헬라어 문장 검색 - Διονψσ́Αντιθυι

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 20, chapter 4)

ἡμεῖσ, ὦ Τύλλε, καὶ τῆσ μὲν ἄλλησ ἄρχειν ἄξιοί ἐσμεν Ἰταλίασ, ὅτι ἔθνοσ Ἑλληνικὸν καὶ μέγιστον τῶν κατοικούντων τήνδε τὴν γῆν ἐθνῶν παρεχόμεθα, τοῦ δὲ Λατίνων ἔθνουσ, εἰ καὶ μηδενὸσ τῶν ἄλλων , ἡγεῖσθαι δικαιοῦμεν οὐκ ἄτερ αἰτίασ, ἀλλὰ κατὰ τὸν κοινὸν ἀνθρώπων νόμον, ὃν ἡ φύσισ ἔδωκεν ἅπασι, τῶν ἐκγόνων ἄρχειν τοὺσ προγόνουσ. ὅτι περὶ τὴν Ῥηγίνων πόλιν πάθοσ γίγνεται δεινόν, οἱο͂ν καὶ περὶ Μεσσήνην ἐγένετο τὴν ἐν Σικελίᾳ, μεγάλησ φυλακῆσ καὶ προνοίασ ἄξιον ἁπάσαισ ταῖσ πόλεσιν, ἀνάγκη δὲ τὰσ αἰτίασ καὶ τὰσ προφάσεισ τῶν κατασχόντων αὐτὴν κακῶν προειπεῖν.

ὅτε Λευκανοὶ καὶ Βρέττιοι δυνάμεσι πολλαῖσ ἐπὶ Θουρίουσ στρατεύσαντεσ τήν τε χώραν αὐτῶν ἐξεπόρθησαν καὶ τὴν πόλιν περιχαρακώσαντεσ ἐπολιόρκουν ‐ ἐφ’ οὓσ ἀπεστάλη Ῥωμαίων δύναμισ, ἧσ ἡγεῖτο Φαβρίκιοσ ὁ ὕπατοσ ‐ φοβηθέντεσ οἱ Ῥηγῖνοι, μὴ καὶ ἐπὶ σφᾶσ οἱ βάρβαροι Ῥωμαίων ἀπελθόντων στρατιὰν ἀποστείλωσι, καὶ τὴν Ταραντίνων πόλιν ἐν ὑποψίαισ ἔχοντεσ ἐδεήθησαν τοῦ Φαβρικίου δύναμιν τῇ πόλει λιπεῖν πρὸσ τὰσ αἰφνιδίουσ τῶν βαρβάρων ἐπιδρομάσ, καὶ εἴ τισ ἐκ τῶν Ταραντίνων ἐπιβουλή σφισιν ἀπροσδόκητοσ γένοιτο.

καὶ λαμβάνουσι Καμπανοὺσ μὲν ὀκτακοσίουσ, Σιδικίνουσ δὲ τετρακοσίουσ, ὧν ἁπάντων ἡγεῖτο Δέκιοσ Καμπανὸσ τὸ γένοσ. οὗτοσ ὁ ἀνήρ, ὅτε κατάγοιτο παρὰ τοὺσ ἐπιφανεστάτουσ τῶν ἐπιχωρίων ἑστιάσεισ τε λαμπρὰσ κατὰ τὴν φιλοφροσύνην τῶν ξένων ἑστιώμενοσ καὶ κατασκευὰσ οἰκιῶν λαμπρὰσ καὶ βαθυπλούτουσ παρὰ πολλοῖσ ὁρῶν κατ’ ἀρχὰσ μὲν ἐμακάριζε τοὺσ Ῥηγίνουσ τῆσ εὐδαιμονίασ, ἔπειθ’ ὡσ ἀναξίοισ ἐφθόνει, τελευτῶν δ’ ὡσ πολεμίοισ ἐπιβουλεύειν ἤρξατο.

καὶ προσλαβὼν κοινωνὸν τῶν ἀπορρήτων βουλευμάτων τὸν γραμματέα, πανοῦργον ἄνδρα καὶ πάσησ πονηρίασ ἀρχιτέκτονα, πρὸσ αὐτοῦ πάντασ Ῥηγίνουσ ἀποκτεῖναι καὶ τὴν εὐδαιμονίαν αὐτῶν τὴν μὲν αὐτὸσ κατασχεῖν, τὴν δὲ τοῖσ στρατιώταισ διελεῖν, λέγοντοσ, ὅτι Μεσσήνην ὀλίγῳ πρότερον εἷλον .

. . ὑφ’ οὗ πεισθεὶσ καὶ τὸν τρόπον τῆσ ἐπιχειρήσεωσ σὺν αὐτῷ βουλευσάμενοσ, τοὺσ ταγματάρχασ καὶ τοὺσ ἐπιφανεστάτουσ τῶν στρατιωτῶν εἰσ τὸ συνέδριον ἐκάλεσεν· δεηθεὶσ δὲ ἁπάντων ἀπορρήτουσ φυλάξαι τοὺσ λόγουσ κίνδυνον ἔφη μέγαν αὐτῷ ἐπικρεμασθῆναι πολλῆσ πάνυ φυλακῆσ καὶ ταχείασ δεόμενον, ὡσ τοῦ καιροῦ μὴ διδόντοσ ἀναστροφήν. πεπυσμένουσ γὰρ τὴν Πύρρου διάβασιν τοὺσ ἐπιφανεστάτουσ Ῥηγίνων κρύφα διαπέμπεσθαι πρὸσ αὐτὸν ὑπισχνουμένουσ κατασφάξειν τὴν φρουρὰν καὶ παραδώσειν ἐκείνῳ τὴν πόλιν. ἔτι ταῦτα λέγοντοσ αὐτοῦ παρῆν τισ ἐγκάθετοσ, αὐχμηρὸσ ὡσ ἐξ ὁδοῦ, γράμματα ὑπ’ αὐτοῦ Δεκίου κατεσκευασμένα κομίζων, ὡσ παρὰ ξένου δή τινοσ ἰδίου, ἐν οἷσ ἐδηλοῦτο μέλλων ὁ βασιλεὺσ ἀποστέλλειν ἐπὶ τὸ Ῥήγιον πεντακοσίουσ στρατιώτασ ὡσ καταληψομένουσ τὴν πόλιν, ἀνοίξειν ὑπεσχημένων αὐτοῖσ Ῥηγίνων τὰσ πύλασ.

τινὲσ μὲν λέγουσι τὸν γραμματηφόρον ὑπὸ Φαβρικίου τοῦ ὑπάτου κατὰ σπουδὴν ἀπεστάλθαι, τὴν δ’ ἐπιστολὴν ταῦτα περιέχειν, ἃ μικρῷ πρότερον ἔφην, καὶ παραινεῖν Δεκίῳ φθάσαι τοὺσ Ῥηγίνουσ·

ἔχει δὲ λόγον ἀμφότερα. ἔδειξε δὴ ταῦτα τοῖσ ἐν τῷ συνεδρίῳ παροῦσι, καὶ ἐπεὶ τάχιστα νὺξ ἐγένετο, φράσαντεσ οἱ ταγματάρχαι τοῖσ ἄλλοισ στρατιώταισ, ἃ διενοοῦντο πράττειν, ἐπὶ τὰσ οἰκίασ τῶν Ῥηγίνων ἐχώρουν, καὶ τοὺσ μὲν εὐωχουμένουσ ἔτι, τοὺσ δὲ κοιμωμένουσ καταλαβόντεσ ἐν τοῖσ ἰδίοισ κατασφάττουσιν ἐφεστίοισ ἀντιβολοῦντασ καὶ γόνασι προσκυλιομένουσ καὶ ἀνθ’ ὅτου ταῦτα πάσχουσι μαθεῖν ἀξιοῦντασ, οὔτε ἡλικίασ οὔτε τύχησ οὐδεμιᾶσ φειδόμενοι. φονεύσαντεσ δὲ τοὺσ ἄνδρασ ἔτι δεινότερον ἔργον ἐξειργάσαντο, τάσ τε γὰρ γυναῖκασ τῶν ἰδίων ξένων καὶ τὰσ παρθένουσ διελόμενοι συνῆσαν ἀκούσαισ, ὧν τοὺσ πατέρασ καὶ τοὺσ ἄνδρασ ἐν ὀφθαλμοῖσ ἀπέκτειναν.

Δέκιοσ δὲ ἀντὶ φρουράρχου τύραννοσ ἐγεγόνει τῆσ Ῥηγίνων πόλεωσ, καὶ λογιζόμενοσ, ὅτι δώσει Ῥωμαίοισ ὧν ἔδρασε δίκασ, Καμπανοῖσ τοῖσ κατέχουσι Μεσσήνην συμμαχίαν τίθεται μεγίστην ἰσχὺν τῶν ἐν Σικελίᾳ πόλεων ἔχουσι, καὶ τὴν πόλιν διὰ πολλῆσ εἶχε φυλακῆσ.

εσξ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 20, chapter 4

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 20, chapter 4)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION