Euripides, Heracles, choral, lyric

(에우리피데스, Heracles, choral, lyric)

ὁ φόνοσ ἦν ὃν Ἀργολὶσ ἔχει πέτρα τότε μὲν περισαμότατοσ καὶ ἄπιστοσ Ἑλλάδι τῶν Δαναοῦ παίδων· τάδε δ’ ὑπερέβαλε, παρ‐ έδραμε τὰ τότε κακὰ . . . τάλανι διογενεῖ κόρῳ. μονοτέκνου Πρόκνησ φόνον ἔχω λέξαι θυόμενον Μούσαισ· σὺ δὲ τέκνα τρίγον’, ὦ δάιε, τεκόμενοσ, λυσσάδι συγκατειργάσω μοίρᾳ. αἰαῖ, τίνα στεναγμὸν ἢ γόον ἢ φθιτῶν ᾠδάν, ἢ τὸν Αἵδα χορὸν ἀχήσω; φεῦ φεῦ· ἴδεσθε, διάνδιχα κλῇθρα κλίνεται ὑψιπύλων δόμων. ἰώ μοι· ἴδεσθε δὲ τέκνα πρὸ πατρὸσ ἄθλια κείμενα δυστάνου, εὕδοντοσ ὕπνον δεινὸν ἐκ παίδων φόνου. περὶ δὲ δεσμὰ καὶ πολύβροχ’ ἁμμάτων ἐρείσμαθ’ Ἡράκλειον ἀμφὶ δέμασ τάδε λαί̈νοισ ἀνημμένα κίοσιν οἴκων.

상위

Heracles

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION