Euripides, choral, strophe 1

Ἀχελῴου θύγατερ, πότνι εὐπάρθενε Δίρκα, σὺ γὰρ ἐν σαῖς ποτε παγαῖς τὸ Διὸς βρέφος ἔλαβες, ὅτε μηρῷ πυρὸς ἐξ ἀ- θανάτου Ζεὺς ὁ τεκὼν ἡρ´- πασέ νιν, τάδ ἀναβοάσας:? Ἴθι, Διθύραμβ, ἐμὰν ἄρ- σενα τάνδε βᾶθι νηδύν: ἀναφαίνω σε τόδ, ὦ Βάκ- χιε, Θήβαις ὀνομάζειν. σὺ δέ μ, ὦ μάκαιρα Δίρκα, στεφανηφόρους ἀπωθῇ θιάσους ἔχουσαν ἐν σοί. τί μ ἀναίνῃ· τί με φεύγεις· ἔτι ναὶ τὰν βοτρυώδη Διονύσου χάριν οἴνας, ἔτι σοι τοῦ Βρομίου μελήσει.?