Euripides, Phoenissae, episode, iambic 4:

οὐ μὴ ἐς γάμους σοὺς συμφορὰν κτήσῃ γόοις.? ἦ γὰρ γαμοῦμαι ζῶσα παιδὶ σῷ ποτε· πολλή ς ἀνάγκη: ποῖ γὰρ ἐκφεύξῃ λέχος· νὺξ ἆρ ἐκείνη Δαναΐδων μ ἕξει μίαν. εἶδες τὸ τόλμημ οἱο῀ν ἐξωνείδισεν· ἴστω σίδηρος ὁρ´κιόν τέ μοι ξίφος. τί δ ἐκπροθυμῇ τῶνδ ἀπηλλάχθαι γάμων· συμφεύξομαι τῷδ ἀθλιωτάτῳ πατρί. γενναιότης σοι, μωρία δ ἔνεστί τις. καὶ ξυνθανοῦμαί γ, ὡς μάθῃς περαιτέρω. ἴθ, οὐ φονεύσεις παῖδ ἐμόν, λίπε χθόνα. ὦ θύγατερ, αἰνῶ μέν σε τῆς προθυμίας. ἀλλ εἰ γαμοίμην, σὺ δὲ μόνος φεύγοις, πάτερ· μέν εὐτυχοῦσα, τἄμ ἐγὼ στέρξω κακά. καὶ τίς σε τυφλὸν ὄντα θεραπεύσει, πάτερ· πεσὼν ὅπου μοι μοῖρα κείσομαι πέδῳ. ὁ δ Οἰδίπους ποῦ καὶ τὰ κλείν αἰνίγματα· ὄλωλ: ἓν ἦμάρ μ ὤλβις, ἓν δ ἀπώλεσεν. οὔκουν μετασχεῖν κἀμὲ δεῖ τῶν σῶν κακῶν· αἰσχρὰ φυγὴ θυγατρὶ σὺν τυφλῷ πατρί. οὔ, σωφρονούσῃ γ, ἀλλὰ γενναία, πάτερ. προσάγαγέ νύν με, μητρὸς ὡς ψαύσω σέθεν. ἰδού, γεραιᾶς φιλτάτης ψαῦσον χερί. ὦ μῆτερ, ὦ ξυνάορ ἀθλιωτάτη. οἰκτρὰ πρόκειται, πάντ ἔχους ὁμοῦ κακά. Ἐτεοκλέους δὲ πτῶμα Πολυνείκους τε ποῦ· τώδ ἐκτάδην σοι κεῖσθον ἀλλήλοιν πέλας. πρόσθες τυφλὴν χεῖρ ἐπὶ πρόσωπα δυστυχῆ. ἰδού, θανόντων σῶν τέκνων ἅπτου χερί. ὦ φίλα πεσήματ ἄθλι ἀθλίου πατρός. ὦ φίλτατον δῆτ ὄνομα Πολυνείκους ἐμοί. νῦν χρησμός, ὦ παῖ, Λοξίου περαίνεται. ὁ ποῖος· ἀλλ ἦ πρὸς κακοῖς ἐρεῖς κακά· ἐν ταῖς Ἀθήναις κατθανεῖν μ ἀλώμενον. ποῦ· τίς σε πύργος Ἀτθίδος προσδέξεται· ἱερὸς Κολωνός, δώμαθ ἱππίου θεοῦ. ἀλλ εἰᾶ, τυφλῷ τῷδ ὑπηρέτει πατρί, ἐπεὶ προθυμῇ τῆσδε κοινοῦσθαι φυγῆς.?