헬라어 문장 검색 - ΕυριπίΙπηιγεν́05́2́

(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, anapests)

στῶμεν, Χαλκίδοσ ἔκγονα θρέμματα, τὴν βασίλειαν δεξώμεθ’ ὄχων ἄπο μὴ σφαλερῶσ ἐπὶ γαῖαν, ἀγανῶσ δὲ χεροῖν μαλακῇ ῥώμῃ, μὴ ταρβήσῃ νεωστί μοι μολὸν κλεινὸν τέκνον Ἀγαμέμνονοσ, μηδὲ θόρυβον μηδ’ ἔκπληξιν ταῖσ Ἀργείαισ ξεῖναι ξείναισ παρέχωμεν. ὄρνιθα μὲν τόνδ’ αἴσιον ποιούμεθα, τὸ σόν τε χρηστὸν καὶ λόγων εὐφημίαν· ἐλπίδα δ’ ἔχω τιν’ ὡσ ἐπ’ ἐσθλοῖσιν γάμοισ πάρειμι νυμφαγωγόσ. ἀλλ’ ὀχημάτων ἔξω πορεύεθ’ ἃσ φέρω φερνὰσ κόρῃ, καὶ πέμπετ’ ἐσ μέλαθρον εὐλαβούμενοι. σὺ δ’, ὦ τέκνον μοι, λεῖπε πωλικοὺσ ὄχουσ, ἁβρὸν τιθεῖσα κῶλον ἀσθενέσ θ’ ἅμα. ὑμεῖσ δέ, νεάνιδέσ, νιν ἀγκάλαισ ἔπι δέξασθε καὶ πορεύσατ’ ἐξ ὀχημάτων. κἀμοὶ χερόσ τισ ἐνδότω στηρίγματα, θάκουσ ἀπήνησ ὡσ ἂν ἐκλίπω καλῶσ. αἳ δ’ ἐσ τὸ πρόσθεν στῆτε πωλικῶν ζυγῶν· φοβερὸν γὰρ ἀπαράμυθον ὄμμα πωλικόν· καὶ παῖδα τόνδε, τὸν Ἀγαμέμνονοσ γόνον, λάζυσθ’, Ὀρέστην· ἔτι γάρ ἐστι νήπιοσ. τέκνον, καθεύδεισ πωλικῷ δαμεὶσ ὄχῳ; ἔγειρ’ ἀδελφῆσ ἐφ’ ὑμέναιον εὐτυχῶσ· ἀνδρὸσ γὰρ ἀγαθοῦ κῆδοσ αὐτὸσ ἐσθλὸσ ὢν λήψῃ, κόρησ Νηρῇδοσ ἰσόθεον γένοσ. ἑξῆσ κάθησο δεῦρό μου ποδόσ, τέκνον· πρὸσ μητέρ’, Ἰφιγένεια, μακαρίαν δέ με ξέναισι ταῖσδε πλησία σταθεῖσα δόσ, καὶ ‐ δεῦρο δὴ ‐ πατέρα πρόσειπε σὸν φίλον. ὦ μῆτερ, ὑποδραμοῦσά σ’· ὀργισθῇσ δὲ μή· πρὸσ στέρνα πατρὸσ στέρνα τἀμὰ περιβαλῶ. ὦ σέβασ ἐμοὶ μέγιστον, Ἀγαμέμνων ἄναξ, ἥκομεν, ἐφετμαῖσ οὐκ ἀπιστοῦσαι σέθεν. ἐγὼ δὲ βούλομαι τὰ σὰ στέρν’, ὦ πάτερ, ὑποδραμοῦσα προσβαλεῖν διὰ χρόνου· ποθῶ γὰρ ὄμμα δὴ σόν. ὀργισθῇσ δὲ μή. ἀλλ’, ὦ τέκνον, χρή· φιλοπάτωρ δ’ ἀεί ποτ’ εἶ μάλιστα παίδων τῷδ’ ὅσουσ ἐγὼ ’τεκον. ὦ πάτερ, ἐσεῖδόν σ’ ἀσμένη πολλῷ χρόνῳ.

καὶ γὰρ πατὴρ σέ· τόδ’ ἴσον ὑπὲρ ἀμφοῖν λέγεισ. χαῖρ’· εὖ δέ μ’ ἀγαγὼν πρὸσ σ’ ἐποίησασ, πάτερ. οὐκ οἶδ’ ὅπωσ φῶ τοῦτο καὶ μὴ φῶ, τέκνον. ἐά· ὡσ οὐ βλέπεισ ἕκηλον ἄσμενόσ μ’ ἰδών. πόλλ’ ἀνδρὶ βασιλεῖ καὶ στρατηλάτῃ μέλει. παρ’ ἐμοὶ γενοῦ νῦν, μὴ ’πὶ φροντίδασ τρέπου. ἀλλ’ εἰμὶ παρὰ σοὶ νῦν ἅπασ κοὐκ ἄλλοθι. μέθεσ νυν ὀφρὺν ὄμμα τ’ ἔκτεινον φίλον. ἰδού, γέγηθά σ’ ὡσ γέγηθ’ ὁρῶν, τέκνον. κἄπειτα λείβεισ δάκρυ’ ἀπ’ ὀμμάτων σέθεν; μακρὰ γὰρ ἡμῖν ἡ ’πιοῦσ’ ἀπουσία. οὐκ οἶδ’ ὅ τι φῄσ, οὐκ οἶδα, φίλτατ’ ἐμοὶ πάτερ. συνετὰ λέγουσα μᾶλλον εἰσ οἶκτόν μ’ ἄγεισ. ἀσύνετά νυν ἐροῦμεν, εἰ σέ γ’ εὐφρανῶ. παπαῖ. τὸ σιγᾶν οὐ σθένω· σὲ δ’ ᾔνεσα. μέν’, ὦ πάτερ, κατ’ οἶκον ἐπὶ τέκνοισ σέθεν. θέλω γε· τὸ θέλειν δ’ οὐκ ἔχων ἀλγύνομαι. ὄλοιντο λόγχαι καὶ τὰ Μενέλεω κακά. ἄλλουσ ὀλεῖ πρόσθ’ ἃ ἐμὲ διολέσαντ’ ἔχει. ὡσ πολὺν ἀπῆσθα χρόνον ἐν Αὐλίδοσ μυχοῖσ. καὶ νῦν γέ μ’ ἴσχει δή τι μὴ στέλλειν στρατόν. ποῦ τοὺσ Φρύγασ λέγουσιν ᾠκίσθαι, πάτερ; οὗ μήποτ’ οἰκεῖν ὤφελ’ ὁ Πριάμου Πάρισ. μακρὰν ἀπαίρεισ, ὦ πάτερ, λιπὼν ἐμέ. εἰσ ταὐτόν, ὦ θύγατερ, ἥκεισ σῷ πατρί. φεῦ· εἴθ’ ἦν καλόν μοι σοί τ’ ἄγειν σύμπλουν ἐμέ. ἔτ’ ἔστι καὶ σοὶ πλοῦσ, ἵν’ ἀμμνήσῃ πατρόσ. σὺν μητρὶ πλεύσασ’ ἢ μόνη πορεύσομαι; μόνη, μονωθεῖσ’ ἀπὸ πατρὸσ καὶ μητέροσ. οὔ πού μ’ ἐσ ἄλλα δώματ’ οἰκίζεισ, πάτερ; ἐατέ’· οὐ χρὴ τοιάδ’ εἰδέναι κόρασ. σπεῦδ’ ἐκ Φρυγῶν μοι, θέμενοσ εὖ τἀκεῖ, πάτερ. θῦσαί με θυσίαν πρῶτα δεῖ τιν’ ἐνθάδε. ἀλλὰ ξὺν ἱεροῖσ χρὴ τό γ’ εὐσεβὲσ σκοπεῖν. εἴσῃ σύ· χερνίβων γὰρ ἑστήξῃ πέλασ. στήσομεν ἄρ’ ἀμφὶ βωμόν, ὦ πάτερ, χορούσ; ζηλῶ σὲ μᾶλλον ἢ ’μὲ τοῦ μηδὲν φρονεῖν.

χώρει δὲ μελάθρων ἐντόσ ‐ ὀφθῆναι κόραισ πικρόν ‐ φίλημα δοῦσα δεξιάν τέ μοι, μέλλουσα δαρὸν πατρὸσ ἀποικήσειν χρόνον. ὦ στέρνα καὶ παρῇδεσ, ὦ ξανθαὶ κόμαι, ὡσ ἄχθοσ ὑμῖν ἐγένεθ’ ἡ Φρυγῶν πόλισ Ἑλένη τε. ‐ παύω τοὺσ λόγουσ· ταχεῖα γὰρ νοτὶσ διώκει μ’ ὀμμάτων ψαύσαντά σου. ἴθ’ ἐσ μέλαθρα. σὲ δὲ παραιτοῦμαι τάδε, Λήδασ γένεθλον, εἰ κατῳκτίσθην ἄγαν, μέλλων Ἀχιλλεῖ θυγατέρ’ ἐκδώσειν ἐμήν. ἀποστολαὶ γὰρ μακάριαι μέν, ἀλλ’ ὅμωσ δάκνουσι τοὺσ τεκόντασ, ὅταν ἄλλοισ δόμοισ παῖδασ παραδιδῷ πολλὰ μοχθήσασ πατήρ. οὐχ ὧδ’ ἀσύνετόσ εἰμι, πείσεσθαι δέ με καὐτὴν δόκει τάδ’, ὥστε μή σε νουθετεῖν, ὅταν σὺν ὑμεναίοισιν ἐξάγω κόρην· ἀλλ’ ὁ νόμοσ αὐτὰ τῷ χρόνῳ συνισχανεῖ. τοὔνομα μὲν οὖν παῖδ’ οἶδ’ ὅτῳ κατῄνεσασ, γένουσ δ’ ὁποίου χὡπόθεν, μαθεῖν θέλω. Αἴγινα θυγάτηρ ἐγένετ’ Ἀσωποῦ πατρόσ. ταύτην δὲ θνητῶν ἢ θεῶν ἔζευξε τίσ; Ζεύσ· Αἰακὸν δ’ ἔφυσεν, Οἰνώνησ πρόμον. τὰ δ’ Αἰακοῦ παῖσ τίσ κατέσχε δώματα; Πηλεύσ· ὁ Πηλεὺσ δ’ ἔσχε Νηρέωσ κόρην. θεοῦ διδόντοσ, ἢ βίᾳ θεῶν λαβών; Ζεὺσ ἠγγύησε καὶ δίδωσ’ ὁ κύριοσ. γαμεῖ δὲ ποῦ νιν; ἦ κατ’ οἶδμα πόντιον; Χείρων ἵν’ οἰκεῖ σεμνὰ Πηλίου βάθρα. οὗ φασι Κενταύρειον ᾠκίσθαι γένοσ; ἐνταῦθ’ ἔδαισαν Πηλέωσ γάμουσ θεοί. Θέτισ δ’ ἔθρεψεν ἢ πατὴρ Ἀχιλλέα; Χείρων, ἵν’ ἤθη μὴ μάθοι κακῶν βροτῶν. φεῦ· σοφόσ γ’ ὁ θρέψασ χὡ διδοὺσ σοφώτεροσ. τοιόσδε παιδὸσ σῆσ ἀνὴρ ἔσται πόσισ. οὐ μεμπτόσ. οἰκεῖ δ’ ἄστυ ποῖον Ἑλλάδοσ; Ἀπιδανὸν ἀμφὶ ποταμὸν ἐν Φθίασ ὁρ́οισ. ἐκεῖσ’ ἀπάξει σὴν ἐμήν τε παρθένον; κείνῳ μελήσει ταῦτα, τῷ κεκτημένῳ. ἀλλ’ εὐτυχοίτην.

τίνι δ’ ἐν ἡμέρᾳ γαμεῖ; ὅταν σελήνησ εὐτυχὴσ ἔλθῃ κύκλοσ. προτέλεια δ’ ἤδη παιδὸσ ἔσφαξασ θεᾷ; μέλλω· ’πὶ ταύτῃ καὶ καθέσταμεν τύχῃ. κἄπειτα δαίσεισ τοὺσ γάμουσ ἐσ ὕστερον; θύσασ γε θύμαθ’ ἃ ἐμὲ χρὴ θῦσαι θεοῖσ. ἡμεῖσ δὲ θοίνην ποῦ γυναιξὶ θήσομεν; ἐνθάδε παρ’ εὐπρύμνοισιν Ἀργείων πλάταισ. καλῶσ ἀναγκαίωσ τε· συνενέγκοι δ’ ὅμωσ. οἶσθ’ οὖν ὃ δρᾶσον, ὦ γύναι; πιθοῦ δέ μοι. τί χρῆμα; πείθεσθαι γὰρ εἴθισμαι σέθεν. ἡμεῖσ μὲν ἐνθάδ’, οὗπέρ ἐσθ’ ὁ νυμφίοσ. . . . μητρὸσ τί χωρὶσ δράσεθ’, ἃ ἐμὲ δρᾶν χρεών; ἐκδώσομεν σὴν παῖδα Δαναϊδῶν μέτα. ἡμᾶσ δὲ ποῦ χρὴ τηνικαῦτα τυγχάνειν; χώρει πρὸσ Ἄργοσ παρθένουσ τε τημέλει. λιποῦσα παῖδα; τίσ δ’ ἀνασχήσει φλόγα; ἐγὼ παρέξω φῶσ ὃ νυμφίοισ πρέπει. οὐχ ὁ νόμοσ οὗτοσ οὐδὲ φαῦλ’ ἡγητέα. οὐ καλὸν ἐν ὄχλῳ σ’ ἐξομιλεῖσθαι στρατοῦ. καλὸν τεκοῦσαν τἀμά μ’ ἐκδοῦναι τέκνα. καὶ τάσ γ’ ἐν οἴκῳ μὴ μόνασ εἶναι κόρασ. ὀχυροῖσι παρθενῶσι φρουροῦνται καλῶσ. πιθοῦ. μὰ τὴν ἄνασσαν Ἀργείαν θεάν. ἐλθὼν δὲ τἄξω πρᾶσσε, τἀν δόμοισ δ’ ἐγώ, ἃ χρὴ παρεῖναι νυμφίοισι παρθένοισ. οἴμοι· μάτην ᾖξ’, ἐλπίδοσ δ’ ἀπεσφάλην, ἐξ ὀμμάτων δάμαρτ’ ἀποστεῖλαι θέλων. σοφίζομαι δὲ κἀπὶ τοῖσι φιλτάτοισ τέχνασ πορίζω, πανταχῇ νικώμενοσ. ὅμωσ δὲ σὺν Κάλχαντι τῷ θυηπόλῳ κοινῇ τὸ τῆσ θεοῦ φίλον, ἐμοὶ δ’ οὐκ εὐτυχέσ, ἐξευπορήσων εἶμι, μόχθον Ἑλλάδοσ. χρὴ δ’ ἐν δόμοισιν ἄνδρα τὸν σοφὸν τρέφειν γυναῖκα χρηστὴν κἀγαθήν, ἢ μὴ τρέφειν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, anapests

(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, anapests)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION