Euripides, Phoenissae, choral, strophe 2

(에우리피데스, Phoenissae, choral, strophe 2)

νῦν δέ μοι πρὸ τειχέων θούριοσ μολὼν Ἄρησ αἷμα δάιον φλέγει τᾷδ’, ὃ μὴ τύχοι, πόλει· κοινὰ γὰρ φίλων ἄχη, κοινὰ δ’, εἴ τι πείσεται ἑπτάπυργοσ ἅδε γᾶ, Φοινίσσᾳ χώρᾳ. φεῦ φεῦ. κοινὸν αἷμα, κοινὰ τέκεα τᾶσ κερασφόρου πέφυκεν Ιοὖσ· ὧν μέτεστί μοι πόνων.