Euripides, episode, lyric 3:

(에우리피데스, episode, lyric 3:)

τοὐντεῦθεν ἤδη τοῦ ξένου <τὸ> θαῦμ’ ὁρῶ· καὶ ταῦθ’ ἅμ’ ἠγόρευε καὶ πρὸσ οὐρανὸν καὶ γαῖαν ἐστήριξε φῶσ σεμνοῦ πυρόσ. λαβὼν γὰρ ἐλάτησ οὐράνιον ἄκρον κλάδον κατῆγεν, ἦγεν, ἦγεν ἐσ μέλαν πέδον· κυκλοῦτο δ’ ὥστε τόξον ἢ κυρτὸσ τροχὸσ τόρνῳ γραφόμενοσ περιφορὰν ἕλκει δρόμον· ὣσ κλῶν’ ὄρειον ὁ ξένοσ χεροῖν ἄγων ἔκαμπτεν ἐσ γῆν, ἔργματ’ οὐχὶ θνητὰ δρῶν. Πενθέα δ’ ἱδρύσασ ἐλατίνων ὄζων ἔπι, ὀρθὸν μεθίει διὰ χερῶν βλάστημ’ ἄνω ἀτρέμα, φυλάσσων μὴ ἀναχαιτίσειέ νιν, ὀρθὴ δ’ ἐσ ὀρθὸν αἰθέρ’ ἐστηρίζετο, ἔχουσα νώτοισ δεσπότην ἐφήμενον· ὤφθη δὲ μᾶλλον ἢ κατεῖδε μαινάδασ. ὅσον γὰρ οὔπω δῆλοσ ἦν θάσσων ἄνω, καὶ τὸν ξένον μὲν οὐκέτ’ εἰσορᾶν παρῆν, ἐκ δ’ αἰθέροσ φωνή τισ, ὡσ μὲν εἰκάσαι Διόνυσοσ, ἀνεβόησεν· Ὦ νεάνιδεσ, ἄγω τὸν ὑμᾶσ κἀμὲ τἀμά τ’ ὄργια γέλων τιθέμενον· ἀλλὰ τιμωρεῖσθέ νιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION