헬라어 문장 검색 - ΕυριπίΕλεξτρά09́1́

(에우리피데스, episode, anapests)

ἰώ, βασίλεια γύναι χθονὸσ Ἀργείασ, παῖ Τυνδάρεω, καὶ τοῖν ἀγαθοῖν ξύγγονε κούροιν Διόσ, οἳ φλογερὰν αἰθέρ’ ἐν ἄστροισ ναίουσι, βροτῶν ἐν ἁλὸσ ῥοθίοισ τιμὰσ σωτῆρασ ἔχοντεσ· χαῖρε, σεβίζω σ’ ἴσα καὶ μάκαρασ πλούτου μεγάλησ τ’ εὐδαιμονίασ. τὰσ σὰσ δὲ τύχασ θεραπεύεσθαι καιρόσ. <χαῖρ’,> ὦ βασίλεια. ἔκβητ’ ἀπήνησ, Τρῳάδεσ, χειρὸσ δ’ ἐμῆσ λάβεσθ’, ἵν’ ἔξω τοῦδ’ ὄχου στήσω πόδα. σκύλοισι μὲν γὰρ θεῶν κεκόσμηνται δόμοι Φρυγίοισ, ἐγὼ δὲ τάσδε, Τρῳάδοσ χθονὸσ ἐξαίρετ’, ἀντὶ παιδὸσ ἣν ἀπώλεσα σμικρὸν γέρασ, καλὸν δὲ κέκτημαι δόμοισ. οὔκουν ἐγώ ‐ δούλη γὰρ ἐκβεβλημένη δόμων πατρῴων δυστυχεῖσ οἰκῶ δόμουσ ‐ μῆτερ, λάβωμαι μακαρίασ τῆσ σῆσ χερόσ; δοῦλαι πάρεισιν αἵδε, μὴ σύ μοι πόνει. τί δ’; αἰχμάλωτόν τοί μ’ ἀπῴκισασ δόμων, ᾑρημένων δὲ δωμάτων ᾑρήμεθα, ὡσ αἵδε, πατρὸσ ὀρφαναὶ λελειμμέναι. τοιαῦτα μέντοι σὸσ πατὴρ βουλεύματα ἐσ οὓσ ἐχρῆν ἥκιστ’ ἐβούλευσεν φίλων. λέξω δὲ . . . καίτοι δόξ’ ὅταν λάβῃ κακὴ γυναῖκα, γλώσσῃ πικρότησ ἔνεστί τισ. ὡσ μὲν παρ’ ἡμῖν, οὐ καλῶσ· τὸ πρᾶγμα δὲ μαθόντασ, ἢν μὲν ἀξίωσ μισεῖν ἔχῃ, στυγεῖν δίκαιον· εἰ δὲ μή, τί δεῖ στυγεῖν; ἡμᾶσ ἔδωκε Τυνδάρεωσ τῷ σῷ πατρί, οὐχ ὥστε θνῄσκειν, οὐδ’ ἃ γειναίμην ἐγώ. κεῖνοσ δὲ παῖδα τὴν ἐμὴν Ἀχιλλέωσ λέκτροισι πείσασ ᾤχετ’ ἐκ δόμων ἄγων πρυμνοῦχον Αὖλιν, ἔνθ’ ὑπερτείνασ πυρᾶσ λευκὴν διήμησ’ Ἰφιγόνησ παρηί̈δα. κεἰ μὲν πόλεωσ ἅλωσιν ἐξιώμενοσ, ἢ δῶμ’ ὀνήσων τἄλλα τ’ ἐκσῴζων τέκνα, ἔκτεινε πολλῶν μίαν ὕπερ, συγγνώστ’ ἂν ἦν· νῦν δ’ οὕνεχ’ Ἑλένη μάργοσ ἦν ὅ τ’ αὖ λαβὼν ἄλοχον κολάζειν προδότιν οὐκ ἠπίστατο, τούτων ἕκατι παῖδ’ ἐμὴν διώλεσεν. ἐπὶ τοῖσδε τοίνυν καίπερ ἠδικημένη οὐκ ἠγριώμην οὐδ’ ἂν ἔκτανον πόσιν· ἀλλ’ ἦλθ’ ἔχων μοι μαινάδ’ ἔνθεον κόρην λέκτροισ τ’ ἐπεισέφρηκε, καὶ νύμφα δύο ἐν τοῖσιν αὐτοῖσ δώμασιν κατείχομεν. μῶρον μὲν οὖν γυναῖκεσ, οὐκ ἄλλωσ λέγω·

ὅταν δ’, ὑπόντοσ τοῦδ’, ἁμαρτάνῃ πόσισ τἄνδον παρώσασ λέκτρα, μιμεῖσθαι θέλει γυνὴ τὸν ἄνδρα χἅτερον κτᾶσθαι φίλον. κἄπειτ’ ἐν ἡμῖν ὁ ψόγοσ λαμπρύνεται, οἱ δ’ αἴτιοι τῶνδ’ οὐ κλύουσ’ ἄνδρεσ κακῶσ. εἰ δ’ ἐκ δόμων ἡρ́παστο Μενέλεωσ λάθρᾳ, κτανεῖν μ’ Ὀρέστην χρῆν, κασιγνήτησ πόσιν Μενέλαον ὡσ σώσαιμι; σὸσ δὲ πῶσ πατὴρ ἠνέσχετ’ ἂν ταῦτ’; εἶτα τὸν μὲν οὐ θανεῖν κτείνοντα χρῆν τἄμ’, ἐμὲ δὲ πρὸσ κείνου παθεῖν; ἔκτειν’, ἐτρέφθην ἥνπερ ἦν πορεύσιμον πρὸσ τοὺσ ἐκείνῳ πολεμίουσ. φίλων γὰρ ἂν τίσ ἂν πατρὸσ σοῦ φόνον ἐκοινώνησέ μοι; λέγ’, εἴ τι χρῄζεισ, κἀντίθεσ παρρησίᾳ, ὅπωσ τέθνηκε σὸσ πατὴρ οὐκ ἐνδίκωσ. δίκαι’ ἔλεξασ· ἡ δίκη δ’ αἰσχρῶσ ἔχει. γυναῖκα γὰρ χρὴ πάντα συγχωρεῖν πόσει, ἥτισ φρενήρησ· ᾗ δὲ μὴ δοκεῖ τάδε, οὐδ’ εἰσ ἀριθμὸν τῶν ἐμῶν ἥκει λόγων. μέμνησο, μῆτερ, οὓσ ἔλεξασ ὑστάτουσ λόγουσ, διδοῦσα πρὸσ σέ μοι παρρησίαν. καὶ νῦν γέ φημι κοὐκ ἀπαρνοῦμαι, τέκνον. ἆρα κλύουσα, μῆτερ, εἶτ’ ἔρξεισ κακῶσ; οὐκ ἔστι, τῇ σῇ δ’ ἡδὺ προσθήσω φρενί. λέγοιμ’ ἄν·

ἀρχὴ δ’ ἥδε μοι προοιμίου· εἴθ’ εἶχεσ, ὦ τεκοῦσα, βελτίουσ φρένασ. τὸ μὲν γὰρ εἶδοσ αἶνον ἄξιον φέρειν Ἑλένησ τε καὶ σοῦ, δύο δ’ ἔφυτε συγγόνω, ἄμφω ματαίω Κάστορόσ τ’ οὐκ ἀξίω. ἣ μὲν γὰρ ἁρπασθεῖσ’ ἑκοῦσ’ ἀπώλετο, σὺ δ’ ἄνδρ’ ἄριστον Ἑλλάδοσ διώλεσασ, σκῆψιν προτείνουσ’, ὡσ ὑπὲρ τέκνου πόσιν ἔκτεινασ· οὐ γάρ σ’ ὡσ ἔγωγ’ ἴσασιν εὖ. ἥτισ, θυγατρὸσ πρὶν κεκυρῶσθαι σφαγάσ, νέον τ’ ἀπ’ οἴκων ἀνδρὸσ ἐξωρμημένου, ξανθὸν κατόπτρῳ πλόκαμον ἐξήσκεισ κόμησ. γυνὴ δ’, ἀπόντοσ ἀνδρόσ ἥτισ ἐκ δόμων ἐσ κάλλοσ ἀσκεῖ, διάγραφ’ ὡσ οὖσαν κακήν. οὐδὲν γὰρ αὐτὴν δεῖ θύρασιν εὐπρεπὲσ φαίνειν πρόσωπον, ἤν τι μὴ ζητῇ κακόν. μόνη δὲ πασῶν οἶδ’ ἐγὼ σ’ Ἑλληνίδων, εἰ μὲν τὰ Τρώων εὐτυχοῖ, κεχαρμένην, εἰ δ’ ἥσσον’ εἰή, συννεφοῦσαν ὄμματα, Ἀγαμέμνον’ οὐ χρῄζουσαν ἐκ Τροίασ μολεῖν. καίτοι καλῶσ γε σωφρονεῖν παρεῖχέ σοι· ἄνδρ’ εἶχεσ οὐ κακίον’ Αἰγίσθου πόσιν, ὃν Ἑλλὰσ αὑτῆσ εἵλετο στρατηλάτην· Ἑλένησ δ’ ἀδελφῆσ τοιάδ’ ἐξειργασμένησ ἐξῆν κλέοσ σοι μέγα λαβεῖν· τὰ γὰρ κακὰ παράδειγμα τοῖσ ἐσθλοῖσιν εἴσοψίν τ’ ἔχει. εἰ δ’, ὡσ λέγεισ, σὴν θυγατέρ’ ἔκτεινεν πατήρ, ἐγὼ τί σ’ ἠδίκησ’ ἐμόσ τε σύγγονοσ;

πῶσ οὐ πόσιν κτείνασα πατρῴουσ δόμουσ ἡμῖν προσῆψασ, ἀλλ’ ἐπηνέγκω λέχει τἀλλότρια, μισθοῦ τοὺσ γάμουσ ὠνουμένη; κοὔτ’ ἀντιφεύγει παιδὸσ ἀντὶ σοῦ πόσισ, οὔτ’ ἀντ’ ἐμοῦ τέθνηκε, δὶσ τόσωσ ἐμὲ κτείνασ ἀδελφῆσ ζῶσαν. εἰ δ’ ἀμείψεται φόνον δικάζων φόνοσ, ἀποκτενῶ σ’ ἐγὼ καὶ παῖσ Ὀρέστησ πατρὶ τιμωρούμενοι· εἰ γὰρ δίκαι’ ἐκεῖνα, καὶ τάδ’ ἔνδικα. ὅστισ δὲ πλοῦτον ἢ εὐγένειαν εἰσιδὼν γαμεῖ πονηράν, μῶρόσ ἐστι· μικρὰ γὰρ μεγάλων ἀμείνω σώφρον’ ἐν δόμοισ λέχη. τύχη γυναικῶν ἐσ γάμουσ.

τὰ μὲν γὰρ εὖ, τὰ δ’ οὐ καλῶσ πίπτοντα δέρκομαι βροτῶν. ὦ παῖ, πέφυκασ πατέρα σὸν στέργειν ἀεί· ἔστιν δὲ καὶ τόδ’· οἳ μέν εἰσιν ἀρσένων, οἳ δ’ αὖ φιλοῦσι μητέρασ μᾶλλον πατρόσ. συγγνώσομαί σοι· καὶ γὰρ οὐχ οὕτωσ ἄγαν χαίρω τι, τέκνον, τοῖσ δεδραμένοισ ἐμοί. σὺ δ’ ὧδ’ ἄλουτοσ καὶ δυσείματοσ χρόα λεχὼ νεογνῶν ἐκ τόκων πεπαυμένη;

οἴμοι τάλαινα τῶν ἐμῶν βουλευμάτων·

ὡσ μᾶλλον ἢ χρῆν ἤλασ’ εἰσ ὀργὴν πόσιν. ὀψὲ στενάζεισ, ἡνίκ’ οὐκ ἔχεισ ἄκη. πατὴρ μὲν οὖν τέθνηκε· τὸν δ’ ἔξω χθονὸσ πῶσ οὐ κομίζῃ παῖδ’ ἀλητεύοντα σόν; δέδοικα· τοὐμὸν δ’, οὐχὶ τοὐκείνου, σκοπῶ. πατρὸσ γάρ, ὡσ λέγουσι, θυμοῦται φόνῳ. τί δαὶ πόσιν σὸν ἄγριον εἰσ ἡμᾶσ ἔχεισ; τρόποι τοιοῦτοι· καὶ σὺ δ’ αὐθάδησ ἔφυσ. ἀλγῶ γάρ· ἀλλὰ παύσομαι θυμουμένη. καὶ μὴν ἐκεῖνοσ οὐκέτ’ ἔσται σοι βαρύσ. φρονεῖ μέγ’· ἐν γὰρ τοῖσ ἐμοῖσ ναίει δόμοισ. ὁρᾷσ; ἀν’ αὖ σὺ ζωπυρεῖσ νείκη νέα. σιγῶ· δέδοικα γάρ νιν ὡσ δέδοικ’ ἐγώ. παῦσαι λόγων τῶνδε. ἀλλὰ τί μ’ ἐκάλεισ, τέκνον; ἤκουσασ, οἶμαι, τῶν ἐμῶν λοχευμάτων· τούτων ὕπερ μοι θῦσον ‐ οὐ γὰρ οἶδ’ ἐγώ ‐ δεκάτῃ σελήνῃ παιδὸσ ὡσ νομίζεται· τρίβων γὰρ οὐκ εἴμ’, ἄτοκοσ οὖσ’ ἐν τῷ πάροσ. ἄλλησ τόδ’ ἔργον, ἥ σ’ ἔλυσεν ἐκ τόκων. αὐτὴ ’λόχευον κἄτεκον μόνη βρέφοσ. οὕτωσ ἀγείτων οἶκοσ ἵδρυται φίλων; πένητασ οὐδεὶσ βούλεται κτᾶσθαι φίλουσ. ἀλλ’ εἶμι, παιδὸσ ἀριθμὸν ὡσ τελεσφόρον θύσω θεοῖσι· σοὶ δ’ ὅταν πράξω χάριν τήνδ’, εἶμ’ ἐπ’ ἀγρὸν οὗ πόσισ θυηπολεῖ νύμφαισιν. ἀλλὰ τούσδ’ ὄχουσ, ὀπάονεσ, φάτναισ ἄγοντεσ πρόσθεθ’· ἡνίκ’ ἂν δέ με δοκῆτε θυσίασ τῆσδ’ ἀπηλλάχθαι θεοῖσ, πάρεστε· δεῖ γὰρ καὶ πόσει δοῦναι χάριν. χώρει πένητασ ἐσ δόμουσ· φρούρει δέ μοι μή σ’ αἰθαλώσῃ πολύκαπνον στέγοσ πέπλουσ. θύσεισ γὰρ οἱᾶ χρή σε δαίμοσιν θύη. κανοῦν δ’ ἐνῆρκται καὶ τεθηγμένη σφαγίσ, ἥπερ καθεῖλε ταῦρον, οὗ πέλασ πεσῇ πληγεῖσα·

νυμφεύσῃ δὲ κἀν Αἵδου δόμοισ ᾧπερ ξυνηῦδεσ ἐν φάει. τοσήνδ’ ἐγὼ δώσω χάριν σοι, σὺ δὲ δίκην ἐμοὶ πατρόσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Euripides, episode, anapests

(에우리피데스, episode, anapests)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION