헬라어 문장 검색 - ΕυριπίΗεραξλέ11́05́

(에우리피데스, Heracles, episode, lyric)

πῶσ παισὶ στενακτὰν ἄταν ἄταν πατέροσ ἀμφαίνεισ; λέγε, τίνα τρόπον ἔσυτο θεόθεν ἐπὶ μέλαθρα κακὰ τάδε, τλήμονάσ τε παίδων τύχασ; ἱερὰ μὲν ἦν πάροιθεν ἐσχάρασ Διὸσ καθάρσι’ οἴκων, γῆσ ἄνακτ’ ἐπεὶ κτανὼν ἐξέβαλε τῶνδε δωμάτων Ἡρακλέησ· χορὸσ δὲ καλλίμορφοσ εἱστήκει τέκνων πατήρ τε Μεγάρα τ’· ἐν κύκλῳ δ’ ἤδη κανοῦν εἵλικτο βωμοῦ, φθέγμα δ’ ὅσιον εἴχομεν. μέλλων δὲ δαλὸν χειρὶ δεξιᾷ φέρειν, ἐσ χέρνιβ’ ὡσ βάψειεν, Ἀλκμήνησ τόκοσ ἔστη σιωπῇ. καὶ χρονίζοντοσ πατρὸσ παῖδεσ προσέσχον ὄμμ’· ὁ δ’ οὐκέθ’ αὑτὸσ ἦν, ἀλλ’ ἐν στροφαῖσιν ὀμμάτων ἐφθαρμένοσ ῥίζασ τ’ ἐν ὄσσοισ αἱματῶπασ ἐκβαλὼν ἀφρὸν κατέσταζ’ εὐτρίχου γενειάδοσ. ἔλεξε δ’ ἅμα γέλωτι παραπεπληγμένῳ· Πάτερ, τί θύω πρὶν κτανεῖν Εὐρυσθέα καθάρσιον πῦρ, καὶ πόνουσ διπλοῦσ ἔχω; ἔργον μιᾶσ μοι χειρὸσ εὖ θέσθαι τάδε· ὅταν δ’ ἐνέγκω δεῦρο κρᾶτ’ Εὐρυσθέωσ, ἐπὶ τοῖσι νῦν θανοῦσιν ἁγνιῶ χέρασ. ἐκχεῖτε πηγάσ, ῥίπτετ’ ἐκ χειρῶν κανᾶ. τίσ μοι δίδωσι τόξα; τίσ <δ’> ὅπλον χερόσ; πρὸσ τὰσ Μυκήνασ εἶμι· λάζυσθαι χρεὼν μοχλοὺσ δικέλλασ θ’, ὥστε Κυκλώπων βάθρα φοίνικι κανόνι καὶ τύκοισ ἡρμοσμένα στρεπτῷ σιδήρῳ συντριαινῶσαι πάλιν. αὐτοῦ δὲ βαίνων ἁρ́ματ’ οὐκ ἔχων ἔχειν ἔφασκε, δίφρου δ’ εἰσέβαινεν ἄντυγασ κἄθεινε, κέντρον δῆθεν ὡσ ἔχων, χερί. διπλοῦσ δ’ ὀπαδοῖσ ἦν γέλωσ φόβοσ θ’ ὁμοῦ.

καί τισ τόδ’ εἶπεν, ἄλλοσ εἰσ ἄλλον δρακών· Παίζει πρὸσ ἡμᾶσ δεσπότησ ἢ μαίνεται; ὁ δ’ εἱρ͂π’ ἄνω τε καὶ κάτω κατὰ στέγασ, μέσον δ’ ἐσ ἀνδρῶν’ ἐσπεσὼν Νίσου πόλιν ἥκειν ἔφασκε· δωμάτων τ’ ἔσω βεβώσ, κλιθεὶσ ἐσ οὖδασ, ὡσ ἔχει, σκευάζεται θοίνην. διελθὼν δ’ ὡσ βραχὺν χρόνον μονῆσ Ἰσθμοῦ ναπαίασ ἔλεγε προσβαίνειν πλάκασ. κἀνταῦθα γυμνὸν σῶμα θεὶσ πορπαμάτων, πρὸσ οὐδέν’ ἡμιλλᾶτο κἀκηρύσσετο αὐτὸσ πρὸσ αὑτοῦ καλλίνικοσ οὐδενόσ, ἀκοὴν ὑπειπών. δεινὰ δ’ Εὐρυσθεῖ βρέμων ἦν ἐν Μυκήναισ τῷ λόγῳ. πατὴρ δέ νιν θιγὼν κραταιᾶσ χειρὸσ ἐννέπει τάδε· Ὦ παῖ, τί πάσχεισ; τίσ ὁ τρόποσ ξενώσεωσ τῆσδ’; οὔ τί που φόνοσ σ’ ἐβάκχευσεν νεκρῶν, οὓσ ἄρτι καίνεισ; ὁ δέ νιν Εὐρυσθέωσ δοκῶν πατέρα προταρβοῦνθ’ ἱκέσιον ψαύειν χερόσ, ὠθεῖ, φαρέτραν δ’ εὐτρεπῆ σκευάζεται καὶ τόξ’ ἑαυτοῦ παισί, τοὺσ Εὐρυσθέωσ δοκῶν φονεύειν. οἳ δὲ ταρβοῦντεσ φόβῳ ὤρουον ἄλλοσ ἄλλοσ’, ἐσ πέπλουσ ὁ μὲν μητρὸσ ταλαίνησ, ὁ δ’ ὑπὸ κίονοσ σκιάν, ἄλλοσ δὲ βωμὸν ὄρνισ ὣσ ἔπτηξ’ ὕπο. βοᾷ δὲ μήτηρ· Ὦ τεκών, τί δρᾷσ; τέκνα κτείνεισ; βοᾷ δὲ πρέσβυσ οἰκετῶν τ’ ὄχλοσ. ὁ δ’ ἐξελίσσων παῖδα κίονοσ κύκλῳ, τόρνευμα δεινὸν ποδόσ, ἐναντίον σταθεὶσ βάλλει πρὸσ ἧπαρ·

ὕπτιοσ δὲ λαί̈νουσ ὀρθοστάτασ ἔδευσεν ἐκπνέων βίον. ὁ δ’ ἠλάλαξε κἀπεκόμπασεν τάδε· Εἷσ μὲν νεοσσὸσ ὅδε θανὼν Εὐρυσθέωσ ἔχθραν πατρῴαν ἐκτίνων πέπτωκέ μοι. ἄλλῳ δ’ ἐπεῖχε τόξ’, ὃσ ἀμφὶ βωμίαν ἔπτηξε κρηπῖδ’ ὡσ λεληθέναι δοκῶν. φθάνει δ’ ὁ τλήμων γόνασι προσπεσὼν πατρόσ, καὶ πρὸσ γένειον χεῖρα καὶ δέρην βαλών, Ὦ φίλτατ’, αὐδᾷ, μή μ’ ἀποκτείνῃσ, πάτερ· σόσ εἰμι, σὸσ παῖσ· οὐ τὸν Εὐρυσθέωσ ὀλεῖσ. ὁ δ’ ἀγριωπὸν ὄμμα Γοργόνοσ στρέφων, ὡσ ἐντὸσ ἔστη παῖσ λυγροῦ τοξεύματοσ, μυδροκτύπον μίμημ’, ὑπὲρ κάρα βαλὼν ξύλον καθῆκε παιδὸσ ἐσ ξανθὸν κάρα, ἔρρηξε δ’ ὀστᾶ. δεύτερον δὲ παῖδ’ ἑλών, χωρεῖ τρίτον θῦμ’ ὡσ ἐπισφάξων δυοῖν. ἀλλὰ φθάνει νιν ἡ τάλαιν’ ἔσω δόμων μήτηρ ὑπεκλαβοῦσα, καὶ κλῄει πύλασ. ὁ δ’ ὡσ ἐπ’ αὐτοῖσ δὴ Κυκλωπίοισιν ὢν σκάπτει μοχλεύει θύρετρα, κἀκβαλὼν σταθμὰ δάμαρτα καὶ παῖδ’ ἑνὶ κατέστρωσεν βέλει. κἀνθένδε πρὸσ γέροντοσ ἱππεύει φόνον· ἀλλ’ ἦλθεν εἰκών, ὡσ ὁρᾶν ἐφαίνετο, Παλλὰσ κραδαίνουσ’ ἔγχοσ ἐπὶ λόφῳ κέαρ , κἄρριψε πέτρον στέρνον εἰσ Ἡρακλέουσ, ὅσ νιν φόνου μαργῶντοσ ἔσχε, κεἰσ ὕπνον καθῆκε· πίτνει δ’ ἐσ πέδον, πρὸσ κίονα νῶτον πατάξασ, ὃσ πεσήμασι στέγησ διχορραγὴσ ἔκειτο κρηπίδων ἔπι. ἡμεῖσ δ’ ἐλευθεροῦντεσ ἐκ δρασμῶν πόδα σὺν τῷ γέροντι δεσμὰ σειραίων βρόχων ἀνήπτομεν πρὸσ κίον’, ὡσ λήξασ ὕπνου μηδὲν προσεργάσαιτο τοῖσ δεδραμένοισ. εὕδει δ’ ὁ τλήμων ὕπνον οὐκ εὐδαίμονα, παῖδασ φονεύσασ καὶ δάμαρτ’. ἐγὼ μὲν οὖν οὐκ οἶδα θνητῶν ὅστισ ἀθλιώτεροσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Euripides, Heracles, episode, lyric

(에우리피데스, Heracles, episode, lyric)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION