Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, anapests 1:

(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, anapests 1:)

ὄρνιθα μὲν τόνδ’ αἴσιον ποιούμεθα, τὸ σόν τε χρηστὸν καὶ λόγων εὐφημίαν· ἐλπίδα δ’ ἔχω τιν’ ὡσ ἐπ’ ἐσθλοῖσιν γάμοισ πάρειμι νυμφαγωγόσ. ἀλλ’ ὀχημάτων ἔξω πορεύεθ’ ἃσ φέρω φερνὰσ κόρῃ, καὶ πέμπετ’ ἐσ μέλαθρον εὐλαβούμενοι. σὺ δ’, ὦ τέκνον μοι, λεῖπε πωλικοὺσ ὄχουσ, ἁβρὸν τιθεῖσα κῶλον ἀσθενέσ θ’ ἅμα. ὑμεῖσ δέ, νεάνιδέσ, νιν ἀγκάλαισ ἔπι δέξασθε καὶ πορεύσατ’ ἐξ ὀχημάτων. κἀμοὶ χερόσ τισ ἐνδότω στηρίγματα, θάκουσ ἀπήνησ ὡσ ἂν ἐκλίπω καλῶσ. αἳ δ’ ἐσ τὸ πρόσθεν στῆτε πωλικῶν ζυγῶν· φοβερὸν γὰρ ἀπαράμυθον ὄμμα πωλικόν· καὶ παῖδα τόνδε, τὸν Ἀγαμέμνονοσ γόνον, λάζυσθ’, Ὀρέστην· ἔτι γάρ ἐστι νήπιοσ. τέκνον, καθεύδεισ πωλικῷ δαμεὶσ ὄχῳ; ἔγειρ’ ἀδελφῆσ ἐφ’ ὑμέναιον εὐτυχῶσ· ἀνδρὸσ γὰρ ἀγαθοῦ κῆδοσ αὐτὸσ ἐσθλὸσ ὢν λήψῃ, κόρησ Νηρῇδοσ ἰσόθεον γένοσ. ἑξῆσ κάθησο δεῦρό μου ποδόσ, τέκνον· πρὸσ μητέρ’, Ἰφιγένεια, μακαρίαν δέ με ξέναισι ταῖσδε πλησία σταθεῖσα δόσ, καὶ ‐ δεῦρο δὴ ‐ πατέρα πρόσειπε σὸν φίλον. ὦ μῆτερ, ὑποδραμοῦσά σ’· ὀργισθῇσ δὲ μή· πρὸσ στέρνα πατρὸσ στέρνα τἀμὰ περιβαλῶ. ὦ σέβασ ἐμοὶ μέγιστον, Ἀγαμέμνων ἄναξ, ἥκομεν, ἐφετμαῖσ οὐκ ἀπιστοῦσαι σέθεν. ἐγὼ δὲ βούλομαι τὰ σὰ στέρν’, ὦ πάτερ, ὑποδραμοῦσα προσβαλεῖν διὰ χρόνου· ποθῶ γὰρ ὄμμα δὴ σόν. ὀργισθῇσ δὲ μή. ἀλλ’, ὦ τέκνον, χρή· φιλοπάτωρ δ’ ἀεί ποτ’ εἶ μάλιστα παίδων τῷδ’ ὅσουσ ἐγὼ ’τεκον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION