헬라어 문장 검색 - ΕυριπίΗεραξλέ13́23́

(에우리피데스, Heracles, episode, lyric)

φυγὰν φυγάν, γέροντεσ, ἀποπρὸ δωμάτων διώκετε· φεύγετε μάργον ἄνδρ’ ἐπεγειρόμενον. <ἢ> τάχα φόνον ἕτερον ἐπὶ φόνῳ βαλὼν ἀν’ αὖ βακχεύσει Καδμείων πόλιν. ὦ Ζεῦ, τί παῖδ’ ἤχθηρασ ὧδ’ ὑπερκότωσ τὸν σόν, κακῶν δὲ πέλαγοσ ἐσ τόδ’ ἤγαγεσ; ἐά· ἔμπνουσ μέν εἰμι καὶ δέδορχ’ ἅπερ με δεῖ, αἰθέρα τε καὶ γῆν τόξα θ’ Ἡλίου τάδε . . . . ὡσ ἐν κλύδωνι καὶ φρενῶν ταράγματι πέπτωκα δεινῷ καὶ πνοὰσ θερμὰσ πνέω μετάρσι’, οὐ βέβαια, πνευμόνων ἄπο. ἰδού, τί δεσμοῖσ ναῦσ ὅπωσ ὡρμισμένοσ νεανίαν θώρακα καὶ βραχίονα, πρὸσ ἡμιθραύστῳ λαί̈νῳ τυκίσματι ἧμαι, νεκροῖσι γείτονασ θάκουσ ἔχων; πτερωτά τ’ ἔγχη· τόξα δ’ ἔσπαρται πέδῳ, ἃ πρὶν παρασπίζοντ’ ἐμοῖσ βραχίοσιν ἔσῳζε πλευρὰσ ἐξ ἐμοῦ τ’ ἐσῴζετο. οὔ που κατῆλθον αὖθισ εἰσ Αἵδου πάλιν, Εὐρυσθέωσ δίαυλον; εἰσ Αἵδου; πόθεν; ἀλλ’ οὔτε Σισύφειον εἰσορῶ πέτρον Πλούτωνά τ’, οὐδὲ σκῆπτρα Δήμητροσ κόρησ. ἔκ τοι πέπληγμαι· ποῦ ποτ’ ὢν ἀμηχανῶ; ὠή, τίσ ἐγγὺσ ἢ πρόσω φίλων ἐμῶν, δύσγνοιαν ὅστισ τὴν ἐμὴν ἰάσεται; σαφῶσ γὰρ οὐδὲν οἶδα τῶν εἰωθότων. γέροντεσ, ἔλθω τῶν ἐμῶν κακῶν πέλασ; κἀγώ γε σὺν σοί, μὴ προδοὺσ τὰσ συμφοράσ. πάτερ, τί κλαίεισ καὶ συναμπίσχῃ κόρασ, τοῦ φιλτάτου σοι τηλόθεν παιδὸσ βεβώσ; ὦ τέκνον· εἶ γὰρ καὶ κακῶσ πράσσων ἐμόσ. πράσσω δ’ ἐγὼ τί λυπρόν, οὗ δακρυρροεῖσ; ἃ κἂν θεῶν τισ, εἰ μάθοι, καταστένοι. μέγασ γ’ ὁ κόμποσ, τὴν τύχην δ’ οὔπω λέγεισ. ὁρᾷσ γὰρ αὐτόσ, εἰ φρονῶν ἤδη κυρεῖσ. εἴπ’, εἴ τι καινὸν ὑπογράφῃ τὠμῷ βίῳ. εἰ μηκέθ’ Αἵδου βάκχοσ εἶ, φράσαιμεν ἄν. παπαῖ, τόδ’ ὡσ ὕποπτον ᾐνίξω πάλιν. καί σ’ εἰ βεβαίωσ εὖ φρονεῖσ ἤδη σκοπῶ. οὐ γάρ τι βακχεύσασ γε μέμνημαι φρένασ. λύσω, γέροντεσ, δεσμὰ παιδόσ; ἢ τί δρῶ; καὶ τόν γε δήσαντ’ εἴπ’· ἀναινόμεσθα γάρ. τοσοῦτον ἴσθι τῶν κακῶν· τὰ δ’ ἄλλ’ ἐά. ἀρκεῖ σιωπὴ γὰρ μαθεῖν ὃ βούλομαι; ὦ Ζεῦ, παρ’ Ἥρασ ἆρ’ ὁρᾷσ θρόνων τάδε; ἀλλ’ ἦ τι κεῖθεν πολέμιον πεπόνθαμεν; τὴν θεὸν ἐάσασ τὰ σὰ περιστέλλου κακά. ἀπωλόμεσθα· συμφορὰν λέξεισ τινά. ἰδού, θέασαι τάδε τέκνων πεσήματα.

οἴμοι· τίν’ ὄψιν τήνδε δέρκομαι τάλασ; ἀπόλεμον, ὦ παῖ, πόλεμον ἔσπευσασ τέκνοισ. τί πόλεμον εἶπασ; τούσδε τίσ διώλεσε; σὺ καὶ σὰ τόξα καὶ θεῶν ὃσ αἴτιοσ. τί φῄσ; τί δράσασ; ὦ κάκ’ ἀγγέλλων πάτερ. μανείσ· ἐρωτᾷσ δ’ ἄθλι’ ἑρμηνεύματα. ἦ καὶ δάμαρτόσ εἰμ’ ἐγὼ φονεὺσ ἐμῆσ; μιᾶσ ἅπαντα χειρὸσ ἔργα σῆσ τάδε. αἰαῖ· στεναγμῶν γάρ με περιβάλλει νέφοσ. τούτων ἕκατι σὰσ καταστένω τύχασ. ἦ γὰρ συνήραξ’ οἶκον ἢ βάκχευσ’ ἐμόν; οὐκ οἶδα πλὴν ἕν· πάντα δυστυχεῖ τὰ σά. ποῦ δ’ οἶστροσ ἡμᾶσ ἔλαβε; ποῦ διώλεσεν; ὅτ’ ἀμφὶ βωμὸν χεῖρασ ἡγνίζου πυρί. οἴμοι· τί δῆτα φείδομαι ψυχῆσ ἐμῆσ τῶν φιλτάτων μοι γενόμενοσ παίδων φονεύσ; κοὐκ εἶμι πέτρασ λισσάδοσ πρὸσ ἅλματα ἢ φάσγανον πρὸσ ἧπαρ ἐξακοντίσασ τέκνοισ δικαστὴσ αἵματοσ γενήσομαι; ἢ σάρκα τὴν ἔμηνεν ἐμπρήσασ πυρί, δύσκλειαν ἣ μένει μ’ ἀπώσομαι βίου; ἀλλ’ ἐμποδών μοι θανασίμων βουλευμάτων Θησεὺσ ὅδ’ ἑρ́πει συγγενὴσ φίλοσ τ’ ἐμόσ. ὀφθησόμεσθα, καὶ τεκνοκτόνον μύσοσ ἐσ ὄμμαθ’ ἥξει φιλτάτῳ ξένων ἐμῶν. οἴμοι, τί δράσω; ποῖ κακῶν ἐρημίαν εὑρ́ω, πτερωτὸσ ἢ κατὰ χθονὸσ μολών; φέρ’ . . . ἄν τι κρατὶ περιβάλω σκότον. αἰσχύνομαι γὰρ τοῖσ δεδραμένοισ κακοῖσ· καὶ τῶνδε προστρόπαιον αἷμα προσλαβὼν οὐδὲν κακῶσαι τοὺσ ἀναιτίουσ θέλω. ἥκω σὺν ἄλλοισ, οἳ παρ’ Ἀσωποῦ ῥοὰσ μένουσιν, ἔνοπλοι γῆσ Ἀθηναίων κόροι, σῷ παιδί, πρέσβυ, σύμμαχον φέρων δόρυ. κληδὼν γὰρ ἦλθεν εἰσ Ἐρεχθειδῶν πόλιν ὡσ σκῆπτρα χώρασ τῆσδ’ ἀναρπάσασ Λύκοσ ἐσ πόλεμον ὑμῖν καὶ μάχην καθίσταται. τίνων δ’ ἀμοιβὰσ ὧν ὑπῆρξεν Ἡρακλῆσ σῴσασ με νέρθεν, ἦλθον, εἴ τι δεῖ, γέρον, ἢ χειρὸσ ὑμᾶσ τῆσ ἐμῆσ ἢ συμμάχων. ἐά· τί νεκρῶν τῶνδε πληθύει πέδον; οὔ που λέλειμμαι καὶ νεωτέρων κακῶν ὕστεροσ ἀφῖγμαι; τίσ τάδ’ ἔκτεινεν τέκνα; τίνοσ γεγῶσαν τήνδ’ ὁρῶ ξυνάορον; οὐ γὰρ δορόσ γε παῖδεσ ἵστανται πέλασ, ἀλλ’ ἄλλο πού τι καινὸν εὑρίσκω κακόν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Euripides, Heracles, episode, lyric

(에우리피데스, Heracles, episode, lyric)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION