헬라어 문장 검색 - ΑριστοπήΩασπσ́13́01́

(아리스토파네스, Wasps, Episode, lyric)

ἄνεχε πάρεχε· κλαύσεταί τισ τῶν ὄπισθεν ἐπακολουθούντων ἐμοί· οἱο͂ν, εἰ μὴ ’ρρήσεθ’, ὑμᾶσ ὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ δᾳδὶ φρυκτοὺσ σκευάσω. ἦ μὴν σὺ δώσεισ αὔριον τούτων δίκην ἡμῖν ἅπασι, κεἰ σφόδρ’ εἶ νεανίασ. ἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοι. ἰὴ ἰεῦ, καλούμενοι. ἀρχαῖά γ’ ὑμῶν· ἆρά γ’ ἴσθ’ ὡσ οὐδ’ ἀκούων ἀνέχομαι δικῶν; ἰαιβοῖ, αἰβοῖ. τάδε μ’ ἀρέσκει· βάλλε κημούσ. οὐκ ἄπεισι; ποῦ ’στιν <ἡμῖν> ἡλιαστήσ; ἐκποδών. ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιον, τῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίου.

ἔχου· φυλάττου δ’, ὡσ σαπρὸν τὸ σχοινίον· ὅμωσ γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεται. ὁρᾷσ ἐγώ σ’ ὡσ δεξιῶσ ὑφειλόμην μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺσ ξυμπότασ· ὧν οὕνεκ’ ἀπόδοσ τῷ πέει τῳδὶ χάριν. ἀλλ’ οὐκ ἀποδώσεισ οὐδ’ ἐφιαλεῖσ οἶδ’ ὅτι, ἀλλ’ ἐξαπατήσεισ κἀγχανεῖ τούτῳ μέγα· πολλοῖσ γὰρ ἤδη χἀτέροισ αὔτ’ ἠργάσω. ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνή, ἐγώ σ’ ἐπειδὰν οὑμὸσ υἱὸσ ἀποθάνῃ, λυσάμενοσ ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίον. νῦν δ’ οὐ κρατῶ ’γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτων νέοσ γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα. τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με, κἄστι δύσκολον κἄλλωσ κυμινοπριστοκαρδαμογλύφον. ταῦτ’ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶ. πατὴρ γὰρ οὐδείσ ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦ. ὁδὶ δὲ καὐτὸσ ἐπὶ σὲ κἄμ’ ἐοίκε θεῖν. ἀλλ’ ὡσ τάχιστα στῆθι τάσδε τὰσ δετὰσ λαβοῦσ’, ἵν’ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶσ, οἱοίσ ποθ’ οὗτοσ ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίων. ὦ οὗτοσ οὗτοσ τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψ, ποθεῖν ἐρᾶν τ’ ἐοίκασ ὡραίασ σοροῦ. οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶν. ὡσ ἡδέωσ φάγοισ ἂν ἐξ ὄξουσ δίκην. οὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδα τῶν ξυμποτῶν κλέψαντα; ποίαν αὐλητρίδα; τί ταῦτα ληρεῖσ ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών; νὴ τὸν Δί’ αὕτη πού ’στί σοί γ’ ἡ Δαρδανίσ. οὔκ, ἀλλ’ ἐν ἀγορᾷ τοῖσ θεοῖσ δᾲσ κάεται. δᾲσ ἥδε; δᾲσ δῆτ’. οὐχ ὁρᾷσ ἐστιγμένην; τί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ’ ἐστὶν αὐτῆσ τοὐν μέσῳ; ἡ πίττα δήπου καομένησ ἐξέρχεται. ὁ δ’ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτόσ ἐστιν οὑτοσί; ὄζοσ μὲν οὖν τῆσ δᾳδὸσ οὗτοσ ἐξέχει. τί λέγεισ σύ; ποῖοσ ὄζοσ; οὐκ εἶ δεῦρο σύ; ἆ ἆ τί μέλλεισ δρᾶν; ἄγειν ταύτην λαβὼν ἀφελόμενόσ σε καὶ νομίσασ εἶναι σαπρὸν κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶν. ἄκουσόν νυν ἐμοῦ. Ὀλυμπίασιν, ἡνίκ’ ἐθεώρουν ἐγώ, Ἐφουδίων ἐμαχέσατ’ Ἀσκώνδᾳ καλῶσ ἤδη γέρων ὤν· εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼν ὁ πρεσβύτεροσ κατέβαλε τὸν νεώτερον. πρὸσ ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃσ ὑπώπια. νὴ τὸν Δί’ ἐξέμαθέσ γε τὴν Ὀλυμπίαν. ἴθι μοι παράστηθ’, ἀντιβολῶ πρὸσ τῶν θεῶν.

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅσ μ’ ἀπώλεσεν τῇ δᾳδὶ παίων, κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ ἄρτουσ δέκ’ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταρασ. ὁρᾷσ ἃ δέδρακασ; πράγματ’ αὖ δεῖ καὶ δίκασ ἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνον. οὐδαμῶσ γ’, ἐπεὶ λόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοί· ὥστ’ οἶδ’ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι. οὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίασ τῆσ Ἀγκυλίωνοσ θυγατέροσ καὶ Σωστράτησ, οὕτω διαφθείρασ ἐμοῦ τὰ φορτία. ἄκουσον ὦ γύναι· λόγον σοι βούλομαι λέξαι χαρίεντα. μὰ Δία μὴ ’μοί γ’ ὦ μέλε. Αἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ’ ἑσπέρασ θρασεῖα καὶ μεθύση τισ ὑλάκτει κύων. κἄπειτ’ ἐκεῖνοσ εἶπεν, ὦ κύον κύον, εἰ νὴ Δί’ ἀντὶ τῆσ κακῆσ γλώττησ ποθὲν πυροὺσ πρίαιο, σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖσ. καὶ καταγελᾷσ μου; προσκαλοῦμαί σ’ ὅστισ εἶ πρὸσ τοὺσ ἀγορανόμουσ βλάβησ τῶν φορτίων, κλητῆρ’ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονί. μὰ Δί’ ἀλλ’ ἄκουσον, ἤν τί σοι δόξω λέγειν. Λᾶσόσ ποτ’ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδησ· ἔπειθ’ ὁ Λᾶσοσ εἶπεν, ὀλίγον μοι μέλει. ἄληθεσ οὗτοσ; καὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶν γυναικὶ κλητεύειν ἐοικὼσ θαψίνῃ, Ἰνοῖ κρεμαμένῃ πρὸσ ποδῶν Εὐριπίδου. ὁδί τισ ἕτεροσ, ὡσ ἐοίκεν, ἔρχεται καλούμενόσ σε· τόν γέ τοι κλητῆρ’ ἔχει. οἴμοι κακοδαίμων.

προσκαλοῦμαί σ’ ὦ γέρον ὕβρεωσ. ὕβρεωσ; μὴ μὴ καλέσῃ πρὸσ τῶν θεῶν· ἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοι ἣν ἂν σὺ τάξῃσ, καὶ χάριν προσείσομαι. ἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαι ἑκών· ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖν. ἀλλ’ ἐλθὲ δευρί· πότερον ἐπιτρέπεισ ἐμοί, ὅ τι χρή μ’ ἀποτείσαντ’ ἀργύριον τοῦ πράγματοσ εἶναι φίλον τὸ λοιπόν, ἢ σύ μοι φράσεισ; σὺ λέγε. δικῶν γὰρ οὐ δέομ’ οὐδὲ πραγμάτων. ἀνὴρ Συβαρίτησ ἐξέπεσεν ἐξ ἁρ́ματοσ, καί πωσ κατεάγη τῆσ κεφαλῆσ μέγα σφόδρα· ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆσ. κἄπειτ’ ἐπιστὰσ εἶπ’ ἀνὴρ αὐτῷ φίλοσ· ἔρδοι τισ ἣν ἕκαστοσ εἰδείη τέχνην. οὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ’ ἐσ τὰ Πιττάλου. οὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖσ ἄλλοισ τρόποισ. ἀλλ’ οὖν σὺ μέμνησ’ αὐτὸσ ἁπεκρίνατο. ἄκουε, μὴ φεῦγ’. ἐν Συβάρει γυνή ποτε κατέαξ’ ἐχῖνον. ταῦτ’ ἐγὼ μαρτύρομαι. οὑχῖνοσ οὖν ἔχων τιν’ ἐπεμαρτύρατο· εἶθ’ ἡ Συβαρῖτισ εἶπεν, "εἰ ναὶ τὰν κόραν τὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσασ ἐν τάχει ἐπίδεσμον ἐπρίω, νοῦν ἂν εἶχεσ πλείονα. " ὕβριζ’ ἑώσ ἂν τὴν δίκην ἁρ́χων καλῇ. οὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ’ ἔτ’ ἐνταυθοῖ μενεῖσ, ἀλλ’ ἀράμενοσ οἴσω σε ‐ τί ποιεῖσ; ὅ τι ποιῶ; εἴσω φέρω σ’ ἐντεῦθεν· εἰ δὲ μή, τάχα κλητῆρεσ ἐπιλείψουσι τοὺσ καλουμένουσ. Αἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ’ ‐ ὀλίγον μοι μέλει. φιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦ· ὁ δ’ ἔλεξεν αὐτοῖσ, ὡσ ὁ κάνθαρόσ ποτε ‐ οἴμ’ ὡσ ἀπολῶ σ’ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροισ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristophanes, Wasps, Episode, lyric

(아리스토파네스, Wasps, Episode, lyric)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION