Euripides, episode 1:

(에우리피데스, episode 1:)

ὦ θύγατερ ‐ ἄρτι γάρ σε πρὸσ δόμοισ ὁρῶ ‐ ἥκω φέρων σοι τῶν ἐμῶν βοσκημάτων ποίμνησ νεογνὸν θρέμμ’ ὑποσπάσασ τόδε στεφάνουσ τε τευχέων τ’ ἐξελὼν τυρεύματα, παλαιόν τε θησαύρισμα Διονύσου τόδε ὀσμῇ κατῆρεσ, μικρόν, ἀλλ’ ἐπεσβαλεῖν ἡδὺ σκύφον τοῦδ’ ἀσθενεστέρῳ ποτῷ. ἴτω φέρων τισ τοῖσ ξένοισ τάδ’ ἐσ δόμουσ· ἐγὼ δὲ τρύχει τῷδ’ ἐμῶν πέπλων κόρασ δακρύοισι τέγξασ ἐξομόρξασθαι θέλω. τί δ’, ὦ γεραιέ, διάβροχον τόδ’ ὄμμ’ ἔχεισ; μῶν τἀμὰ διὰ χρόνου σ’ ἀνέμνησεν κακά; ἢ τὰσ Ὀρέστου τλήμονασ φυγὰσ στένεισ καὶ πατέρα τὸν ἐμόν, ὅν ποτ’ ἐν χεροῖν ἔχων ἀνόνητ’ ἔθρεψασ σοί τε καὶ τοῖσ σοῖσ φίλοισ; ἀνόνηθ’· ὅμωσ δ’ οὖν τοῦτό γ’ οὐκ ἠνεσχόμην. ἦλθον γὰρ αὐτοῦ πρὸσ τάφον πάρεργ’ ὁδοῦ καὶ προσπεσὼν ἔκλαυσ’ ἐρημίασ τυχών, σπονδάσ τε, λύσασ ἀσκὸν ὃν φέρω ξένοισ, ἔσπεισα, τύμβῳ δ’ ἀμφέθηκα μυρσίνασ. πυρᾶσ δ’ ἐπ’ αὐτῆσ οἶν μελάγχιμον πόκῳ σφάγιον ἐσεῖδον αἷμά τ’ οὐ πάλαι χυθὲν ξανθῆσ τε χαίτησ βοστρύχουσ κεκαρμένουσ. κἀθαύμασ’, ὦ παῖ, τίσ ποτ’ ἀνθρώπων ἔτλη πρὸσ τύμβον ἐλθεῖν· οὐ γὰρ Ἀργείων γέ τισ. ἀλλ’ ἦλθ’ ἴσωσ που σὸσ κασίγνητοσ λάθρᾳ, μολὼν δ’ ἐθαύμασ’ ἄθλιον τύμβον πατρόσ. σκέψαι δὲ χαίτην προστιθεῖσα σῇ κόμῃ, εἰ χρῶμα ταὐτὸν κουρίμησ ἔσται τριχόσ· φιλεῖ γάρ, αἷμα ταὐτὸν οἷσ ἂν ᾖ πατρόσ, τὰ πόλλ’ ὅμοια σώματοσ πεφυκέναι.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION