Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 2:

(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode 2:)

ἐπεὶ πρὸσ ἀκτὰσ ἤλθομεν θαλασσίασ, οὗ ναῦσ Ὀρέστου κρύφιοσ ἦν ὡρμισμένη, ἡμᾶσ μέν, οὓσ σὺ δεσμὰ συμπέμπεισ ξένων ἔχοντασ, ἐξένευσ’ ἀποστῆναι πρόσω Ἀγαμέμνονοσ παῖσ, ὡσ ἀπόρρητον φλόγα θύουσα καὶ καθαρμὸν ὃν μετῴχετο, αὐτὴ δ’ ὄπισθε δέσμ’ ἔχουσα τοῖν ξένοιν ἔστειχε χερσί. καὶ τάδ’ ἦν ὕποπτα μέν, ἤρεσκε μέντοι σοῖσι προσπόλοισ, ἄναξ. χρόνῳ δ’, ἵν’ ἡμῖν δρᾶν τι δὴ δοκοῖ πλέον, ἀνωλόλυξε καὶ κατῇδε βάρβαρα μέλη μαγεύουσ’, ὡσ φόνον νίζουσα δή. ἐπεὶ δὲ δαρὸν ἦμεν ἥμενοι χρόνον, ἐσῆλθεν ἡμᾶσ μὴ λυθέντεσ οἱ ξένοι κτάνοιεν αὐτὴν δραπέται τ’ οἰχοίατο. φόβῳ δ’ ἃ μὴ χρῆν εἰσορᾶν καθήμεθα σιγῇ· τέλοσ δὲ πᾶσιν ἦν αὑτὸσ λόγοσ στείχειν ἵν’ ἦσαν, καίπερ οὐκ ἐωμένοισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION