Euripides, Ion, choral, antistrophe 2

σέ τοι, τὸν παρὰ ναὸν αὐ‐ δῶ· θέμισ γυάλων ὑπερ‐ βῆναι, λευκῷ ποδί γ’ ‐ ; οὐ θέμισ, ὦ ξέναι. οὐδ’ ἂν ἐκ σέθεν ἂν πυθοίμεθ’ αὐδάν; τίνα τήνδε θέλεισ; ἆρ’ ὄντωσ μέσον ὀμφαλὸν γᾶσ Φοίβου κατέχει δόμοσ; στέμμασί γ’ ἐνδυτόν, ἀμφὶ δὲ Γοργόνεσ. οὕτω καὶ φάτισ αὐδᾷ. εἰ μὲν ἐθύσατε πέλανον πρὸ δόμων καί τι πυθέσθαι χρῄζετε Φοίβου, πάριτ’ ἐσ θυμέλασ· ἐπὶ δ’ ἀσφάκτοισ μήλοισι δόμων μὴ πάριτ’ ἐσ μυχόν. ἔχω μαθοῦσα· θεοῦ δὲ νόμον οὐ παραβαίνομεν, ἃ δ’ ἐκτόσ, ὄμμα τέρψει. πάντα θεᾶσθ’, ὅ τι καὶ θέμισ, ὄμμασι. μεθεῖσαν δεσπόται με θεοῦ γύαλα τάδ’ εἰσιδεῖν. δμῳαὶ δὲ τίνων κλῄζεσθε δόμων; Παλλάδι σύνοικα τρόφιμα μέλα‐ θρα τῶν ἐμῶν τυράννων· παρούσασ δ’ ἀμφὶ τᾶσδ’ ἐρωτᾷσ.