Euripides, Phoenissae, episode, lyric

(에우리피데스, Phoenissae, episode, lyric)

οὐ προκαλυπτομένα βοτρυχώδεοσ ἁβρὰ παρηίδοσ οὐδ’ ὑπὸ παρθενί‐ ασ τὸν ὑπὸ βλεφάροισ φοίνικ’, ἐρύθημα προσώπου, αἰδομένα φέρομαι βάκχα νεκύ‐ ων, κράδεμνα δικοῦσα κόμασ ἀπ’ ἐ‐ μᾶσ, στολίδοσ κροκόεσσαν ἀνεῖσα τρυφάν, ἁγεμόνευμα νεκροῖσι πολύστονον. αἰαῖ, ἰώ μοι. ὦ Πολύνεικεσ, ἔφυσ ἄρ’ ἐπώνυμοσ· ὤμοι μοι, Θῆβαι· σὰ δ’ ἔρισ ‐ οὐκ ἔρισ, ἀλλὰ φόνῳ φόνοσ ‐ Οἰδιπόδα δόμον ὤλεσε κρανθεῖσ’ αἵματι δεινῷ, αἵματι λυγρῷ. τίνα προσῳδὸν ἢ τίνα μουσοπόλον στοναχὰν ἐπὶ δάκρυσι δάκρυσιν, ὦ δόμοσ, ὦ δόμοσ, ἀγκαλέσωμαι, τρισσὰ φέρουσα τάδ’ αἵματα σύγγονα, ματέρα καὶ τέκνα, χάρματ’ Ἐρινύοσ; ἃ δόμον Οἰδιπόδα πρόπαν ὤλεσε, τᾶσ ἀγρίασ ὅτε δυσξυνέτου ξυνετὸν μέλοσ ἔγνω Σφιγγὸσ ἀοιδοῦ σῶμα φονεύσασ. ἰώ μοί μοι, πάτερ, τίσ Ἑλλὰσ ἢ βάρβαροσ ἢ τῶν προπάροιθ’ εὐγενετᾶν ἕτεροσ ἔτλα κακῶν τοσῶνδ’ αἵματοσ ἁμερίου τοιάδ’ ἄχεα φανερά; τάλαιν’, ὡσ ἐλελίζει ‐ τίσ ἄρ’ ὄρνισ, ἢ δρυὸσ ἢ ἐλάτασ ἀκροκόμοισ ἀμφὶ κλάδοισ ἑζομένα, μονομάτορσιν ὀδυρμοῖσ ἐμοῖσ ἄχεσι συνῳδόσ; αἴλινον αἰάγμασιν ἃ τοῖσδε προκλαίω μονάδ’ αἰ‐ ῶνα διάξουσα τὸν αἰεὶ χρόνον ἐν λειβομένοισιν δάκρυσιν ἰαχήσω. τίν’ ἐπὶ πρῶτον ἀπὸ χαί‐ τασ σπαραγμοῖσ ἀπαρχὰσ βάλω; ματρὸσ ἐμᾶσ ἢ διδύμοι‐ σι γάλακτοσ παρὰ μαστοῖσ ἢ πρὸσ ἀδελ‐ φῶν οὐλόμεν’ αἰκίσματα νεκρῶν; ὀτοτοτοῖ λεῖπε σοὺσ δόμουσ, ἀλαὸν ὄμμα φέρων, πάτερ γεραιέ, δεῖξον, Οἰδιπόδα, σὸν αἰῶνα μέλεον, ὃσ ἐπὶ δώμασιν ἀέριον σκότον ὄμμασι σοῖσι βαλὼν ἕλκεισ μακρόπνουν ζόαν.

κλύεισ, ὦ κατ’ αὐλὰν ἀλαίνων γεραιὸν πόδ’ ἢ δεμνίοισ δύ‐ στανοσ ἰαύων; τί μ’, ὦ παρθένε, βακτρεύμασι τυφλοῦ ποδὸσ ἐξάγαγεσ ἐσ φῶσ λεχήρη σκοτίων ἐκ θαλάμων οἰκ‐ τροτάτοισιν δακρύοισιν, πολιὸν αἰθέροσ ἀφανὲσ εἴδωλον ἢ νέκυν ἔνερθεν ἢ πτανὸν ὄνειρον; δυστυχὲσ ἀγγελίασ ἔποσ οἴσῃ, πάτερ, οὐκέτι σοι τέκνα λεύσσει φάοσ οὐδ’ ἄλοχοσ, παραβάκτροισ ἃ πόδα σὸν τυφλόπουν θεραπεύμασιν αἰὲν ἐμόχθει, <ὦ> πάτερ, ὤμοι. ὤμοι ἐμῶν παθέων· πάρα γὰρ στενάχειν τάδ’, ἀυτεῖν. τρισσαὶ ψυχαί· ποίᾳ μοίρᾳ πῶσ ἔλιπον φάοσ; ὦ τέκνον, αὔδα. οὐκ ἐπ’ ὀνείδεσιν οὐδ’ ἐπιχάρμασιν, ἀλλ’ ὀδύναισι λέγω·

σὸσ ἀλάστωρ ξίφεσιν βρίθων καὶ πυρὶ καὶ σχετλίαισι μάχαισ ἐπὶ παῖδασ ἔβα σούσ, ὦ πάτερ, ὤ μοι. αἰαῖ. τί τάδε καταστένεισ, τέκνα. δι’ ὀδύνασ ἔβασ· εἰ δὲ τέθριππά γ’ ἔθ’ ἁρ́ματα λεύσσων ἀελίου τάδε σώματα νεκρῶν ὄμματοσ αὐγαῖσ σαῖσ ἐπενώμασ ‐ τῶν μὲν ἐμῶν τεκέων φανερὸν κακόν· ἁ δὲ τάλαιν’ ἄλοχοσ τίνι μοι, τέκνον, ὤλετο μοίρᾳ; δάκρυα γοερὰ φανερὰ πᾶσι τιθεμένα, τέκεσι μαστὸν ἔφερεν ἔφερεν ἱκέτισ ἱκέτιν ὀρομένα. ηὑρ͂ε δ’ ἐν Ἠλέκτραισι πύλαισ τέκνα λωτοτρόφον κατὰ λείμακα λόγχαισ, κοινὸν ἐνυάλιον, μάτηρ, ὥστε λέοντασ ἐναύλουσ, μαρναμένουσ ἐπὶ τραύμασιν, αἵματοσ ἤδη ψυχρὰν λοιβὰν φονίαν, ἃν ἔλαχ’ Αἵδασ, ὤπασε δ’ Ἄρησ· χαλκόκροτον δὲ λαβοῦσα νεκρῶν πάρα φάσγανον εἴσω σαρκὸσ ἔβαψεν, ἄχει δὲ τέκνων ἔπεσ’ ἀμφὶ τέκνοισι. πάντα δ’ ἐν ἄματι τῷδε συνάγαγεν, ὦ πάτερ, ἁμετέροισι δόμοισιν ἄχη θεὸσ ὃσ τάδε τελευτᾷ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION