Euripides, The Trojan Women, episode, lyric 1:

ἒ ἔ. ἄρασσε κρᾶτα κούριμον, ἕλκ’ ὀνύχεσσι δίπτυχον παρειάν. ἰώ μοί μοι. μυσαρῷ δολίῳ λέλογχα φωτὶ δουλεύειν, πολεμίῳ δίκασ, παρανόμῳ δάκει, ὃσ πάντα τἀκεῖθεν ἐνθάδ<ε στρέφει, τὰ δ’> ἀντίπαλ’ αὖθισ ἐκεῖσε διπτύχῳ γλώσσᾳ φίλα τὰ πρότερ’ ἄφιλα τιθέμενοσ πάντων. γοᾶσθ’, ὦ Τρῳάδεσ, με. βέβακα δύσποτμοσ. οἴχομαι ἁ τάλαινα, δυστυχεστάτῳ προσέπεσον κλήρῳ.