Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, chapter 11, chapter 12 1:

πρὸς Φανοκλέα βλάβης ἀπολογία:? ᾤμην μὲν ἐγώ, ὦ ἄνδρες. πρὸς Λυσικράτην ὑπὲρ Νικομάχου βλάβης: ἄνδρες δικασταί, ὅτι μὲν ἰδιώτης. Συνηγορία Παρμένοντι ὑπὲρ ἀνδραπόδου βλάβης: καὶ παραγεγενημένος ὕστερον, ἄνδρες δικασταί, ἔγωγε ἔγνων, ὅτι Παρμένων ἀδικεῖται. κατὰ Ποσειδίππου κλοπῆς: ἀδικηθείς, ὦ ἄνδρες. κατὰ Ἡδύλης ἀποστασίου: καταλιπόντος ἐνοτίου πατρός. ἀποστασίου πρὸς Αρχέστρατον: πολλὰ καὶ ἀγαθὰ γένοιτο. Συνηγορία Ἡγελόχῳ ὑπὲρ ἐπικλήρου: ὥσπερ καὶ ἡμῶν ἕκαστος. Ἐπικληρικὸς ὑπὲρ τῆς Ιὀφῶντος θυγατρός: ἄνδρες δικασταί, οὐ πένης ὤν. Ὁ ὕστερος: ἄμαχον γὰρ ἦν, ὦ ἄνδρες. Διαμαρτυρία, ὡς οὐδὲ εἰσὶν ἐπίδικοι αἱ Ἀριστοφῶντος θυγατέρες: τοῦ νόμου δεδωκότος, ὦ ἄνδρες.