Euripides, choral, antistrophe 2

(에우리피데스, choral, antistrophe 2)

θρόει τίσ κακῶν τελευτὰ μένει. σύ τε γὰρ ἐν νεκροῖσ, τό τ’ ἐμὸν οἴχεται βίου τὸ πλέον μέροσ ἐν στοναχαῖσί τε καὶ γόοισι δάκρυσί τ’ ἐννυχίοισ, ἄγαμοσ ἐπὶ δ’ ἄτεκνοσ ἅτε βίοτον ἁ μέλεοσ ἐσ τὸν αἰὲν ἕλκω χρόνον. θανεῖν <θανεῖν>, τί δ’ ἄλλο; οὐδὲ γὰρ πόθον ἔχει βορᾶσ. πρόδηλοσ ἆρ’ ὁ πότμοσ. ἐξέθυσ’ ὁ Φοῖβοσ ἡμᾶσ μέλεον ἀπόφονον αἷμα δοὺσ πατροφόνου ματρόσ. δίκᾳ μέν. καλῶσ δ’ οὔ. ἔκανεσ ἔθανεσ, ὦ τεκομένα με μᾶτερ, ἀπὸ δ’ ὤλεσασ πατέρα τέκνα τε τάδε σέθεν ἀφ’ αἵματοσ· ὀλόμεθ’ ἰσονέκυεσ, ὀλόμεθα.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION