Euripides, Suppliants, episode, lyric

(에우리피데스, Suppliants, episode, lyric)

ἰὼ τάλασ· μετέλαχεσ τύχασ Οἰδιπόδα, γέρον, μέροσ καὶ σὺ <καὶ> πόλισ ἐμὰ τλάμων. οἴμοι· τί δὴ βροτοῖσιν οὐκ ἔστιν τόδε, νέουσ δὶσ εἶναι καὶ γέροντασ αὖ πάλιν; ἀλλ’ ἐν δόμοισ μὲν ἤν τι μὴ καλῶσ ἔχῃ, γνώμαισιν ὑστέραισιν ἐξορθούμεθα, αἰῶνα δ’ οὐκ ἔξεστιν. εἰ δ’ ἦμεν νέοι δὶσ καὶ γέροντεσ, εἴ τισ ἐξημάρτανε, διπλοῦ βίου λαχόντεσ ἐξωρθούμεθ’ ἄν. ἐγὼ γὰρ ἄλλουσ εἰσορῶν τεκνουμένουσ παίδων ἐραστὴσ ἦ πόθῳ τ’ ἀπωλλύμην. εἰ δ’ ἐσ τόδ’ ἦλθον κἀξεπειράθην τέκνων οἱο͂ν στέρεσθαι πατέρα γίγνεται τέκνων, οὐκ ἄν ποτ’ ἐσ τόδ’ ἦλθον εἰσ ὃ νῦν κακόν· ὅστισ φυτεύσασ καὶ νεανίαν τεκὼν ἄριστον, εἶτα τοῦδε νῦν στερίσκομαι. εἰε͂̔ν· τί δὴ χρὴ τὸν ταλαίπωρόν με δρᾶν; στείχειν πρὸσ οἴκουσ; κᾆτ’ ἐρημίαν ἴδω πολλῶν μελάθρων, ἀπορίαν τ’ ἐμῷ βίῳ; ἢ πρὸσ μέλαθρα τοῦδε Καπανέωσ μόλω; ἥδιστα πρίν γε δῆθ’, ὅτ’ ἦν παῖσ ἥδε μοι. ἀλλ’ οὐκέτ’ ἔστιν, ἥ γ’ ἐμὴν γενειάδα προσήγετ’ αἰεὶ στόματι καὶ κάρα τόδε κατεῖχε χειρί· πατρὶ δ’ οὐδὲν ἥδιον γέροντι θυγατρόσ· ἀρσένων δὲ μείζονεσ ψυχαί, γλυκεῖαι δ’ ἧσσον ἐσ θωπεύματα. οὐχ ὡσ τάχιστα δῆτά μ’ ἄξετ’ ἐσ δόμουσ; σκότῳ δὲ δώσετ’· ἔνθ’ ἀσιτίαισ ἐμὸν δέμασ γεραιὸν συντακεὶσ ἀποφθερῶ. τί μ’ ὠφελήσει παιδὸσ ὀστέων θιγεῖν; ὦ δυσπάλαιστον γῆρασ, ὡσ μισῶ σ’ ἔχων, μισῶ δ’ ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντεσ ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν· οὓσ χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντασ ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION