, τίνα τρόπον ἐξαρπάσω τὴν Τιβεριάδα τῆσ Γαλιλαίων ὀργῆσ.

ἀρνήσασθαι γὰρ οὐκ ἐδυνάμην μὴ γεγραφέναι τοὺσ Τιβεριεῖσ καλοῦντασ τὸν βασιλέα· ἤλεγχον γὰρ αἱ παρ’ ἐκείνου πρὸσ αὐτοὺσ ἀντιγραφαὶ τὴν ἀλήθειαν. σύννουσ οὖν πολλὴν γενόμενοσ ὡρ́αν, "ὅτι μὲν ἠδικήκασιν, εἶπον, Τιβεριεῖσ, οἶδα κἀγώ, τὴν πόλιν δ’ αὐτῶν ὑμᾶσ οὐ κωλύσω διαρπάσαι.

δεῖ δ’ ὅμωσ καὶ μετὰ κρίσεωσ τὰ τηλικαῦτα πράττειν· οὐ γὰρ μόνοι Τιβεριεῖσ προδόται τῆσ ἐλευθερίασ ἡμῶν γεγόνασιν, ἀλλὰ πολλοὶ καὶ τῶν ἐν Γαλιλαίᾳ δοκιμωτάτων. προσμείνατε δὴ μέχρι τοὺσ αἰτίουσ ἀκριβῶσ ἐκμάθω, καὶ τότε πάντασ ὑποχειρίουσ ἕξετε καὶ ὅσουσ ἰδίᾳ ἐπάξαι δυνήσεσθε" .

ταῦτ’ εἰπὼν ἔπεισα τὸ πλῆθοσ καὶ παυσάμενοι τῆσ ὀργῆσ διελύθησαν.

τὸν παρὰ βασιλέωσ δὲ πεμφθέντα δῆσαι κελεύσασ, μετ’ οὐ πολλὰσ ἡμέρασ ἐπί τινα τῶν ἐμαυτοῦ χρειῶν ἐπείγουσαν σκηψάμενοσ ἐκδημεῖν τῆσ βασιλείασ, καλέσασ τὸν Κρῖσπον λάθρα προσέταξα μεθύσαι τὸν στρατιώτην φύλακα καὶ φυγεῖν πρὸσ βασιλέα· μὴ γὰρ διωχθήσεσθαι. καὶ ὁ μὲν ταῖσ ὑποθήκαισ πεισθεὶσ διέφυγε·

Τιβεριὰσ δὲ μέλλουσα δεύτερον ἀφανίζεσθαι στρατηγίᾳ τῇ ἐμῇ καὶ προνοίᾳ τῇ περὶ αὐτῆσ ὀξὺν οὕτωσ κίνδυνον διέφυγεν. Κατὰ τοῦτον δὲ τὸν καιρὸν Ιοὖστοσ ὁ Πιστοῦ παῖσ λαθὼν ἐμὲ διαδιδράσκει πρὸσ τὸν βασιλέα.

τὴν αἰτίαν δὲ δι’ ἣν τοῦτ’ ἔπραξεν ἀφηγήσομαι. λαβόντοσ ἀρχὴν Ιοὐδαίοισ τοῦ πρὸσ Ῥωμαίουσ πολέμου Τιβεριεῖσ διεγνώκεισαν ὑπακούειν βασιλεῖ καὶ Ῥωμαίων μὴ ἀφίστασθαι.

πείθει δ’ αὐτοὺσ Ιοὖστοσ ἐφ’ ὅπλα χωρῆσαι νεωτέρων αὐτὸσ ἐφιέμενοσ πραγμάτων καὶ δι’ ἐλπίδοσ ἔχων ἄρξειν Γαλιλαίων τε καὶ τῆσ ἑαυτοῦ πατρίδοσ. οὐ μὴν τῶν προσδοκηθέντων ἐπέτυχεν·

Γαλιλαῖοί τε γὰρ ἐχθρῶσ ἔχοντεσ πρὸσ τοὺσ Τιβεριεῖσ διὰ μῆνιν ὧν ὑπ’ αὐτοῦ πρὸ τοῦ πολέμου πεπόνθεισαν, οὐκ ἠνείχοντο στρατηγοῦντοσ αὐτῶν Ιοὔστου, κἀγὼ δὲ τὴν προστασίαν τῆσ Γαλιλαίασ πιστευθεὶσ ὑπὸ τοῦ κοινοῦ τῶν Ιἑροσολυμιτῶν, πολλάκισ εἰσ τοσαύτην ἧκον ὀργήν, ὡσ ὀλίγου δεῖν ἀποκτεῖναι τὸν Ιοὖστον, φέρειν αὐτοῦ τὴν μοχθηρίαν οὐ δυνάμενοσ. δείσασ οὖν ἐκεῖνοσ, μὴ καὶ λάβῃ τέλοσ ἅπαξ ὁ θυμόσ, ἔπεμψε πρὸσ βασιλέα Κρῖσπον ἀσφαλέστερον οἰκήσειν παρ’ ἐκείνῳ νομίζων.

Σεπφωρῖται δὲ παραδόξωσ τὸν πρῶτον κίνδυνον διαφυγόντεσ πρὸσ Κέστιον Γάλλον ἔπεμψαν ἥκειν παρακαλοῦντεσ ὡσ αὐτοὺσ θᾶττον παραληψόμενον τὴν πόλιν, ἢ πέμπειν δύναμιν τὴν ἀνακόψουσαν τὰσ ἐπ’ αὐτοὺσ τῶν πολεμίων ἐπιδρομάσ·

καὶ τέλοσ ἔπεισαν τὸν Γάλλον πέμψαι δύναμιν αὐτοῖσ ἱππικήν τε καὶ πεζικήν, ἣν ἐλθοῦσαν νυκτὸσ εἰσεδέξαντο. κακουμένησ δὲ ὑπὸ τῆσ Ῥωμαϊκῆσ στρατιᾶσ τῆσ [πέριξ] χώρασ ἀναλαβὼν ἐγὼ τοὺσ περὶ ἐμὲ στρατιώτασ ἧκον εἰσ Γαρεισ κώμην.

καὶ διὰ κλιμάκων ἐμβιβάσασ συχνοὺσ τῶν στρατιωτῶν ἐγκρατὴσ τοῦ πλείστου τῆσ πόλεωσ μέρουσ ἐγενόμην, μετ’ οὐ πολὺ δὲ διὰ τὴν τῶν τόπων ἄγνοιαν ἀναγκασθέντεσ ὑπεχωρήσαμεν, ἀνελόντεσ Ῥωμαίων μὲν ἱππεῖσ δύο, πεζοὺσ δὲ δέκα, ὀλίγουσ δὲ Σεπφωριτῶν, αὐτοὶ δ’ ἕνα μόνον ἀπεβάλομεν.

γενομένησ δ’ ὕστερον ἡμῖν κατὰ τὸ πεδίον μάχησ πρὸσ τοὺσ ἱππεῖσ μέχρι πολλοῦ καρτερῶσ διακινδυνεύσαντεσ ἡττήθημεν·

περιελθόντων γὰρ τῶν Ῥωμαίων οἱ μετ’ ἐμοῦ δείσαντεσ ἔφυγον εἰσ τοὐπίσω. πίπτει δ’ ἐπὶ τῆσ παρατάξεωσ ἐκείνησ εἷσ τῶν πεπιστευμένων τὴν τοῦ σώματόσ μου φυλακὴν Ιοὖστοσ τοὔνομα καὶ παρὰ βασιλεῖ ποτε τὴν αὐτὴν τάξιν ἐσχηκώσ. κατὰ τοῦτον δὲ τὸν καιρὸν ἡ παρὰ βασιλέωσ δύναμισ ἧκεν ἱππική τε καὶ πεζικὴ καὶ Σύλλασ ἐπ’ αὐτῆσ ἡγεμὼν ὁ ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων.

οὗτοσ οὖν βαλόμενοσ στρατόπεδον Ιοὐλιάδοσ ἀπέχον σταδίουσ πέντε φρουρὰν ἐφίστησιν ταῖσ ὁδοῖσ, τῇ τε εἰσ Σελεύκειαν ἀγούσῃ καὶ τῇ εἰσ Γάμαλα τὸ φρούριον, ὑπὲρ τοῦ τὰσ παρὰ τῶν Γαλιλαίων ὠφελείασ τοῖσ ἐνοίκοισ ἀποκλείειν. Ταῦτα δ’ ὡσ ἐπυθόμην ἐγὼ πέμπω δισχιλίουσ ὁπλίτασ καὶ στρατηγὸν αὐτῶν Ιἑρεμίαν, οἳ δὴ καὶ χάρακα θέντεσ ἀπὸ σταδίου τῆσ Ιοὐλιάδοσ πλησίον τοῦ Ιὀρδάνου ποταμοῦ πλέον ἀκροβολισμῶν οὐδὲν ἔπραξαν, μέχρι τρισχιλίουσ στρατιώτασ αὐτὸσ ἀναλαβὼν ἧκον πρὸσ αὐτούσ.

κατὰ δὲ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἔν τινι φάραγγι καθίσασ λόχον οὐκ ἄπωθεν αὐτῶν τοῦ χάρακοσ προεκαλούμην τοὺσ βασιλικοὺσ εἰσ μάχην, παραινέσασ τοῖσ μετ’ ἐμοῦ στρατιώταισ στρέψαι τὰ νῶτα, μέχρισ ἂν ἐπισπάσωνται τοὺσ πολεμίουσ προελθεῖν·

ὅπερ καὶ ἐγένετο. Σύλλασ γὰρ εἰκάσασ ταῖσ ἀληθείαισ τοὺσ ἡμετέρουσ φεύγειν προελθὼν ἐπιδιώκειν οἱο͂́σ τε ἦν, κατὰ νώτου δ’ αὐτὸν λαμβάνουσιν οἱ ἐκ τῆσ ἐνέδρασ καὶ σφόδρα πάντασ ἐθορύβησαν.

ἐγὼ δ’ εὐθὺσ ὀξείᾳ χρησάμενοσ ὑποστροφῇ μετὰ τῆσ δυνάμεωσ ὑπήντησα τοῖσ βασιλικοῖσ καὶ εἰσ φυγὴν ἔτρεψα.

κἂν κατώρθωτό μοι κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἡ πρᾶξισ μὴ ἐμποδὼν γενομένου δαίμονόσ τινοσ· ὁ γὰρ ἵπποσ, ἐφ’ ᾧ τὴν μάχην ἐποιούμην, εἰσ τελματώδη τόπον ἐμπεσὼν συγκατήνεγκέ με ἐπὶ τοὔδαφοσ.

θραύσεωσ δὲ τῶν ἄρθρων γενομένησ ἐπὶ τὸν ταρσὸν τῆσ χειρὸσ ἐκομίσθην εἰσ κώμην Κεφαρνωκὸν λεγομένην. οἱ δὲ ταῦτ’ ἀκούσαντεσ καὶ δεδοικότεσ, μή τι χεῖρον ἔπαθον, τῆσ μὲν ἐπὶ πλέον διώξεωσ ἀπέσχοντο, ὑπέστρεφον δὲ περὶ ἐμὲ λίαν ἀγωνιῶντεσ.

μεταπεμψάμενοσ οὖν ἰατροὺσ καὶ θεραπευθεὶσ τὴν ἡμέραν ἐκείνην αὐτοῦ κατέμεινα πυρέξασ, δόξαν τε τοῖσ ἰατροῖσ τῆσ νυκτὸσ εἰσ Ταριχέασ μετεκομίσθην. Σύλλασ δὲ καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ πυθόμενοι τὰ κατ’ ἐμὲ πάλιν ἐθάρρησαν, καὶ γνόντεσ ἀμελεῖσθαι τὰ περὶ τὴν φυλακὴν τοῦ στρατοπέδου διὰ νυκτὸσ ἱππέων λόχον ἱδρύσαντεσ ἐν τῷ πέραν τοῦ Ιὀρδάνου, γενομένησ ἡμέρασ εἰσ μάχην ἡμᾶσ προεκαλέσαντο.

τῶν δ’ ὑπακουσάντων καὶ μέχρι τοῦ πεδίου προελθόντων ἐπιφανέντεσ οἱ ἐκ τῆσ ἐνέδρασ ἱππεῖσ καὶ ταράξαντεσ αὐτοὺσ εἰσ φυγὴν ἔτρεψαν ἕξ τε τῶν ἡμετέρων ἀπέκτειναν, οὐ μὴν μέχρι τέλουσ τὴν νίκην ἤγαγον·

καταπεπλευκέναι γάρ τινασ ὁπλίτασ ἀκούσαντεσ ἀπὸ Ταριχεῶν εἰσ Ιοὐλιάδα φοβηθέντεσ ἀνεχώρησαν. Μετ’ οὐ πολὺν δὲ χρόνον Οὐεσπασιανὸσ εἰσ Τύρον ἀφικνεῖται καὶ σὺν αὐτῷ ὁ βασιλεὺσ Ἀγρίππασ.

καὶ οἱ Τύριοι βλασφημεῖν ἤρξαντο τὸν βασιλέα Τυρίων αὐτὸν καλοῦντεσ καὶ Ῥωμαίων πολέμιον· τὸν γὰρ στρατοπεδάρχην αὐτοῦ Φίλιππον ἔλεγον προδεδωκέναι τὴν βασιλικὴν αὐλὴν καὶ τὰσ Ῥωμαίων δυνάμεισ τὰσ οὔσασ ἐν Ιἑροσολύμοισ κατὰ τὴν αὐτοῦ πρόσταξιν. Οὐεσπασιανὸσ δὲ ἀκούσασ Τυρίοισ μὲν ἐπέπληξεν ὑβρίζουσιν ἄνδρα καὶ βασιλέα καὶ Ῥωμαίοισ φίλον, τῷ δὲ βασιλεῖ παρῄνεσεν πέμψαι Φίλιππον εἰσ Ῥώμην ὑφέξοντα λόγον Νέρωνι περὶ τῶν πεπραγμένων.

Φίλιπποσ δὲ πεμφθεὶσ οὐχ ἧκεν εἰσ ὄψιν Νέρωνι·

καταλαβὼν γὰρ αὐτὸν ἐν τοῖσ ἐσχάτοισ ὄντα διὰ τὰσ ἐμπεσούσασ ταραχὰσ καὶ τὸν ἐμφύλιον πόλεμον ὑπέστρεψε πρὸσ τὸν βασιλέα. ἐπεὶ δὲ Οὐεσπασιανὸσ εἰσ Πτολεμαί̈δα παρεγένετο, οἱ πρῶτοι τῶν τῆσ Συρίασ δέκα πόλεων κατεβόων Ιοὔστου τοῦ Τιβεριέωσ, ὅτι τὰσ κώμασ αὐτῶν ἐμπρήσειεν.

παρέδωκεν οὖν αὐτὸν Οὐεσπασιανὸσ τῷ βασιλεῖ κολασθησόμενον ὑπὸ τῶν τῆσ βασιλείασ ὑποτελῶν· ὁ βασιλεὺσ δ’ αὐτὸν ἔδησεν ἐπικρυψάμενοσ τοῦτο Οὐεσπασιανόν, ὡσ ἀνωτέρω δεδηλώκαμεν. Σεπφωρῖται δ’ ὑπαντήσαντεσ καὶ ἀσπασάμενοι Οὐεσπασιανὸν λαμβάνουσι δύναμιν καὶ στρατηγὸν Πλάκιδον, ἀναβάντεσ δὲ μετὰ τούτων ἑπομένου μου ἄχρι τῆσ εἰσ Γαλιλαίαν Οὐεσπασιανοῦ ἀφίξεωσ.

περὶ ἧσ τίνα τρόπον ἐγένετο, καὶ πῶσ περὶ Γάρισ κώμην τὴν πρώτην πρὸσ ἐμὲ μάχην ἐποιήσατο, καὶ ὡσ ἐκεῖθεν εἰσ τὰ Ιὠτάπατα ἀνεχώρησα, καὶ τὰ πεπραγμένα μοι κατὰ τὴν ταύτησ πολιορκίαν, καὶ ὃν τρόπον ζῶν ληφθεὶσ ἐδέθην καὶ πῶσ ἐλύθην, πάντα τε τὰ πεπραγμένα μοι κατὰ τὸν Ιοὐδαϊκὸν πόλεμον καὶ τὴν Ιἑροσολύμων πολιορκίαν μετ’ ἀκριβείασ ἐν ταῖσ περὶ τοῦ Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου βίβλοισ ἀπήγγελκα.

ἀναγκαῖον δ’ ἐστίν, ὡσ οἶμαι, καὶ ὅσα μὴ κατὰ τὸν Ιοὐδαϊκὸν πόλεμον ἀνέγραψα τῶν ἐν τῷ βίῳ μου πεπραγμένων νῦν προσαναγράψαι.

Τῆσ γὰρ τῶν Ιὠταπάτων πολιορκίασ λαβούσησ τέλοσ γενόμενοσ παρὰ Ῥωμαίοισ μετὰ πάσησ ἐπιμελείασ ἐφυλασσόμην τὰ πολλὰ διὰ τιμῆσ ἄγοντόσ με Οὐεσπασιανοῦ, καὶ δὴ κελεύσαντοσ αὐτοῦ ἠγαγόμην τινὰ παρθένον ἐκ τῶν αἰχμαλωτίδων τῶν κατὰ Καισάρειαν ἁλουσῶν ἐγχώριον.

οὐ παρέμενεν δ’ αὕτη μοι πολὺν χρόνον, ἀλλὰ λυθέντοσ καὶ μετὰ Οὐεσπασιανοῦ πορευθέντοσ εἰσ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἀπηλλάγη·

γυναῖκα δ’ ἑτέραν ἠγαγόμην κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν. κἀκεῖθεν ἐπὶ τὴν τῶν Ιἑροσολύμων πολιορκίαν συμπεμφθεὶσ Τίτῳ πολλάκισ ἀποθανεῖν ἐκινδύνευσα, τῶν τε Ιοὐδαίων διὰ σπουδῆσ ἐχόντων ὑποχείριόν με λαβεῖν τιμωρίασ ἕνεκα καὶ Ῥωμαίων ὁσάκι νικηθεῖεν πάσχειν τοῦτο κατ’ ἐμὴν προδοσίαν δοκούντων συνεχεῖσ καταβοήσεισ ἐπὶ τοῦ αὐτοκράτοροσ ἐγίγνοντο κολάζειν με ὡσ καὶ αὐτῶν προδότην ἀξιούντων.

Τίτοσ δὲ Καῖσαρ τὰσ πολέμου τύχασ οὐκ ἀγνοῶν σιγῇ τὰσ ἐπ’ ἐμὲ τῶν στρατιωτῶν ἐξέλυεν ὁρμάσ.

ἤδη δὲ κατὰ κράτοσ τῆσ τῶν Ιἑροσολυμιτῶν πόλεωσ ἐχομένησ Τίτοσ Καῖσαρ ἔπειθέν με πολλάκισ ἐκ τῆσ κατασκαφῆσ τῆσ πατρίδοσ πᾶν ὅ τι θέλοιμι λαβεῖν· συγχωρεῖν γὰρ αὐτὸσ ἔφασκεν. ἐγὼ δὲ τῆσ πατρίδοσ πεσούσησ μηδὲν ἔχων τιμιώτερον, ὃ τῶν ἐμαυτοῦ συμφορῶν εἰσ παραμυθίαν λαβὼν φυλάξαιμι, σωμάτων ἐλευθέρων τὴν αἴτησιν ἐποιούμην Τίτον καὶ βιβλίων ἱερῶν ἔλαβον χαρισαμένου Τίτου.

μετ’ οὐ πολὺ δὲ καὶ τὸν ἀδελφὸν μετὰ πεντήκοντα φίλων αἰτησάμενοσ οὐκ ἀπέτυχον.

καὶ εἰσ τὸ ἱερὸν δὲ πορευθεὶσ Τίτου τὴν ἐξουσίαν δόντοσ, ἔνθα πολὺ πλῆθοσ αἰχμαλώτων ἐγκέκλειστο γυναικῶν τε καὶ τέκνων, ὅσουσ ἐπέγνων φίλων ἐμῶν καὶ συνήθων ὑπάρχοντασ ἐρρυσάμην περὶ ἑκατὸν καὶ ἐνενήκοντα ὄντασ τὸν ἀριθμὸν καὶ οὐδὲ λύτρα καταθεμένουσ ἀπέλυσα συγχωρήσασ αὐτοὺσ τῇ προτέρᾳ τύχῃ. πεμφθεὶσ δ’ ὑπὸ Τίτου Καίσαροσ σὺν Κερεαλίῳ καὶ χιλίοισ ἱππεῦσιν εἰσ κώμην τινὰ Θεκῶαν λεγομένην προκατανοήσων, εἰ τόποσ ἐπιτήδειόσ ἐστιν χάρακα δέξασθαι, ὡσ ἐκεῖθεν ὑποστρέφων εἶδον πολλοὺσ αἰχμαλώτουσ ἀνεσταυρωμένουσ καὶ τρεῖσ ἐγνώρισα συνήθεισ μοι γενομένουσ, ἤλγησά τε τὴν ψυχὴν καὶ μετὰ δακρύων προσελθὼν Τίτῳ εἶπον.

ὁ δ’ εὐθὺσ ἐκέλευσεν καθαιρεθέντασ αὐτοὺσ θεραπείασ ἐπιμελεστάτησ τυχεῖν.

καὶ οἱ μὲν δύο τελευτῶσιν θεραπευόμενοι, ὁ δὲ τρίτοσ ἔζησεν. Ἐπεὶ δὲ κατέπαυσεν τὰσ ἐν τῇ Ιοὐδαίᾳ ταραχὰσ Τίτοσ, εἰκάσασ τοὺσ ἀγροὺσ οὓσ εἶχον ἐν τοῖσ Ιἑροσολύμοισ ἀνονήτουσ ἐσομένουσ μοι διὰ τὴν μέλλουσαν ἐκεῖ Ῥωμαίων φρουρὰν ἐγκαθέζεσθαι, ἔδωκεν ἑτέραν χώραν ἐν πεδίῳ, μέλλων τε ἀπαίρειν εἰσ τὴν Ῥώμην σύμπλουν ἐδέξατο πᾶσαν τιμὴν ἀπονέμων.

ἐπεὶ δ’ εἰσ τὴν Ῥώμην ἥκομεν, πολλῆσ ἔτυχον παρὰ Οὐεσπασιανοῦ προνοίασ·

καὶ γὰρ καὶ κατάλυσιν ἔδωκεν ἐν τῇ οἰκίᾳ τῇ πρὸ τῆσ ἡγεμονίασ αὐτῷ γενομένῃ πολιτείᾳ τε Ῥωμαίων ἐτίμησεν καὶ σύνταξιν χρημάτων ἔδωκεν καὶ τιμῶν διετέλει μέχρι τῆσ ἐκ τοῦ βίου μεταστάσεωσ οὐδὲν τῆσ πρὸσ ἐμὲ χρηστότητοσ ὑφελών, [ὅ μοι] διὰ τὸν φθόνον ἤνεγκε κίνδυνον· Ιοὐδαῖοσ γάρ τισ Ιὠνάθησ τοὔνομα στάσιν ἐξεγείρασ ἐν Κυρήνῃ καὶ δισχιλίουσ τῶν ἐγχωρίων συναναπείσασ, ἐκείνοισ μὲν αἴτιοσ ἀπωλείασ ἐγένετο, αὐτὸσ δὲ ὑπὸ τοῦ τῆσ χώρασ ἡγεμονεύοντοσ δεθεὶσ καὶ ἐπὶ τὸν αὐτοκράτορα πεμφθεὶσ ἔφασκεν ἐμὲ αὐτῷ ὅπλα πεπομφέναι καὶ χρήματα.

οὐ μὴν Οὐεσπασιανὸν ψευδόμενοσ ἔλαθεν, ἀλλὰ κατέγνω θάνατον αὐτοῦ, καὶ παραδοθεὶσ ἀπέθανεν.

πολλάκισ δὲ καὶ μετὰ ταῦτα τῶν βασκαινόντων μοι τῆσ εὐτυχίασ κατηγορίασ ἐπί με συνθέντων θεοῦ προνοίᾳ πάσασ διέφυγον. ἔλαβον δὲ παρὰ Οὐεσπασιανοῦ δωρεὰν γῆν οὐκ ὀλίγην ἐν τῇ Ιοὐδαίᾳ. καθ’ ὃν δὴ καιρὸν καὶ τὴν γυναῖκα μὴ ἀρεσκόμενοσ αὐτῆσ τοῖσ ἤθεσιν ἀπεπεμψάμην τριῶν παίδων γενομένην μητέρα, ὧν οἱ μὲν δύο ἐτελεύτησαν, εἷσ δέ, ὃν Ὑρκανὸν προσηγόρευσα, περίεστιν.

μετὰ ταῦτα ἠγαγόμην γυναῖκα κατῳκηκυῖαν μὲν ἐν Κρήτῃ, τὸ δὲ γένοσ Ιοὐδαίαν, γονέων εὐγενεστάτων καὶ τῶν κατὰ τὴν χώραν ἐπιφανεστάτων, ἤθει πολλῶν γυναικῶν διαφέρουσαν, ὡσ ὁ μετὰ ταῦτα βίοσ αὐτῆσ ἀπέδειξεν.

ἐκ ταύτησ δή μοι γίνονται παῖδεσ δύο, πρεσβύτεροσ μὲν Ιοὖστοσ, Σιμωνίδησ δὲ μετ’ ἐκεῖνον ὁ καὶ Ἀγρίππασ ἐπικληθείσ. ταῦτα μέν μοι τὰ κατὰ τὸν οἶκον.

διέμεινεν δὲ ὅμοια καὶ τὰ παρὰ τῶν αὐτοκρατόρων· Οὐεσπασιανοῦ γὰρ τελευτήσαντοσ Τίτοσ τὴν ἀρχὴν διαδεξάμενοσ ὁμοίαν τῷ πατρὶ τὴν τιμήν μοι διεφύλαξεν πολλάκισ τε κατηγορηθέντοσ οὐκ ἐπίστευσεν. διαδεξάμενοσ δὲ Τίτον Δομετιανὸσ καὶ προσηύξησεν τὰσ εἰσ ἐμὲ τιμάσ·

τούσ τε γὰρ κατηγορήσαντάσ μου Ιοὐδαίουσ ἐκόλασεν καὶ δοῦλον εὐνοῦχον παιδαγωγὸν τοῦ παιδόσ μου κατηγορήσαντα κολασθῆναι προσέταξεν, ἐμοὶ δὲ τῆσ ἐν Ιοὐδαίᾳ χώρασ ἀτέλειαν ἔδωκεν, ἥπερ ἐστὶ μεγίστη τιμὴ τῷ λαβόντι. καὶ πολλὰ δ’ ἡ τοῦ Καίσαροσ γυνὴ Δομετία διετέλεσεν εὐεργετοῦσά με. ταῦτα μὲν τὰ πεπραγμένα μοι διὰ παντὸσ τοῦ βίου ἐστίν, κρινέτωσαν δ’ ἐξ αὐτῶν τὸ ἦθοσ ὅπωσ ἂν ἐθέλωσιν ἕτεροι.

σοὶ δ’ ἀποδεδωκώσ, κράτιστε ἀνδρῶν Ἐπαφρόδιτε, τὴν πᾶσαν τῆσ ἀρχαιολογίασ ἀναγραφὴν ἐπὶ τοῦ παρόντοσ ἐνταῦθα καταπαύω τὸν λόγον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Flavius Josephus, Ιὠσήπου βίος

(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION