Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, anapests

(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, anapests)

Ὦ πρέσβυ, δόμων τῶνδε πάροιθεν στεῖχε. στείχω. τί δὲ καινουργεῖσ, Ἀγάμεμνον ἄναξ; σπεύσεισ; σπεύδω. μάλα τοι γῆρασ τοὐμὸν ἀύπνον καὶ ἐπ’ ὀφθαλμοῖσ ὀξὺ πάρεστιν. τίσ ποτ’ ἄρ’ ἀστὴρ ὅδε πορθμεύει; Σείριοσ ἐγγὺσ τῆσ ἑπταπόρου Πλειάδοσ ᾄσσων ἔτι μεσσήρησ. οὔκουν φθόγγοσ γ’ οὔτ’ ὀρνίθων οὔτε θαλάσσησ· σιγαὶ δ’ ἀνέμων τόνδε κατ’ Εὔριπον ἔχουσιν. τί δὲ σὺ σκηνῆσ ἐκτὸσ ἀίσσεισ, Ἀγάμεμνον ἄναξ; ἔτι δ’ ἡσυχία τῇδε κατ’ Αὖλιν καὶ ἀκίνητοι φυλακαὶ τειχέων. στείχωμεν ἔσω. ζηλῶ σέ, γέρον, ζηλῶ δ’ ἀνδρῶν ὃσ ἀκίνδυνον βίον ἐξεπέρασ’ ἀγνὼσ ἀκλεήσ· τοὺσ δ’ ἐν τιμαῖσ ἧσσον ζηλῶ. καὶ μὴν τὸ καλόν γ’ ἐνταῦθα βίου. τοῦτο δέ γ’ ἐστὶν τὸ καλὸν σφαλερόν, καὶ τὸ πρότιμον γλυκὺ μέν, λυπεῖ δὲ προσιστάμενον. τοτὲ μὲν τὰ θεῶν οὐκ ὀρθωθέντ’ ἀνέτρεψε βίον, τοτὲ δ’ ἀνθρώπων γνῶμαι πολλαὶ καὶ δυσάρεστοι διέκναισαν. οὐκ ἄγαμαι ταῦτ’ ἀνδρὸσ ἀριστέωσ. οὐκ ἐπὶ πᾶσίν σ’ ἐφύτευσ’ ἀγαθοῖσ, Ἀγάμεμνον, Ἀτρεύσ. δεῖ δέ σε χαίρειν καὶ λυπεῖσθαι· θνητὸσ γὰρ ἔφυσ. κἂν μὴ σὺ θέλῃσ, τὰ θεῶν οὕτω βουλόμεν’ ἔσται. σὺ δὲ λαμπτῆροσ φάοσ ἀμπετάσασ δέλτον τε γράφεισ τήνδ’ ἣν πρὸ χερῶν ἔτι βαστάζεισ, καὶ ταὐτὰ πάλιν γράμματα συγχεῖσ καὶ σφραγίζεισ λύεισ τ’ ὀπίσω ῥίπτεισ τε πέδῳ πεύκην, θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέων, καὶ τῶν ἀπόρων οὐδενὸσ ἐνδεῖσ μὴ οὐ μαίνεσθαι. τί πονεῖσ; τί νέον περὶ σοί, βασιλεῦ; φέρε κοίνωσον μῦθον ἐσ ἡμᾶσ. πρὸσ <δ’> ἄνδρ’ ἀγαθὸν πιστόν τε φράσεισ· σῇ γάρ μ’ ἀλόχῳ τότε Τυνδάρεωσ πέμπει φερνὴν συννυμφοκόμον τε δίκαιον. πέμπω σοι πρὸσ ταῖσ πρόσθεν δέλτουσ, ὦ Λήδασ ἔρνοσ . . . λέγε καὶ σήμαιν’, ἵνα καὶ γλώσσῃ σύντονα τοῖσ σοῖσ γράμμασιν αὐδῶ. μὴ στέλλειν τὰν σὰν ἶνιν πρὸσ τὰν κολπώδη πτέρυγ’ Εὐβοίασ Αὖλιν ἀκλύσταν. εἰσ ἄλλασ ὡρ́ασ γὰρ δὴ παιδὸσ δαίσομεν ὑμεναίουσ. καὶ πῶσ Ἀχιλεὺσ λέκτρων ἀπλακὼν οὐ μέγα φυσῶν θυμὸν ἐπαρεῖ σοὶ σῇ τ’ ἀλόχῳ; τόδε καὶ δεινόν· σήμαιν’ ὅ τι φῄσ. ὄνομ’, οὐκ ἔργον, παρέχων Ἀχιλεὺσ οὐκ οἶδε γάμουσ, οὐδ’ ὅ τι πράσσομεν, οὐδ’ ὅτι κείνῳ παῖδ’ ἐπεφήμισα νυμφείουσ εἰσ ἀγκώνων εὐνὰσ ἐκδώσειν λέκτροισ. δεινά γ’ ἐτόλμασ, Ἀγάμεμνον ἄναξ, ὃσ τῷ τῆσ θεᾶσ σὴν παῖδ’ ἄλοχον φατίσασ ἦγεσ σφάγιον Δαναοῖσ. οἴμοι, γνώμασ ἐξέσταν, αἰαῖ, πίπτω δ’ εἰσ ἄταν. ἀλλ’ ἴθ’ ἐρέσσων σὸν πόδα, γήρᾳ μηδὲν ὑπείκων. σπεύδω, βασιλεῦ. μή νυν μήτ’ ἀλσώδεισ ἵζου κρήνασ μήθ’ ὕπνῳ θελχθῇσ. εὔφημα θρόει. πάντῃ δὲ πόρον σχιστὸν ἀμείβων λεῦσσε, φυλάσσων μή τίσ σε λάθῃ τροχαλοῖσιν ὄχοισ παραμειψαμένη παῖδα κομίζουσ’ ἐνθάδ’ ἀπήνη Δαναῶν πρὸσ ναῦσ. ἔσται τάδε. κλῄθρων δ’ ἐξόρμοισ ἤν νιν πομπαῖσ ἀντήσῃσ, πάλιν εἰσόρμα, σεῖε χαλινούσ, ἐπὶ Κυκλώπων ἱεὶσ θυμέλασ. πιστὸσ δὲ φράσασ τάδε πῶσ ἔσομαι, λέγε, παιδὶ σέθεν τῇ σῇ τ’ ἀλόχῳ; σφραγῖδα φύλασσ’ ἣν ἐπὶ δέλτῳ τήνδε κομίζεισ. ἴθι. λευκαίνει τόδε φῶσ ἤδη λάμπουσ’ ἠὼσ πῦρ τε τεθρίππων τῶν Αἐλίου· σύλλαβε μόχθων. θνητῶν δ’ ὄλβιοσ ἐσ τέλοσ οὐδεὶσ οὐδ’ εὐδαίμων· οὔπω γὰρ ἔφυ τισ ἄλυποσ.

상위

Iphigenia in Aulis

목록

  • anapests
일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION