Euripides, Ion, choral, antistrophe 2

ὁρᾶθ’ ὅσοι δυσκελάδοι‐ σιν κατὰ μοῦσαν ἰόντεσ ἀείδεθ’ ὕμνοισ ἁμέτερα λέχεα καὶ γάμουσ Κύπριδοσ ἀθέμιτασ ἀνοσίουσ, ὅσον εὐσεβίᾳ κρατοῦμεν ἄδικον ἄροτον ἀνδρῶν. παλίμφαμοσ ἀοιδὰ καὶ μοῦσ’ εἰσ ἄνδρασ ἴτω δυσκέλαδοσ ἀμφὶ λέκτρων. δείκνυσι γὰρ ὁ Διὸσ ἐκ παίδων ἀμνημοσύναν, οὐ κοινὰν τεκέων τύχαν οἴκοισι φυτεύσασ δεσποίνᾳ· πρὸσ δ’ Ἀφροδί‐ ταν ἄλλαν θέμενοσ χάριν νόθου παιδὸσ ἔκυρσεν.