Euripides, choral, strophe 2

(에우리피데스, choral, strophe 2)

τότε δὴ τότε φαεν‐ νὰσ ἄστρων μετέβασ’ ὁδοὺσ Ζεὺσ καὶ φέγγοσ ἀελίου λευκόν τε πρόσωπον ἀ‐ οῦσ, τὰ δ’ ἕσπερα νῶτ’ ἐλαύ‐ νει θερμᾷ φλογὶ θεοπύρῳ, νεφέλαι δ’ ἔνυδροι πρὸσ ἄρ‐ κτον, ξηραί τ’ Ἀμμωνίδεσ ἕ‐ δραι φθίνουσ’ ἀπειρόδροσοι, καλλίστων ὄμβρων Διόθεν στερεῖσαι.