Euripides, episode, iambic 19:

(에우리피데스, episode, iambic 19:)

ἐρεῖσ· ἀδύνατον. αὐτὸ τοῦτο· τοὺσ φίλουσ ἐν τοῖσ κακοῖσ χρὴ τοῖσ φίλοισιν ὠφελεῖν· ὅταν δ’ ὁ δαίμων εὖ διδῷ, τί δεῖ φίλων; ἀρκεῖ γὰρ αὐτὸσ ὁ θεὸσ ὠφελεῖν θέλων. φιλεῖν δάμαρτα πᾶσιν Ἕλλησιν δοκεῖσ· κοὐχ ὑποτρέχων σε τοῦτο θωπείᾳ λέγω· ταύτησ ἱκνοῦμαί σ’ ‐ ὦ μέλεοσ ἐμῶν κακῶν, ἐσ οἱο͂ν ἥκω. τί δέ; ταλαιπωρεῖν με δεῖ· ὑπὲρ γὰρ οἴκου παντὸσ ἱκετεύω τάδε. ὦ πατρὸσ ὅμαιμε θεῖε, τὸν κατὰ χθονὸσ θανόντ’ ἀκούειν τάδε δόκει, ποτωμένην ψυχὴν ὑπὲρ σοῦ, καὶ λέγειν ἃ ἐγὼ λέγω, ταὔτ’ ἔσ τε δάκρυα καὶ γόουσ καὶ συμφοράσ. εἴρηκα κἀπῄτηκα τὴν σωτηρίαν, θηρῶν ὃ πάντεσ κοὐκ ἐγὼ ζητῶ μόνοσ. κἀγώ σ’ ἱκνοῦμαι καὶ γυνή περ οὖσ’ ὅμωσ τοῖσ δεομένοισιν ὠφελεῖν· οἱο͂́σ τε δ’ εἶ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION