Euripides, Helen, choral, strophe 2

δι ἀέρος εἴθε ποτανοὶ γενοίμεσθ ᾇ Λιβύας οἰωνοὶ στοχάδες ὄμβρον λιποῦσαι χειμέριον νίσονται πρεσβυτάτᾳ σύριγγι πειθόμεναι ποιμένος, ὃς ἄβροχα πεδία καρποφόρα τε γᾶς ἐπιπετόμενος ἰαχεῖ.? Ὦ πταναὶ δολιχαύχενες, σύννομοι νεφέων δρόμου, βᾶτε Πλειάδας ὑπὸ μέσας Ὠρίωνά τ ἐννύχιον: καρύξατ ἀγγελίαν, Εὐρώταν ἐφεζόμεναι, Μενέλεως ὅτι Δαρδάνου πόλιν ἑλὼν δόμον ἥξει.?