헬라어 문장 검색 - ΕυριπίΙπηιγεν́03́1́

(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, trochees)

ἐά· τίσ ποτ’ ἐν πύλαισι θόρυβοσ καὶ λόγων ἀκοσμία; οὑμὸσ οὐχ ὁ τοῦδε μῦθοσ κυριώτεροσ λέγειν. σὺ δὲ τί τῷδ’ ἐσ ἔριν ἀφῖξαι, Μενέλεωσ, βίᾳ τ’ ἄγεισ; βλέψον εἰσ ἡμᾶσ, ἵν’ ἀρχὰσ τῶν λόγων ταύτασ λάβω. μῶν τρέσασ οὐκ ἀνακαλύψω βλέφαρον, Ἀτρέωσ γεγώσ; τήνδ’ ὁρᾷσ δέλτον, κακίστων γραμμάτων ὑπηρέτιν; εἰσορῶ· καὶ πρῶτα ταύτην σῶν ἀπάλλαξον χερῶν. οὔ, πρὶν ἂν δείξω γε Δαναοῖσ πᾶσι τἀγγεγραμμένα. ἦ γὰρ οἶσθ’ ἃ μή σε καιρὸσ εἰδέναι σήμαντρ’ ἀνείσ; ὥστε σ’ ἀλγῦναί γ’, ἀνοίξασ ἃ σὺ κάκ’ εἰργάσω λάθρᾳ. ποῦ δὲ κἄλαβέσ νιν; ὦ θεοί, σῆσ ἀναισχύντου φρενόσ. προσδοκῶν σὴν παῖδ’ ἀπ’ Ἄργουσ, εἰ στράτευμ’ ἀφίξεται. τί δέ σε τἀμὰ δεῖ φυλάσσειν; οὐκ ἀναισχύντου τόδε; ὅτι τὸ βούλεσθαί μ’ ἔκνιζε· σὸσ δὲ δοῦλοσ οὐκ ἔφυν. οὐχὶ δεινά; τὸν ἐμὸν οἰκεῖν οἶκον οὐκ ἐάσομαι; πλάγια γὰρ φρονεῖσ, τὰ μὲν νῦν, τὰ δὲ πάλαι, τὰ δ’ αὐτίκα. εὖ κεκόμψευσαι πονηρά· γλῶσσ’ ἐπίφθονον σοφή. νοῦσ δέ γ’ οὐ βέβαιοσ ἄδικον κτῆμα κοὐ σαφὲσ φίλοισ. βούλομαι δέ σ’ ἐξελέγξαι, καὶ σὺ μήτ’ ὀργῆσ ὕπο ἀποτρέπου τἀληθὲσ οὔτ’ αὖ κατατενῶ λίαν ἐγώ. οἶσθ’, ὅτ’ ἐσπούδαζεσ ἄρχειν Δαναί̈δαισ πρὸσ Ἴλιον, τῷ δοκεῖν μὲν οὐχὶ χρῄζων, τῷ δὲ βούλεσθαι θέλων, ὡσ ταπεινὸσ ἦσθα, πάσησ δεξιᾶσ προσθιγγάνων καὶ θύρασ ἔχων ἀκλῄστουσ τῷ θέλοντι δημοτῶν καὶ διδοὺσ πρόσρησιν ἑξῆσ πᾶσι ‐ κεἰ μή τισ θέλοι ‐ τοῖσ τρόποισ ζητῶν πρίασθαι τὸ φιλότιμον ἐκ μέσου; κᾆτ’, ἐπεὶ κατέσχεσ ἀρχάσ, μεταβαλὼν ἄλλουσ τρόπουσ τοῖσ φίλοισιν οὐκέτ’ ἦσθα τοῖσ πρὶν ὡσ πρόσθεν φίλοσ, δυσπρόσιτοσ ἔσω τε κλῄθρων σπάνιοσ. ἄνδρα δ’ οὐ χρεὼν τὸν ἀγαθὸν πράσσοντα μεγάλα τοὺσ τρόπουσ μεθιστάναι, ἀλλὰ καὶ βέβαιον εἶναι τότε μάλιστα τοῖσ φίλοισ, ἡνίκ’ ὠφελεῖν μάλιστα δυνατόσ ἐστιν εὐτυχῶν. ταῦτα μέν σε πρῶτ’ ἐπῆλθον, ἵνα σε πρῶθ’ ηὑρ͂ον κακόν. ὡσ δ’ ἐσ Αὖλιν ἦλθεσ αὖθισ χὡ Πανελλήνων στρατόσ, οὐδὲν ἦσθ’, ἀλλ’ ἐξεπλήσσου τῇ τύχῃ τῇ τῶν θεῶν, οὐρίασ πομπῆσ σπανίζων· Δαναί̈δαι δ’ ἀφιέναι ναῦσ διήγγελλον, μάτην δὲ μὴ πονεῖν ἐν Αὐλίδι. ὡσ ἄνολβον εἶχεσ ὄμμα σύγχυσίν τ’, εἰ μὴ νεῶν χιλίων ἄρχων τὸ Πριάμου πεδίον ἐμπλήσεισ δορόσ. κἀμὲ παρεκάλεισ· Τί δράσω; τίνα δὲ πόρον εὑρ́ω πόθεν; ‐ ὥστε μὴ στερέντα σ’ ἀρχῆσ ἀπολέσαι καλὸν κλέοσ. κᾆτ’, ἐπεὶ Κάλχασ ἐν ἱεροῖσ εἶπε σὴν θῦσαι κόρην Ἀρτέμιδι, καὶ πλοῦν ἔσεσθαι Δαναί̈δαισ, ἡσθεὶσ φρένασ ἄσμενοσ θύσειν ὑπέστησ παῖδα· καὶ πέμπεισ ἑκών, οὐ βίᾳ ‐ μὴ τοῦτο λέξῃσ ‐ σῇ δάμαρτι, παῖδα σὴν δεῦρ’ ἀποστέλλειν, Ἀχιλλεῖ πρόφασιν ὡσ γαμουμένην. κᾆθ’ ὑποστρέψασ λέληψαι μεταβαλὼν ἄλλασ γραφάσ, ὡσ φονεὺσ οὐκέτι θυγατρὸσ σῆσ ἔσῃ. μάλιστά γε. οὗτοσ αὑτόσ ἐστιν αἰθὴρ ὃσ τάδ’ ἤκουσεν σέθεν. μυρίοι δέ τοι πεπόνθασ’ αὐτό· πρὸσ τὰ πράγματα ἐκπονοῦσ’ ἔχοντεσ, εἶτα δ’ ἐξεχώρησαν κακῶσ, τὰ μὲν ὑπὸ γνώμησ πολιτῶν ἀσυνέτου, τὰ δ’ ἐνδίκωσ ἀδύνατοι γεγῶτεσ αὐτοὶ διαφυλάξασθαι πόλιν. Ἑλλάδοσ μάλιστ’ ἔγωγε τῆσ ταλαιπώρου στένω, ἥ, θέλουσα δρᾶν τι κεδνόν, βαρβάρουσ τοὺσ οὐδένασ καταγελῶντασ ἐξανήσει διὰ σὲ καὶ τὴν σὴν κόρην. μηδέν’ ἀνδρείασ ἕκατι προστάτην θείμην χθονόσ, μηδ’ ὅπλων ἄρχοντα· νοῦν χρὴ τὸν στρατηλάτην ἔχειν· πόλεοσ ὡσ ἄρχων ἀνὴρ πᾶσ, ξύνεσιν ἢν ἔχων τύχῃ. δεινὸν κασιγνήτοισι γίγνεσθαι λόγουσ μάχασ θ’, ὅταν ποτ’ ἐμπέσωσιν εἰσ ἔριν.

βούλομαί σ’ εἰπεῖν κακῶσ εὖ, βραχέα, μὴ λίαν ἄνω βλέφαρα πρὸσ τἀναιδὲσ ἀγαγών, ἀλλὰ σωφρονεστέρωσ, ὡσ ἀδελφὸν ὄντ’·

ἀνὴρ γὰρ χρηστὸσ αἰδεῖσθαι φιλεῖ. εἰπέ μοι, τί δεινὰ φυσᾷσ αἱματηρὸν ὄμμ’ ἔχων; τίσ ἀδικεῖ σε; τοῦ κέχρησαι; χρηστὰ λέκτρ’ ἐρᾷσ λαβεῖν; οὐκ ἔχοιμ’ ἄν σοι παρασχεῖν· ὧν γὰρ ἐκτήσω, κακῶσ ἦρχεσ. εἶτ’ ἐγὼ δίκην δῶ σῶν κακῶν, ὁ μὴ σφαλείσ; οὐ δάκνει σε τὸ φιλότιμον τοὐμόν, ἀλλ’ ἐν ἀγκάλαισ εὐπρεπῆ γυναῖκα χρῄζεισ, τὸ λελογισμένον παρεὶσ καὶ τὸ καλόν, ἔχειν. πονηροῦ φωτὸσ ἡδοναὶ κακαί. εἰ δ’ ἐγώ, γνοὺσ πρόσθεν οὐκ εὖ, μετετέθην εὐβουλίᾳ, μαίνομαι; σὺ μᾶλλον, ὅστισ ἀπολέσασ κακὸν λέχοσ ἀναλαβεῖν θέλεισ, θεοῦ σοι τὴν τύχην διδόντοσ εὖ. ὤμοσαν τὸν Τυνδάρειον ὁρ́κον οἱ κακόφρονεσ φιλόγαμοι μνηστῆρεσ ‐ ἡ δέ γ’ Ἐλπίσ, οἶμαι μέν, θεόσ, κἀξέπραξεν αὐτὸ μᾶλλον ἢ σὺ καὶ τὸ σὸν σθένοσ ‐ οὓσ λαβὼν στράτευε· ἕτοιμοι δ’ εἰσὶ μωρίᾳ φρενῶν. οὐ γὰρ ἀσύνετον τὸ θεῖον, ἀλλ’ ἔχει συνιέναι τοὺσ κακῶσ παγέντασ ὁρ́κουσ καὶ κατηναγκασμένουσ. τἀμὰ δ’ οὐκ ἀποκτενῶ ’γὼ τέκνα· κοὐ τὸ σὸν μὲν εὖ παρὰ δίκην ἔσται κακίστησ εὔνιδοσ τιμωρίᾳ, ἐμὲ δὲ συντήξουσι νύκτεσ ἡμέραι τε δακρύοισ, ἄνομα δρῶντα κοὐ δίκαια παῖδασ οὓσ ἐγεινάμην. ταῦτά σοι βραχέα λέλεκται καὶ σαφῆ καὶ ῥᾴδια· εἰ δὲ μὴ βούλῃ φρονεῖν εὖ, τἄμ’ ἐγὼ θήσω καλῶσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, trochees

(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, trochees)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION