Euripides, choral, strophe 1

(에우리피데스, choral, strophe 1)

ἆρ’ ἐν παννυχίοισ χοροῖσ θήσω ποτὲ λευκὸν πόδ’ ἀναβακχεύουσα, δέραν εἰσ αἰθέρα δροσερὸν ῥίπτουσ’, ὡσ νεβρὸσ χλοεραῖσ ἐμπαί‐ ζουσα λείμακοσ ἡδοναῖσ, ἡνίκ’ ἂν φοβερὰν φύγῃ θήραν ἔξω φυλακᾶσ εὐπλέκτων ὑπὲρ ἀρκύων, θωύ̈σσων δὲ κυναγέτασ συντείνῃ δράμημα κυνῶν· μόχθοισ τ’ ὠκυδρόμοισ τ’ ἀέλ‐ λαισ θρῴσκει πεδίον παραποτάμιον, ἡδομένα βροτῶν ἐρημίαισ σκιαρο‐ κόμοιό τ’ ἔρνεσιν ὕλασ. τί τὸ σοφόν; ἢ τί τὸ κάλλιον παρὰ θεῶν γέρασ ἐν βροτοῖσ ἢ χεῖρ’ ὑπὲρ κορυφᾶσ τῶν ἐχθρῶν κρείσσω κατέχειν; ὅ τι καλὸν φίλον ἀεί.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION