Dionysius of Halicarnassus, Ad Ammaeum, chapter 10

(디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 10)

ἀπόχρη μὲν οὖν καὶ ταῦτα ῥηθέντα φανερὰν ποιῆσαι τὴν φιλοτιμίαν τῶν ἀξιούντων τὰσ Ἀριστοτέλουσ ἐζηλωκέναι τέχνασ τὸν Δημοσθένη, ὃσ ἤδη τέτταρασ μὲν ἔτυχεν εἰρηκὼσ δημηγορίασ Φιλιππικάσ, τρεῖσ δὲ Ἑλληνικάσ, πέντε δὲ λόγουσ δημοσίουσ εἰσ δικαστήρια γεγραφώσ, οὓσ οὐδεὶσ ἂν ἔχοι διαβαλεῖν ὡσ εὐτελεῖσ τινασ καὶ φαύλουσ καὶ μηδὲν ἐπιφαίνοντασ τεχνικόν, ἐπειδὴ πρὸ τῶν Ἀριστοτέλουσ συνετάχθησαν τεχνῶν. οὐ μὴν ἔγωγε μέχρι τούτου προελθὼν στήσομαι, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἄλλουσ αὐτοῦ λόγουσ τοὺσ μάλιστ’ εὐδοκιμοῦντασ ἐπιδείξω τούσ τε δημηγορικοὺσ καὶ τοὺσ δικανικοὺσ πρότερον ἀπηγγελμένουσ τῆσ ἐκδόσεωσ τούτων τῶν τεχνῶν, μάρτυρι πάλιν αὐτῷ χρώμενοσ Ἀριστοτέλει. μετὰ γὰρ ἄρχοντα Καλλίμαχον, ἐφ’ οὗ τὰσ εἰσ Ὄλυνθον βοηθείασ ἀπέστειλαν Ἀθηναῖοι πεισθέντεσ ὑπὸ Δημοσθένουσ, Θεόφιλοσ ἔστιν ἄρχων, καθ’ ὃν ἐκράτησε τῆσ Ὀλυνθίων πόλεωσ Φίλιπποσ. ἔπειτα Θεμιστοκλῆσ, ἐφ’ οὗ τὴν πέμπτην τῶν κατὰ Φιλίππου δημηγοριῶν ἀπήγγειλε Δημοσθένησ περὶ τὴσ φυλακῆσ τῶν νησιωτῶν καὶ τῶν ἐν Ἑλλησπόντῳ πόλεων, ἧσ ἐστιν ἀρχή· ἃ μὲν ἡμεῖσ ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι δεδυνήμεθα εὑρεῖν, ταῦτ’ ἐστίν.

μετὰ δὲ Θεμιστοκλέα Ἀρχίασ, ἐφ’ οὗ παραινεῖ τοῖσ Ἀθηναίοισ μὴ κωλύειν Φίλιππον τῆσ Ἀμφικτυονίασ μετέχειν μηδὲ ἀφορμὴν διδόναι πολέμου νεωστὶ πεποιημένουσ τὴν πρὸσ αὐτὸν εἰρήνην· ἀρχὴ δὲ ταύτησ τῆσ δημηγορίασ ἐστὶν ἥδε· ὁρῶ μὲν ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι τὰ παρόντα πράγματα. μετὰ δὲ Ἀρχίαν ἔστιν Εὔβουλοσ· εἶτα Λυκίσκοσ, ἐφ’ οὗ τὴν ἑβδόμην τῶν Φιλιππικῶν δημηγοριῶν διέθετο πρὸσ τὰσ ἐκ Πελοποννήσου πρεσβείασ, ταύτην τὴν ἀρχὴν ποιησάμενοσ· ὅταν ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι λόγοι γίγνωνται. μετὰ Λυκίσκον ἔστιν ἄρχων Πυθόδοτοσ, ἐφ’ οὗ τὴν ὀγδόην τῶν Φιλιππικῶν δημηγοριῶν διέθετο πρὸσ τοὺσ Φιλίππου πρέσβεισ, ἧσ ἐστιν ἀρχή ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, οὐκ ἔστιν, ὅπωσ αἱ αἰτίαι, καὶ τὸν κατ’ Αἰσχίνου συνετάξατο λόγον, ὅτε τὰσ εὐθύνασ ἐδίδου τῆσ δευτέρασ πρεσβείασ τῆσ ἐπὶ τοὺσ ὁρ́κουσ. μετὰ Πυθόδοτον ἔστι Σωσιγένησ, ἐφ’ οὗ τὴν ἐνάτην διελήλυθεν κατὰ Φιλίππου δημηγορίαν περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ στρατιωτῶν, ἵνα μὴ διαλυθῇ τὸ μετὰ Διοπείθουσ ξενικόν, ἀρχὴν ἔχουσαν ταύτην· ἔδει μὲν ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι τοὺσ λέγοντασ ἅπαντασ·

καὶ κατὰ τὸν αὐτὸν ἄρχοντα τὴν δεκάτην, ἐν ᾗ πειρᾶται διδάσκειν, ὅτι λύει τὴν εἰρήνην Φίλιπποσ καὶ πρότεροσ ἐκφέρει τὸν πόλεμον, ἧσ ἐστιν ἀρχή· πολλῶν ὦ ἄνδρεσ Αθηναῖοι λόγων γιγνομένων. μετὰ Σωσιγένην ἄρχων ἔστι Νικόμαχοσ, ἐφ’ οὗ τὴν ἑνδεκάτην δημηγορίαν διελήλυθε περὶ τοῦ λελυκέναι τὴν εἰρήνην Φίλιππον καὶ τοὺσ Ἀθηναίουσ πείθει Βυζαντίοισ ἀποστεῖλαι βοήθειαν, ἧσ ἐστιν ἀρχή· καὶ σπουδαῖα νομίζων ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι. ἕπεται Νικομάχῳ Θεόφραστοσ ἄρχων, ἐφ’ οὗ πείθει τοὺσ Ἀθηναίουσ γενναίωσ ὑπομεῖναι τὸν πόλεμον ὡσ κατηγγελκότοσ αὐτὸν ἤδη Φιλίππου· καὶ ἔστιν αὕτη τελευταία τῶν κατὰ Φιλίππου δημηγοριῶν, ἀρχὴν ἔχουσα ταύτην· ὅτι μὲν ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι Φίλιπποσ οὐκ ἐποιήσατο τὴν εἰρήνην πρὸσ ὑμᾶσ, ἀλλ’ ἀνεβάλετο τὸν πόλεμον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION