Euripides, Rhesus, episode

ἄναξ, τοιούτων δεσπόταισιν ἄγγελος εἰήν τὸ λοιπὸν οἱά῀ σοι φέρω μαθεῖν.? ἦ πόλλ ἀγρώταις σκαιὰ πρόσκειται φρενί: καὶ γὰρ σὺ ποίμνας δεσπόταις τευχεσφόροις ἥκειν ἐοίκας ἀγγελῶν ἵν οὐ πρέπει. οὐκ οἶσθα δῶμα τοὐμὸν ἢ θρόνους πατρός, οἷ χρῆν γεγωνεῖν ς εὐτυχοῦντα ποίμνια· σκαιοὶ βοτῆρές ἐσμεν: οὐκ ἄλλως λέγω. ἀλλ οὐδὲν ἧσσον σοι φέρω κεδνοὺς λόγους. παῦσαι λέγων μοι τὰς προσαυλείους τύχας: μάχας πρὸ χειρῶν καὶ δόρη βαστάζομεν. τοιαῦτα κἀγὼ σημανῶν ἐλήλυθα: ἀνὴρ γὰρ ἀλκῆς μυρίας στρατηλατῶν στείχει φίλος σοὶ σύμμαχός τε τῇδε γῇ. ποίας πατρῴας γῆς ἐρημώσας πέδον· Θρῄκης: πατρὸς δὲ Στρυμόνος κικλήσκεται. Ῥῆσον τιθέντ ἔλεξας ἐν Τροίᾳ πόδα· ἔγνως: λόγου δὲ δὶς τόσου μ ἐκούφισας. καὶ πῶς πρὸς Ἴδης ὀργάδας πορεύεται, πλαγχθεὶς πλατείας πεδιάδος θ ἁμαξιτοῦ· οὐκ οἶδ ἀκριβῶς: εἰκάσαι γε μὴν πάρα. νυκτὸς γὰρ οὔτι φαῦλον ἐμβαλεῖν στρατόν, κλύοντα πλήρη πεδία πολεμίας χερός. φόβον δ ἀγρώσταις, οἳ κατ Ἰδαῖον λέπας οἰκοῦμεν αὐτόρριζον ἑστίαν χθονός, παρέσχε δρυμὸν νυκτὸς ἔνθηρον μολών. πολλῇ γὰρ ἠχῇ Θρῄκιος ῥέων στρατὸς ἔστειχε: θάμβει δ ἐκπλαγέντες ἱέμεν ποίμνας πρὸς ἄκρας, μή τις Ἀργείων μόλῃ λεηλατήσων καὶ σὰ πορθήσων σταθμά, πρὶν δὴ δι ὤτων γῆρυν οὐχ Ἑλληνικὴν ἐδεξάμεσθα καὶ μετέστημεν φόβου. στείχων δ ἄνακτος προυξερευνητὰς ὁδοῦ ἀνιστόρησα Θρῃκίοις προσφθέγμασι, Τίς ὁ στρατηγὸς καὶ τίνος κεκλημένος στείχει πρὸς ἄστυ Πριαμίδαισι σύμμαχος· καὶ πάντ ἀκούσας ὧν ἐφιέμην μαθεῖν, ἔστην:

ὁρῶ δὲ Ῥῆσον ὥστε δαίμονα ἑστῶτ ἐν ἵπποις Θρῃκίοις τ ὀχήμασι. χρυσῆ δὲ πλάστιγξ αὐχένα ζυγηφόρον πώλων ἔκλῃε χιόνος ἐξαυγεστέρων. πέλτη δ ἐπ ὤμων χρυσοκολλήτοις τύποις ἔλαμπε: Γοργὼν δ ὡς ἐπ αἰγίδος θεᾶς χαλκῆ μετώποις ἱππικοῖσι πρόσδετος πολλοῖσι σὺν κώδωσιν ἐκτύπει φόβον. στρατοῦ δὲ πλῆθος οὐδ ἂν ἐν ψήφου λόγῳ θέσθαι δυναίμην, ὡς ἄπλατον ἦν ἰδεῖν, πολλοὶ μὲν ἱππῆς, πολλὰ πελταστῶν τέλη, πολλοὶ δ ἀτράκτων τοξόται, πολὺς δ ὄχλος γυμνὴς ὁμαρτῇ, Θρῃκίαν ἔχων στολήν. τοιόσδε Τροίᾳ σύμμαχος πάρεστ ἀνήρ, ὃν οὔτε φεύγων οὔθ ὑποσταθεὶς δορὶ ὁ Πηλέως παῖς ἐκφυγεῖν δυνήσεται. ὅταν πολίταις εὐσταθῶσι δαίμονες, ἑρ´πει κατάντης ξυμφορὰ πρὸς τἀγαθά. πολλούς, ἐπειδὴ τοὐμὸν εὐτυχεῖ δόρυ καὶ Ζεὺς πρὸς ἡμῶν ἐστιν, εὑρήσω φίλους.

ἀλλ οὐδὲν αὐτῶν δεόμεθ, οἵτινες πάλαι μὴ ξυμπονοῦσιν, ἡνίκ ἐξώστης Ἄρης ἔθραυε λαίφη τῆσδε γῆς μέγας πνέων. Ῥῆσος δ ἔδειξεν οἱο῀ς ἦν Τροίᾳ φίλος: ἥκει γὰρ ἐς δαῖτ, οὐ παρὼν κυνηγέταις αἱροῦσι λείαν οὐδὲ συγκαμὼν δορί. ὀρθῶς ἀτίζεις κἀπίμομφος εἶ φίλοις: δέχου δὲ τοὺς θέλοντας ὠφελεῖν πόλιν. ἀρκοῦμεν οἱ σῴζοντες Ἴλιον πάλαι. πέποιθας ἤδη πολεμίους ᾑρηκέναι· πέποιθα: δείξει τοὐπιὸν σέλας θεοῦ. ὁρ´α τὸ μέλλον: πόλλ ἀναστρέφει θεός. μισῶ φίλοισιν ὕστερον βοηδρομεῖν. ὃ δ οὖν, ἐπείπερ ἦλθε, σύμμαχος μὲν οὔ, ξένος δὲ πρὸς τράπεζαν ἡκέτω ξένων: χάρις γὰρ αὐτῷ Πριαμιδῶν διώλετο. ἄναξ, ἀπωθεῖν συμμάχους ἐπίφθονον. φόβος γένοιτ ἂν πολεμίοις ὀφθεὶς μόνον. σύ τ εὖ παραινεῖς καὶ σὺ καιρίως σκοπεῖς. ὁ χρυσοτευχὴς δ οὕνεκ ἀγγέλου λόγων Ῥῆσος παρέστω τῇδε σύμμαχος χθονί.?